«Αφήστε με να σας τα πω» – Στήλη του: Σταμάτη Γαργαλιάνου.
΄Οσοι πηγαίνουν θέατρο και είναι γνώστες αυτής της Τέχνης βρίσκονται συχνά δίπλα σε ένα απαίδευτο κοινό, το οποίο δεν λειτουργεί σωστά στη διάρκεια της παράστασης, με αποτέλεσμα να καθίσταται ενοχλητικό έως απαράδεκτο.
Πολλά τα παραδείγματα:
α. Χειροκροτούν στην αρχή της παράστασης, κάθε φορά που βλέπουν έναν ηθοποιό που είναι γνωστός από την τηλεόραση -και όχι τους άγνωστους ή μη προβεβλημένους από το “χαζοκούτι”. Τι θέλουν να “πουν” με αυτό το χειροκρότημα; “Μπράβο σου για όσα έχεις κάνει στην τηλεόραση” ή “Ααα σε αναγνώρισα”. ΄Οποιος και νά ‘ναι ο λόγος τα χειροκροτήματα αυτά είναι απαράδεκτα, ενώ μειώνουν και την αξία των υπολοίπων ηθοποιών -που συχνά είναι καλύτεροι επί σκηνής από τους γνωστούς. Πόσο μειονεκτικά νοιώθουν αυτοί όταν ακούν ένα χειροκρότημα μόνο για τις φίρμες της τηλεόρασης και όχι για τους ιδίους;
β. Πολλοί από τους ίδιους απαίδευτους θεατές συνομιλούν και σχολιάζουν εν ώρα παράστασης τα όσα γίνονται επί σκηνής, αλλά και πολλά προσωπικά τους θέματα. Σε περιπτώσεις μάλιστα συναυλιών τραγουδούν μαζί με τον τραγουδιστή, εμποδίζοντας τους υπόλοιπους να απολαύσουν την συναυλία! Η δε φωνή τους είναι κακή έως τελείως φάλτσα, έτσι καταστρέφουν όλη την συνολική προσπάθεια των καλλιτεχνών επί σκηνής.
γ. Αρκετοί θεατές αφήνουν την θέση τους για να πάνε τουαλέτα ή στο μπαρ και περνούν επιδεικτικά μπροστά από τους θεατές και τους ηθοποιούς την ώρα που παίζουν!… Γιατί δεν περιμένουν το διάλειμμα ώστε να μην ενοχλούν; Το περασμένο Αύγουστο μια καλλίγραμμη νεαρή θεατής στο Θέατρο Δάσους έκανε το ανωτέρω εγχείρημα στη διάρκεια της παράστασης “Αχαρνής” και ο πολυτάλαντος Πέτρος Φιλιππίδης διέκοψε την παράσταση για 5 δευτερόλεπτα διακριτικά για να σχολιάσει την… κορμοστασιά της προκαλώντας το αβίαστο γέλιο και χειροκρότημα των θεατών!
δ. Το αποκορύφωμα είναι όταν οι απαίδευτοι θεατές χειροκροτούν λίγο πριν τελειώσει μια σκηνή και όχι στο πραγματικό φινάλε της, φυσικά μη γνωρίζοντας το τέλος αλλά απλά υποψιαζόμενοι ότι τελείωσε!.. Στερούν, έτσι, από τους υπόλοιπους την απόλαυση να καταλάβουν και να νιώσουν μια σκηνή και τα πλήρη νοήματά της.
Είναι επείγον να περάσουν όλοι τους από εντατικά μαθήματα “θεατρικής κουλτούρας” για μελλοντικούς θεατές -ίσως ακόμη και από το Νηπιαγωγείο – στα οποία κάποιος ειδικός πρέπει να τους διδάξει αντίστοιχες συμπεριφορές και πρακτικές και οι οποίες θα τους κάνουν να συμπεριφέρονται σωστά σε μια παράσταση, αφού σε ξένες χώρες άλλοι θεατές το κάνουν σίγουρα!
Φωτογραφικό υλικό
