Είδε η 
και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα
.
Στο θέατρο Φαργκάνη παρακολουθήσαμε την παράσταση «Στο πέμπτο σκαλοπάτι», σε μετάφραση και σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν.
Πρόκειται για το φημισμένο αστυνομικό θρίλερ "Dial M for Murder", μια από τις γνωστότερες δημιουργίες του Άγγλου θεατρικού συγγραφέα και σεναριογράφου Φρέντερικ Νοτ, που αρχικά είχε γραφτεί για την τηλεόραση του BBC. Ως θεατρικό έργο έκανε πρεμιέρα το 1952 στο θέατρο Westminster του Λονδίνου, με μεγάλη επιτυχία και συνέχισε την επιτυχημένη πορεία του στο θέατρο Plymouth της Νέας Υόρκης. Έγινε ευρύτατα γνωστό από το 1954 και μετά, οπότε, ο Νοτ έγραψε για λογαριασμό της Warner Brothers, το σενάριο της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας, την σκηνοθεσία της οποίας ανέλαβε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ.
Το έργο…
Ο Τόνυ, ένας βετεράνος πρωταθλητής του τένις είναι παντρεμένος με την όμορφη και πλούσια Μάργκοτ. Οι δυο τους ζουν μια λαμπερή, ευτυχισμένη ζωή, μέχρι την στιγμή που η Μάργκοτ γνωρίζει τον Μαξ, έναν επιτυχημένο συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων και τον ερωτεύεται. Ο Τόνυ μαθαίνει για τον παράνομο δεσμό της γυναίκας του και αποφασίζει να την σκοτώσει για να κληρονομήσει την τεράστια περιουσία της. Για την δολοφονία προσλαμβάνει έναν παλιό γνωστό του, ο οποίος πείθεται εύκολα να τον εξυπηρετήσει με το κατάλληλο αντάλλαγμα.Και ενώ όλα μοιάζουν ιδανικά μελετημένα, τα πράγματα δεν εξελίσσονται σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο. Την διαλεύκανση της υπόθεσης αναλαμβάνουν ένας ικανότατος επιθεωρητής της Σκότλαντ Γιάρντ αλλά και ο Μαξ, ο εραστής της Μάργκοτ, γνώστης, λόγω του επαγγέλματος του, του τρόπου σκέψης των επίδοξων δολοφόνων.Θα μπορέσουν άραγε οι δυο τους να αποκαλύψουν τον αληθινό ένοχο;
Το πέμπτο σκαλοπάτι, δεν ακολουθεί την κλασική δομή των αστυνομικών θρίλερ, στα οποία ένας «δαιμόνιος ντετέκτιβ» ψάχνει στοιχεία για να ανακαλύψει τον ένοχο. Εδώ ο συγγραφέας, από την αρχή του έργου, μας «συστήνει» τον δολοφόνο και αποκαλύπτει το σχέδιο του με κάθε λεπτομέρεια. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης επικεντρώνεται στις συνεχείς ανατροπές και στο αν ο αληθινός ένοχος θα καταφέρει τελικά να γλιτώσει, ή τα λάθη του θα γίνουν αντιληπτά και θα τον προδώσουν. Ο συγγραφέας, μαιτρ του είδους, με αριστοτεχνικό τρόπο ξεδιπλώνει βήμα - βήμα μια γεμάτη σασπένς, σκοτεινή, ερωτική ιστορία, κατορθώνοντας να διατηρήσει αμείωτη, ως το τέλος την αγωνία και την αμφιβολία του κοινού για την τελική έκβαση. Πρόκειται για ένα κορυφαίο στο είδος του κείμενο, που ασφαλώς συγκαταλέγεται στα θετικά (+) στοιχεία της παράστασης, όπως και η προσεγμένη, απόλυτα ξεκάθαρη και κατανοητή μετάφραση του, από τον ίδιο τον σκηνοθέτη.
Η σκηνοθετική προσέγγιση του Αλέξανδρου Κοέν, ανέδειξε επαρκώς την πλοκή του κειμένου και μετέφερε επιτυχημένα επί σκηνής την ατμόσφαιρα ενός φιλμ νουάρ, στο οποίο παραπέμπει ξεκάθαρα το εν λόγω έργο. Το είδος αυτό δεν του είναι άλλωστε άγνωστο, αφού έχει και στο παρελθόν δείξει την ικανότητά του να ζωντανεύει στην σκηνή τέτοιου ύφους θεατρικά κείμενα. Επιτυχημένα λοιπόν συλλαμβάνει τον παλμό της υπόθεσης και τον μεταφέρει επί σκηνής μεταφράζοντάς τον σε… μυστικά που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα έτοιμα να εκραγούν, εκφράσεις αγωνίας και φόβου, πρόσωπα σφιγμένα, επιθετικές συμπεριφορές, βλέμματα αινιγματικά, τρυφερά αγγίγματα αλλά και δολοφονικές επιθέσεις. Με μια προσέγγιση λιτή, αλλά προσεγμένη, χωρίς ανούσιες υπερβολές κατορθώνει να παρουσιάσει ένα αποτέλεσμα με συνοχή, καθαρότητα και μέτρο, από την αρχή της παράστασης μέχρι τηνγεμάτη ανατροπές λύση του μυστηρίου. Είναι φανερό ότι παράλληλα με την εξέλιξη της δράσης δίνει έμφαση στους χαρακτήρες, καθώς αναδεικνύει τις ενοχές και τις αγωνίες τους σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό.
Οι πέντε ηθοποιοί που συμμετείχαν, συνέβαλαν σημαντικά στην δημιουργία ενός αξιόλογου αποτελέσματος.
Ο Αλέκος Συσσοβίτης ερμήνευσε με σοβαρότητα και εκφραστικότητα τον χαρακτήρα του Τόνυ, του αδίστακτου συζύγου που με κίνητρο την μεγάλη κληρονομιά, αποφασίζει να δολοφονήσει την γυναίκα του. Αποδίδει με ερμηνευτική άνεση και φυσικότητα τις διάφορες συναισθηματικές διακυμάνσεις του εν λόγω χαρακτήρα, εμφανιζόμενος άλλοτε τρυφερός και πράος, κυρίως προς την σύζυγό του αλλά και… τον εραστή της και άλλοτε νευρικός, στυγνός και αμετανόητος. Μια πολύ καλή παρουσία από τον ομολογουμένως γοητευτικό ηθοποιό.
Η πανέμορφη Φαίη Ξυλά ταίριαξε απόλυτα στον ρόλο της Μάργκοτ, της πλούσιας άπιστης συζύγου, που έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης από τον ίδιο της τον άντρα. Ο αριστοκρατικός της αέρας και η κομψότητά της, η όμορφη κίνηση και η φυσικότητα στην έκφραση της είχαν ως αποτέλεσμα μια πολύ καλή εμφάνιση άκρως επαγγελματική. Αυτό που της έλειπε ήταν λίγο περισσότερο πάθος στις ερωτικές σκηνές που θα πρόσθετε σημαντικά, στην πολύ καλή ερμηνεία της.
Ο Αποστόλης Τότσικας στον ρόλο του Μαξ του εραστή της Μάργκοτ, είχε μια αξιοπρεπή εμφάνιση. Με το όμορφο παρουσιαστικό και την σιγουριά που απέπνεε, ερμήνευσε με φυσικότητα τον ερωτευμένο άνδρα που διεκδικεί την αγαπημένη του και παράλληλα τον συγγραφέα που ψάχνει να βρει τον πραγματικό ένοχο. Μια συγκροτημένη εμφάνιση με πλήρη έλεγχο, τόσο ως προς την κίνηση όσο και στην έκφραση του, με καθαρό και άνετο λόγο.
Ο Χρήστος Σπανός στον ρόλο του αστυνομικού επιθεωρητή είχε μια απολαυστική, άκρως ενδιαφέρουσα εμφάνιση. Απέδωσε με μαεστρία, επαγγελματισμό και φυσικότητα τον δαιμόνιο ντετέκτιβ που με εξαιρετική παρατηρητικότητα αντιλαμβάνεται κάθε λεπτομέρεια που θα μπορούσε να τον οδηγήσει στον ένοχο.
Τέλος, εξαιρετική υπήρξε η επιλογή του Γιάννη Στεφόπουλου. Το όλο παρουσιαστικό του, η εκφραστικότητα, η αληθοφανής ψυχρότητα αλλά και η αποφασιστικότητα του ανέδειξαν όλα τα γνωρίσματα ενός ανθρώπου του υποκόσμου. Μια πολύ καλή εμφάνιση, αν και μικρή σε διάρκεια.
Το σκηνικό του Γιάννη Αρβανίτη αποτέλεσε μια απόλυτα προσεγμένη αναπαράσταση του σαλονιού ενός πλούσιου και μοντέρνου σπιτιού. Μέσα στον όμορφο αυτό χώρο αυτό, που εμπλουτίστηκε με την προσθήκη σκαλοπατιών τα οποία διαχώριζαν την σκηνή σε δύο υποεπίπεδα, διαδραματίστηκε όλη η πλοκή του έργου. Έξυπνη προσθήκη αποτέλεσε η τοποθέτηση ενός γυάλινου «παράθυρου» που φωτιζόμενο έδινε οπτική πρόσβαση στον έξω από το σαλόνι χώρο και κυρίως στην είσοδο του σπιτιού, όπου βρισκόταν και το περίφημο «πέμπτο σκαλοπάτι». Ένα επιτυχημένο σκηνικό, το οποίο καθιστούσαν ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό οι φωτισμοί του Αλέκου Αναστασίου που επέτειναν την αίσθηση του σασπένς και της αγωνίας,όπως άρμοζε σε μια παράσταση που προσιδιάζει σε φιλμ νουάρ.
Πολύ ταιριαστά και τα κουστούμια της Κέλλυ Σταματοπούλου, τα οποία φανερά ποιοτικά και φροντισμένα στην λεπτομέρεια, συνέβαλαν εύστοχα στην απόδοση των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών του κάθε ήρωα και προσέδωσαν έναν αέρα πλούτου και χλιδής στην παράσταση. Εξαιρετικές επιλογές αποτέλεσαν ιδίωςτα εντυπωσιακά φορέματα και σύνολα της Φαίης Ξυλά.
Παρά την αναμφίβολη δυναμική της παράστασης και τα εξαιρετικά επιμέρους στοιχεία της, το όλο αποτέλεσμα θαρρείς ότι ήθελε κάτι περισσότερο (-) για να μπορέσει συνεπάρει συναισθηματικά τον θεατή. Στην θεατρική απόδοση ενός ερωτικού εγκλήματος, το πάθος και τα ακραία συναισθήματα που το συνοδεύουν, θα έπρεπε να κυριαρχούν στην παράσταση και όχι να υστερούν.
Ενδεικτικά, η πρώτη σκηνή με το ζευγάρι των παράνομων εραστών ήταν εξαιρετικά αδύναμη. Το πάθος ήταν ανύπαρκτο. Δυο σώματα που απλά λικνίζονταν διεκπεραιωτικά επί σκηνής αποτέλεσαν μια κακή αρχή που προκαταλάμβανε αρνητικά το θεατή. Πέραν της πρώτης σκηνής και σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της παράστασης η χημεία μεταξύ των δύο εραστών ήταν αμφίβολη, αλλά και γενικά η ένταση, που δικαιολογημένα θα έπρεπε να υπάρχει, βάσει των γεγονότων που διαδραματίζονταν, έλειπε, όχι μόνο στις σχέσεις μεταξύ του ζευγαριού αλλά και μεταξύ των λοιπών χαρακτήρων.
Τέλος, η μουσική ένδυση της παράστασης, αν και δημιουργούσε ένα κλίμα αγωνίας και έντασης, φάνταζε αρκετά μονότονη καθώς στηρίχθηκε στην συνεχή επανάληψη του ίδιου μακρόσυρτου μοτίβου.
Εν κατακλείδι (=), αν και της έλειπε το απαιτούμενο πάθος και η ένταση, το πέμπτο σκαλοπάτι ήταν μια καλή παράσταση, κυρίως για όσους εκ του κοινού δηλώνουν λάτρεις των αστυνομικών μυστηρίων και της νουάρ ατμόσφαιρας, που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς. Αν μη τι άλλο, τα ερωτικά τρίγωνα και οι δολοφονίες είναι, δυστυχώς, διαχρονικό κομμάτι της πραγματικότητάς μας και αναμφίβολα γοητεύουν και τους πιο απαιτητικούς θεατές…
Βαθμολογία
6,4/10
.
-k-
ΦΑΡΓΚΑΝΗ
«Στο πέμπτο σκαλοπάτι» του Φρέντερικ Νοτ.
Ο Τόνυ σχεδιάζει το τέλειο έγκλημα. Παντρεύτηκε τη Μάργκοτ για τα χρήματά της και –τώρα που εκείνη τον απατά με τον Μαξ– σκοπεύει να τη δολοφονήσει για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Για τη δολοφονία προσλαμβάνει έναν παλιό γνωστό του, άνθρωπο του υποκόσμου. Όσα θ’ ακολουθήσουν θα συμπαρασύρουν όλους τους ήρωες σ’ ένα σκοτεινό μυστήριο, όπου τα φαινόμενα απατούν. Την υπόθεση θ’ αναλάβουν να εξιχνιάσουν ένας αστυνομικός επιθεωρητής της Σκότλαντ Γιαρντ και ο εραστής της Μάργκοτ.
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν. Ερμηνεύουν: Αλέκος Συσσοβίτης, Φαίη Ξυλά, Αποστόλης Τότσικας, Χρήστος Σπανός, Γιάννης Στεφόπουλος.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Σάββατο & Κυριακή. Απογευματινή στις 18.15 και βραδινή στις 21.15
.
-Κ-
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 14/05/2023 στην Θεσσαλονίκη, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 12α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2023
.
Δείτε & αυτά:
-Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
-Οι νέες ταινίες της εβδομάδας και σε ποιες αίθουσες προβάλλονται, κλικ εδώ.
.
-Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Κερδίστε προσκλήσεις - Βιβλία, κλικ εδώ.