Είδε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
Είναι βέβαιο ότι ένας αυθεντικός θεατρόφιλος βλέποντας το δελτίο τύπου μιας παράστασης με τον τίτλο, το περιεχόμενο, τους συντελεστές κλπ. «οσμίζεται» σε γενικές γραμμές περί τίνος πρόκειται και σπανίως διαψεύδεται…
Στην προκειμένη περίπτωση της παράστασης «Πάτα το κουμπί» του Άγγελου Πυριόχου και σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Μπουγιούρη στο θέατρο Αμαλία, η «όσφρηση» δεν προμήνυε υψηλές προσδοκίες, ωστόσο επειδή η προκατάληψη ή το να αποκλείουμε την έκπληξη από τη ζωή μας δεν είναι καλό πράγμα κι επειδή μια έστω ευχάριστη, απλοϊκή, αξιοπρεπής παράσταση είναι σαφώς εκτιμητέα, αποτολμήσαμε τη θεατρική έξοδο… άσχετα που εκ των υστέρων θύμιζε την ηρωική «έξοδο του Μεσολογγίου» γιατί μόνο με ηρωισμό άντεχες τα τεκταινόμενα επί σκηνής και δυστυχώς ΔΕΝ είμαστε όλοι γεννημένοι ήρωες…
Όπου σε μια σύγχρονη οικογένεια με φτώχεια καταραμένη, κομμένο ρεύμα, κομμένο τηλέφωνο, αδειανό ψυγείο κλπ. η μάνα περιφέρεται άσκοπα βρίζοντας την κατάσταση, η άνεργη αναρχική κόρη ψάχνει γκόμενους και να φορτίσει το κινητό φτιάχνοντας μολότοφ, ο συνταξιούχος πατέρας, οπαδός της «Νέας Δημαγωγίας» ξεροσταλιάζει σε υπουργικά γραφεία για να εξασφαλίσει δουλειά στην ακαμάτρα κόρη και της ανακοινώνει ότι θα προσληφθεί ως… «Διευθύντρια του κράτους», μόνο που εκείνη σνομπάρει και ούτε που να φτύσει τη θέση! Ώσπου μια μέρα σκάει στην πόρτα τους και μπουκάρει μέσα ο… πρωθυπουργός Μητσοτάκης κυνηγημένος από αδέσποτα σκυλιά, ενώ μάνα και κόρη λόγω καταπληκτικής ομοιότητας με τον συνονόματο πατέρα Κυριάκο, νομίζουν ότι τους κάνει φάρσα, αλλά τελικά βλέπουν ταυτότητα και πείθονται ότι είναι ο πρωθυπουργός κι αρχίζουν τα σχετικά κλισέ μπινελίκια για την πολιτική του, με αποκορύφωμα μια… τηγανιά στο κεφάλι που τον αφήνει αναίσθητο και ψάχνουν τρόπο να τον εξαφανίσουν, χώνοντάς τον ας πούμε στο ψυγείο… Διάλειμμα…
Δεν ξέρω αν θέλετε να συνεχίσω, αλλά δυστυχώς δεν θα μπορέσω αντικειμενικά… γιατί εσείς μπορεί να διαθέτετε τον ηρωισμό που λέγαμε, εγώ όμως ουδόλως, η αντοχή μου έσπασε και στο διάλειμμα επιχείρησα την απεγνωσμένη έξοδο από την πόρτα του θεάτρου κι όπου φύγει- φύγει! Είναι πολλά και βαριά όσα μας βρήκαν τον τελευταίο καιρό τσαταλιάζοντας το νευρικό σύστημα και διαλύοντας τον εγκέφαλο, δεν είναι ώρα τώρα να θυσιάζουμε και το τελευταίο εγκεφαλικό κύτταρο στο βωμό μιας ασυναρτησίας! Ό,τι γλιτώσουμε κέρδος είναι μέσα στον ορυμαγδό και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης λειτούργησε έγκαιρα κραυγάζοντας με όλη του τη δύναμη «φύγε»! Μπορούσα να το αγνοήσω;; Ούτε γι αστείο! Άφησα πίσω μου με λυτρωτική ανακούφιση τα «αστεία» της παράστασης να προκαλούν χαχανητά στους μακάριους λιγοστούς θεατές, με μια δόση ζήλειας που μου ήταν αδύνατο να συμμεριστώ την ευδαιμονία τους, αντίθετα ένιωθα το «φούντωμα» να με πνίγει…
Γιατί πόσα αποθέματα υπομονής να διαθέτεις για να αντέξεις τόση σαχλαμάρα και φαιδρότητα μαζεμένη σε ένα ασυνάρτητο κείμενο του ποδαριού που γράφηκε σε δυο- τρία απογεύματα βαρεμάρας μετά από επισταμένο ξεσκόνισμα του φέισμπουκ, ώστε να ξεπατικώσει τσιτάτα και κλισέ ατάκες ντεμέκ «αστείες»… έχοντας τη φαντασίωση ο συγγραφέας του ότι σκάρωσε ξεκαρδιστική λαϊκή κωμωδία που βάφτισε «πολιτική ιλαροτραγωδία» (!) κι όχι ένα φτηνό, γελοίο κατασκεύασμα για λόγους εύκολης αρπαχτής… Ή πόση ανοχή να δείξεις σε μια σκηνοθεσία (μετά βοηθού παρακαλώ!) κατώτερη σχολικής παράστασης – που φυσικά σε παρόμοιο κείμενο τί μπορούσε να κάνει- με άσκοπα σούρτα- φέρτα, μπες- βρες , αράγματα στον καναπέ, κλωτσιές στον… τηγανιασμένο πρωθυπουργό (ήμαρτον!), με δυο-τρία σκόρπια έπιπλα ατάκτως εριμμένα και ευφυές εύρημα μια «ηλεκτρική» σκούπα με δεμένη στο κοντάρι μια κοινή σκούπα, που έκανε τις πρώτες σειρές να λυθούν στα γέλια! (μα πώς το κάνετε;;) Και τέλος πόση ανοχή να δείξεις σε μια βραδυκίνητη, βαριεστημένη, επίπεδη Ελένη Γερασιμίδου σαν να έλεγε μάθημα ή εκτελούσε αγγαρεία περιμένοντας να ξεμπερδέψει, έστω κι αν στον οικογενειακό θίασο, ο πραγματικός σύζυγος Αντώνης Ξένος και η πραγματική κόρη Αγγελική Ξένου έδειξαν μεγαλύτερη φιλοτιμία πασχίζοντας να βγάλουν γέλιο από τις σαχλαμάρες, αναλογιζόμενοι τουλάχιστον το εισιτήριο που πλήρωσαν οι ατυχείς…
Κλείνοντας θα πούμε ότι παρόμοιες απόπειρες που προσβάλλουν τη θεατρική τέχνη, τη νοημοσύνη και την αισθητική ενός μέσου θεατή, είναι ντροπή να χαρακτηρίζονται «λαϊκές κωμωδίες» ως δήθεν εύληπτο, διασκεδαστικό είδος για κοινό χωρίς απαιτήσεις, καθώς υποβαθμίζουν ανεπίτρεπτα τα κριτήρια ακόμα και του πλέον απαίδευτου θεατή, ενώ ταυτόχρονα ευτελίζουν σε «βαθμό κακουργήματος» το σπουδαιότατο θεατρικό είδος της κωμωδίας με την καταλυτική δύναμη του χιούμορ, καθιστώντας την φτηνιάρικη πραμάτεια σε παραπεταμένο πάγκο λαϊκής, την ώρα που σχολάει και ξεπουλάει τα σκάρτα απομεινάρια… Πολλώ δε μάλλον που χρεώνουν εισιτήριο για την απαράδεκτη ευτέλεια, αντί να καταβάλλουν αποζημίωση για ψυχική οδύνη!
Βαθμολογία:
ΜΗΔΕΝ στα 10
.
-Κ-
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 14/05/2023 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 12α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2023
.
Δείτε & αυτά:
-Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
-Οι νέες ταινίες της εβδομάδας, κλικ εδώ.
.
-Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Κερδίστε προσκλήσεις - Βιβλία, κλικ εδώ.