.
ΚΕΡΙΣΤΕ ΔΙΠΛΕΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ
ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ - ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΔΗΜΟΥ ΝΕΑΠΟΛΗΣ-ΣΥΚΕΩΝ
ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»
«Σμύρνη μου Αγαπημένη» της Μιμής Ντενίση
Σκηνοθεσία: Σταμάτης Στάμογλου
Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Μαγδαληνή Σίγα
Επιμέλεια Μουσικής: Κώστας Βόμβολος
Βοηθός Σκηνογράφου: Αναστασία Γυλλού
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νίκος Δασκαλόπουλος
Φωτισμοί: Ανέστης Αμανατίδης, Σταμάτης Στάμογλου

Με λίγα λόγια …
Η ομορφιά της Σμύρνης και ο τρόπος ζωής των Σμυρνιών έχει υμνηθεί από διανοούμενους και περιηγητές. Πολλά ερωτήματα, όμως, σε σχέση με την Καταστροφή, έμειναν άδικα να αιωρούνται χρόνια, όπως το «ποιος έκαψε την Σμύρνη;» Το θεατρικό έργο «Σμύρνη μου αγαπημένη» δεν προσπαθεί να πάρει θέση, ούτε να παίξει ρόλο ιστορικού αναλυτή. Προσπαθεί να δώσει μια εικόνα από τη ζωή της Σμύρνης, τις σχέσεις των ανθρώπων διαφορετικών εθνοτήτων και τις διαφορετικές απόψεις που προκάλεσαν τον θάνατο της πόλης. Υπήρξαν πολλές καταστροφές την ιστορία της ανθρωπότητας. Η καταστροφή της Σμύρνης έχει μια φρικτή μοναδικότητα: έγινε παρουσία όλων των πολιτισμένων κρατών. Είναι μια σύγχρονη ελληνική τραγωδία χωρίς κάθαρση. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς πια είναι να μην την αφήσουμε να παραδοθεί στη λήθη.
Αντί εισιτηρίου συγκεντρώνουμε τρόφιμα και φάρμακα για το Κοινωνικό Παντοπωλείο και Φαρμακείο.
ΔΗΜΟΣ ΝΕΑΠΟΛΗΣ-ΣΥΚΕΩΝ/ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ «ΘΕΣΠΙΣ»
Σκηνικά-κοστούμια: Άννα-Μαρία Αγγελίδου
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Χορογραφίες: Άννα Πασχαλίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ροδιά Αθανασίου

Πρόκειται για μια σύγχρονη βουκολική παρωδία με χιούμορ, σάτιρα, ειρωνεία, αυτοσαρκασμό που παντρεύει την παράδοση με το σύγχρονο τρόπο ζωής, ο οποίος ταλάνισε και συνεχίζει να ταλανίζει τη Γκόλφω-Ελλάδα.
Κ.Θ.Β.Ε.
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Παπαδόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμια: Χρύσα Σερδάρη
Μουσική: Κωστής Βοζίκης
Χορογραφία-Κίνηση: Κωνσταντίνος Γεράρδος
Φωτισμοί: Δήμητρα Αλουτζανίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Μπαγανά
Β΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Βαΐτση
Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου
Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Σοφία Πασιά

Με λίγα λόγια…
Πρόκειται για μια ρομαντική κωμωδία που σατιρίζει τα κοινωνικά ήθη και τα πολιτικά συστήματα του 20ου αι.. Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα μικρό χωριό της Ουκρανίας, όπου μια κατάρα έχει καταδικάσει σε ισόβια ηλιθιότητα όλους τους κατοίκους τα τελευταία 200 χρόνια. Ένας νεοφερμένος δάσκαλος θα καταφέρει άραγε μέσα σε 24 ώρες να σπάσει την κατάρα ή θα γίνει κι αυτός ηλίθιος; Υπάρχουν κατάρες ή όλα αυτά είναι κουταμάρες; Ποιο χρώμα δεν κολλάει τόσο στα δάχτυλα; Το κίτρινο ή το μπλε; Πόσες προτάσεις γάμου, μπορεί να κάνει κάποιος σε μια μέρα; Ποιος είναι ο σκοπός της υπάρξεως του ανθρώπου; Και με το φτερούγισμα στην καρδιά, τι γίνεται;
Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του Ερρίκου Μπελιέ.
Τιμή εισιτηρίων: 10€ γενική είσοδος
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΟΖΑΝΗΣ
Πιάνο: Θοδωρής Οικονόμου
Αφήγηση: Τάσος Νούσιας
Επιλογή κειμένων: Κωνσταντίνα Βαρσάμη
Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Λευτέρης Γιοβανίδης

Πρόκειται για μία μουσικοθεατρική παράσταση αφιερωμένη στον ποιητή, συγγραφέα, διανοούμενο, αρθρογράφο, ραδιοφωνικό παραγωγό, Μάνο Ελευθερίου, που σημάδεψε με το έργο του την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Οι στίχοι του μελοποιήθηκαν από τους επιφανέστερους συνθέτες (Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Σπανός, Κουγιουμτζής, Μικρούτσικος, Μούτσης, Μαρκόπουλος, Νικολόπουλος, κ.ά.) και τραγουδήθηκαν από σπουδαίους ερμηνευτές (Μοσχολιού, Νταλάρας, Αλεξίου, Γαλάνη, Βιτάλη, Κούτρας, Θηβαίος, κ.ά.). «Παραπονεμένα λόγια», «Μαρκίζα», «Σ’ αυτή τη γειτονιά», «Ατέλειωτη εκδρομή», «Άμλετ της Σελήνης» είναι μερικά μόνο από τα τραγούδια που θα ακουστούν στην ξεχωριστή αυτή βραδιά.
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
«Το τάβλι» του Δημήτρη Κεχαΐδη
Σκηνοθεσία - Μουσική: Κώστας Γάκης

Η παράσταση πραγματεύεται την απώλεια της αθωότητας, τη γέννηση της ταυτότητας του «Νεοέλληνα» που κάνει τα πάντα για «να πιάσει την καλή» και να βολευτεί, τον εκφυλισμό των κοινωνικών σχέσεων και τον υποβιβασμό τους σε σχέσεις βρώμικης διαμεσολάβησης, τα μάταια όνειρα πλουτισμού, τη μοναχικότητα του ανθρώπου μέσα στη δίνη του απάνθρωπου συστήματος που ζούμε. Όλα αυτά είναι στοιχεία που παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ μέσα στη σύγχρονη τεχνητή κρίση του συστήματος και υπό το φως νέων σκανδάλων στον πολιτικό στίβο. Στόχος του συγγραφέα είναι να έρθει κοντά στο λαό και να προκαλέσει ένα κοινωνικό «ξύπνημα».
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΛΑΡΙΣΑΣ - ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη
Σκηνικά - Κουστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου
Πρωτότυπη μουσική: Κώστας Νικολόπουλος
Επιμέλεια κίνησης - χορογραφίες: Κική Μπάκα
Φωτισμοί: Μάκης Παπαντριανταφύλλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νικολίνα Καραθύμιου
Β΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Σταματία Καγκελάρη
Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης

H κωμωδία του Ζωρζ Φεϋντώ «Από το γάμο στο διαζύγιο;» περιλαμβάνει τα δύο μονόπρακτα «Η εφτάψυχη πεθερά» και «Η δυσκοιλιότητα του μπέμπη». Η παράσταση οργανώνεται γύρω από την ιδέα ενός σύγχρονου μπουλουκιού, που υποδύεται όλους τους ρόλους. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο Αποστολάκης-Δημητροπούλου παίζει τα δυο διαφορετικά ζευγάρια της ιστορίας. Ο Φεϋντώ καυτηριάζει την κατάσταση της κοινωνίας του 1900, όπου οι άνθρωποι ήταν μπερδεμένοι ανάμεσα στον καθωσπρεπισμό του παρελθόντος και σε μια υπερβολική αίσθηση ελευθερίας του παρόντος, διαμάχη που «διέκοψε» ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Το κεντρικό θέμα είναι η αποθέωση των παρεξηγήσεων στη σχέση του ζευγαριού, που από μία λέξη ξεκινάει μια απρόβλεπτη χιονοστιβάδα κωμικών συγκρούσεων. Οι συζυγικές καταστάσεις παραμένουν άκρως επίκαιρες και έχουν θέση σε κάθε εποχή και χώρα. Η παράσταση οργανώνεται γύρω από έναν καταιγιστικό ρυθμό χιούμορ, μουσικής και χορογραφίας.
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΣΕΡΡΩΝ
Σκηνικά: Λία Ασβεστά
Μουσική: Γιώργος Χατζής
Κοστούμια: Ελένη Μπλέτσα
Φωτισμοί: Μιχάλης Κουβόπουλος
Με τους: Γεράσιμο Σκιαδαρέση, Μπέσυ Μάλφα, Τάσο Κονταράτο, Πηνελόπη Πλάκα

Πρόκειται για μία κωμωδία Western με φόντο την Κρήτη, γεμάτη γέλιο, πάθος για τη ζωή, τον έρωτα, την αγάπη και την Ελλάδα! Μια δυναμική μάνα με τα δίδυμα παιδιά της, ένας ανεκπλήρωτος καουμπόικος έρωτας, ένα τρελό κυνήγι θησαυρού, ένα κρυμμένο διαμάντι που βγάζει στη φόρα κρυμμένα μυστικά, ανατροπές, ίντριγκες, γέλιο και πολύ μεγάλη τρυφερότητα…
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΑΒΑΛΑΣ
Προσαρμογή για δύο πρόσωπα: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης
Σκηνογραφία - Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Δ/νση Παραγωγής: Λευτέρης Πλασκοβίτης
Μουσικός επί σκηνής: Νίκος Τουλιάτος

Ο μύθος θέλει την Κρέουσα, κόρη του βασιλιά της Αθήνας Ερεχθέα, να μένει έγκυος χωρίς τη θέλησή της από το θεό Απόλλωνα και να φέρνει στον κόσμο ένα αγόρι. Με φόβο προς τον πατέρα της αποφασίζει, παρότι πονάει γι’ αυτό, να εγκαταλείψει το παιδί ελπίζοντας στο θάνατο ή την εξαφάνισή του. Με απόφαση του Απόλλωνα, ο Ερμής μεταφέρει το νεογέννητο στους Δελφούς για να το αναθρέψει η Πυθία μέσα στο μαντείο και να σωθεί. Ο μικρός μεγαλώνει τρεφόμενος από τις σπονδές και τα πρόσφορα των πιστών και ως έφηβος ορίζεται φύλακας του Μαντείου. Χρόνια μετά, η μητέρα του η Κρέουσα, θα επισκεφτεί το Μαντείο με το σύζυγό της, με σκοπό να πάρει χρησμό, γιατί ο γάμος της παραμένει άκαρπος. Τη στιγμή που το ζεύγος καταφτάνει, ο Ίωνας βγαίνει από το ιερό. H σύνθεση μιας σκηνικής ιστορίας, η οποία φέρνει στο φως αυτά τα οποία υπονοούνται, αποσιωπώνται και αποκρύπτονται, είναι το κεντρικό ζητούμενο αυτής της νέας θεατρικής εκδοχής για δύο πρόσωπα.
σε συμπαραγωγή με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης
Σκηνοθεσία: Έλλη Μερκούρη
Σκηνικά- κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Απόδοση κειμένων στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα: Μυρτώ Γκανούρη, Όλγα Δαλέκου
Κίνηση: Όλγα Γερογιαννάκη
Μουσική: Κωστής Βοζίκης
Μουσική συνοδεία κρουστών: Ελεάννα Γεροντοπούλου
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Μαργαρίτα Δοσούλα
Βοηθός φωτιστή: Τζάνος Μάζης
Eικαστική Σύνθεση Αφίσας: Σοφία Ζάγκα
Γραφιστικά: Μαρία Στεφανή
Φωτογραφίες: Ηλίας Τσάντος
Στο ρόλο της Εκάβης η Αγγελική Λεμονή

Στις Τρωάδες του Ευριπίδη, κεντρικό θέμα είναι ο πόλεμος και η έπαρση της ανθρώπινης φύσης. Οι Τρώες καλούνται να βιώσουν την απόγνωση και την ταπείνωση του νικημένου. Ο πόλεμος αποτυπώνεται με εικόνες και άηχες κραυγές σπαραγμού. Είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που ερμηνεύεται ολόκληρο έργο αρχαίας τραγωδίας από Έλληνες κωφούς ηθοποιούς, με ταυτόχρονη συμμετοχή ακουόντων ηθοποιών. Η σκηνική δράση πραγματοποιείται με τη συνοδεία μουσικών οργάνων, όπου κωφοί και ακούοντες καλλιτέχνες αφουγκράζονται το ρυθμό και συνομιλούν, μεταδίδοντας στους θεατές μια μοναδική οπτική εμπειρία. Οι ήρωες, Τρώες και Έλληνες, δεν ομιλούν την ίδια γλώσσα, όπως και οι καλλιτέχνες που ερμηνεύουν επί σκηνής. Αναπτύσσεται ένας συμβολικός παραλληλισμός ανάμεσα σε δυο κόσμους, σε δυο κουλτούρες, στο τότε, αλλά και στο σήμερα, έχοντας από τη μία πλευρά τη γλώσσα των κωφών και από την άλλη των ακουόντων, δυο γλώσσες που τελικά συναντιούνται όχι μόνο ερμηνευτικά και καλλιτεχνικά, αλλά και ιδεολογικά.






