θέατρο στα 50στά Δημήτρια. Πρόγραμμα παραστάσεων.

28-29 ΣΕΠ
ΑΙΜΑΤΑ
Από την Αργυρώ Χιώτη και την ομάδα VASISTAS

ΧΩΡΟΣ
Θέατρο Αυλαία, 21:00
Είσοδος: 13€, 10€ (φοιτητές)

4 ΟΚΤ
OIDIP
Των Silviu Purcarete και Εθνικού Θεάτρου Radu Stanca Sibiu

Παγκόσμιας κλάσης, παγκόσμιας αναγνώρισης και υμνημένος για το μοναδικό τρόπο θέασης, ανάγνωσης και σκηνοθεσίας, ο Silviu Purcarete ηγείται του Εθνικού Θεάτρου Ρουμανίας Radu Stanca. Με τον «Οιδίποδά» τους, αποτελούν ένα από τα βαριά χαρτιά του φεστιβάλ.

Παράξενος, επικίνδυνος, σουρεαλιστικός, βαθιά μελαγχολικός αλλά και διονυσιακός συνάμα, τολμηρός, πρωτοποριακός, ρηξικέλευθος και ανανεωτής, ο Purcarete χρησιμοποιεί με ταχυδακτυλουργική μαεστρία όλα τα μέσα, ώστε να παράγει δρώμενα που αφήνουν ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στο ευρωπαϊκό θέατρο. Ο «Φάουστ» και τα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ» συζητιούνται ακόμα στους κύκλους των θεατρόφιλων της Ηπείρου, κάτι που φυσικά αναμένεται να γίνει και με τον «Οιδίποδα».

Αν και υμνημένος εικονοκλάστης και οπαδός των visuals, σε αυτή την παράσταση, ο Purcarete δείχνει να χρησιμοποιεί λιγότερο τις οπτικές παρεμβάσεις, προτάσσοντας περισσότερο τα σώματα, τα κοστούμια και τον ιλιγγιωδώς στενό χώρο, προκειμένου να εξυπηρετήσουν το όραμά του για τα τεκταινόμενα στη «Θήβα» του. Δανειζόμενος μια ατμόσφαιρα που ενδυματολογικά και μουσικά παραπέμπει στα 40s, με τον Οιδίποδα μαυροφορεμένο και την Ιοκάστη ενδεδυμένη με see through αποκαλυπτική στολή που αφήνει να φαίνονται τα πολύχρωμα και τολμηρά εσώρουχά της, τον Τειρεσία μπανταρισμένο με γάζες και με καπέλο «καβουράκι», τον Αγγελιοφόρο και το Χορό επίσης ρακένδυτους, δείχνει πως οι προθέσεις του ως προς τη σκιαγράφηση του Κολωνού είναι συγκεκριμένες: η αρχαία ελληνική τραγωδία μοιάζει να λειτουργεί ως προβολή σε ένα παρελθόν αλλά και σε ένα μέλλον όπου οι διαφορετικοί χρόνοι προσομοιάζουν ως προς την τραγικότητα των ζωών, ανεξαρτήτως του τόπου που κατοίκησαν ή κατοικούν.

Με παρεμβολές εικόνων της γαλλικής εξοχής, με ανέμους, δάση και αγρούς να μπερδεύουν επί τούτου τους θεατές, με ημίγυμνες γυναίκες, παρακμιακά πάρτι, χαρτονένια κουτιά ως περικεφαλαίες και πληθώρα από τρικ, που ο Purcarete χρησιμοποιεί με κινηματογραφική ταχύτητα, για να αποδώσει σχεδόν σαν ζωγραφική την ιστορία της φρίκης, η συμπτυγμένη εκδοχή του Ρουμάνου επί του «Οιδίποδα επί Κολωνώ», αλλά και του «Οιδίποδα Τύραννου» του Σοφοκλή, επιστρέφει ίσως στο «πιο όμορφο και ίσως το δραματικότερο κείμενο της ανθρώπινης λογοτεχνίας», όπως δηλώνει ο ίδιος, περιγράφοντας την ανώτερη δύναμη που τον ώθησε στην «αφήγηση» που η πόλη αδημονεί να κοινωνήσει.

ΧΩΡΟΣ
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, 21:00
Είσοδος 12€, 10€ (φοιτητές)
Προσκλήσεις σε κατόχους κάρτας ανεργίας

5-7 ΟΚΤ
Ορυχείο Ίψεν: η ελπίδα ήρθε;

Το ρεαλιστικό θέατρο μπλέκεται με το ντοκουμέντο, τα διλήμματα και οι μηχανισμοί της δημοκρατίας συγκρούονται με την εξουσία, οι μικρές κοινωνίες αντιπαρατίθενται με την κοινωνία – μεγάλη εικόνα, και οι ιψενικές καταστάσεις του 19ου αιώνα έρχονται ξανά στο προσκήνιο του 21ου, σαν να μην πέρασε μία μέρα.

Η Κορίνα Βασιλειάδου και ο Χάρης Πεχλιβανίδης, χρησιμοποιώντας ως εύρημα-τόπο αφήγησης και συντελούμενης πράξης το τοπίο των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής και τη διλημματική πόλωση που προκάλεσε η εξόρυξη στην τοπική κατ’ αρχήν κοινωνία, πριν διχάσει και υπερεθνικά την κοινή γνώμη, κατάφεραν να επικαιροποιήσουν τον μεγάλο Νορβηγό εντός γαλανόλευκου πλαισίου.

Η διαπλοκή της επιστήμης και του Τύπου, η προσωπική ηθική και ο ιδεαλισμός, ο φανατισμός και ο ναρκισσισμός, οι ελεύθερες και συνειδητές επιλογές κόντρα στη χειραγώγηση, η στράτευση και η συμμετοχή επί των κοινών αντιπαρατιθέμενες με την αφασιακή απάθεια, η τυραννία της πλειοψηφίας ως μέγγενη στην αντιρρησιακή μοναχικότητα είναι μόνο μερικά από τα δίπολα που με εύστοχο τρόπο, και προπάντων χωρίς να δίνουν απαντήσεις, υποδεικνύουν και παραθέτουν προς προβληματισμό οι σκηνοθέτες της παράστασης.

Η παράσταση, που βραβεύτηκε από το νορβηγικό υπουργείο Πολιτισμού με υποτροφία Ίψεν, μιλά για το καίριο τίμημα της επιβίωσης, την τραυματισμένη γη αλλά και την κοινωνία κατ’ επέκταση, το φόβο και την απερίγραπτα σύνθετη πραγματικότητα, όπως υφαίνει ιστούς και εστίες δράσεων και αντιδράσεων. Θα έρθει μια μέρα; αναρωτιόταν ο Ίψεν. Και να που η μέρα ήρθε!

Σύλληψη/Σκηνοθεσία: Κορίνα Βασιλειάδου, Χάρης Πεχλιβανίδης
Κατασκευή μάσκας: Μάρθα Φωκά
Παίζουν: Γιώργος Τούλας, Κορίνα Βασιλειάδου, Χάρης Πεχλιβανίδης

ΧΩΡΟΣ
Maison Crystal, 21:00
Είσοδος 10€, 8€ (φοιτητές)

6 ΟΚΤ
Ο ΝΕΚΡΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥ
Από τους Jernej Lorenci, Theatre Kranj και Ptuj City Theatre

Η Μίκα αγαπούσε τον Έιντζελ, ο Έιντζελ αγαπούσε τη Μίκα, όμως η αγάπη τελείωσε με το θάνατο του Έιντζελ. Ή δείχνει να τελειώνει. Αρνούμενη να «συνεχίσει» με μια νέα ζωή που ο περίγυρος θέλει να της επιβάλει, η Μίκα επιλέγει να μην αφήσει το θάνατο να διαλύσει το μύθο της αιώνιας αγάπης.

Δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι ζώντας «κάπου ανάμεσα», δεν υπάρχουν ενδιάμεσες λύσεις, δεν μπορεί κανείς να υπόκειται, από τη μια, στους νόμους του έρωτα και, από την άλλη, να δίνει λογαριασμό στη σύμβαση του πραγματισμού.

Μια βαθιά ρομαντική παράσταση για το σπάσιμο των ορίων και για τις πράξεις εκείνες που για πολλούς θεωρούνται ακραίες, για κάποιους άλλους όμως είναι ακραία ξεκάθαρες ως θέση ζωής.

Αν και γράφτηκε πριν από 32 χρόνια, το έργο είναι τόσο δυνατά μοντέρνο και ρυθμικά εφαπτόμενο με το σήμερα, που δεν φοβάται ούτε τα ύψη ούτε τις συγκρίσεις. Μινιμαλισμός, παρεμβολές σιωπών, έρημος, ουρανοί, εσωτερικές εντάσεις αλλά και τραγούδια, θόρυβοι, θρήνοι και όλα τα βοερά παραφερνάλια του κόσμου, όπως αντιδρά σε τέτοιου είδους επιλογές: ο θεατής καλείται να αντιμετωπίσει τους υποσυνείδητους μηχανισμούς της αγάπης, που ωθούν σε «άλογες» πράξεις, και ταυτόχρονα να αφυπνιστεί και να εμπλουτίσει τη φαρέτρα του με όνειρα που επεξηγούν και προτείνουν μια άλλη ζωή.

Μια παράσταση τολμηρά πρωτοποριακή, ριζοσπαστική και ποιητική από τον κορυφαίο αυτή τη στιγμή Σλοβένο σκηνοθέτη Jenej Lorenci, πολυβραβευμένη και υμνημένη για την έξοχη προσέγγισή της στο θέμα του έρωτα αλλά και τα σπάνια μουσικά της ηχοχρώματα.

ΧΩΡΟΣ
Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Φουαγιέ Κτιρίου Μ2, 21:00
Είσοδος: 10€, 8€ (φοιτητές)
Προσκλήσεις σε κατόχους κάρτας ανεργίας

8-11 ΟΚΤ
ROADTRIP 3
Της Βιολέττας Γύρα

Μια περίφημη ιδέα που θα εκτιμηθεί δεόντως από τους fans της κινηματογραφίας του Τζιμ Τζάρμους, ιδιαίτερα εκείνους που ανακαλούν με νοσταλγία το «Night on Earth».

To «Roadtrip», μια διαδραστική παράσταση – δράση του Studio Κινητήρα, είναι ένα σόου το οποίο μεταμορφώνει το σαλόνι ενός αυτοκινήτου σε κινούμενη θεατρική σκηνή. Η παράσταση διαδραματίζεται σε τέσσερα αυτοκίνητα με τέσσερις επιβάτες που ακολουθούν κοινή διαδρομή κατά τη διάρκεια τεσσάρων διαφορετικών δρομολογίων σε μια πραγματική αμαξάδα στους δρόμους της πόλης.

Το κοινό βιώνει το κουαρτέτο των ιστοριών σε δωδεκάλεπτα διαστήματα και διαμέσου των εμπειριών δύο διαφορετικών ηλικιακών γκρουπ ανδρών και γυναικών, καθώς όλοι τους αλληλεπιδρούν σε οδικές αρτηρίες, δρόμους, σήματα κυκλοφορίας και φανάρια, ενώ ταυτόχρονα οι προσωπικές τους διαδρομές ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια του θεατή.

Πρόκειται για μια performance που συνδέει ακροατήριο και ηθοποιούς, καθιστώντας τους συνεπιβάτες σε μια συλλογική εμπειρία, που ενώ αναρωτιέται σε κάθε στροφή του τιμονιού το «πού πάμε;», στην πραγματικότητα απευθύνει το βαθύτερο ερώτημα: «Τι επιφυλάσσει το μέλλον;».

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Βιολέττα Γύρα
Κείμενα: Γιάννης Ζευγώλης, Γιάννης Ράγκος
Μουσική προσαρμογή: Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκη Γύρα
Βοηθός παραγωγής: Μαρία Βλαχοσταθοπούλου
Επιμέλεια κουστουμιών: Τόνια Αβδελοπούλου
Φωτογραφίες: June Whitefield, Παύλος Μαυρίδης
Video/ Trailer: Μπάμπης Τσούτσας, Κέλλυ Σουλιώτη Sugar High Productions
Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Κύνθια Βουκουβαλίδου, Αστέρης Κρικώνης, Δημήτρης Λιόλιος, Θοδωρής Σμέρος, Έλενα Τυρέα
Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά
Τιμή εισιτηρίου: 12€
Οι επιβάτες – θεατές κάθε παράστασης είναι μόλις 15.

ΧΩΡΟΣ
Εξωτερικοί χώροι της πόλης
Αφετηρία: Νέο Δημαρχιακό Μέγαρο
Έναρξη: 21.00 & 22.30

Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός
Διδασκαλία/Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας
Κοστούμια: Χρήστος Μπρούφας
Κίνηση: Ειρήνη Καλογηρά
Μουσική: Gil Gourdier – Leroy

Παίζουν:
Ζηνοβία Ανανιάδου – Κόκκοτα, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Ελένη Ζιάνα, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Πηνελόπη Βασιλείου, Γιώργος Ευαγόρου, Σταυρούλα Κουλούρη, Νίκος Κουσούλης, Γιώργος Ματζιάρης, Θανάσης Ραφτόπουλος, Βιβή Μιτσίτσκα, Άννη Χούρη, Βασίλης Παπαδόπουλος, Μιλτιάδης Τσιάντος – Κολέσης

ΧΩΡΟΣ
Εξωτερικοί χώροι της πόλης
Είσοδος ελεύθερη

14-15 ΟΚΤ
ΜΙΑ ΜΕΡΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΦΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΟΛΙΚΟΥΣ ΚΑΝΑΠΕΔΕΣ ΤΟΥΣ, ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΜΟΚ. Ή Η ΑΝΟΥΣΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΖΕΙΣ
Της Λένας Κιτσοπούλου

Ο μακρύτερος τίτλος θεατρικού έργου που γράφτηκε ποτέ; Μπορεί! Σε μια παράσταση όπου οι δυο ήρωες ανατρέπουν, κατά το συνήθη «κιτσοπουλικό» τρόπο, όλα τα κλισέ της δράσης, των διαλόγων και των επί σκηνής πεπραγμένων, με τη δομή της θεατρικής σύμβασης να προκύπτει από την εντέχνως τορπιλισμένη «μη δράση», την έλλειψη μουσικής, φωτισμών και σκηνικών εφέ, παράγοντας έτσι τον απόλυτο ρεαλισμό, τα πρόσωπα θεατών και πρωταγωνιστών έσονται σχεδόν «εις ένα». Είναι το ζητούμενο.

Οι εκατοντάδες ιστορίες ασημαντότητας των βίων μας παράγουν μια τολμηρή εκδοχή της πλήξης, της αναισθησίας, του αφασικού τίποτα και του ανερμάτιστου που μας περιλούζει.

Υπαρξιακά αδιέξοδα που εντέχνως χρησιμοποιούν τη βωμολοχία, την ειρωνεία και τον κυνισμό ως «τρόπο έκφρασης» αλλά και «επικοινωνίας», ηθοποιοί που δεν ξέρεις αν ερμηνεύουν το ρόλο τους ή τον εαυτό τους, απουσίες νοήματος αλλά και μυρωδιά «απάτης» που αφήνεται να αιωρείται για το αν αυτό που παρακολουθούμε είναι καλοδουλεμένο «μη σενάριο» ή αυτοσχεδιασμός στα όρια της προβοκατόρικης κοροϊδίας, συνθέτουν ένα έργο που θα συζητηθεί αλλά και θα προκαλέσει!

«Με πληγώνει αυτό που είναι ο άνθρωπος. Αυτό το οποίο σιχαίνομαι σ’ αυτόν, αποδεικνύεται κάθε φορά. Με κάνει να αισθάνομαι μόνη. Με κάνει να φοβάμαι. Μετά, ευτυχώς, παίρνω τις ενέσεις από το καλό και το όμορφο που υπάρχει γύρω μου και επανέρχομαι». Γνήσιο παιδί του «αστικού δράματος» και προσεγγίζοντας τη σύγχρονη απελπισία με κώδικες που πατούν στο γερμανικό σκηνικό αλλά και τον αισθητικό μεταμοντερνισμό, μπολιάζοντάς τον όμως με την «ελληνικότητα» του περιβάλλοντος, κτιρίων, ανθρώπινων συμπεριφορών και συνιστωσών που ορίζουν τον τόπο μας, το έργο της Κιτσοπούλου αναμένεται να προκαλέσει το συνήθη «σεισμό», όπως συμβαίνει και με κάθε της, άλλωστε, παράσταση.

ΧΩΡΟΣ
Δημοτικό Θέατρο Άνετον, 21:00
Είσοδος 12€, 10€ (μειωμένο

16-18 ΟΚΤ
Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
Από τον Σταύρο Τσακίρη
Το μυθιστόρημα – ορόσημο του Παύλου Μάτεσι, «Η μητέρα του σκύλου», κυκλοφόρησε το 1990. Έκτοτε έχει πραγματοποιήσει αλλεπάλληλες επανεκδόσεις και μεταφράστηκε σε περισσότερες από τριάντα χώρες. Δηκτικό, χιουμοριστικό, δραματικό και ταυτόχρονα σουρεαλιστικό, το ευρύτατα αναγνωρισμένο πεζογράφημα του Μάτεσι αποτυπώνει τη δική του οπτική για ένα κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, με τρόπο που εναγκαλίζεται τις κοινωνίες όλου του κόσμου. Η ηρωίδα του βιβλίου, Ραραού, ενσαρκώνει το σύμβολο του ανθρώπου που δεν θα σταματήσει ποτέ να παλεύει στον καθημερινό στίβο της ζωής.

Τον ιδιαίτερο λογοτεχνικό κόσμο του Μάτεσι ζωντανεύει στο θέατρο ο Σταύρος Τσακίρης, ο οποίος σκηνοθετεί το έργο του συγγραφέα, με τη Δήμητρα Χατούπη στο ρόλο της Ραραού.

Η ζωή της Ραραού, «μεγάλης φίρμας της επιθεώρησης» όπως η ίδια αυτοσυστήνεται, ζωντανεύει στη σκηνή μέσα από το φλας μπακ εικόνων μιας κοινωνίας που προσπαθεί να τα «βολέψει» σε συνθήκες ανέχειας. Από την Κατοχή έως σήμερα, η πορεία της Ραραού, όπως αντίστοιχα και η πορεία της Ελλάδας, την οποία διατρέχει με τις αναμνήσεις της, είναι μια μάχη επιβίωσης. Ο αγώνας της είναι αδιάκοπος, κι εκείνη θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να βγει αλώβητη από αυτόν. Ακόμη και αν χρειαστεί να αποδράσει σε μια δική της πραγματικότητα.

Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Σταύρος Τσακίρης
Σκηνικά – Κοστούμια: Άγγελος Αγγελή
Δραματολόγος: Δήμητρα Πετροπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Έφη Ρευματά
Στο ρόλο της Ραραού: η Δήμητρα Χατούπη
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Νίκος Γιαλελής, Γιάννης Δρίτσας, Χρήστος Ευθυμίου, Ηλίας Ζερβός, Στεφανία Κριεζή, Μαριλίτα Λαμπροπούλου, Τζίνη Παπαδοπούλου, Έφη Ρευματά, Μαριαλένα Ροζάκη.

ΧΩΡΟΣ
Θέατρο Αυλαία, 21:00
Είσοδος: 15€, 10€ (φοιτητές)

18 ΟΚΤ
ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Από τους tgSTAN
Η  παγκοσμίου φήμης βελγική αβαν-γκάρντ θεατρική ομάδα tgSTAN ανεβάζει την «Προδοσία» του Χάρολντ Πίντερ, σε μια ξεχωριστή παραγωγή. Το έργο εξετάζει με ενδελεχή τρόπο τις ανθρώπινες ερωτικές σχέσεις και τα αδιέξοδά τους.

Γραμμένο το 1978, το έργο αφηγείται την ιστορία μιας τυπικής τριαδικής σχέσης, στην οποία η Έμμα απατά το σύζυγό της επί επτά χρόνια με τον καλύτερό του φίλο.
 
Στην «Προδοσία», ο Πίντερ χρησιμοποιεί μια ιδιαίτερη δραματική δομή: το έργο ξεκινά στο τέλος και ολοκληρώνεται στην αρχή. Προκειμένου να διερευνήσει θέματα όπως η πίστη, η ανειλικρίνεια και η αυταπάτη, επινοεί χαρακτήρες αιχμάλωτους σε σαρκοβόρα πάθη, οι οποίοι αντιπαλεύουν τη μετριότητα της καθημερινότητάς τους και πασχίζουν να ζήσουν μεγαλειωδώς σε έναν κόσμο υπερβολικά μικρό.

Παρουσιάζοντας με χειρουργική ακρίβεια τις ελπίδες, τις προσμονές, τα ψέματα και τις αδυναμίες των χαρακτήρων του, ο Πίντερ εξιδανικεύει και γελοιοποιεί τον έρωτα ταυτόχρονα. 
Με τον απαράμιλλο τρόπο του, ο νομπελίστας συγγραφέας εξυψώνει την πεζότητα των ανθρώπινων σχέσεων στο επίπεδο της ποίησης.