Με μια σκληρή πολυσέλιδη επιστολή που εστάλη στην Κουλτουρόσουπα, ο γνωστός και αγαπητός στο πανελλήνιο ηθοποιός Σπύρος Σαραφιανός στρέφεται εναντίον της Διοίκησης του ΚΘΒΕ, εξιστορώντας όλα όσα διαδραματίστηκαν τα τελευταία 3,5 χρόνια στην δεύτερη κρατική σκηνή της χώρας μας, χαρακτηρίζοντας, «ουδέποτε στην ιστορία του το ΚΘΒΕ βίωσε τέτοια εσωτερική κατάσταση»… Στο ΚΘΒΕ πλέον κυριαρχούν ο φόβος, η εκδικητικότητα, η μόνιμη απειλή, η άνευ προηγουμένου αναλγησία και ο ρεβανσισμός. Όποιος διεκδικεί απολύεται είναι το πλέον η τακτική του αχαλίνωτου Αναστασάκη».
Την παραθέτουμε αυτούσια.
.
«ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΓΕΝΝΑ ΤΥΡΑΝΝΟΥΣ»… Σοφοκλής. Περί ΚΘΒΕ ο λόγος
Του Σ. Σαραφιανού.
.
.
Έχουν συμπληρωθεί ήδη τέσσερα χρόνια από τότε που ο τότε υπουργός πολιτισμού Ξυδάκης άρχισε την προσπάθεια σπίλωσης και κατασυκοφάντησης του ΚΘΒΕ.
Ακολούθησε η ‘’παραίτηση’’, του τότε Καλλιτεχνικού Διευθυντή Γιάννη Βούρου, με μία κίνηση απείρου πολιτικής αμετροέπειας, εξουσιαστικής καθεστωτικής λογικής, φασίζουσας συμπεριφοράς και πολιτικού θράσους, όταν δημοσίευσε στην εφημερίδα της Κυβέρνησης έγγραφη παραίτηση του τότε Διευθυντή όχι προς αυτόν, αλλά προς άλλη κυβέρνηση, σε άλλον υπουργό και για άλλους λόγους που δεν είχε γίνει και δεκτή!! Η φασίζουσα λογική βγήκε στο φώς και τα καλά ερχόντουσαν!!
Η επόμενη κίνηση του κ.Ξυδάκη είναι να διορίσει ως Καλλιτεχνικό διευθυντή του ΚΘΒΕ τον κ. Αναστασάκη, έναν άνθρωπο με σχεδόν ανύπαρκτο καλλιτεχνικό και κοινωνικό στίγμα, άγνωστο ακόμα και στην πλειοψηφία του θεατρικού κόσμου. Γνωστό όμως στον κ. Ξυδάκη, προφανώς στην παρέα του και ενδεχομένως στους διαδρόμους του Υπουργείου αφού για χρόνια σιτιζόταν από τις επιχορηγήσεις του Υπουργείου αυτού. Η ανυπαρξία όμως οποιουδήποτε καλλιτεχνικού και κοινωνικού στίγματος αλλά και ικανοτήτων σε έναν άνθρωπο πού από το πουθενά καλείται να διοικήσει έναν Οργανισμό μεγαλύτερο από το ‘’μπόι’’ του έχει συνέπειες , συνήθως ολέθριες για τον ίδιο τον Οργανισμό. Πόσο μάλλον όταν η δυσανεξία απέναντι στην επιτυχία του άλλου, στο ταλέντο του, στην προσφορά του, στην διαφορετική άποψη, στο καλλιτεχνικό και κοινωνικό του στίγμα, είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά του διευθύνοντος. Όταν καλείσαι όμως να ηγηθείς ενός Οργανισμού τέτοιου μεγέθους, στίγματος και ιστορίας πρέπει να ηγείσαι με το προσωπικό σου κύρος, το όραμα, την έμπνευση, όταν όμως δεν τα διαθέτεις, πρέπει με κάποιο τρόπο να καλύψεις αυτό το κενό. Καταφεύγεις τότε να εξουσιάσεις και όχι να ηγηθείς με όπλα σου τον φόβο, την συκοφαντία, το ψέμα, την εκδικητικότητα, την σκληρότητα, την αναλγησία, την πονηριά, τον ρεβανσισμό κ.λ.π.
,
,
Η απαράδεκτη συμπεριφορά του στους εργαζόμενους φάνηκε από την αρχή της θητείας του με προπηλακισμούς ακόμα και σε γυναίκες, με ‘’χριστοπαναγίες’’ και όλα τα συναφή που όπως φαίνεται αρμόζουν σε έναν άνθρωπο του πολιτισμού κατά την αντίληψη της σημερινής κυβέρνησης. Τα ‘’καλά’’ δυστυχώς ήρθαν.
Πατώντας πάνω στον φόβο των ηθοποιών, αφού η εργασιακή τους σχέση ως συμβασιούχων με πεντάμηνα και οκτάμηνα συμβόλαια, σε συνδυασμό με τον απαράδεκτο νόμο που δίνει απεριόριστα δικαιώματα στον καλλιτεχνικό διευθυντή, χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο λες και πρόκειται για προσωπικό του θίασο, με περίσσιο θράσος του έδωσαν το δικαίωμα ελέγχου ουσιαστικά της ζωής τους και της αξιοπρέπειας τους. Ήδη τους πρώτους μήνες της θητείας του δημοσιεύθηκε ανώνυμη επιστολή, (προφανείς οι λόγοι), όπου κατήγγειλαν επώνυμες διώξεις ακόμη και οικογενειών. Ήταν το πρώτο κύμα διώξεων εργαζομένων. Από τότε ο φόβος και ο τρόμος έγινε μόνιμο καθεστώς στο ΚΘΒΕ, ωμός, στυγνός και απροκάλυπτος.
,
Και βέβαια πέραν πάσης περιγραφής είναι η αναλγησία του και η παντελής έλλειψη στοιχειώδους ενσυναίσθησης. Μία ωμότητα και σκληρότητα πρωτοφανής, εντυπωσιακή και άξια μελέτης και προσοχής. Μια αναλγησία που δεν στέκεται ούτε σε αξιοσύνη, ούτε σε ταλέντο, ούτε σε προσφορά, ούτε σε οικογένειες, ούτε σε συνταξιοδοτικά δικαιώματα, ούτε σε ασθένειες, ούτε πουθενά. Μόνο η πλήρης υποταγή. Είναι εντυπωσιακή η παραδοχή του στον υπογράφοντα, στον πρώτο καιρό της θητείας του, όταν στην ερώτηση γιατί δεν κάνει μία αξιολόγηση του δυναμικού του θεάτρου, αυτή που κάνει και ο τελευταίος θεατής, η απάντηση που εισέπραξε ήταν ότι εγώ ‘’ δεν μπορώ να κάνω αξιολόγηση’’. Ο κατά τ’ άλλα Καλλιτεχνικός διευθυντής!!!.
Τελευταία όμως έβγαλε από το ‘’θηκάρι’’ του σε δημόσια θέα και το ψέμα, ανερυθρίαστα και ωμά. Με την άρνηση υπογραφής συλλογικής σύμβασης στους ηθοποιούς μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια, επιδόθηκε σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι τονίζοντας σε όλους τους τόνους ότι θα έχει ποινικές ευθύνες αν την υπογράψει , γνωρίζοντας ότι ψεύδεται ασύστολα, όταν μάλιστα λίγες μέρες πρίν υπογράψει την ανανέωση της θητείας του, είχε υποσχεθεί ότι θα υπογράψει την σύμβαση! Μιλώντας με πολιτικούς όρους ίσως να έχει ζηλέψει και να θέλει να παίξει τον ρόλο του ‘’χρήσιμου ηλίθιου’’ με ενδεχομένως ανταλλάγματα. Ίσως όμως δεν γνωρίζει ότι οι ‘’χρήσιμοι ηλίθιοι ‘’ μπορεί να ήταν χρήσιμοι για τις πολιτικές εξουσίες και για τους ανομολόγητους σκοπούς τους, η θέση όμως αυτών ήταν πάντα στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας και στην δημόσια απαξίωση και χλευασμό ακόμα και από αυτούς που τους προσέφεραν εκδούλευση γιατί στο τέλος έφευγε το πρόσκαιρα ‘χρήσιμος’’ και έμενε το σκέτο ‘’ηλίθιος’’. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Αυτό όμως δεν μειώνει σε τίποτα την επικινδυνότητα του όσον αφορά την πόλωση και τον διχασμό που έχει επιφέρει μέσα σε μόλις τρία χρόνια. Εν κατακλείδι ουδέποτε στην ιστορία του το ΚΘΒΕ βίωσε τέτοια εσωτερική κατάσταση. Είναι κατάντια να παρακολουθείς ακόμα και το facebook των ανθρώπων και το αν θα κάνουν και πού, like..!!Ειδικά όταν το κάνει ο διευθυντής του ΚΘΒΕ… πραγματική κατάντια. Ποτέ οι ηθοποιοί του, δεν αναγκάζονται να κρύβονται και να σκορπούν στην θέα του Διευθυντή με τον φόβο σε ποιόν θα μιλήσουν, τι θα πούν, μη τυχόν και δεν του είναι αρεστά γιατί κινδυνεύουν με μη ανανέωση συμβολαίου. Ουδέποτε στην ιστορία του ΚΘΒΕ ‘’, ήταν στο τιμόνι άνθρωπος που να μισεί κυριολεκτικά τους ανθρώπους που διευθύνει, να μισεί το σινάφι του, τούς συναδέλφους του… Το σύνδρομο του Γενίτσαρου. Αρχή άνδρα δείκνυσι…
.
.
Είναι χωροφυλακίστικη τακτική και λογική και παραπέμπει σε άλλες εποχές, να παρακολουθεί ακόμα και τις εκδηλώσεις των ηθοποιών για να βλέπει ποιοί πηγαίνουν και ποιοι όχι με αποτέλεσμα οι ηθοποιοί να απέχουν από τον φόβο των συνεπειών και της απόλυσης. Είναι πέραν πάσης λογικής οι συνελεύσεις πλέον των ηθοποιών να λειτουργούν ως οντισιόν και ανάλογα με τις τοποθετήσεις των να υπογράφονται συμβόλαια, να ανανεώνονται και να ….λήγουν. Πλήρης εργασιακή ανηθικότητα.
Είναι πρωτοφανές να στέλνονται ακόμα και τα μεσάνυχτα, mail προσωπικά και τηλεφωνήματα σε ηθοποιούς από το θέατρο με την ερώτηση αν θα απεργήσουν και τι στάση θα κρατήσουν σε διακηρυγμένη απεργία του σωματείου τους, εκφοβίζοντας τους λέγοντας τους στον καθένα ξεχωριστά ότι είναι ‘’ο τελευταίος’’ και πρέπει να αποφασίσει αν θα απεργήσει. Είναι ανήκουστο άνθρωποι του πολιτισμού της πόλης με ιστορία και προσφορά να κάνουν προτάσεις, πρωτοκολλημένες μάλιστα και αυτός να τους απαξιώνει και οι προτάσεις αυτές να υλοποιούνται από ‘’κολλητούς’’. Είναι χυδαίο και τραμπούκικο να προπηλακίζει εργαζόμενους και οι ‘’χριστοπαναγίες’’ να έχουν την θέση του αντίλογου. Στο ΚΘΒΕ πλέον κυριαρχούν ο φόβος, η εκδικητικότητα, η μόνιμη απειλή, η άνευ προηγουμένου αναλγησία και ο ρεβανσισμός. Όποιος διεκδικεί απολύεται είναι το πλέον η τακτική του αχαλίνωτου Αναστασάκη.
Πρέπει όμως να απαντήσει και σε άλλα κρίσιμα ερωτήματα και ίσως αν ακούει κανένας εισαγγελέας να το ψάξει λίγο.
1) Γιατί ανάθεσαν σε εξωτερικό δικηγορικό γραφείο, παρακάμπτοντας την νομική υπηρεσία του ΚΘΒΕ,την εκπροσώπηση του θεάτρου στην αγωγή των ηθοποιών με αμοιβή 30.000 και μάλιστα χωρίς διαγωνισμό!!?
2) Γιατί διέρρευσαν τα προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων στην eurobank, όπου εργαζόταν η οικονομική διευθύντρια που προσέλαβε, χωρίς την συγκατάθεση τους?
.
Πρέπει να απαντήσει όμως αυτός ‘’ο θιασώτης της οικονομίας’’ και της ‘’χρηστής διαχείρισης ‘’, που παρεμπιπτόντως ποτέ δεν έχει δώσει νούμερα εισπράξεων και πώς μέσα από την αύξηση των εσόδων μηδένισε το χρέος όπως ισχυρίζεται, αλλά τα αποσιωπά σκοπίμως πρέπει να δημοσιοποιήσει και το πόσο στοίχησε το περσινό δικό του έργο, ο ‘’ΟΡΕΣΤΗΣ’’ και πόσο ζημιώθηκε το θέατρο. Γιατί καλές οι δημοσιογραφικές αγιογραφίες αλλά ας δώσει και στην δημοσιότητα και τα νούμερα.
.
Όλα αυτά βέβαια δεν θα ήταν πραγματοποιήσιμα αν δεν ήταν σε αγαστή συνεργασία με τον πρόεδρο του Δ.Σ. κ. Αρη Στυλιανού που είναι μάλιστα και πανεπιστημιακός δάσκαλος!! Και ο οποίος τεχνηέντως, σκοπίμως και πονηρά σκεπτόμενος αποφεύγει τις πολλές δημόσιες τοποθετήσεις, αφήνοντας τον άλλον να εκτίθεται και αυτός να συνεννοείται με την κυβέρνηση. Η συμπόρευση η ανοχή και ενδεχομένως η ενθάρρυνση σε χωροφυλακίστικες και φασιστικές πρακτικές και η σχεδόν ταύτιση με τα παρακμιακά διευθυντικά προσόντα του Αναστασάκη δεν μπορούν και δεν πρέπει να είναι γνωρίσματα πανεπιστημιακού δασκάλου. Δεν ξέρω αν στα χρόνια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ο φόβος, το ψέμα, η συκοφαντία, η παραποίηση της αλήθειας, η εκδικητικότητα και η αναλγησία είναι διευθυντικά προσόντα και θεμιτές πρακτικές, γιατί αν είναι έτσι, τότε κυρία Ζορμπά και κύριοι της κυβέρνησης έχετε τους κατάλληλους ανθρώπους στην σωστή θέση. Δεν θα βρίσκατε καλύτερους για να εξυπηρετούν τους σκοπούς σας. Τους σκοπούς που δεν έχετε το στοιχειώδες θάρρος να πείτε δημόσια, γιατί τότε θα φανεί πόσο ξένη, σας είναι ‘’η λεοντή’’ του αριστερού. Μόνο έτσι εξηγείται, πώς μία κυβέρνηση δημόσια να λέει ότι βγήκαμε από τα μνημόνια και ότι είναι υπέρ των εργασιακών συμβάσεων και από την άλλη η διορισμένη διοίκηση με το κομματικό τους μέλος κ. Στυλιανού να προσπαθεί να γονατίσει τους ηθοποιούς μη υπογράφοντας την εργασιακή τους σύμβαση ζητώντας τους, μέσω της προτεινόμενης σύμβασης ,να αναγνωρίσουν τις περικοπές των μνημονίων 1 και 2 αυτές που η κυβέρνηση θα καταργούσε(!!), λέγοντας ψέματα για επικοινωνιακούς λόγους και λοιδορώντας τους ηθοποιούς, όταν τους απαντά στις τοποθετήσεις τους για την σύμβαση ότι τους ‘’θαυμάζει για τα υποκριτικά τους προσόντα’’. Γιατί είναι πλέον κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι εξυπηρετούν ύπουλους και υπόγειους κυβερνητικούς σκοπούς. Σκοποί οι οποίοι πλέον έχουν φανεί με την τοποθέτηση του ‘’γίγαντα των Ελληνικών γραμμάτων’’ Γ.Γ. του Υπουργείου Εργασίας και καθ’ ύλην αρμόδιο για την συλλογική σύμβαση κ. Νεφελούδη, ο οποίος αποκάλεσε τους ηθοποιούς ‘’αγράμματους’’, ‘’τζάμπα μάγκες’’ και ότι είναι μόνο ‘’για τα κάγκελα’’ και την τοποθέτηση της Υπουργού Πολιτισμού κ.Ζορμπά η οποία αποκάλεσε την σύμβαση ‘’παντεσπάνι’’!! Την ίδια ώρα πού η κυβέρνηση ‘’παραμυθιάζει’’ τον κόσμο ότι θέλει να επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις..!!! Η Υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!!! Αυτό όμως που δεν πρέπει να μας διαφεύγει, και είναι πλέον φανερό από τις τοποθετήσεις των καθ’ ύλη αρμοδίων, είναι ότι αυτή η τακτική εντάσσεται σε ένα ευρύτερο κυβερνητικό σχέδιο που εξυπηρετεί ευρύτερες πολιτικές σκοπιμότητες που στόχο έχουν την αποτροπή της διεκδίκησης των εργαζομένων των παράνομων περικοπών τους στα δικαστήρια. Πάντοτε οι διεκδικήσεις ενοχλούσαν την φασίζουσα εξουσία και τις καθεστωτικές λογικές.
,
Και δεν θα είναι καθόλου απίθανο όλη αυτή η επαίσχυντη εξουσιαστική συμπεριφορά τους να εξαργυρωθεί με διορισμούς και με ανώτερες (?) πανεπιστημιακές θέσεις. Πολλή ‘’βρώμικη’’ δουλειά για να μείνει χωρίς αντίκρισμα. Εξ’ άλλου η νεώτερη ιστορία έχει πλήθος τέτοιων πρόσκαιρων επιβραβεύσεων στους προθύμους να κάνουν την βρώμικη δουλειά πατώντας στις ζωές των άλλων..το μέλλον θα δείξει… ’’Κοντός ψαλμός αλληλούια’’. Πιθανόν ο κ. Στυλιανού (και οι ‘’σύντροφοι’’ του στην κυβέρνηση), ως ειδικός στο έργο του Σπινόζα να έχει ως ευαγγέλιο την ρήση του…’’Εκείνοι που μπορούν να χειρίζονται κρυφά τις υποθέσεις ενός κράτους το έχουν υπό την απόλυτη εξουσία τους.…’’ Το ΚΘΒΕ και η ιστορία του όμως έχουν ανάγκη από μία εμπνευσμένη ηγεσία που να του δώσει πνοή και όραμα και όχι από μία συμπλεγματική και ανάλγητη εξουσία που υπηρετεί ανομολόγητους κυβερνητικούς σκοπούς με αμυδρώς ανιχνεύσιμα προς το παρόν ανταλλάγματα. Ο αγώνας και η αντίσταση των ηθοποιών του ΚΘΒΕ είναι πρώτα απ’ όλα αγώνας για την αξιοπρέπεια τους ως εργαζομένων και καλλιτεχνών που διεκδικούν τα αυτονόητα. Κόντρα στις εκδηλώσεις ‘’συμπαράστασης’’ προς την διεύθυνση, με επιστολές, απεκδύοντας πονηρά τους ηθοποιούς από την ιδιότητα τους ως εργαζομένους με δικαιώματα ,με το επιχείρημα ότι κάνουν ‘’θέατρο για την ψυχή τους’’, άρα η απεργία δεν δικαιολογείται, το έσχατο όπλο του εργαζόμενου, ξεχνώντας να μας πούν, πώς αυτοί έζησαν, πώς πήραν σύνταξη, πώς αποκτήσαν περιουσία. Να μας πούν επιτέλους τον τρόπο όπου μέσω της ψυχή τους και όχι μέσω της εργασίας τους και της αμοιβής τους τα αποκτήσαν όλα αυτά…!!! Κόντρα στα καθεστωτικά ΜΜΕ που δεν δίνουν βήμα στους ηθοποιούς και στις θέσεις τους, αποσιωπώντας τον λόγο τους, με προεξάρχουσα την ΕΡΤ3 που δεν έχει βρεί να πεί δύο κουβέντες για τον επτάμηνο αγώνα των ηθοποιών, λές και αυτό δεν είναι ζήτημα της πόλης. Κόντρα σε διάφορους ‘’επωνύμους’’ με εκπομπές σε ‘’κόκκινα’’ ΜΜΕ προσκείμενα στην κυβέρνηση, έχοντας εξασφαλίσει το ΚΘΒΕ για να παρουσιάζουν τις δουλειές τους, αισθάνονται την ανάγκη με πάθος να υπερασπιστούν τον ‘’εργοδότη’’ τους … Κόντρα σε κυβερνητικές φυλλάδες που εν μέσω του αγώνα των ηθοποιών στήνουν πολυσέλιδα λιβανωτά για τους διευθύνοντες, αγνοώντας την πραγματικότητα, πιστοί στο προπαγανδιστικό θεώρημα ‘’όταν η πραγματικότητα δεν μας βολεύει, τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα’’. Κόντρα στην θηριώδη κυβερνητική προπαγάνδα. Κόντρα σε στημένες συνεντεύξεις από τους διευθύνοντες με ψέματα και παραπειστικά στοιχεία. Είναι αγώνας για όλο τον κλάδο των ηθοποιών, όπου επικρατούν συνθήκες ‘’γαλέρας’’. Αυτές τις συνθήκες που προσπαθούν σιγά - σιγά να επιβάλουν και στις Κρατικές σκηνές μέσω κατάπτυστων ‘’προθύμων’’ τύπου Αναστασάκη και Στυλιανού. Μόνο θυμό προκαλούν αυτές οι προσπάθειες. Ο αγώνας των ηθοποιών του ΚΘΒΕ, είναι αγώνας για όλους τους ηθοποιούς που θα περάσουν από τις Κρατικές σκηνές και εφαλτήριο για διεκδίκηση συμβάσεων και στο Ελεύθερο θέατρο. Οι υγιώς σκεπτόμενες πολιτικές δυνάμεις και συλλογικότητες της πόλης πρέπει να σταθούν στον αγώνα των ηθοποιών και στην προσπάθεια υποβάθμισης της εργασίας τους της και ταπείνωσης τους, στην προσπάθεια υποβάθμισης τους, ως καλλιτεχνών, ως εργαζομένων και ως ελεύθερων ανθρώπων.
Η συμπεριφορά και οι πρακτικές του κ. Αναστασάκη και του κ. Στυλιανού έχουν κακοφορμίσει και πρέπει η ίδια η πόλη να αντιδράσει. Αυτή την στιγμή το στολίδι του πολιτισμού και της πόλης το ΚΘΒΕ κινδυνεύει από αυτή την συμπεριφορά και κυρίως από τις πρακτικές αυτές, ξένες απέναντι σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τον στοιχειώδη κοινωνικό και εργασιακό πολιτισμό που έχει κατακτηθεί μετά από αγώνες. Αυτό το πολιτικό μόρφωμα της φασίζουσας αριστεράς και των ‘’προθύμων’’ της είναι πλέον κάτι παραπάνω από εμετικό. Η αντίδραση είναι επιβεβλημένη. Τον γνωρίσαμε λοιπόν και τον κ.Αναστασάκη και τον κ.Στυλιανού. Ο ‘’εργασιακός τους πολιτισμός’’ έχει φανεί σε όλο τους το μεγαλείο , που μπορεί βέβαια να είναι χρήσιμος για μία εξουσία ανερμάτιστη είναι όμως παντελώς ξένος και προς το ΚΘΒΕ και προς την πόλη και ως προς ένα Πολιτιστικό Οργανισμό τέτοιου διαμετρήματος και ιστορίας. Και ούτε θα επιτρέψουμε στον οποιονδήποτε Αναστασάκη με μηδενικό καλλιτεχνικό έρμα να προσπαθεί να φιλοτεχνήσει ένα κάλπικο βιογραφικό στις πλάτες του ΚΘΒΕ και των εργαζομένων του. Ούτε στον οποιονδήποτε Στυλιανού με το επίχρισμα του πανεπιστημιακού να εξυπηρετεί άνομα και ανομολόγητα κυβερνητικά σχέδια. Στο ΚΘΒΕ δεν ταιριάζει ούτε η λογική του Χωροφύλακα, ούτε του Κατσαπλιά. Τα ψέματα τους, η παραποίηση της αλήθειας, η φασίζουσα συμπεριφορά τους, η τρομοκρατία και η αναλγησία τους είναι πράγματα πρωτοφανή για την ιστορία του ΚΘΒΕ και για έναν πολιτιστικό Οργανισμό. Θα τους θυμόμαστε και τους δύο. Το ΚΘΒΕ έχει ανάγκη ανθρώπων με κύρος, γνώση, όραμα, έμπνευση, ενσυναίσθηση, όχι κρυφές ατζέντες και κυρίως με σεβασμό στους ανθρώπους που έχουν προσφέρει, που προσφέρουν και που είναι αυτοί που δίνουν πνοή και ζωή στο ΚΘΒΕ. Στους εργαζόμενους του. Τώρα είναι ώρα να αλλάξει σελίδα το ΚΘΒΕ γιατί η ζημιά που υφίσταται ήδη είναι πολύ μεγάλη και οι πληγές πολύ βαθειές. Άλλοι άφησαν το στίγμα τους. Αυτοί αφήνουν τον λεκέ τους. Αυτό δεν μπορεί πλέον να γίνεται ανεκτό.
Σπύρος Σαραφιανός, Ηθοποιός
