Η πόλη φοράει τα γιορτινά της, τα λαμπάκια έχουν όλα φωτίσει και τους πιο ερημωμένους δρόμους, οι βιτρίνες των καταστημάτων, από την παρέλαση της 28ης σπεύσαν να μας δείξουν τις περισσότερες φορές την περσινή τους χριστουγεννιάτικη όψη και ο κόσμος ξεκίνησε να ψωνίζει, να αγαπά, να δωρίζει να έχει την ανάγκη όλης αυτής της υποχρέωσης των εορτών… Χριστούγεννα!
Χριστούγεννα λοιπόν και στα πλαίσια των περίεργων λιστών που φτιάχνουμε πολλοί από εμάς, ετοίμασα μια λίστα μικρή και εγώ με δέκα λόγους γιατί να πας θέατρο ή καλύτερα… τι καθιστά, κατά τη γνώμη μου πάντα… μια παράσταση καλή.
1. Η επιλογή του θεατρικού κειμένου. Τι έχει να μου πει, τι έχει να μου προσφέρει; Είναι πρωτότυπο; Διασκευασμένο; Μεταφορά από κινηματογραφικό εργο; Κάποιο κλασικό; Όπως και να έχουν τα πράγματα, ενα θεατρικό έργο πάντα πρέπει κάτι να έχει να σου προσφέρει… τροφή για σκέψη, είτε είναι κωμωδία είτε κοινωνικό είτε δράμα.
2. Η σκηνοθεσία. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να απαντά σε ερωτήματα μέσα από τη δουλειά του; Να δημιουργεί ερωτήματα; Ερωτήσεις βέβαια είναι και το τί μπιιιιιιιπ πήγα και είδα… αλλά και το που το σκέφτηκε ρε ο μπιιιιιιπ; Εμείς θέλουμε μάλλον το δεύτερο.. Αυτά στο γενικό σύνολο.
3. Σκηνοθετικό εύρημα... Να υπάρχει κάτι διαφορετικό, κάτι που να ταιριάζει άμεσα με την ατμόσφαιρα του κειμένου και να μην κλωτσάει. Ακόμα και να είναι μοιάζει παράταιρο, επειδή δεν το σκεφτήκαμε εμείς, δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να κουμπώνει άρτια σε ένα χιλιοειπωμένο ίσως κείμενο.
4. Το στοιχείο της έκπληξης. Αυτό θα το έβαζα και στην ερμηνεία, αλλά κυρίως στην σκηνοθεσία. Κάτι που να με ξαφνιάσει, να πω ναι αυτό είναι διαφορετικό αλλά ωραίο και όχι επιτηδευμένο… κάτι που να με αφήσει άναυδο… Τώρα θα μου πείτε μπλα μπλα μπλα και το κλασικό στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογένεση … οκ ναι… αλλά όπως και να έχει… αυτό που θα δώσεις κάντο να ταιριάζει, κάντο με το προσωπικό σου στυλ.
5. Η επιλογή των ηθοποιών, το σύνολο. Από ποιούς απαρτίζεται μια δουλειά είναι πολύ σημαντικό. Συνήθως για τους παραγωγούς… από τους τηλεοπτικούς… θα ήταν το σωστό… Λίγοι είχαν τα…..κότσια.. να επιμειμήνουν. Να γίνουν γνωστοί και να ορθοποδήσουν από κάτι που πραγματικά αγαπούν και είναι πιστοί σε αυτό. Βλέπε πχ Νίκος Κουρής, Μαρία Κίτσου, Άννα Κοκκίνου, Λυδία Φωτοπούλου κ.α. Βέβαια με αυτό δεν εννοώ μόνο καταξιωμένα ονόματα εγγύησης αλλά και το πόσο ταιριαστοί είναι στους ρόλους, ερμηνευτικά, ηλικιακά, εμφανισιακά κ.α. Και σαφώς πόση εμπιστοσύνη υπάρχει στα νέα παιδιά για να τα επιλέξουν.
6. Η ερμηνεία των ηθοποιών. Αν έχουν μια καλή σκηνοθετική γραμμή, αν υπάρχει συγκεκριμένη άποψη από τον σκηνοθέτη, αν αυτή τηρείται ρητά από όλους, αν ο ηθοποιός πέραν από εύπλαστος/μαριονέτα έχει και λόγο/πρόταση να κάνει και δε δέχεται μόνο παθητικά και εκτελεί. Αν μπόρεσε πρόλαβε του επιτράπηκε ή είχε την ικανότητα να προτείνει κάτι διαφορετικό.
7. Αισθητική. Το έργο σαν ολόκληρη παρουσία, σα σύνολο, σαν πρόταση είχε αισθητική; Πολλές φορές βάζουν κάτι σαν μπαντιέρα κράχτη στην αφίσα και τελικά δε βλέπεις πουθενά την αισθητική που σου προλογίζεται, απλά μένεις σύξυλος με το τίποτα που σου προσέφεραν. Η αισθητική είναι λέξη μαγική η οποία αν πετύχει μπορεί να σε συνεπάρει, να σε διεγείρει, να σε ταξιδέψει, να σε συν-κινήσει.
8. Κοστούμια/styling. Τα ρούχα που φοράν οι ρόλοι, ταιριάζουν στο κλίμα, την εποχή, είναι παράταιρα, σε πετάνε εκτός έργου και εποχής; Συμπληρώνουν στη δράση; Τα μαλλιά και το μακιγιάζ είναι αυτά που πρέπει; Ή ότι μπόρεσα έκανα; Ή λίγη σημασία παίζουν αυτά;
9. Μουσική. Μια παράσταση που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να έχει το δικό της ή τα δικά της τραγούδια. Πρωτότυπη μουσική που να εναρμονίζεται στο κλίμα, τις συνθήκες, την εποχή του έργου αλλά να μην το καπελώνει ούτε να μας πετάει εκτός. Σε αυτό θα βάλω τα μουσικά μοτίβα, τα χαλιά, τα γεμίσματα, τους ήχους ( πόρτα, τηλέφωνο, βήματα, όπλο κτλ).
10. Φώτα. Τα φώτα έρχονται και συμπληρώνουν στην αρτιότητα. Δίχως να είναι κλισέ, πασέ, ξεπερασμένα. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο σκηνοθέτης ήταν ανάξιος ύπαρξης καλλιτεχνικά και τον έσωσε ο φωτιστής. Αν λοιπόν κατανοήσουμε αυτά τα πολύ βασικά, αν τα επιζητήσουμε ίσως στις επόμενες μας εξόδους και τιμωρήσουμε με την απουσία μας τις επόμενες πατιτούρες ή αλλιώς ξεπατικοσούρες τότε ίσως ταρακουνήσουμε κάποιους και ίσως να μην ξαναπούμε πεταμένα λεφτά ή ότι στη λαϊκή πουλάνε καλύτερες πατάτες.
.
—
—
–
«Η Ιδέα μου είναι;»
Κάθε Δευτέρα στις σελίδες της Θεατρομανίας της “Κ”
—
—
–
Δείτε & αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
