Ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Γιωτόπουλος απαντά σε 5 Χρηστικές Ερωτήσεις για την παράσταση Σωματικού θεάτρου THE NAKED TRUTH (Παλεύοντας με τη σκιά μου) στο Studio Aniline Dancetheatre.
Ενόψει της 5ης ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ KULTUROβραδιάς της “Κ“ την ερχόμενη Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου θέσαμε 5 χρηστικές ερωτήσεις στον ηθοποίο, σκηνοθέτη και συγγραφέα Κωνσταντίνο Γιωτόπουλο της παράστασης Σωματικού θεάτρου, «THE NAKED TRUTH» που παρουσιάζεται στο Studio Aniline Dancetheatre. Απλές και συγκριμένες ερωτήσεις, ώστε να κατατοπίσει τον θεατή πριν δει την συγκεκριμένη παράσταση…ή αλλιώς, να ξέρετε τι θα δείτε…
–την Παρασκυή 6 Φεβ ανακοίνωση για διπλές προσκλήσεις της βραδιάς-
Περί τίνος πρόκειται;
Πρόκειται για έναν μονόλογο σωματικού θεάτρου. Λόγος και κίνηση άλλοτε γίνονται ένα και άλλοτε αλληλοσυμπληρώνονται.
Δυο λόγια για την παράσταση…
Η παράσταση είναι ένα ταξίδι στις αναμνήσεις. Εικόνες, ήχοι, μυρωδιές, συναισθήματα, πόνος και ελπίδες ενός αγοριού που στα 19 του χρόνια μαθαίνει ότι έχει 6 μήνες ζωής. Ένα flash back ζωής δοσμένο είτε με αποσπασματικές εικόνες-αναμνήσεις, είτε με τη μορφή διαρκούς κίνησης και συνειρμικής εναλλαγής μνημών και συναισθημάτων. Μια πάλη με τη σκοτεινή μας πλευρά και τις σκιές που μας ακολουθούν πάντα.
Αν σας ρωτούσαν, ποιο είναι το στίγμα της; Τι θα απαντούσατε;
Όσο βαρύ κι αν ακούγεται το θέμα της παράστασης το τελικό στίγμα είναι αρκετά αισιόδοξο, αλλά δε θα σας το αποκαλύψουμε ακριβώς. Ούτως ή άλλως δεν υπάρχει σκιά χωρίς πηγή φωτός.
Τι θα έχει να δει και να ζήσει ο θεατής βλέποντας την παράσταση;
Ο θεατής θα δει μέσα από τις εικόνες τις μνήμες αυτού του ανθρώπου, και θα ταξιδέψει στις ανάλογες δικές του αναμνήσεις, καλές ή κακές, ίσως και να μην έχει τελικά σημασία.
Πρόκειται για έναν μονόλογο σωματικού θεάτρου. Λόγος και κίνηση άλλοτε γίνονται ένα και άλλοτε αλληλοσυμπληρώνονται.
Δυο λόγια για την παράσταση…
Η παράσταση είναι ένα ταξίδι στις αναμνήσεις. Εικόνες, ήχοι, μυρωδιές, συναισθήματα, πόνος και ελπίδες ενός αγοριού που στα 19 του χρόνια μαθαίνει ότι έχει 6 μήνες ζωής. Ένα flash back ζωής δοσμένο είτε με αποσπασματικές εικόνες-αναμνήσεις, είτε με τη μορφή διαρκούς κίνησης και συνειρμικής εναλλαγής μνημών και συναισθημάτων. Μια πάλη με τη σκοτεινή μας πλευρά και τις σκιές που μας ακολουθούν πάντα.
Αν σας ρωτούσαν, ποιο είναι το στίγμα της; Τι θα απαντούσατε;
Όσο βαρύ κι αν ακούγεται το θέμα της παράστασης το τελικό στίγμα είναι αρκετά αισιόδοξο, αλλά δε θα σας το αποκαλύψουμε ακριβώς. Ούτως ή άλλως δεν υπάρχει σκιά χωρίς πηγή φωτός.
Τι θα έχει να δει και να ζήσει ο θεατής βλέποντας την παράσταση;
Ο θεατής θα δει μέσα από τις εικόνες τις μνήμες αυτού του ανθρώπου, και θα ταξιδέψει στις ανάλογες δικές του αναμνήσεις, καλές ή κακές, ίσως και να μην έχει τελικά σημασία.
Θα έρθει ίσως αντιμέτωπος με τις δικές του σκιές και τη δική του σκοτεινή πλευρά, γιατί όλοι μας έχουμε.
Λόγοι που πρέπει να έρθει κανείς να δει την παράσταση…
Δύσκολη ερώτηση. Οι λόγοι για τους οποίους ο καθένας μας βγαίνει από τη ρουτίνα του και αφιερώνει 1-2 ώρες της ζωής του στην ιστορία που αποφάσισαν να μοιραστούν κάποιοι άλλοι, σίγουρα, ποικίλουν. Πέρα από τους προσωπικούς λόγους του καθενός για να παρακολουθήσει μία παράσταση, νομίζω πως, τελικά, όλα συγκλίνουν, στο ότι στους ανθρώπους αρέσει να λένε, να ακούνε και να ζούνε διαφορετικές ιστορίες. Δηλαδή να μοιράζονται!
Ευχαριστούμε.
Φωτογραφικό υλικό
