![Συνεπαρμένοι από την «Αναφορά στον Γκρέκο»... «μουδιασμένοι» από τη λήξη της 24ης Κουλτουροβραδιάς [Κριτική - ρεπορτάζ – video - photos]](upload/blog/topic_23002.jpg)
.
Κριτική παράστασης + ρεπορτάζ από τη βραδιά/συζήτηση + video απόσπασμα παράστασης & συζήτησης + φωτογραφίες.
Ξανά λοιπόν στην παράσταση που στην πρώτη της θέαση μας είχε αγγίξει καταλυτικά, μας είχαν συνεπάρει κείμενο και ερμηνείες, τόσο η τραγουδιστική ενός αηδονιού, όσο και η υποκριτική ενός σπουδαίου πρωταγωνιστή - χαρίζοντάς του μάλιστα το πρώτο βραβείο ανδρικού ρόλου στα τελευταία Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης, τον καταξιωμένο θεσμό της «Κ». Οπότε θεωρήσαμε εξαιρετική ευκαιρία το εκ νέου ανέβασμα της παράστασης στην πόλη - μετά από αρκετές sold out επαναλήψεις - για να οργανώσουμε με μεγάλη χαρά τη συνεχόμενη 24η Θεατρική Κουλτουροβραδιά.
/
Τούτη τη φορά στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς, όπου για δεύτερη (και κάποιοι για τρίτη) φορά, σπεύσαμε να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Αναφορά στον Γκρέκο» με κείμενα Νίκου Καζαντζάκη και σκηνοθεσία - ερμηνεία Τάκη Χρυσικάκου, συνοδεία των μουσικών Γεωργίας Νταγάκη και Κωστή Πυρένη.
Δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε τα υμνητικά σχόλια που ήδη δημοσιεύσαμε στην αρχική μας θεατρική γνώμη (διαβάστε ΕΔΩ), όπου εκθέσαμε λεπτομερώς όλα όσα μας σαγήνευσαν από ένα κείμενο που κάθε φράση του είναι ένα ξεχωριστό διαμάντι, από μια ερμηνεία παθιασμένη - υπόδειγμα και συνάμα μάθημα υποκριτικής, από μια φωνή δωρική που προκαλεί ανατριχίλα, συνδυάζοντας δυναμισμό, ακεραιότητα, απαράμιλλη ευαισθησία…
.
.
Έχει όμως νόημα να τονίσουμε ότι η παρούσα εκδοχή της παράστασης και στο συγκεκριμένο χώρο, σαν… να ξεπέρασε τον (αρχικό) εαυτό της! Η αίσθηση «εγγύτητας» που αποπνέει η αίθουσα και οι «συμμαζεμένες» διαστάσεις της σκηνής, λειτούργησαν ιδιαίτερα ευνοϊκά για την ατμόσφαιρα παρόμοιας παράστασης, η οποία επιπλέον φάνηκε σαφώς πιο δεμένη στη ροή της που κυλούσε σαν νερό σε αυλάκι χωρίς το παραμικρό χάσμα, με περισσότερο προσεγμένο ήχο και φωτισμούς, με περισσότερο φροντισμένο επίσης το οπτικό κομμάτι των προβολών, ενώ μουσικοί και πρωταγωνιστής- όντες πιο κοντά, αντάλλασσαν εμφανώς ενέργεια εκατέρωθεν… Και δεν ξέρουμε αν είναι ιδέα μας, αλλά ακόμα και η ήδη ανεπανάληπτη ερμηνεία του Τ. Χρυσικάκου, σαν να μας καθήλωσε λίγο παραπάνω προκαλώντας ρίγη… όπως και το τραγούδισμα της μοναδικής Γ. Νταγάκη, συνοδευμένο από τη λύρα της και την κιθάρα του δεξιοτέχνη Κ. Πυρένη.
.
Αυτό που έμεινε ίδιο κι απαράλλακτο ήταν το ξέσπασμα στο χειροκρότημα… ένα χειροκρότημα δυναμικό, παθιασμένο, παρατεταμένο, συνοδεύοντας την μία και μοναδική, βαθιά και διαρκείας υπόκλιση των τριών συντελεστών στο κοινό, όπου αφού σήκωσαν το κεφάλι, αυτό συνεχιζόταν δυναμωμένο και με επευφημίες. Κλείνοντας μια αξιοθαύμαστη παράσταση που συγκίνησε βαθιά, με τον τρόπο που της άξιζε! Η αναγγελία ότι θα ακολουθήσει συζήτηση με τους συντελεστές στα πλαίσια της Κουλτουροβραδιάς, οδήγησε μαζικά το γοητευμένο κοινό στο φουαγιέ, όπου πίνοντας κρασί αντάλλασσε εγκωμιαστικά σχόλια για όσα μόλις βίωσε, περιμένοντας με αδημονία τον πρωταγωνιστή και τους μουσικούς, τόσο για να τους δουν και ακούσουν από κοντά, όσο και για να τους σφίξουν το χέρι εκφράζοντας προσωπικά τον θαυμασμό τους.
.
Συνεπέστατοι λοιπόν οι Τάκης Χρυσικάκος, Γεωργία Νταγάκη και Κωστής Πυρένης, προσήλθαν για τη συνέχεια ώστε να ξεκινήσει η καθιερωμένη κουβέντα. Ευδιάθετοι, χαμογελαστοί, διαθέσιμοι, έτοιμοι να απαντήσουν σε ερωτήματα, ξεκινώντας κλασικά από το σκεπτικό της επιλογής του έργου. Όπου ο Τ. Χρυσικάκος, παράλληλα ως επιμελητής των κειμένων και της σκηνοθεσίας, απάντησε ότι τα καυτά θέματα της εποχής και κυρίως η απώλεια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τον οδήγησαν στα κείμενα του Καζαντζάκη, έναν θησαυρό στον οποίο ίσως ο σημερινός ταλανιζόμενος θεατής, μπορέσει να βρει αποκούμπι στις υπαρξιακές αγωνίες του ή έστω σταθεί αφορμή να αναζητήσει βαθύτερα το έργο του μεγάλου διανοητή… Όσο για την επιλογή και δέσιμο των συγκεκριμένων αποσπασμάτων, τα κριτήρια ήταν ξεκάθαρα, καθώς δόθηκε βαρύτητα στα συναισθηματικά φορτισμένα στιγμιότυπα ώστε να αγγίζουν τον θεατή και να προσφέρονται για δραματοποίηση, συνδυασμένα ωστόσο με κάποιους φιλοσοφικούς στοχασμούς που συνάδουν με την παρούσες συνθήκες, τις διαχρονικές ηθικές αξίες, την λατρεμένη Ελλάδα μέσα από τον αξεπέραστο ποιητικό λυρισμό του Καζαντζάκη…
.
Αναφορικά μάλιστα με την επιμέλεια του κειμένου, ανέφερε χαρακτηριστικά την ατάκα μιας έμπειρης φιλολόγου που μετά την παράσταση και αφού τον συνεχάρη, ομολόγησε ότι «σε περίμενα με το δίκανο στη γωνία!» Μετά την μεγάλη αποδοχή της παράστασης, το επόμενο ερώτημα προέκυψε αβίαστα: «Πόσο δικαιωμένος νιώθετε από την επιλογή σας κ, Χρυσικάκο;» Για να ακολουθήσει βεβαίως καταφατική απάντηση, εστιάζοντας στο συναίσθημα που εισπράττει από την απήχηση των λόγων του συγγραφέα και δευτερευόντως σε προσωπικό επίπεδο για την ερμηνεία του, γιατί «παρόμοια κολακευτικά σχόλια χαϊδεύουν τη ματαιοδοξία μας, όμως εδώ άλλο είναι το ζητούμενο…» Τονίζοντας ότι έχουν αγκαλιάσει την παράσταση νέα παιδιά, μέσω προκλήσεων που έχουν δεχθεί από σχολεία, όπου οι έφηβοι την παρακολουθούν συγκινητικά προσηλωμένοι και συμπτωματικά, την επομένη το πρωί θα έδιναν δύο παραστάσεις σε λύκεια της Θεσσαλονίκης.
.
Φυσικά απευθύνθηκαν ερωτήματα και στην Γ. Νταγάκη που με το τραγούδι της έκλεψε καρδιές, και στην κουβέντα ανέφερε τον τρόπο που ήρθε σε επαφή με τον Τ. Χρυσικάκο, τον ενθουσιασμό της μόλις άκουσε για παράσταση αφιερωμένη στον Καζαντζάκη ως κρητικιά και ή ίδια, ενώ όσον αφορά στις μουσικές επιλογές, τις επιμελήθηκε αρχικά ο Γ. Αποστολάκης από τους Χαϊνηδες και στη συνέχεια προέκυψαν σε συνεργασία με τον πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη. Ομολογώντας ότι εμπνέεται και συγκινείται κάθε φορά και σε κάθε παράσταση από την ερμηνεία του Τ. Χρυσικάκου, για να πάρει το λόγο ο ίδιος και να πει ότι κι αυτός με τη σειρά του λειτουργεί αντίστοιχα, αντλώντας ενέργεια και συναίσθημα από το τραγούδι.
.
Και κάπου σε αυτό το σημείο, μετά από ένα 20λεπτο περίπου κουβέντας κι ενώ βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, με συνεχή ροή και άπαντες παρόντες και ενεργά συμμετέχοντες, ακούστηκε αίφνης μια φωνή και χειροκρότημα - σαν κάποιος να έδωσε «σήμα»- υποδεικνύοντας τη λήξη της βραδιάς. Ως διοργανωτές, αρχικά υποθέσαμε ότι πρόκειται για αυθόρμητη εκδήλωση επιδοκιμασίας περιμένοντας να συνεχίσουμε, ωστόσο είδαμε έκπληκτοι τους συντελεστές να σηκώνονται και μαζί με τον παραγωγό να δηλώνουν ότι πρέπει να ξεκουραστούν γιατί την επομένη έχουν βαρύ πρόγραμμα με τις πρωινές παραστάσεις. «Μα κουβεντιάσαμε μόλις 20 λεπτά, έχουμε πολλά ακόμα να ρωτήσουμε…» ήταν η λογική αντίδρασή μας για την τόσο σύντομη κουβέντα και την τόσο απότομη διακοπή της, που ουδέποτε στο παρελθόν συναντήσαμε. Και μάλιστα με όλους παρόντες και θερμούς περιμένοντας να συγχαρούν προσωπικά, χωρίς καμία αποχώρηση, με ουσιαστικά ερωτήματα αναπάντητα, έχοντας επενδύσει όχι μόνο οργανωτική δουλειά και προβολή για την πολυδιαφημισμένη βραδιά, αλλά και πολλές προσδοκίες. Το αποτέλεσμα ήταν ένα γενικό μούδιασμα στους παρευρισκόμενους για κάτι που απολάμβαναν και εντελώς απότομα έως άκομψα κόπηκε στη μέση, αφήνοντας στο κοινό γεύση ανικανοποίητου και επιπλέον στους διοργανωτές γεύση πικρίας…
.
.
Διότι βασιζόμενοι σε προηγηθείσες συνεννοήσεις όπου τόσο το πρόγραμμα της επομένης όσο και η ωριαία περίπου διάρκεια της συζήτησης ήταν γνωστά, εισπράξαμε προθυμότατη αποδοχή με χαρά. Και υποθέταμε ότι έστω για λόγους τυπικής ευγένειας και σεβασμού στους ένθερμους θεατές, όταν ακούγεται «έχουμε πολλά ακόμα να ρωτήσουμε», αυτοί που πριν λίγο συμπτωματικά υπερασπίστηκαν τόσο παθιασμένα αξίες, θα μπορούσαν να κάνουν μια μικρή υποχώρηση 10-15 λεπτών ώστε να ολοκληρωθεί και να κλείσει ομαλά η κουβέντα, σεβόμενοι από την πλευρά μας απόλυτα την κούραση και το βαρύ τους πρόγραμμα, αλίμονο! Γιατί θεωρούμε ότι δεν άξιζε σε μια εξαιρετική παράσταση που μας συνεπήρε και μια κουβέντα που ξεκίνησε με άριστες προϋποθέσεις, παρόμοιο άδοξο τέλος… Ωστόσο είναι σίγουρο ότι θα το ξεχάσουμε, γιατί συγκρινόμενο με όσα συγκλονιστικά προηγήθηκαν στη σκηνή, μοιάζει αμελητέα ποσότητα, απλά εκφράζει το δικό μας «παράπονο» της στιγμής…
.
Βίντεο Κουλτουροθεατρικής βραδιάς - όλη η συζήτηση + τυχαίο πλάνο από τη παράσταση + χειροκρότημα [13/02/2018]
.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ:
Την Παναγιώτα Ριζούδη για τις φωτογραφίες.
Την ΣΤΟΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ που πρόσεφερε κρασιά και εδέσματα.
Τον Ερευνητικό Οργανισμό Ελλήνων που υποστήριξε την βραδιά.
Ολους τους συντελεστές της παράστασης για τη φιλοξενία, το θέατρο Αυλαία και όλους τους φίλους της «Κ» που για άλλη μια φορά αγκάλιασαν τις Κουλτουροθεατρικές βραδιές του Κulturosupa.gr.
.
----------------
------------------------------------------------
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 20/9/2017 έως 31/05/2018 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 8α Θεατρικά (Κουλτουρο) Βραβεία Θεσσαλονίκης 2018 που θα πραγματοποιηθούν πρώτο 15νθήμερο Ιουνίου 2018
Kάντε like στη σελίδα του Kulturosupa.gr στο facebook και ακολουθήστε μας στο twitter για να βλέπετε πρώτοι όλη την ροή πληροφοριών και να μαθαίνετε όλους τους νέους διαγωνισμούς προσκλήσεων.
![Τα «Οργισμένα Νιάτα» του Τζον Όσμπορν στην 25η θεατρική Κουλτουροβραδιά [θέατρο Αυλαία - 26/2/2018]](upload/blog/topic_23049.jpg)
![«Για την Ελένη» και τα εμφύλια πάθη μας η μεστή 23η Κουλτουροβραδιά [Κριτική - ρεπορτάζ - video– photos]](upload/blog/topic_22975.jpg)
