Κυρίες και κύριοι, η παράσταση αρχίζει σε ένα λεπτό. Παρακαλούμε να απενεργοποιήστε τα κινητά σας. Σας υπενθυμίζουμε πως κατά την διάρκεια της παράστασης απαγορεύεται η μαγνητοσκόπηση και η λήψη φωτογραφιών. Καλή σας διασκέδαση.
Το θέατρο είναι μια μυσταγωγική τελετουργία όπου η απόσταση ανάμεσα στην σκηνή και το κοινό πολλές φορές εκμηδενίζεται. Δεν είναι τηλεοραση, δεν κρατάς στο χέρι σου ένα τηλεχειριστήριο και με ένα μαγικό κουμπάκι μπορείς να αλλάξεις κανάλι και πρόγραμμα. Είναι ζωντανό, δεν είναι στατικό, δεν είναι μονταρισμένο, δεν προβάλλεται ούτε τριασδιάστα ούτε σε ανάλυση υψηλής ευκρίνειας. Βρίσκεσαι εσύ και οι ηθοποιοί απέναντί σου.
Αποφασίζεις να διαθέσεις λίγο από τον ελεύθερο χρόνο σου ώστε να παρακολουθήσεις ανθρώπους επι σκηνής να μεταμορφώνονται μέσα από τον λόγο και την κίνηση και επιλέγεις το θέατρο ως μια γνήσιας μορφή ψυχαγωγίας. Η διαδικασία απλή, αρχικά η επιλογή του θεάματος είτε με βάση τα προσωπικά γούστα για έναν ηθοποιό-συντελεστή, είτε βάση κάποιας καλής κριτικής της παράστασης, αγορά/κράτηση εισιτηρίων, προσέλευση στο θέατρο και ολοκλήρωση με την παρακολούθηση της παράστασης.
Ως καλός θεατής τηρείς κάποιους κανόνες καλής συμπεριφοράς. Προσέρχεσαι στο θέατρο αρκετή ώρα πριν την έναρξη της παράσταστασης, έχεις ήδη προμηθευτεί το εισιτήριο σου ή το παραλαμβάνεις τουλάχιστον μισή ώρα πριν μπεις στην αίθουσα, φροντίζεις να απενεργοποιήσεις το κινητό σου, δεν τρώς, δεν πίνεις και δεν καπνίζεις μέσα στην αίθουσα, δεν μιλάς με τους γύρω του ούτε εμποδίζεις τους άλλους να παρακολουθήσουν την παράσταση και στο τέλος χειροκροτείς τους συντελεστές της παράστασης ακόμα και αν αυτή δεν ήταν αντάξια των προσδοκιών σου.
Αστάθμιτος όμως παραγοντας στην όλη διαδικασία προς τέρψιν του φιλοθεάμωνος κοινού το άνευ θεατρικής παιδείας κοινό. Τα κινητά με τρόπο μαγικό ενεργοποιούνται και κουδουνίζουν, τρόφιμα εισέρχονται ασυνόδευτα στην αίθουσα, φωνές, γέλια. Όλο και κάποιος θα βαριέται, θα χασμουριέται και στο τέλος θα κοιμηθεί, στην καλύτερη δε των περιπτώσεων δεν θα ροχαλίζει.
Κατά την διάρκεια μιας παράστασης το σύνολο των παρισταμένων δεν μπορεί να αντιληφθεί και να αποκωδικοποιήσει με τον ίδιο τρόπο τις εικόνες και τους συμβολισμούς. Αποτέλεσμα η ψυχαγωγία παύει να είναι άγημα της ψυχής και το θέαμα νοθεύεται ηθικά και πνευματικά με χαμηλή ποιότητα, εμπορικότητα και ανύπαρκτη αισθητική.
Θεωρώντας πως το θέατρο είναι για όλους η διεύρυνση του αριθμού αυτών που παρακολουθούν συχνά θεατρικές παραστάσεις είναι αναπόφευκτη. Εκπτωτικές τιμολογιακές πολιτικές όπως αυτή του ΚΘΒΕ με γενική είσοδο την Τετάρτη και την Πέμπτη στα 5 ευρώ και το ομαδικό εισητήριο για άνω των 20 ατόμων στα 7 ευρώ έχουν ως αποτέλεσμα τα “θεατρικά πούλμαν” να κατακλύζουν τις παραστάσεις και να θυμίζουν πιο πολύ μετακινήσεις οπαδών παρά θεατών.
Συνεπώς και το θέαμα αναπροσαρμόζεται ανάλογα στο πολιτιστικό επίπεδο των επιβατών των θεατρικών πούλμαν. Εξ αυτών λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν πως η θεατρική παράσταση που ανέβηκε από το ΚΘΒΕ την προηγούμενης σεζόν Το τρίτο στεφάνι είναι ένα μυθιστόρημα του Κώστα Ταχτσή και όχι μια ελληνική τηλεοπτική σειρά που προβλήθηκε από το τηλεοπτικό κανάλι ΑΝΤ1. Λιγότεροι ξέρουν πως τον ρόλο της Εκάβης ερμήνευσε η ηθοποιός Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και όχι η Ζουμπουλία από την τηλεοπτική σειρά Στο παρά 5 ενός άλλου τηλεοπτικού καναλιού του MEGA. Συνεπώς κανείς τους δεν γνωρίζει πως το 1979 έγινε η ραδιοφωνική μεταφορά του μυθιστορήματος σε 78 συνέχειες από το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ με την Μάρω Στεφανίδου να χαρίζει την φωνή της στην Εκάβη.
Με ποια κριτήρια μπορεί όμως κάποιος να χαρακτηριστει θεατρόφιλος; Η επιλογή του να αποκηρύξει άλλες μορφές μαζικής διασκέδασης είναι αρκετή από μόνη της ; Μήπως στον δικό του ονειρικά πλασμένο “θεατρικό κόσμο” δεν υπάρχουν βρωμολοχίες, σεξουαλικά υπονοούμενα, χαχανητά και παραστάσεις μαζικής κατανάλωσης ;
Η τέχνη συρρικνώνεται, αλλοτριώνεται και παρακμάζει. Νόθοι θεατές και νόθα θεάματα καλλιεργούν ένα θέατρο μαζικής υποκουλτούρας. Ο βιοπορισμός των κατ’ επάγγελμα σκηνοθετών και των ηθοποιών δεν εξοστρακίζει την προχειρότητα ούτε την δημιουργία ενός λαϊκού θεάτρου χαμηλής ποιότητας. Σκοπός λοιπόν να αλλάξει τόσο θέαμα τόσο και ο θεατής.
Τι θέλει όμως να πει ένας κατά φαντασίαν θεατρόφιλος; Ο θεατής έχει το δικαίωμα της προσωπικής επιλογής η δική μου πλεον συνίσταται στο να εξορκίζω το θέατρο με περισσότερο θέατρο. Κρυφή ελπίδα οι ερασιτέχνες εραστές του θεάτρου γιατί η αγάπη, η λαχτάρα τους για το θέατρο είναι ακόμα αληθινή.
Φωτογραφικό υλικό
