.
.
Μας συγκίνησε με τη δύναμη που πλανήθηκε στα μάτια, τα αυτιά και την καρδιά μας η παράσταση Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα” της ομάδας Εν δυνάμει στο Δημοτικό θέατρο Καλαμαριάς. είδαμε + σχολιάζουμε…
.
.
“Ειδικά” ικανός – Ανίκανος
Γνωστή ιστορία – Ανείπωτη ιστορία
Μια θεατρική παράσταση για την αναπηρία.
.

.
Βρεθήκαμε την περασμένη Παρασκευή στη θεατρική παράσταση “Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα” της ομάδας Εν δυνάμει στο Δημοτικό θέατρο Καλαμαριάς. Μια παράσταση στην οποία παίζονται επί σκηνής ιστορίες γύρω από την αναπηρία από μέλη με και χωρίς αναπηρία. Στόχος είναι μέσα από τη θεατρική φόρμα να γίνει πιο οικείο σε όλους το θέμα της αναπηρίας και της διαφορετικότητας. Οι συντελεστές της παράστασης δηλώνουν: “Η δημιουργία αυτής της θεατρικής παράστασης προέκυψε από την ασφυκτιούσα ανάγκη των μελών της ομάδας να μοιραστούν ανοιχτά τις προσωπικές τους ιστορίες μέσα από το πρίσμα ενός θεατρικού γεγονότος.”
.
Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας διακρίνεται από εξαιρετική αισθητική υπό το πρίσμα της συνύπαρξης σε ένα θεατρικό -αυτοβιογραφικό τελικά- δρώμενο ανθρώπων με και χωρίς αναπηρία. Θέλουμε πάνω από όλα να σταθούμε σε αυτό που πυροδοτήθηκε μέσα μας. Η παράσταση μας άφησε συγκινημένους με τη δύναμη που πλανήθηκε στα μάτια, τα αυτιά και την καρδιά μας. Τραγούδια, ποιήματα και εικόνες πλημμύρισαν την ασφυκτικά γεμάτη θεατρική αίθουσα. Σκέψεις, προβληματισμοί και δυνατά συναισθήματα μας συνόδευαν, όση ώρα παρακολουθούσαμε.
.
Η δυσκαμψία της κοινωνίας να αποδεχθεί τη διαφορετικότητα και να ενδυναμώσει τη δημιουργικότητα που πηγάζει από τους ανθρώπους με αναπηρία. Η αναπηρία ως στίγμα που ταλανίζει την οικογένεια από τη στιγμή που θα φέρει στον κόσμο ένα παδί με ειδικές ικανότητες. Η εμμονή του γονιού, ότι το παιδί του μπορεί να συμπεριφερθεί “κανονικά” και η άρνηση του να αποδεχθεί τη διαφορετικότητα του. Ο ψυχικός εγκλισμός και η φυγή στον αυτισμό του ατόμου με αναπηρία ως αποτέλεσμα της στάσης των γύρω.
.
Αυτή η παράσταση αποτελεί την περίτρανη απόδειξη, ότι κανονικοί και μη κανονικοί άνθρωποι μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά και να δημιουργήσουν όμορφες καταστάσεις μέσα στον θλιβερό, καταναγκαστικό και μονόχνωτο κόσμο που ζούμε. Άνθρωποι με ειδικές ανάγκες ικανότητες και άνθρωποι χωρίς ειδικές ανάγκες ικανότητες αλληλοσυμπληρώνονται μια χαρά και τίποτα μα τίποτα δε λείπει. Ίσα ίσα που τότε προκύπτει η ολοκλήρωση. Τότε νιώθουμε εμείς ως αποδέκτες, αλλά και οι ίδιοι ως συμμετέχοντες, ότι έτσι πρέπει να είναι ο κόσμος. Ανοιχτός χωρίς παρωπίδες, δεκτικός και υποστηρικτικός στη διαφορετικότητα με το βλέμμα ψηλά στο φως και όχι κάτω στο σκοτάδι και στον αποκλεισμό.
.
Θεωρήσαμε χρέος μας στην παράσταση που παρακολουθήσαμε να πάρουμε παιδιά μαζί μας. Για να εμφυσήσουμε το αυτονόητο. Για να ενισχύσουμε την αποδοχή στην αναπηρία. Για να εξηγήσουμε στα παιδιά, γιατί γινόμαστε οι ίδιοι καλύτεροι, όταν ζούμε με ανθρώπους που είναι ατελείς. Διότι ατελείς είμαστε όλοι!
“Σήμερα είμαι διαφορετικός και αύριο θα είμαι διαφορετικός και μεθαύριο. Τι θα γίνει μεθαύριο; Γεια σου Θεέ. Μιλήσαμε και χθες. Μιλάμε κάθε βράδυ. Εδώ και καιρό σου ζητάω κατι. Αλλά δε μου το ΄χεις φέρει ακόμα. Θέλω έναν φίλο. Δε θέλω άλλους εθελοντές. Έναν πραγματικό φίλο. Δε σου ζητάω πολλά. Ελπίζω να μ΄ ακούς. Θα περιμένω. “
.
Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία-Μουσική: Ελένη Ευθυμίου
Σκηνικά-Κοστούμια: Ελισάβετ Αντάπαση
Φωτισμοί: Richard Anthony
Βίντεο: Δημήτρης Ζάχος
Οργάνωση Παραγωγής-Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Δημοπούλου
Σκηνικά-Κοστούμια: Ελισάβετ Αντάπαση
Φωτισμοί: Richard Anthony
Βίντεο: Δημήτρης Ζάχος
Οργάνωση Παραγωγής-Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Δημοπούλου
.
Παίζουν: Κλειώ Αντωνοπούλου, Βάσω Ασίκογλου, Μαρία Δαχλύθρα, Ελευθερία Δρακουλίδου, Μαργαρίτα Καϊναδά, Δημήτρης Καλαγκάνης, Κίμων Καλαγκάνης, Άννα Καλίντσεβα, Αναστασία Καριοφύλλη, Ευαγγελίνα Καριοφύλλη, Μαρία Κολτσίδα, Βαγγέλης Κοσμίδης, Γιώτα Κουϊτζόγλου, Νίκος Κυπαρίσσης, Παρμενίων Κυριακούλης, Ευτέρπη Κώστα, Λωξάνδρα Λούκας, Δημήτρης Μέξης, Αγγελική Μούσιου, Θάνος Νανάσης, Μιχάλης Ντολόπουλος.
.
Στην παράσταση ακούγονται κείμενα των: Ξαβιέ Ντυρενζέ, Νικηφόρου Βρεττάκου, Τέλλου Φίλη.
Φωτογραφικό υλικό