Εντυπωσίασαν οι ΠΕΡΣΕΣ παρά τις αδύναμες ερμηνείες.
…είδαμε + σχολιάζουμε...
Βρεθήκαμε στο μισογεμάτο και μισοβρεγμένο Θέατρο Δάσους για να παρακολουθήσουμε τη πανελλήνια πρεμιέρα της παράστασης “Πέρσες” του Αισχύλου από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, μια παράσταση που από τον τίτλο καταλαβαίνετε μας άρεσε… αλλά και μας προβλημάτισε…
Λίγα λόγια για το έργο σύμφωνα με το δελτίο τύπου:
Το αντιπολεμικό έργο του Αισχύλου είναι η πρώτη από τις σωζόμενες τραγωδίες που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα, καθώς πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα. Ενώ πρόκειται για έναν έμμεσο ύμνο του ελληνικού πνεύματος που συνέτριψε τους Ασιάτες, το θέμα είναι ιδωμένο με μοναδικό τρόπο από την πλευρά των ηττημένων. Σε ολόκληρη την τραγωδία δεν ακούγεται ούτε ένα ελληνικό όνομα…
Περνώντας στα θετικά [+] στοιχεία της παράστασης, μεγάλο και αναμφισβήτητο ατού η πρωτόγνωρη σκηνοθεσία για τα δεδομένα της Νικαίτης Κοντούρη, που στη κυριολεξία κέντησε! Σύμμαχος της σε αυτό, το σκηνικό του Γιώργου Πάτσα που αποτελούνταν από μια γυρτή σκηνή στο χρώμα του μαρμάρου με κάτασπρες κορδέλες να ανεμίζουν δεξιά και αριστερά αυτής. Και εδώ όπως και πέρσι, στον Αγαμέμνων, είδαμε τη γνωστή κατασκευή με τα αποσπώμενα κομμάτια του σκηνικού με τους ηθοποιούς να ξεπροβάλλουν μέσα από αυτά. Ας περιγράψουμε λοιπόν λεπτομερώς τι ακριβώς παρακολουθήσαμε.
Η παράσταση άρχισε με τον 14μελή χορό (όλοι άνδρες) να εισβάλει στη σκηνή μαυροφορεμένοι και με βαμμένα τα πρόσωπα τους κρατώντας στα χέρια τους φωτισμούς καλυμμένους από άσπρα τούλια. Ανάμεσα σε αυτούς και οι τρείς νύφες του πένθους με λευκά φορέματα να δημιουργούν μια συνολικά αποσβολωτική εικόνα ενώ στην άκρη της σκηνής αναπαράγεται ζωντανά μουσική από ένα τσέλο (Θοδωρής Παπαδημητρίου). Ο χορός ξεκινά να αφηγείται και οι τρείς γυναίκες πάνω στο σκηνικό γράφουν με κάρβουνο καθ’ όλη τη διάρκεια της εξιστόρησης τα ονόματα των πεσόντων Περσών.
Στη συνέχεια τη παρουσία της κάνει η Άτοσσα, μάνα του ξακουστού Ξέρξη, ερμηνευμένη από τον Άκη Σακελλαρίου, ντυμένος με λιτά ανοιχτόχρωμα υφάσματα. Ο χορός σε στιγμές πένθους κινείται έντονα γύρω από τη σκηνή καρφώνοντας σπαθιά πάνω σε αυτή και δημιουργώντας σκάλα για την εμφάνιση του Δαρείου (Γιάννης Φέρτης), είτε εμφανίζοντας μέσα από τη σκηνή τον γυμνό και βρεγμένο Ξέρξη (Γιώργος Κολοβός), συμβολίζοντας την ταλαίπωρη επιστροφή του από την ήττα της ναυμαχίας με τους Έλληνες.
Η εμπνευσμένη αυτή σκηνοθετική επιμέλεια ολοκληρώθηκε με τους ηθοποιούς του χορικού να σκίζουν τα ρούχα τους και να πέφτουν με τα γυμνά τους σώματα πάνω και κάτω της σκηνής υποφέροντας για τη καταστροφή της πατρίδας τους. Στο κλείσιμο του έργου οι νύφες του πένθους με σύγχρονα πλέον κοστούμια εμφανίζονται από το εσωτερικό της σκηνής μαρτυρώντας και το τέλος μιας εποχής. Ένας καθαρός συμβολισμός στο σήμερα και μια τελεία που πρέπει να μπει στα δεινά της δικής μας παρακμής...
Μεγάλη στιγμή της παράστασης η εμφάνιση του Δαρείου στο πιο ψηλό σημείο της σκηνής, μέσα σε καπνούς με μια πληθωρική και βαριά φορεσιά υποδηλώνοντας την αίγλη και τη δύναμη ενός νεκρού βασιλιά.
Τα κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ μας ενθουσίασαν διαλέγοντας προσεγμένες και λιτές γραμμές, πολύ μακριά από τη πληθωρικότητα της ενδυματολογίας που μας έχει συνηθίσει στο παρελθόν. Μια καλαίσθητη αντίθεση λευκού και μαύρου, που ταίριαζε απόλυτα με το όλο στίγμα της παράστασης. Το μόνο που μας ξένισε ήταν τα σταράκια με τα οποία εμφανίστηκε ο Αγγελιοφόρος. Τα γυμνά πέλματα θεωρούμε θα ήταν μία πιο ταιριαστή εικόνα σε μια αισχύλεια τραγωδία.
Και ας περάσουμε στο πιο αδύναμο σκέλος του έργου, δηλαδή τις ερμηνείες Αντιθετα δεν μας έπεισαν οι ερμηνείες [-] θεωρώντας τες ως το πιο αδύναμο σκέλος της παράστασης… Συνολικά από όλες μας έλειπε αυτό που λέγεται ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ. Με σειρά εμφάνισης θα αναφερθούμε πρώτα στον Αγγελιοφόρο από τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο, ο οποίος ξεπρόβαλλε με μπογιές πάνω στο σώμα του συμβολίζοντας το βασανιστικό γυρισμό του. Τίποτα το ιδιαίτερο, προσπαθούσε ανά στιγμές να το βρει και δεν το βρήκε ποτέ. Επίπεδη ερμηνεία ,χρωματίζοντας πολύ συχνά λανθασμένα τη χροιά της φωνής του. Με μια λέξη, διεκπεραιωτικός.
Ο Άκης Σακελλαρίου, είχε έναν ρόλο που ή θα τον έτρωγε ή θα κατέληγε σε μια ερμηνεία ζωής. Δυστυχώς για αυτόν τον αξιόλογο κατά τ’ άλλα ηθοποιό, δεν συνέβη το δεύτερο. Ερμηνεύοντας μια γυναικεία προσωπικότητα το πρώτο στοιχείο που πρέπει να υποδείξεις είναι έντονη συναισθηματικότητα. Παρουσίασε την Άτοσσα περισσότερο ως περσόνα παρά ως μία τραγική φιγούρα μητέρας. Έντονη πρόζα μουτζουρώνοντας παρά προωθώντας το ρόλο, έχασε μια μεγάλη ερμηνευτική ευκαιρία.
Ο Γιάννης Φέρτης,ως Δαρείος, εμφανίστηκε γύρω στα 15 λεπτά πάνω στην σκηνή χωρίς να επιδείξει κάποια σπουδαία ερμηνεία. Αυτό που έκανε ήταν κάτι σαν απαγγελία. Άχρωμη και άνευρη. Βέβαια μιλάμε για τον Γιάννη Φέρτη που κουβαλάει το βαρύ φορτίο του ονόματος του και την αξιέπαινη θεατρική εμπειρία του!
Τέλος ο Γιώργος Κολοβός, ως Ξέρξης, με το τελείως γυμνό σώμα του έκανε τη καλύτερη προσπάθεια από όλους τους κεντρικούς ήρωες. Έβγαλε ψυχή, δυνατή φωνή και όλες τις απαραίτητες συναισθηματικές διακυμάνσεις μην αποδίδοντας βέβαια μία απόλυτη ερμηνεία.
Θα διαχωρίσουμε από αυτές τις μέτριες αποδόσεις το Χορό (Απόλλων Δρικούδης, Δημήτριος Δρόσος, Νίκος Καπέλιος, Δημήτριος Καραβιώτης, Θανάσης Κεραμίδας, Νίκος Μαραγκόπουλος, Σπύρος Σαραφιανός, Βασίλης Σπυρόπουλος, Χρίστος Στυλιανού, Νίκος Τουρνάκης, Στέλιος Τράκας, Γιάννης Χαρίσης, Κωνσταντίνος Χατζησάββας, Γιώργος Ψυχογυιός) που κατάφερε να γίνει ο σημαντικότερος και καλύτερος ηθοποιός της παράστασης. Είχαν δυναμική κίνηση, ζωντάνια, σπαρακτικές φωνές δημιουργώντας ένα δεμένο σύνολο. Οποιοδήποτε συναίσθημα διαφάνηκε, πήγαζε μέσα από αυτούς και τις τρείς κοπέλες (Λαμπρινή Αγγελίδου, Μομώ Βλάχου, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου), ως νύφες του Πένθους, που ήταν δουλεμένες και απόλυτα συγχρονισμένες.
Εν ολίγοις[=]
Η παράσταση έκλεισε με ένα δυνατό χειροκρότημα από τον κόσμο επαινώντας την αξιοπρεπέστατη παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε που παρόλο τις αδύναμες ερμηνείες των πρωταγωνιστών της, ήταν μια παράσταση που σε κρατούσε χαζεύοντας τις δυνατές εικόνες που δημιουργούσε. Ήταν ένα θέαμα που έκανε πραγματικά δύσκολη τη δουλειά των φωτογράφων γιατί δεν ήξερες ποια σκηνή να αποθανατίσεις πρώτα. Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι για την αισθητική που προβάλλει το θέατρο μας και ας ευχηθούμε ακόμα καλύτερες παραστάσεις σε μια πόλη που έχει πραγματικά ανάγκη τη καλλιέργεια της τέχνης της!
Βαθμολογία
7 στα 10
Υγ. θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι τέτοια οργάνωση σε παράσταση δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ στο συγκεκριμένο χώρο! Για πρώτη φορά οι θέσεις ήταν αριθμημένες και νεαρά παιδιά σε οδηγούσαν στη θέση που αναγραφόταν πάνω στο εισιτήριο σου. Καμία ταλαιπωρία για τον κόσμο, με τον διευθυντή του Κ.Θ.Β.Ε, Γιάννη Βούρο, να τρέχει πάνω-κάτω για όλες τις λεπτομέρειες, ενώ ως πρεμιέρα τα φλάς των φωτογράφων άναβαν ανά τακτά διαστήματα για τους επίσημους στις πρώτες σειρές. Όχι εμείς δεν βρισκόμασταν σε αυτές τις θέσεις.
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ ΑΥΛΑΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 19/7/2014
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ

Συντελεστές
Μετάφραση: Πάνος Μουλλάς
Σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Σοφία Καμαγιάννη
Χορογραφία: Κώστας Γεράρδος
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Δραματουργική ανάλυση: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης
Βοηθός Σκηνοθέτης: Γιάννης Παρασκευόπουλος
Βοηθός σκηνογράφου: Δανάη Πανά
Βοηθός ενδυματολόγου: Ήρις Τσαγκαλίδου
Βοηθός χορογράφου: Δέσποινα Κέη
Οργάνωση παραγωγής: Πέτρος Κοκόζης
Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Φέρτης (Δαρείος), Άκης Σακελλαρίου (Άτοσσα), Λάζαρος Γεωργακόπουλος (Αγγελιαφόρος), Γιώργος Κολοβός (Ξέρξης).
Χορός
Κορυφαίος: Βασίλης Σπυρόπουλος
Κορυφαίοι-Χορός (με αλφαβητική σειρά): Απόλλων Δρικούδης, Δημήτρης Δρόσος, Νίκος Καπέλιος, Δημήτρης Καραβιώτης, Θανάσης Κεραμίδας, Νίκος Μαραγκόπουλος, Σπύρος Σαραφιανός, Χρίστος Στυλιανού, Νίκος Τουρνάκης, Στέλιος Τράκας, Γιάννης Χαρίσης, Κωνσταντίνος Χατζησάββας, Γιώργος Ψυχογιός.
«Νύφες του πένθους» (με αλφαβητική σειρά):
Λαμπρινή Αγγελίδου, Μομώ Βλάχου, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου.
Tσέλο: Θοδωρής Παπαδημητρίου
Έναρξη καλοκαιρινής περιοδείας: Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους
16-19 Ιουλίου
Tιμές Εισιτηρίων Θεσσαλονίκης
Τιμή προπώλησης μέσω ηλεκτρονικής κράτησης (έως και 15 ημέρες πριν από την παράσταση): 10 €
Τιμή προπώλησης: 12 €
Κανονικό εισιτήριο: 15 €
Φοιτητικό/ Άνω των 65 / Ανέργων / Ομαδικό: 12 €
Σπουδαστές που εμπίπτουν στο πλαίσιο του Σύμφωνου Συνεργασίας
που υπέγραψε το ΚΘΒΕ με το Υπουργείο Παιδείας: 8€
Συνοδοί ΑΜΕΑ: 8 €
Προπώληση εισιτηρίων Θεσσαλονίκη
Ταμεία και ιστοσελίδα ΚΘΒΕ www.ntng.gr
Viva Τηλ. 11876 & www.viva.gr
Kαταστήματα Public Θεσσαλονίκης, www.public.gr
• Τσιμισκή 24 – Μητροπόλεως 33
• Εμπορικό Κέντρο Mediterranean Cosmos
Καταστήματα Ιανός
Καταστήματα Seven Spots
ΤΑΜΕΙΟ ΚΟΘ (Εκδοτήριο Πλατείας Αριστοτέλους)
Ώρες και Ημέρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο: 10:00-15:00
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευη: 10:00-14:00 και 17:00-21:00
Ώρες λειτουργίας ταμείων:
Βασιλικό θέατρο (Πλατεία Λευκού Πύργου): 8:30-16:30 (Δευτέρα-Τρίτη)
8:30-21:30 (Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή)
Ταμείο Θεάτρου Δάσους (τις ημέρες παραστάσεων από τις 19.00)
Τηλ. πληροφοριών: 2315 200200
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ
ΙΟΥΛΙΟΣ
• 16-19 Ιουλίου- Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη
• 25-26 Ιουλίου- Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, Καβάλα
• 29 Ιουλίου- Αλεξανδρούπολη, Θέατρο Πάρκου Εγνατία
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
• 2 Αυγούστου – Δίον, Αρχαίο Θέατρο Δίου
• 6 Αυγούστου- Χαλκίδα, Θέατρο «Ορέστης Μακρής»
• 8 Αυγούστου- Δελφοί, Θέατρο «Φρύνιχος»
• 15-16 Αυγούστου- Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Επίδαυρος
• 18 Αυγούστου- Ήλιδα, Θέατρο Αρχαίας Ήλιδας
• 21 & 22 Αυγούστου- Πάτρα, Ρωμαϊκό Ωδείο Πατρών
• 25 Αυγούστου -Βύρωνας, Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»
• 28 Αυγούστου- Ελευσίνα, Παλιό Ελαιουργείο
• 30 Αυγούστου- Παπάγου, Κηποθέατρο Παπάγου
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
• 1η Σεπτεμβρίου- Νέα Σμύρνη, Άλσος Νέας Σμύρνης
• 3 Σεπτεμβρίου-Λάρισα, Κηποθέατρο «Αλκαζάρ»
• 5 Σεπτεμβρίου- Ιωάννινα, Υπαίθριο Θέατρο «Φρόντζος»
• 12-13 Σεπτεμβρίου- Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους
Φωτογραφικό υλικό