Είδε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
Παλιό κι αγαπημένο έργο, από τα πλέον χαριτωμένα «διαμαντάκια» του νεοελληνικού συγγραφικού ρεπερτορίου με την πενιχρότατη παραγωγή, που ήδη από την πρώτη του εμφάνιση αγκαλιάστηκε με θέρμη κι έκτοτε ανεβαίνει συχνά - πυκνά σε θεατρικές σκηνές, πάντα με ιδιαίτερη απήχηση, ξέροντας οι θίασοι ότι πρόκειται για μια ασφαλή επιλογή κωμωδίας…
Οπότε ήταν αναμενόμενο να συναντήσουμε απόλυτη πληρότητα στο κατάμεστο θέατρο Τ, όπου προσήλθαμε για την παράσταση «Με δύναμη από την Κηφισιά» των Δημήτρη Κεχαίδη- Ελένης Χαβιαρά από την ομάδα Drama Queens και σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαυρόπουλου…
Για να παρακολουθήσουμε τέσσερεις γυναίκες- τρεις ώριμες φίλες και την νεαρή κόρη της μιας με επιπλέον ρόλο αφηγήτριας- στην προσπάθειά τους να οργανώσουν ένα εξωτικό ταξίδι «διαφυγής» στην Ταϋλάνδη, που ωστόσο σκοντάφτει διαρκώς σε λογής… ερωτικά εμπόδια! Καθώς κάθε μια από τις τρεις το φαντασιώνεται ως ιδανική διέξοδο- απελευθέρωση από τα προβλήματά της προκειμένου να απομακρυνθεί από ερωτικές σχέσεις που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, έλα όμως που οι σχέσεις- σύντροφοι έρχονται και τις «βρίσκουν» μέσα από διάφορα απρόοπτα, βάζοντας… τρικλοποδιές στο επικείμενο ταξίδι, που τελικά θα μείνει μάλλον μια ουτοπική φαντασίωση… καθώς αντί της διαφυγής στο άγνωστο θα επιλέξουν τη ρεαλιστική πραγματικότητα αντικρίζοντάς την κατάματα…
Το διαχρονικό πλέον έργο (+) των Κεχαίδη- Χαβιαρά με το έξυπνο θέμα, το σπιρτόζικο χιούμορ, τους απολαυστικούς διαλόγους, τις χαριτωμένες ανατροπές, μπορεί σε πρώτη ανάγνωση να μοιάζει μια απλοϊκή, εύληπτη κωμωδία, ωστόσο με προσεκτικότερη ματιά διακρίνει κανείς βαθύτερα ψυχολογικά επίπεδα και υπαρξιακούς προβληματισμούς, έντεχνα καλυμμένα κάτω από ελκυστική κωμική φόρμα, που προσδίδουν στο κείμενο ιδιαίτερη ποιότητα… καθώς το βασικό που πραγματεύεται αφορά στη ματαίωση των προσδοκιών σε συνδυασμό με την ψυχολογική εξάρτηση, την τάση φυγής, τα λογής στερεότυπα και νευρώσεις, το ευάλωτο συναίσθημα, την προσποίηση, την άρνηση μιας άβολης πραγματικότητας στον ίδιο τον εαυτό… Με πλέον δυνατά στοιχεία την αφοπλιστική αμεσότητα των διαλόγων, τα συγγραφικά ευρήματα στις ιστορίες των ζευγαριών, την αληθοφάνεια των χαρακτήρων, το πηγαίο χιούμορ από ατάκες και καταστάσεις, το ψαγμένο υπόβαθρο πίσω από επιφανειακές αντιδράσεις, όπου διαφαίνεται ξεκάθαρα ο φόβος της μοναξιάς και το υποτιθέμενο ταξίδι αποκτά διαστάσεις προφανούς συμβολισμού…
Ο Γιάννης Μαυρόπουλος στο τιμόνι της σκηνοθεσίας απέδωσε πολύ εύστοχα το πνεύμα του κειμένου, αναδεικνύοντας σε πρώτο πλάνο την απολαυστική κωμικότητα που κυριαρχεί και αποφεύγοντας επιμελημένα την παγίδα της υπερβολής, που θα καθιστούσε τους χαρακτήρες καρικατούρες… αντίθετα κράτησε ισορροπίες και παρουσίασε τις ηρωίδες απόλυτα γήινες και αναγνωρίσιμες, με την οικεία φυσικότητα ανθρώπων «της διπλανής πόρτας», ενώ διατήρησε σε όλη τη διάρκεια τον γρήγορο, ζωντανό ρυθμό και τη σπιρτάδα που απαιτεί η κωμωδία, εξυπηρετώντας την οικονομία του έργου με την επιλογή της αφηγήτριας… Δεδομένου ότι πρόκειται για έργο «στατικό», δομημένο πάνω σε συζητήσεις που διεξάγονται σε ένα καθιστικό, τα σκηνοθετικά περιθώρια για δραστικές παρεμβάσεις είναι εξ αντικειμένου περιορισμένα, παρά ταύτα όμως εδώ εκτιμήθηκε η φροντίδα για κάποιο σκηνικό όγκο με αληθοφανείς «λειτουργίες» μέσα στο σπίτι ώστε να υπάρχει κινητικότητα με φυσικό τρόπο, σε μια σκηνοθεσία λιτή, ουσιαστική, ισορροπημένη με απολαυστικές στιγμές και ελάχιστες παρατηρήσεις παρακάτω…
Ερμηνευτικά η τετράδα – και χωρίς να γνωρίζουμε τον βαθμό εμπειρίας- υπήρξε εξαιρετική, αποπνέοντας παράλληλα εκείνη την γλυκιά αύρα «αθωότητας» των λιγότερο έμπειρων, που προσθέτει πόντους συμπάθειας στο εγχείρημά τους…
Σχεδόν ισοδύναμες υποκριτικά όλες - Στέλλα Νικολαίδου, Σοφία Ταγταλενίδου, Μελίνα Ταχτσίδου, Δόμνα Χουρναζίδου- απέδωσαν τους χαρακτήρες με φυσικότητα, ρεαλισμό, άνεση, αμεσότητα, ενέργεια, ένταση όπου χρειαζόταν, αληθοφάνεια, μέτρο, αυτοέλεγχο… πείθοντας πλήρως για όσα βίωναν, ένιωθαν ή σκέφτονταν, άλλοτε με χιούμορ «της παρέας» ευρηματικό, κι άλλοτε με λεπτή συγκίνηση για καταστάσεις οικείες, βγαλμένες από ακριβή γνώση της γυναικείας ψυχολογίας και οπτικής… Τόσο οι τρεις ώριμες φίλες με κοινά βιώματα και στόχο, όσο και η νεαρή κόρη- αφηγήτρια που διαφοροποιείται ως «αντίποδας» στο έργο, θύμισαν ξεκάθαρα πρόσωπα της καθημερινότητας με πραγματικό αντίκρισμα, εξ ου και άγγιξαν…
Στις ελάχιστες παρατηρήσεις μας (-) για μια καλοστημένη παράσταση που απολαύσαμε, θα αναφέραμε μια σκηνοθετική επιλογή η οποία αφορούσε σε κάποιες «διακοπές» στη ροή με σκοτεινό φωτισμό και περίεργη κινησιολογία των ηθοποιών εν είδει «παγωμένης εικόνας» (;), που φάνταζε ως εντελώς ξένο σώμα με μη κατανοητό στόχο… πιθανόν ο σκηνοθέτης επιχείρησε να προσθέσει μια «ψαγμένη» ή «σουρεαλιστική» ή «κουλτουριάρικη» πινελιά, ωστόσο σε μια παράσταση απόλυτα ρεαλιστική με συμβατική προσέγγιση, η εν λόγω παρέμβαση έμοιαζε ξεκάθαρα εκτός κλίματος και κλωτσούσε… Επίσης το κομμάτι που αφορούσε στην αφήγηση, ενώ φάνηκε χρησιμότατο για τη σαφήνεια της πλοκής και την αλληλουχία των γεγονότων, αποδόθηκε επίπεδα και βιαστικά, σαν η αφηγήτρια να το προσπερνούσε αδιάφορα για να πάει παρακάτω, χωρίς υποτυπώδη έστω συμβολή των φωτισμών ή του ήχου στις αλλαγές σκηνών…
Γενικότερα, θα πρόσθεταν σίγουρα πόντους στην παράσταση πιο ψαγμένοι φωτισμοί, μεγαλύτερη συμμετοχή της μουσικής και λίγο πιο ευρηματικό- διαφοροποιημένο σκηνικό, που παρέπεμπε επακριβώς στο καθιστικό προηγούμενης παράστασης…
Καταλήγοντας (=) δεν θα μείνουμε φυσικά στα «μικρά» που εντοπίσαμε, αλλά στην ουσία μιας καλοφτιαγμένης, απολαυστικής παράστασης με ποιοτικό κείμενο, που μέσα από ωραίο χιούμορ αφήνει βαθύτερο προβληματισμό και αίσθηση ευφορίας στον θεατή…
Βαθμολογία:
6,7/ 10
ΘΕΑΤΡΟ Τ
«Με δύναμη από την Κηφισιά» των Κεχαΐδη – Χαβιαρά.
Δραμεντί.
Τρεις ώριμες γυναίκες που αγωνίζονται να απαγκιστρωθούν από τους άντρες της ζωής τους και μια νεαρή αφηγήτρια που πιστεύει πως δεν θα γεράσει ποτέ. Η Αλέκα, η Φωτεινή, η Μάρω και η Ηλέκτρα μας μεταφέρουν στην Κηφισιά του 1995....
.....
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαυρόπουλος.
Ερμηνεύουν: Στέλλα Νικολαΐδου, Σοφία Ταγταλενίδου, Μελίνα Ταχτσίδου, Δόμνα Χουρναζίδου.
Ήμερες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Δευτέρα, Τρίτη & Τετάρτη στις 21:30 (έως 30/11).
.
-Κ-
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 14/05/2023 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 12α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2023
.
Δείτε & αυτά:
-Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
-Οι νέες ταινίες της εβδομάδας, κλικ εδώ.
.
-Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Κερδίστε προσκλήσεις - Βιβλία, κλικ εδώ.