Ατελείωτο χειροκρότημα για τον «ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ» όπου παράδοση και μοντερνισμός σε μια συνουσία τέχνης. Είδαμε στο θέατρο Δάσους και σχολιάζουμε…

424 Views
Ατελείωτο χειροκρότημα για τον «ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ» όπου παράδοση και μοντερνισμός σε μια συνουσία τέχνης. Είδαμε στο θέατρο Δάσους και σχολιάζουμε… Ατελείωτο χειροκρότημα για τον «ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ» όπου παράδοση και μοντερνισμός σε μια συνουσία τέχνης. Είδαμε στο θέατρο Δάσους και σχολιάζουμε…

Ατελείωτο χειροκρότημα για τον «ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ» όπου παράδοση και μοντερνισμός σε μια συνουσία τέχνης. Είδαμε στο θέατρο Δάσους και σχολιάζουμε…

Στην εκπνοή των θερινών δρώμενων στην πόλη μας και του 1ου Φεστιβάλ Δάσους   παρακολουθήσαμε τη μουσική παράσταση “Ερωτόκριτος” του τον Βιτσέντζου Κορνάρου από την ομάδα “Κι όμως κινείται”, τους Χαϊνηδες και τον Ψαραντώνη και αρκούν τα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη για να περιγράψουμε αυτό που είδαμε… ”Mέσα στην θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι, ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά”.

    Ο Ερωτόκριτος είναι μία έμμετρη μυθιστορία που συντέθηκε από τον Βιτσέντζο Κορνάρο στην Κρήτη τον 17ο αιώνα. Αποτελείται από 10.012 ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους στην Κρητική διάλεκτο, των οποίων οι τελευταίοι δώδεκα αναφέρονται στον ίδιο τον ποιητή. Κεντρικό θέμα του είναι ο έρωτας ανάμεσα σε δύο νέους, τον Ερωτόκριτο, που στο έργο αναφέρεται μόνο ως Ρωτόκριτος ή Ρώκριτος, και την Αρετούσα, και γύρω από αυτό περιστρέφονται και άλλα θέματα όπως η τιμή, η φιλία, η γενναιότητα και το κουράγιο. Ο Ερωτόκριτος πέρασε στην λαϊκή παράδοση και παραμένει δημοφιλές κλασικό έργο, χάρη στην μελοποίησή του από τον Χριστόδουλο Χάλαρη και την ερμηνεία του από τον Νίκο Ξυλούρη.

    Ο Ψαραντώνης, το γνήσιο τέκνο της Κρητικής χώρας, βαδίζοντας σε χνάρια βαριά και ιστορικά μας μεταφέρει σε μια διαφορετική ανάγνωση του έργου όπου το κείμενο αποστασιοποιείται από μια κλασική θεατρική αναπαράσταση και γίνεται σώμα, αποκτά ζωτικότητα, έκφραση και κίνηση. Η απόκοσμη και βαθιά φωνή του, γη και θάλασσα της Κρήτης, μας ξετυλίγει το μίτο του Ερωτόκριτου…

“Tου Κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνουν,και του Τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν• και του Καιρού τα πράματα, που αναπαημό δεν έχουν, μα στο Kαλό κ' εις το Kακό περιπατούν και τρέχουν• και των Αρμάτω' οι ταραχές, όχθρητες, και τα βάρη,του Έρωτος οι μπόρεσες και τση Φιλιάς η χάρη•αυτάνα μ' εκινήσασι τη σήμερον ημέραν ν' αναθιβάλω και να πω τά κάμαν και τά φέραν”

    Tα κορμιά των χορευτών να αποτυπώνουν κάθε στίχο, η κίνηση να παίρνει την θέση της αφήγησης και η αφήγηση να δίνει τη σκυτάλη στην μουσική. Οι χορογραφίες τους σαν καμβάδες ζωγραφικής όπου πάνω τους σχηματίζονταν ήλιοι και φεγγάρια, άλογα και πριγκίπισσες, παραμύθια και εφιάλτες και ο έρωτας, η αρχή των πάντων, να αιωρείται στα σώματα των χορευτών από πανιά, σχοινιά και κύκλους και να γίνεται ένα με τον ουρανό και τα τρεμουλιάρικα άστρα του.
Η ομάδα Κι όμως κινείται κατόρθωσε να κάνει πραγματικότητα την πρωτότυπη αλλά και συγχρόνως δύσκολη έμπνευση της παράστασης συνδυάζοντας μοντέρνα χορευτική έκφραση και παράδοση με ακούραστα σώματα να πάλλονται με μια μοναδική λυρικότητα καλλιεργώντας βαθιά συναισθήματα.

    Η άναρχη λύρα του Ψαραντώνη, η ανατριχιαστική κρητική ντοπιολαλιά του Δημήτρη Αποστολάκη, οι φωνές και τα πολλά διαφορετικά όργανα των Χαϊνηδων, η ευαίσθητη χροιά της Μαρίας Κώτη και οι κρητικοί σκοποί, που αναστενάζουν τη γη και λουλουδιάζει η πλάση, συνέθεσαν το μουσικό κομμάτι της παράστασης που αποτέλεσε και αυτό συνέχεια του όλου καλλιτεχνικού πονήματος. Αφήγηση, κίνηση, παραδοσιακή μουσική, σύγχρονα ακούσματα.

"Τ' άκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,που ο κύρης σου μ' εξόρισε στης ξενιτιάς της στράτα;Τέσσερεις μέρες μοναχάς μου 'δωκε ν' ανιμένωΚι απόκει να ξενιτευτώ, πολλά μακρά να πηαίνω και πώς να σ' αποχωριστώ και πώς να σου μακρύνω και πώς να ζήσω δίχως σου στον χωρισμόν εκείνο"

Aυτό που παρακολουθήσαμε ήταν κάτι διαφορετικό, ήταν μια μουσική παράσταση που παρουσιάστηκε ως μια τραγουδαφήγηση γνήσια και πιστή στις ρίζες του κρητικού Ερωτόκριτου συνοδευόμενη από την εξαιρετική κινησιολογία της χορευτικής ομάδας. Η Κρήτη σε γεννάει ξανά, η Κρήτη σε κάνει βράχο και μοναχά οι ήχοι της λύρας της μπορούν να σε λυγίσουν. Όπως συνέβη και με όλους εμάς σε μια βραδιά που δεν ξεχνιέται γιατί χαράχτηκε μέσα μας και ας προσπαθήσαμε να το δείξουμε με ένα ατελείωτο χειροκρότημα, όρθιοι και αγέρωχοι, έτσι όπως μας έπρεπε, έτσι όπως μας πρόσταζε η Κρητική πατρίδα...

"Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις   - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά." Nίκος Καζαντζάκη

Βαθμολογία :

8 στα 10
/
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ

Φωτογραφικό υλικό






Αρθρογραφος

Νάντια Νικολού
Νάντια Νικολού

Γραψε το σχολιο σου

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί. Υπογραμμίζονται τα υποχρεωτικά πεδία *

Γραψε το σχολιο σου στο Facebook

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

τελευταιες αναρτησεις

ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ

Περισσότερη θεατρομανία
ΣΙΝΕΜΑΝΙΑ

Περισσότερη Σινεμανία
ΜΟΥΣΙΚΟΜΑΝΙΑ

Περισσότερη Μουσικόμανία
ΤΕΧΝΗ - ΒΙΒΛΙΟ

Περισσότερα Τέχνη Βιβλίο
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Περισσότερη Θεσσαλονίκη