Μνήμες Άφυλου με το Διονύση Ζάχο 2η χρόνια στο Altera Pars. Μία ανθρωποκεντρική προσέγγιση περί της Αφυλίας – φυλομεταβατικότητας!

Αποσπάσματα:
Η μνήμη, είναι κάτι σαν μπαλόνι από ήλιο, που χάνει τη δύναμη που το κρατάει από την κλωστή του, και ενώ απογειώνεται, μέσα στις φωνές του πλήθους, επιμένει να εγκλωβίζεται – στη θέαση μίας ματαίωσης…
(απόσπασμα / c. St. Kvr Bouziani)

«Ένα παιγνίδι είναι – ένα κακό παιγνίδι που κροταλίζει τις ώρες που μένω μόνος»
(απόσπασμα/c. St. K. Bouziani)

«Μνήμες – Ασήμαντες… Πες μου λοιπόν μυαλό μου, πως γίνονται σημαντικές? Μνήμες σημαντικές, πως γίνονται ασήμαντες? » (απόσπασμα/c. St. K. Bouziani)

«Αναγνωρίζω όσα νιώθω, γνωρίζω όσα βλέπω, θέλω να μου αναγνωρίζονται όσα νιώθω!»
(απόσπασμα/c. St. K. Bouziani)

«Μνήμες…φυλάξου… ναι…ποτέ δεν ξέρεις, ποιος δικός σου άνθρωπος – θέλει να αποτύχεις…»
(απόσπασμα/c. St. K. Bouziani)

Σημείωμα:
~Οι Μνήμες απευθύνονται κατευθείαν τον άνθρωπο. Στον πυρήνα της εσωτερικότητάς του. Στη διαμάχη με τον τον εαυτό του, από όποιες επιλογές του. Αναστρέψιμες ή όχι. Στο αποτέλεσμά τους.
Μνήμες από επιλογές μας.
Μνήμες και από τις επιλογές, των άλλων.
“Μνήμες Άφυλου”, ως αίσθηση.
Προηγούνται, των ενεργειών του.
Αναλόγως, γεννιούνται, τα διαφορετικά συναισθήματά του.
Μνήμες ανθρώπου.
ΆΦΥΛΟΥ!
Ακριβώς όπως είναι και οι Μνήμες του!

~Οι άνθρωποι ως ίσοι, στις πανανθρώπινες αξίες!

“Μνήμες Άφυλου” Είναι; …
Από την εσωτερική του πάλη, ανακαλύπτουμε στοιχεία πραγματείας. Σχέσεις, με αρχετυπικά κομμάτια.
Μνήμες πανανθρώπινες!