Τα “Μαύρα πρόβατα” ενηλικιώθηκαν” και επιτέλους στην πόλη κάτι ελπιδοφόρο!
Από τη στήλη Η Ιδέα μου είναι; του Κρίτωνα Ζαχαριάδη για την Κουλτουρόσουπα
Χαίρετε χαίρετε χαίρετε!
Τι μου κάνετε; Πως μου είστε; Πως τα καλοπερνάτε; Πήγατε διακοπές; Μείνατε στον τόπο σας; Δημιουργήσατε; Συσκευθήκατε με τον εαυτό σας; Αν θέλετε, όποτε το νιώθετε μπορείτε να μου στέλνετε τα νέα σας, τους προβληματισμούς σας και τις ιδέες σας στο προσωπικό μου mail και θα σας απαντω kritwnas.zachariadis@gmail.com .
Όπως και να έχει όμως…..
Καλή σχολική, θεατρική και τηλεοπτική χρονιά να έχουμε!
Πάντα λάτρευα τον μήνα Σεπτέμβριο γιατί τον θεωρούσα προπαρασκευαστικό για την υπόλοιπη χρονιά. Μήνα ανακατατάξεων , απολογισμού και νέων ξεκινημάτων μιας και η δουλειά μου τελειώνει κάπου τέλη Ιουνίου…
Όλο αυτό το καλοκαίρι κάθισα, σκέφτηκα, έγραψα, προγραμμάτισα και έψαξα που θα βρίσκομαι από τη νέα χρονιά. Όμως είδα και πολύ θέατρο. Από πατάτες, μέτριες μέχρι και έξυπνες, ευφυείς και καλοστημένες παραστάσεις με υψηλή αισθητική. Σε εκείνη όμως που θα ήθελα να εστιάσω και να αναφερθώ είναι σε μία. Στην παράσταση από τη θεατρική ομάδα ΜΑΥΡΑ ΠΡΟΒΑΤΑ, ” Κόρη Κόκκινη “.
Σε αυτό το σημείο να επισημάνω ότι στη δική μου στήλη δεν έχετε δει ούτε θα δείτε κριτική για παράσταση για πολλούς λόγους στους οποίους αναφερθήκαμε σε παλαιότερα άρθρα και υπάρχουν πολλοί και αξιόλογοι συντάκτες και αρθρογράφοι που το κάνουν στην Κουλτουρόσουπα μοναδικά. Παρ’ όλα αυτά θα ήθελα να κάνω μια μικρή αναφορά σε αυτή την ομάδα που πιστεύω και πλέον που οι περισσότεροι ενηλικιώθηκαν θεωρώ πως αποτελούν μεγάλη ελπίδα για την καλλιτεχνική ζωή της πόλης μας.
Σαν ανήσυχος καλλιτέχνης αλλά και σαν αρθρογράφος της “Κουλτουρόσουπας ” που θέλει να παρακολουθεί όλα τα θεατρικά δρώμενα, βρέθηκα και στην Κόρη Κόκκινη. Μία μίνι παράσταση 15 λεπτών από τους πιο νέους ηθοποιούς της πόλης μας!
Το πλάνο τους είχε να ξεκινήσουν από τα ανατολικά της πόλης το πρωί και να καταλήξουν στις 21:30 το βράδυ να δίνουν την τελευταία τους παράσταση στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Ήταν μια παράσταση με πολλαπλούς προβληματισμούς αλλά και θέματα που απασχολούν τη νεολαία στο βασικό περιβάλλοντα χώρο, το σχολείο.
Μια κοπέλα μόνη στον αύλειο χώρο του σχολείου, η οποία δεν μπορούσε να μιλήσει σε κανέναν και όλοι τη χλεύαζαν. Πάντα εκεί στο ίδιο σημείο μελαγχολική, σε απόλυτη αντίθεση με τους άτεγκτους, αυστηρούς καθηγητές οι οποίοι συνέχιζαν το μάθημά τους με την κλασική ξύλινη γλώσσα τους. Στο τέλος αποκαλύπτεται ότι η κοπέλα δεν ήταν αναίτια, αδικαιολόγητα έτσι σε αυτή την κατάσταση αλλά όλη αυτή η άλογη στα μάτια των συμμαθητών της στάση, ήταν αποτέλεσμα του βιασμού που υπέστη από έναν καθηγητή τους. Στο σημείο όπου καθόταν και άφησε την τελευταία της πνοή φύτρωσε ένα κόκκινο δέντρο, μια κεράσια…
Το θεατρικό κείμενο αποτελούσε πρωτότυπη γραφή του Δημοσθένη Μιχαηλίδη, το οποίο δε στερούνταν υπόθεσης, ιδέας ή πλοκής και όλα αυτά μέσα στη δυσκολία που ο ίδιος έθεσε στη γραφή του έμμετρου λόγου.
Η σκηνοθεσία της Βαλάσιας Δόγκα και Αφεντούλας Ροδακοπούλου ξεκινούσε από την πρώτη κιόλας στιγμή που έφτανες στο χώρο. Σε έβαζαν να καθίσεις τηρώντας τις αποστάσεις στην αρχή σε μια σκιά και με το άκουσμα από το δεύτερο άρπισμα, σε οδηγούσαν στο χώρο που είχαν κρατήσει για σκηνή, παίζοντας στο ρόλο τους οι ηθοποιοί κερνώντας σου γλυκό του κουταλιού κεράσι! Ξεκινώντας το έργο, μέσα από την απόλυτη λιτότητά κατάφεραν να κερδίσουν το ενδιαφέρον με διαφορετικούς σχηματισμούς διατάξεων των ηθοποιών παίζοντας σε πολλαπλά επίπεδα. Φάνηκε μάλιστα ότι το έργο είχε δουλευτεί όσο έπρεπε ώστε να είναι και οι πέντε ηθοποιοί απόλυτα συγχρονισμένοι, καλοκουρδισμένοι και να αρχίζουν, να σταματούν, να ξεκινούν, να στέκονται, να μιλούν στα σημεία, ταυτόχρονα με χειρουργική ακρίβεια.
Οι ηθοποιοί κράτησαν το ρόλο τους από την αρχή μέχρι το τέλος με απόλυτη ακρίβεια δίχως να υπερτερεί του άλλου κανείς, διατηρώντας τον ενιαίο κορμό της σκηνοθετικής πρότασης που τους ήθελε όλους ένα, μια ομάδα.
Στα αρνητικά θα έβαζα τις καιρικές συνθήκες γιατί μιλάμε για εξωτερικό χώρο και πρωινή παράσταση όπου είναι δεδομένος τέτοια εποχή ο ενοχλητικός ήλιος. Την ένταση του ήχου. Παρ’ ότι απόλυτα οργανωμένοι με μικρόφωνα και ηχεία, σε σημεία λόγω της απόστασης ή του αέρα χάνονταν οι φωνές.
Και τέλος τη διάρκεια της παράστασης και αυτό γιατί ήταν πραγματικά καλή δουλειά και θα ήθελα περισσότερη διάρκεια δίχως να το φοβηθούν.
Συμβουλή μου: ο κάθε σκηνοθέτης αφήνει τη δική του σφραγίδα, ψάξτε και εσείς τη δική σας, αφού πειραματιστείτε, από τώρα, σαν ΜΑΥΡΑ ΠΡΟΒΑΤΑ όπως έχετε καταφέρει με τα πρωτότυπα κείμενα…. Αν και είμαι σίγουρος ότι και η σκηνοθετική τους σφραγίδα θα τη συζητάμε σύντομα γιατί οι ίδιοι είναι ανεξάντλητοι ιδεών! Την οργάνωση την καλαισθησία και τις ιδέες πάντως τη διαπιστώνουμε και από την προσεγμένη αφίσα της Ερικας Σφέτσου καθώς και τις επαγγελματικές φωτογραφίες του Στεργιου Παπαστεργιου.
Να σημειώσουμε πως όλα τα παραπάνω ήταν σε παραγωγή δική τους και ότι δε θέλησαν να βάλουν ούτε εισιτήριο !
Οφείλω να αναφέρω πως τους συγκεκριμένους καλλιτέχνες τους περισσότερους, τους γνωρίζω χρόνια….. από παιδιά, από τα θεατρικά εργαστήρια του Σοφούλη αλλά και από αλλού. Παρ’ ότι δεν υπήρξα ποτέ καθηγητής τους, παρά μόνο σε συναντήσεις κάποιων σεμιναριακών μαθημάτων, νιώθω ότι δέθηκα μαζί τους και πάντα ήλπιζα να το εξελίξουν και να το συνεχίσουν γιατί αξίζουν πραγματικά.
Παρ’ όλα αυτά, νομίζω πως με γνωρίζουν και αυτά αλλά και εσείς πολύ καλά πλέον, ώστε να καταλάβετε πως δεν θα ονοματίσω ποτέ κάτι ως καλό αν δεν το πιστεύω ή αν δεν έχει κάτι να μου πει. Και να ξέρετε πως και εδώ, ακόμη και αν δεν γνώριζα τη συγκεκριμένη ομάδα πάλι τα ίδια θα έγραφα. Ξέρετε είναι πολύ ελπιδοφόρο να παρατηρείς νέα παιδιά καλλιτέχνες, τα οποίοι τη μούρλα της ηλικίας τους τη διοχετεύουν σε τέχνη και καταφέρνουν να σου παρουσιάσουν το νέο, το διαφορετικό… τη φρέσκια ιδέα με ευφάνταστο τρόπο. Χαίρομαι που τα ΜΑΥΡΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ενηλικιώθηκαν και θα βλέπουμε επιτέλους περισσότερες φρέσκιες ιδέες, πρωτότυπες προτάσεις και νέους καλλιτέχνες να αποτελούν πρότυπα για άλλα νεαρότερα παιδία..
.
Κείμενο: Μιχαηλίδης Δημοσθένης
Σκηνοθεσία: Δόγκα Βαλασία, Ροδακοπούλου Αφεντούλα
Αφίσα: Σφέτσου Έρικα
Φωτογραφίες: Στέργιος Παπαστεργίου
Συμμετέχουν: Δόγκα Βαλασία, Ζαφειρίου Στέλιος, Hughes Γρηγόρης, Μηνοβγίδου Νεφέλη, Σαμψωνίδου Ιωάννα, Σφέτσος Θανάσης
.
Δείτε & αυτά:
.