Είδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου για την Κουλτουρόσουπα.
Ήταν η τελευταία αποχαιρετιστήρια παράσταση στη Θεσσαλονίκη ενός έργου που παίζεται 8 χρόνια στην Αθήνα, ωστόσο η πρόσφατη ευρεία δημοφιλία του πρωταγωνιστή λόγω της τηλεοπτικής επιτυχίας των «Άγριων μελισσών», αναπόφευκτα έδωσε στην παράσταση καινούργια δυναμική, με συνέπεια να συναντήσουμε ακόμα μια φορά (πολύ ελπιδοφόρο τελικά) μια κατάμεστη αίθουσα… είναι από τις περιπτώσεις που μακαρίζεις την τηλεόραση με τη δύναμη να ωθεί κόσμο στο θέατρο για να δει ζωντανά έναν αγαπημένο τηλεοπτικό ήρωα σαν τον «κουρέα Προκόπη» και μέσω αυτού να ανακαλύπτει τη θεατρική μαγεία… Συνέρρευσαν λοιπόν οι θεατές στο θέατρο Metropolitan Urban Theater για την παράσταση «Πώς να καταστρέψετε τη ζωή σας» του Γιώργου Ηλιόπουλου και σε σκηνοθεσία Βασιλικής Ανδρίτσου, απολαμβάνοντας κατά βάση το ταλέντο ενός χαρισματικού ηθοποιού…
Ο οποίος σκάρωσε έναν μονόλογο για να περιγράψει όλη τη διαδρομή της σχέσης του με μια κοπέλα, από τη στιγμή που τη συνάντησε για πρώτη φορά και την ερωτεύτηκε, μέχρι το άδοξο τέλος που ο ίδιος επέλεξε λίγο πριν την ευτυχή κατάληξη… Η διαδρομή περιλαμβάνει τα πάντα όλα μέσα από την ανδρική οπτική, με άφθονο χιούμορ ως κυρίαρχο στοιχείο, αλλά και μικρές στιγμές συγκίνησης με τρυφερό συναισθηματισμό… πώς τη γνώρισε, πώς τη φλέρταρε, τί ευτράπελα του έλαχαν, πόσο αρμονικά κύλησε η συγκατοίκηση, πώς τη σύστησε σε φίλους και σόι, πώς τον δέχτηκε η οικογένειά της, γιατί την κρίσιμη στιγμή υπαναχώρησε φοβισμένος, πώς αντιμετώπισε την απώλεια… όλα δε τούτα με αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, αλλά υποδυόμενος ταυτόχρονα καμιά… τριανταριά ακόμη με απευθείας διαλόγους…
Ένα καλοδουλεμένο κείμενο (+) με ολοκληρωμένη δομή «αρχής- μέσης- τέλους» και με βασικό στόχο την ψυχαγωγία μέσω του γέλιου, που ωστόσο αφήνει και αδιόρατες «χαραμάδες» για πιο ουσιαστικό προβληματισμό πάνω στις σχέσεις, συνδυάζοντας χιούμορ και συναίσθημα, με το πρώτο φυσικά να κατέχει τη μερίδα του λέοντος…Με αρκετά κλισέ στοιχεία από την αγαπημένη «γκομενική» θεματολογία των stand up comedy, που όμως δόθηκαν λίγο πιο ευφάνταστα από τα τετριμμένα, επεκτάθηκαν σε ευρύτερα πεδία και κυρίως απέφυγαν την ανούσια βωμολοχία- παρότι οι προσφιλείς αναφορές σε… γεννητικά όργανα είναι καθώς φαίνεται mustστο είδος με εγγυημένο το τρανταχτό χάχανο (!), ωστόσο εδώ τουλάχιστον το ανδρικό μόριο αποκλήθηκε κομψά «πέος» και γενικώς έλειπαν οι συνήθεις χοντράδες… Το γέλιο προέκυψε τις περισσότερες φορές αβίαστα από τις σουρεαλιστικές περιγραφές και την ακραία αποδόμηση καταστάσεων με όχημα το πηγαίο κωμικό ταλέντο του ηθοποιού, με ρυθμό καταιγιστικό να μην προλαβαίνεις τις ατάκες, εκ των οποίων κάποιες ευρηματικές…
Προσεγμένη επίσης και η σκηνοθεσία της Βασιλικής Ανδρίτσου που κατέχει άριστα την αίσθηση της κωμωδίας και στο παρόν εγχείρημα ανέδειξε την κωμικότητα ποικιλοτρόπως, αξιοποιώντας στο έπακρο τις ερμηνευτικές ικανότητες ενός δυνατού «εργαλείου» επί σκηνής… Πέραν της σωστής καθοδήγησης, φρόντισε να προσθέσει όγκο στον μονόλογο με αποτελεσματικές επιλογές, όπως το έξυπνο εύρημα να «ενσωματώσει» στην παράσταση τον κινηματογράφο με κατάλληλες προβολές σκηνών από ταινίες και το πρόσωπο του Ηλιόπουλου στη θέση του πρωταγωνιστή, με πολλές επίσης κινηματογραφικές μουσικές που έντυσαν εύστοχα τα ενδιάμεσα των σκηνών, αλλά κυρίως με την επιλογή των «διαλόγων» μεταξύ του ήρωα και άπειρων χαρακτήρων που υποδύθηκε, δίνοντας την αίσθηση πολυπρόσωπου έργου… Με ρυθμό καταιγιστικό, ταχύτατες εναλλαγές, καθαρή δομή στη διαδοχή των τιτλοφορημένων σκηνών, σωστή δοσολογία συναισθηματισμού με ατμόσφαιρα μέσω φωτισμών και «τόσο όσο» διαδραστικότητα με το κοινό τα ελάχιστα λεπτά αιτιολογημένης περιήγησης στην πλατεία…
Ωστόσο το μεγάλο συν της παράστασης ή μάλλον η ίδια η παράσταση, ήταν αυτονόητα ο χαρισματικός Γιώργος Ηλιόπουλος… Ένα ξεχωριστό, πηγαίο, ανεξάντλητο ταλέντο και από τους λίγους που συνδυάζουν στον απόλυτο βαθμό το κωμικό και το δραματικό στοιχείο, υπηρετώντας και τα δύο με εντυπωσιακή συνέπεια και υψηλό επαγγελματισμό… ένας σπουδαίος πολυμορφικός ηθοποιός αξιώσεωνπου θεωρούμε ότι ακόμη δεν ανέδειξε το μέγεθός των δυνατοτήτων του και μακάρι να του δοθούν ευκαιρίες να λάμψει σε ρόλους υψηλών απαιτήσεων και κυρίως δραματικούς που είναι το δυνατό του χαρτί, κι ας συστήθηκε ως κωμικός… καθώς η κωμικότητά του, παρότι χειμαρρώδης, διαθέτει στο βάθος μια κρυμμένη «μελαγχολία» και εύθραυστη ευαισθησία που την κάνουν ιδιαίτερη ως προσωπικό στίγμα και περιττό να πούμε ότιεν προκειμένω σάρωσε στη σκηνή σαν σίφουνας με αστείρευτη ενέργεια…. Όπου αλλάζοντας ακαριαία φωνές- ύφος- κινησιολογία επιδόθηκε σε απανωτούς διαλόγους με φανταστικά πρόσωπα ανδρικά και γυναικεία του περίγυρου, αφηγήθηκε απολαυστικά τα παθήματά του σκορπώντας γέλιο, συγκίνησε αυθεντικά τις ελάχιστες στιγμές που άφησε να φανεί η σπουδαία δραματική του διάσταση, αξιοποίησε το επικοινωνιακό του χάρισμα με τον κόσμο, αλώνισε τη σκηνή με έναν ακατάπαυστο χειμαρρώδη μονόλογο για 100 λεπτά, προσφέροντας γενναιόδωρα το αξιοθαύμαστο ταλέντο του…
Και η παρατήρησή μας (-) αφορά ακριβώς αυτό το σημείο… ότι όταν αξιώνεται κανείς ένα τέτοιο ακριβό δώρο, οφείλει να το προσέχει σαν τα μάτια του για να μην «κακοπέσει» σε επιλογές ανάξιες του μεγέθους του, είναι κρίμα… γιατί ναι μεν το παρόν κείμενο του ιδίου ήταν καλογραμμένο για το είδος του και όχι στο πόδι, ήταν επίσης ευχάριστο για την πρόκληση γέλιου, ωστόσο κινήθηκε σε μεγάλο βαθμό πάνω σε γνωστά εύπεπτα (γι άλλους… δυσκολοχώνευτα) κλισέ, πολλά επιτούτου τραβηγμένα εν είδει «εκβιασμού» για χαχανητό, εν ολίγοις ένα κείμενο κατάλληλο για οποιονδήποτε ελαφρώς έμπειρο standupcomedian χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις και όχι για έναν εξαιρετικά προικισμένο ηθοποιό, προορισμένο για «άλλη» πορεία…
Εν κατακλείδι (=) αυτό που έμεινε πέραν του ευεργετικού γέλιου, έστω και τραβηγμένου εν μέρει, σε μια παράσταση καλοστημένη σκηνοθετικά για την κατηγορία μονολόγου, ήταν ο θαυμασμός για έναν σπουδαίο καλλιτέχνη αξιώσεων…
Βαθμολογία:
6,6/10
Δείτε και αυτό:
Γιώργος Ηλιόπουλος: Από τον κουρέα του Διαφανίου στο «Πως να καταστρέψετε την ζωή σας» | Interview
-k-
Metropolitan Urban Theater
«Πως να καταστρέψετε την ζωή σας» του Γιώργου Ηλιόπουλου.
ΝΕΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 16 &17/04
Ο Αντόνιο Σαλιέρι, αρχιμουσικός της αυλής του αυτοκράτορα Ιωσήφ, συναντιέται με τον νεαρό Αμαντέους. Καθώς η συνάντησή τους μετατρέπεται σε ανηλεή σύγκρουση,η αιώνια μάχη αποκαλύπτεται. Και μέσα από την αποκάλυψη αυτή, αντικρίζουμε την δική μας μάχη να αντιμετωπίσουμε την ζωή. Να αντιμετωπίσουμε την ύπαρξή μας.Και να καταφέρουμε,ίσως, το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπου. Να ζήσουμε σε επαφή με τον Εαυτό.
Σκηνοθεσία: Βασιλική Ανδρίτσου.
Ερμηνεύουν: Γιώργος Ηλιόπουλος.
Ήμερες και ώρες παραστάσεων: 16 - 17 Απριλίου. Σάββατο στις 21.00, Κυριακή στις 20.00.
-Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ
.
-Κ-
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 15/05/2022 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 11α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2022