Πες μου τι είναι οντισιόν και θυμήσου την πιο απαιτητική! | Κρίτωνας Ζαχαριάδης

Από τη στήλη Η Ιδέα μου είναι;

Γράφει για την Κουλτοτρόσουπα.

Χαίρετε χαίρετε χαίρετε!

Τι μου κάνετε; Πώς μου είστε; Πώς τα καλοπερνάτε;

Χαθήκαμε λίγο αλλά έτρεχα με σκηνοθεσίες, με επικοινωνίες, οργάνωση παραγωγής θεατρικών παραστάσεων και τέλος είχα τις πρόβες και την προετοιμασία για δεύτερη χρονιά του έργου μας: “Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ“.

Σήμερα για κάποιον λόγο θα ήθελα να μιλήσουμε για την οντισιόν….. Οντισιόν ή αλλιώς ακρόαση. Πρώτα όμως να ξεκαθαρίσουμε μια μικρή σύγχυση που δημιουργείται σε πολλούς. Οντισιόν ονομάζουμε την ακρόαση στο θέατρο ενώ για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση την καλούμε casting.

Για να μπορέσει να ξεκινήσει μία θεατρική παραγωγή πέραν από τα χρήματα χρειάζεται το βασικότερο, το σημαντικότερο… Τον ή τους ανθρώπους που θα δώσουν σάρκα και οστά στους χαρακτήρες και την ιστορία μας. Χρειάζεται ηθοποιούς… και καλούς ηθοποιούς οι οποίοι πρέπει να ταιριάζουν, να αρμόζουν και να μπορούν να ανταπεξέλθουν στους εκάστοτε ρόλους.

Η οντισιόν δεν είναι ένα εύκολο πράγμα η οντισιόν θέλει μελέτη, είναι πραγματικά επιστήμη.

Είθισται συνήθως να την κάνουν οι σκηνοθέτες και μαζί τους βρίσκονται ο βοηθός σκηνοθέτη, ίσως ο παραγωγός ο χορογράφος και αυτός που θα επιμεληθεί τη μουσική διδασκαλία και το τραγούδι.

Ξεκινάμε λοιπόν ορίζοντας μια συγκεκριμένη ημερομηνία και ανακοινώνεται η οντισιόν για την επικείμενη παράσταση. Συντάσσεται δελτίο τύπου το οποίο αποστέλλεται στα μέσα αλλά γνωστοποιείται και στα social media σε σχετικές ομάδες και σελίδες.

Σε αυτό το σημείο να πούμε ότι πάρα πολλές φορές είδαμε ακροάσεις να γίνονται για τα μάτια του κόσμου καθαρά και μόνο για να προβληθεί μία παράσταση λίγο πριν ξεκινήσει, έτσι ώστε να πάρει μία δυναμική, μία φορά και δεν νομίζω ότι αυτή τη στιγμή σας λέω κάτι που είναι τα κρυφά μυστικά του κράτους, αλλά σας περιγράφω μία δεδομένη αλήθεια.

Παρ’ ολα αυτά υπάρχουν και αυτοί που ανακοινώνουν μια ακρόαση για πραγματικούς λόγους…. Σπάνια αλλά γίνεται!

Το δελτίο τύπου σε ενημερώνει πλήρως για όλα τις πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζεις. Πότε θα γίνει, μέρος και ώρα, ποιος είναι ο σκηνοθέτης και ο παραγωγός σε ποιο θέατρο θα παρουσιαστεί η παράσταση και σε ποιο θεατρικό έργο αφορά η ακρόαση.

Αυτομάτως ο ηθοποιός γνωρίζει τις πληροφορίες που χρειάζεται για να ξέρει αν τον αφορά η όχι. Από εκεί και έπειτα, έτσι και πάρει την απόφαση να πάει, τότε ανάλογα του έργου, οφείλει να προετοιμάσει κάτι σχετικό. Δηλαδή αν γνωρίζει ότι το έργο είναι δραματικό να ετοιμάσει ενα σχετικό κομμάτι.

Σε μια οντισιόν ζητάνε: μια πρόζα, δηλαδή ένα κομμάτι μονολόγου (περίπου 10 -15 σειρές) από ένα έργο ( καλό θα είναι ο μονόλογος να είναι δραματικός, αν η ακρόαση γίνεται για δραματικό έργο και κωμικός για κωμωδία)

Ένα ή δύο τραγούδια.

Και έπειτα εξετάζουν την κίνηση σου. Σου παρουσιάζει η/ο χορογράφος μια χορογραφία και εσύ αφού τη δεις δυο φορές θα πρέπει να την εκτελέσεις όσο πιο σωστά μπορείς.

Έπειτα είναι οι απαιτήσεις του σκηνοθέτη. Για παράδειγμα:

α) Να πεις τα ίδια λόγια στις συνθήκες που θα σου δώσει…. Πχ είσαι μανάβης στη λαϊκή και προωθείς την πραμάτεια σου ή κάνοντας ερωτική εξομολόγηση μπλα μπλα μπλα….

β) Αυτοσχεδιασμό, που συνήθως το θέμα είναι ορμώμενο της παράστασης ή στο χαρακτήρα που μπορεί ο σκηνοθέτης να πιστεύει οτι ταιριάζεις.

Είναι άξιο να αναφέρουμε πως πέραν της πρόζας, πολλοί είναι πλέον οι σκηνοθέτες που κάνουν ομαδικούς αυτοσχεδιασμούς για να δουν τη συνοχή της ομάδας και αν και κατά πόσο μπορείς να αποδόσεις με κάποιους συναδέρφους που ίσως συναντάς για πρώτη φορά.

Η έρευνα είναι σημαντική και σε αυτό το μέρος της διαδικασίας από όποια πλευρά. Από την πλευρά του υποψήφιου ηθοποιού, να ψάξει για παραγωγό αν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του και για τον σκηνοθέτη, ώστε να γνωρίζει την άποψη και την αισθητική του.

Από την πλευρά του σκηνοθέτη, για να δει το ποιόν του εκάστοτε ηθοποιού ο οποίος του έστειλα πρώτα το βιογραφικό του.

Όταν φτάνει η στιγμή να περάσεις μέσα, θα πρέπει να πεις δυο τρία λόγια για τον εαυτό σου, προφορικά το βιογραφικό σου και έπειτα ξεκινάς με ότι σου ζητήσουν.

Και εκεί που ξεκινάει να σπάει ο πάγος και προχωράει η διαδικασία, ο “εν δυνάμει ηθοποιός ” λύνεται…. εκεί και ξεκινούν οι απαιτήσεις, πολλές φορές παράξενες, παρανοϊκές για κάποιους η για πολλούς.

Η πιο περίεργη οντισιόν που βίωσα στα μικράτα μου ήταν σε έναν πολυτάλαντο σκηνοθέτη, στον Κωνσταντίνο Ρήγο, ο οποίος, εκτός από την πρόζα, μου ζήτησε να του παρουσιάσω το ίδιο κείμενο με συνθήκη ότι είμαι ψάρι στο βυθό και λέω τα λόγια μου πάνω από ένα ηχείο!!!

Έπειτα να αφηγηθώ ένα παραμύθι σε ενάμιση λεπτό. Έκανα τη βλακεία και ρώτησα αν θέλει να δει και τα πρόσωπα του έργου να παίζουν και προφανώς μου έγνεψε καταφατικά. Στη συνέχεια του τραγουδώ δύο τραγούδια. Ένα παραδοσιακό την Κανελόριζα (που πας ρε Καραμήτρο ) και το Μια πόλη μαγική… Μου λέει: ” Μια χαρά τα λες αλλά τι είναι αυτά;

Κάτι καινούργιο δεν εχεις να μας πεις; «Απαντώ σαν τι;»

Μου λέει: Πχ το Ζιγκολό της Παπαρίζου…. (Είχε μόλις λίγους μήνες που είχε κυκλοφορήσει).

Πρώτη φορά το αντιμετώπιζα και πνίγω το αμήχανο γέλιο μου, λέγοντάς του ότι γνωρίζω μόνο το ρεφρέν… αλλά θα το πω.

Συμφωνεί αλλά συμπληρώνει: Θα το πεις κάτω από τη σκηνή και θα τρέχεις στους διαδρόμους ανάμεσα στα καθίσματα σαν να σε κυνηγούν οι Ερινύες και οι Εφιάλτες σου…

Μόλις τελείωσα από το κυνήγι με τα στοιχεία μου μέσα στο Αριστοτέλειο, μου είπε να περιμένω να δει άλλα τέσσερα νομίζω παιδιά ώστε να μπούμε μετά σαν πεντάδα για να μας δείξει μια χορογραφία και να την κάνουμε, όπως και έγινε.

Μπαίνουμε μετά από λίγο και οι πέντε. Ένας ένας στην αρχή άκουγε μουσική και έπρεπε να εκφραστεί όπως ήθελε στο ρυθμό.

Μου έτυχε το Hung Up της Madonna!

Από κίνηση, ρυθμό και φαντασία τα πάω μια χαρά οπότε λέω super πάει…. Και πιστεύοντας ότι έχουμε τελειώσει πάω να πάρω τη τσάντα και την μπλούζα για να φύγω. Παρατηρώ όμως πως κανείς δεν κουνιέται και όλοι παραμένουν στη σκηνή, οπότε και ανεβαίνει ο Κωνσταντίνος. Μας δείχνει μια χορογραφία απλά υπέροχη. Αλλά για να τη δω και να τον χειροκροτήσω. Μέχρι εκεί!!! Όταν μας λέει αυτό ήταν και κατάλαβα ότι αυτή έπρεπε να κάνουμε και εμείς, με έπιασε νευρικό γέλιο. Γιατί αυτή την πραγματικά υπέροχη και πάλι να πω χορογραφία, όχι απλά επειδή είμαι ντουγάνι στο χορό… αλλά γενικά δεν μπορούσα ούτε θυμόμουν να την περιγράψω…

Ξεκίνησα και ακολουθούσα τους άλλους κάνοντας με χρονοκαθυστέρηση οτι έκαναν τα άλλα παιδιά δέκα δευτερόλεπτα πριν….

Μας έβαλε έξι φορές να την κάνουμε. Στο τέλος έρχεται δίπλα μου και μου λέει: Για εσένα το έκανα τόσες φορές τι έγινε; Του εξήγησα πως κίνηση έχω αλλά δεν μπορώ με την καμία να αποτυπώσω μια χορογραφία κατευθείαν. Αν την εχω τραβήξει πχ σε βίντεο και τη μελετήσω μια ημέρα σπίτι, μετά πολύ ευχαρίστως να την παρουσιάσω. Γέλασε…

Περίμενα μια δυο τρεις ημέρες τα αποτελέσματα αν και από μέσα μου τα ήξερα. Δεν υπήρχε περίπτωση να με πάρουν και έτσι πήγα στην οντισιόν της Κάρμεν Ρουγγέρη που την επόμενη μου απάντησε θετικά και ξεκίνησα εκεί. Μετά από δυο ημέρες με καλούν και μου λένε σας καλούμε εκ μέρους του κυρίου Ρήγου για να σας πούμε ότι σας επέλεξε. Έπεσα από τα σύννεφα! Τους ευχαρίστησα μέσα από την καρδιά μου, εξηγώντας τους πως είμαι αλλού.

Αυτή ήταν μια από τις πολύ όμορφες, αν και απαιτητικά περίεργες, οντισιόν που πέρασα και δε θα ξεχάσω ποτέ μου…

Αυτές περίπου είναι και οι ακροάσεις. Άλλες πιο απλές άλλες πιο σύνθετες, οι οποίες αποτελούν το σκαλί για να μπορέσεις να ξεκινήσεις η και να συνεχίσεις στο θεατρικό σανίδι…

Μία ακρόαση, μόνο για άντρες ερμηνευτικής ηλικίας 25 έως και 55 χρόνων ετοιμάζω και εγώ αυτό τον καιρό, για το νέο μου θεατρικό, το οποίο οπου να ‘ναι κυκλοφορεί και στα βιβλιοπωλεία. Μείνετε συντονισμένοι και αν ενδιαφέρεστε, μπορείτε να μου στείλετε από τώρα κιόλας το βιογραφικό σας στο critonasproduction@gmail.com

Μέχρι την επόμενη φορά να είστε καλά και να περνάτε καλύτερα!