θεατρικό διαμαντάκι «Η πόρνη από πάνω» του Αντώνη Τσιπιανίτη με την Κατερίνα Διδασκάλου. Είδαμε και σχολιάζουμε.

6334 Views
θεατρικό διαμαντάκι «Η πόρνη από πάνω» του Αντώνη Τσιπιανίτη με την Κατερίνα Διδασκάλου. Είδαμε και σχολιάζουμε. θεατρικό διαμαντάκι «Η πόρνη από πάνω» του Αντώνη Τσιπιανίτη με την Κατερίνα Διδασκάλου. Είδαμε και σχολιάζουμε.

 

Αναδημοσίευση κριτικού σημειώματος για μια παράσταση που πρωτοείδαμε κάποια μέρα του Μαίου, έτος 2012… στο θέατρο Κολοσσαίον της Θεσσαλονίκης και αναδημοσιεύσουμε για δυο λόγους: η κριτική έχει χαθεί από τις δημοσιεύσεις μας αλλά κυρίως γιατί επανέρχεται Θεσσαλονίκη και δεν πρέπει να χάσετε για κανένα λόγο.


Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις, με αυτό που ζήσαμε χθες βράδυ βλέποντας την παράσταση «Η ΠΟΡΝΗ ΑΠΟ ΠΑΝΩ» του Αντώνη Τσιπιανίτη με την Κατερίνα  Διδασκάλου στον κεντρικό ρόλο. Πρόκειται για ένα θεατρικό διαμαντάκι που δεν πρέπει να χάσετε για κανένα λόγο και εξηγούμε [με λίγα λόγια] περί τίνος πρόκειται.
.
Οπου η ιστορία με δυό λόγια λέειΌταν η Ερατώ παντρεμένη πάει στην Αθήνα από την Πρέβεζα, ευελπιστεί να αφήσει πίσω μνήμες, συνήθειες και «κανόνες» μιας συντηρητικής εποχής και θα «γιάνει» μόνο όταν λυτρωθεί από τους προσωπικούς της δυνάστες…
.
Και τα πολλά καλά [+] της παράστασης είναι…
Το συναρπαστικό κείμενο του Αντώνη Τσιπιανίτη.
Πραγματικό κομψοτέχνημα. Γλυκό, ανθρώπινο, αληθινό, συναισθηματικό, πονεσιάρικο, οργιστικό, σημερινό… Χωρίς υπερβολές, στο απόλυτο μέτρο της καθημερινότητας, βγάζει όλο αυτό τον θυμό της ελληνικής συνήθειας και βολέματος πάνω σε μια γυναίκα που ασφυκτιά με τον ίδιο της τον εαυτό, χωρίς να αντιδρά.
Στις επιλογές, μα πρώτα απ όλα, στην καταραμένη μοίρα της.
Με απλές καθαρές [λαϊκές] λέξεις, κουβέντες και έννοιες, χωρίς να φορτώνεται λεπτό, από το κρύο στη ζέστη, από το δράμα στην κωμωδία, αναδεικνύει στο μέγιστο, την υπόγεια δύναμη και το μεγαλείο αυτού του κειμένου.
Ένα ανάγνωσμα που πίνετε μονορούφι και σε αφήνει άφωνο να βλέπεις εικόνες μπροστά σου, είσαι δεν είσαι από την επαρχία, είσαι δεν είσαι ξιπασμένος… 
Λιτό, κατανοητό, ανθρώπινο, λυτρωτικό.
Σε συνεπαίρνει από το πρώτο 10λεπτο.
Μπράβο και πάλι μπράβο του.
.
Η συναρπαστική ερμηνεία της Κατερίνας Διδασκάλου.
Δεν την ξαναείδαμε στη σκηνή, μας ήταν αγαπητή και συμπαθής, αλλά ως εκεί. Είναι η αποκάλυψη στο τέλος της θεατρικής σαιζόν και κρίμα που οι παραστάσεις δόθηκαν τόσο αργά, πριν τα δικά μας KULTUROβραβεία, διότι ένα από αυτά, σίγουρα θα είχε στο τσεπάκι της.
Είναι μια ερμηνεία τόσο, μα τόσο απλή, μα τόσο γεμάτη και τόσο πλούσια σε συναισθήματα που σε καθηλώνει.
Εξιστορεί και βλέπεις μεταμορφωμένες ζωντανές εικόνες πάνω της. Εχει μια ηρεμία στην έκφραση, ένα βαθύ πόνο αλλά και μια αγανάκτηση. Απίστευτες εναλλαγές χαρακτήρων, προσώπων και γεγονότων ενώ επιστρέφει ταυτοχρόνως στην αφέλεια της ηρωίδας.
Στη ζωή της, στην οικογένεια, στους γείτονες που την τυραννούν γλυκά, στους «έρωτες», στις λαχτάρες που προσμένει... θα ρθουν, δεν θα ρθουν, λέει με παράπονο.
Μα πάνω απ’ όλα, έχει κουράγιο και δύναμη να αντέχει τα βάσανα της ζωής με ένα καραμπινάτο χιουμοράκι που αγαλλιάζει την ψυχή σου. Δεν την πονάς απαραίτητα, δεν σε στεναχωρεί, αλλά την καταλαβαίνεις και την νιώθεις... Υπάρχει και γι αυτήν Θεός… Όλα αυτά, [και λίγα λέμε], είναι η ερμηνεία αυτής της πρωταγωνίστριας και ένα δώρο σε αυτήν και στο θεατρόφιλο κοινό.
Μπράβο, μπράβο και πάλι μπράβο της…
.
Η αξία των μονολόγων.
Η θέση μας για αυτού του είδους θεάτρου είναι γνωστή, γενικώς δυσανασχετούμε, αλλά με αυτή την παράσταση θα καταλάβατε και την αξία τους. Προτάσσει όμορφο λόγο, φωτίζει πρόσωπα και χαρακτήρες, περιγράφει μυθιστορηματικά τις καταστάσεις, εξελίσσεται ως ιστορία με σημαντικές ανατροπές, διατηρεί ένα κλίμα θεατρικής ευφορίας, περιβάλλεται από απαραίτητα αξεσουάρ και με αξιοθαύμαστη πειθώ ερμηνεύεται από μια εξαίρετη ηθοποιό. Όλα αυτά, την κάνουν μια απολαυστική θεατρική παράσταση μονολόγου.

Επιπλέον...
Οι λίγες μουσικές που ακούγονται και δένουν αρμονικά…
Η επίσης λιτή σκηνοθεσία που κινεί την ηρωίδα από το ένα σημείο στο άλλο ευλαβικά…
Το φως που την λούζει όταν μιλά στα «φαντάσματα» της…
Τα θυμιατά που λιβανίζει συνεχώς και με νόημα…
Τα απαραίτητα σκηνικά και αξεσουάρ που συμπληρώνουν βίο και πολιτεία…
Η «όμορφη» αποκάλυψη του τέλους…
Και η λύτρωση, αλλά και σε αυτή την περίπτωση δεν είμαστε σίγουροι ότι θα αλλάξει την εικόνα της…
Ακόμα και τα 80 λεπτά που διαρκεί, μας φάνηκαν «τίποτα», μπροστά σε αυτό που ζήσαμε…

Εν ολίγοις[=]
Μη χάσετε αυτό το διαμαντάκι.

Βαθμολογία

7,5 στα 10.

Φωτογραφικό υλικό






Αρθρογραφος

Γιάννης Τσιρόγλου
Γιάννης Τσιρόγλου
Επικεφαλής Kulturosupa.gr - e-mail: kulturosupa@yahoo.gr

Γραψε το σχολιο σου

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί. Υπογραμμίζονται τα υποχρεωτικά πεδία *

Γραψε το σχολιο σου στο Facebook

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

τελευταιες αναρτησεις

ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ

Περισσότερη θεατρομανία
ΣΙΝΕΜΑΝΙΑ

Περισσότερη Σινεμανία
ΜΟΥΣΙΚΟΜΑΝΙΑ

Περισσότερη Μουσικόμανία
ΤΕΧΝΗ - ΒΙΒΛΙΟ

Περισσότερα Τέχνη Βιβλίο
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Περισσότερη Θεσσαλονίκη

Περισσότερα Της «K» το κάγκελο

Περισσότερη Παράξενη ζωή