.
Φραγκάτοι, χτίστε Μέγαρα, Αθηναίοι παραγωγοί σπεύστε σε αυτά, πλήθος Θεσσαλονικέων θα σας ακολουθεί! Θα ήταν ένα επιπρόσθετος τίτλος για το αδιαχώρητο που σημειώθηκε χθες βράδυ στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και πως σε αυτό τον αχανή χώρο, συχνά πυκνά, παρουσιάζονται «ακατάλληλες» για τα δεδομένα του θεατρικές παραστάσεις.
Το συναντήσαμε πολλάκις, το ζήσαμε και χθες βράδυ όταν μια μετρίου μεγέθους παραγωγή, προσπαθούσε να απλωθεί ως την 40η σειρά και από εκεί στον εξώστη του τρίτου ορόφου που ατυχώς (το λέμε ευγενικά) ο Οργανισμός χαρακτηρίζει θεωρείο, ενώ προτιμότερο και ευγενικό εκ μέρους τους θα ήταν, μιας που ήρθατε και καθώς μυρμηγκάκια θα βλέπετε.. σας προσφέρουμε και κιάλια, παρότι και αυτά, ελάχιστα θα συμβάλουν, όταν το συναίσθημα που προκαλεί μια παράσταση περιεχομένου χάνεται και δεν μεταφέρεται.
.
Τι κι αν όμως γκρινιάζουμε και δεν είναι η πρώτη φορά, παραγωγοί το επιλέγουν για ευνόητους λόγους και πλήθος κόσμου συρρέουν στο κατ΄ άλλα χρήσιμο για την πόλη μας Μέγαρο. Τόσο, που χθες βράδυ Παρασκευής, απο το συνοστισμό η πρεμιέρα του «Καλιγούλα» του Αλμπέρ Καμύ, να καθυστερήσει κοντά στο μισάωρο… διαπιστώνοντας πως αυτή η μέτρια παραγωγή είναι και και μια μέτρια συνολικά παράσταση.
Είναι ιεροσυλία και δεν κρίνουμε ποτέ κείμενα κλασσικών συγγραφέων. Το χρονοντούλαπο της ιστορίας μαρτυρά την όποια αξία τους και από εκεί και πέρα εντελώς προσωπικό αρέσουν δεν αρέσουν. Εν προκειμένω ο Αλμπέρ Καμύ επιχειρεί στον δικό του «Καλιγούλα» να είναι προκλητικός, ακραίος, παράφρων, ακόμη και για τα σημερινά αυτιά του μέσου θεατή, ίσως και ενοχλητικός. Για όσα γνωρίζουμε για τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα και λίγα λέει. Αλλα τα περιγράφει θεσπέσια σχεδόν «ποιητικά» στοχεύοντας σαφώς σε μια εποχή απόλυτης παρακμής και σήψης.
Όπου λοιπόν, παρακολουθούμε το δράμα του Καλιγούλα να αφανίσει με τον πιο ακραίο τρόπο οτιδήποτε γύρω του καθώς δεν μπορεί να αποδεχτεί τον θάνατο της αγαπημένης αδελφής και ερωμένης του…
.
.
Τη καθάρια αυτή ματιά του βραβευμένου Νομπελίστα ελάχιστα υποστήριξε [-] η σκηνοθέτις Αλίκη Δανέζη Knutsen και κυρίως ο Γιάννης Στάνκογλου στον ομώνυμο ρόλο…
Η πρώτη χειρίστηκε άτολμα ένα περιβάλλον που απαρτίζονταν από απίστευτες ακολασίες, δολοφονίες, ίντριγκες, συγκρούσεις, πλεκτάνες και διαξιφισμοί. Σε μια απόλυτα ασφυκτική ατμόσφαιρα άφησε παθητικά να ειπωθούν τα περισσότερα και μέρος αυτών, δραματοποίησε που και πάλι όμως, με συμβολικό χαρακτήρα. Η φρεσκάδα που επιδίωκε να προσδώσει με διάφορα μοντερνιστικά τερτίπια πέρασε απαρατήρητη, ενώ η ατολμία της κορυφώθηκε στους ηθοποιούς καθώς φάνταζαν καρικατούρες παρά πρωταγωνιστές ενός ακραίου δράματος.
.
Τέλος, τα ελάχιστα σκηνοθετικά ευρήματα κατάπιαν μια βατή, επαναλαμβανόμενη, χωρίς πάθος, ένταση και τρέλα, εντέλει κουραστική παράσταση διάρκειας 120 λεπτών.
Τον ρόλο του Καλιγούλα όπως ήταν φυσικό, ερμήνευσε το έτερον ήμισυ (της σκηνοθέτιδας), ο αγαπητός στην κουλτουρέ –κυρίως- κοινότητα, Γιάννης Στάνκογλου.
Πως τώρα ένας δοκιμασμένος με εμπειρία σε μεγάλους θεατρικούς και κινηματογραφικούς ρόλους να είναι περισσότερο Στάνκογλου παρά Καλιγούλας δεν θέλει και ερώτημα. Θεώρησε πως το ξέρει, το νιώθει και το΄ χει στο τσεπάκι του… Μόνο που και εμείς οι θεατές τον ξέρουμε τόσο καλά γι αυτό και είδαμε έναν Γιάννη Στάνκογλου να επιδεικνύει απροκάλυπτα την ερμηνευτική φιλαρέσκεια του ονόματος «είμαι ο Γιάννης Στάνκογλου, απολαύστε με, δείτε τι καλά που παίζω», παρά να ερμηνεύει ουσιαστικά έναν ρόλο με τόσες αλλοπρόσαλλες πτυχές.
.
Χρειάστηκε μισή μόλις ώρα για να συνοδοιπορήσουμε πως δεν επρόκειτο να αφήσει την μανιέρα του καθώς αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων να ξεγυμνώσει την ψυχή του. Να φωτίσει έναν Καλιγούλα που ουσιαστικά ωρύεται, πάλλεται, αμφιταλαντεύεται, εξοργίζεται. Που ορίζει την δική του λογική με την παράνοια. Που αναζητά απαντήσεις και δεν βρίσκει αυτές που θέλει. Που αρνείται ο δικός του «θεός» να αποδεχτεί τον Άλλον. Που ζητά λύτρωση και κανείς δεν τολμά να του την προσφέρει… Σε όλα τα παραπάνω, ατσαλάκωτα περιφερόμενος, με ίδια χροιά φωνής, σκηνικά σχεδόν εξαφανισμένος, αδύναμος και άτολμος, χωρίς κλιμάκωση χαρακτήρα και κυρίως με ελάχιστο συναίσθημα πόνου και ψυχής, ο «Καλιγούλας» του καταβρόχθισε τον υπερεκτιμημένο ηθοποιό Γιάννη Στάνκογλου. Ηταν με δυο λόγια, ανυπόφορος…
Παντελώς αδιάφοροι και όλο το σύνολο ηθοποιών (σαφώς δεν φταίνε) καθώς η σκηνοθέτις τους παραμέρισε χαρακτηριστικά και επιδεικτικά, θα το έλεγες και σκάνδαλο!
Στα θετικά [+] Πέρα από το συναρπαστικό κείμενο του Αλμπέρ Καμύ, ανεκτό, με άποψη, μίνιμαλ σκηνικό περιβάλλον, η πρωτότυπη μουσική live επί σκηνής από τον Blaine Reininger των Tuxedomoon και ο –επιτέλους- άψογος, εξαίρετος [δυνατός] ήχος σε όλο το Μέγαρο Θεσσαλονίκης.
.
Εν ολίγοις [=]
Όπου ακούς πολλά κεράσια… σας λέει κάτι;
.
Βαθμολογία:
5,5 στα 10
.
,
Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση, σημειώστε είναι sold out, θα βρείτε ΕΔΩ
=========
Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα.
Πρόγραμμα παραστάσεων ΚΛΙΚ ΕΔΩ
===
ΕΙΔΑΜΕ & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΕΔΩ
===
Θεατρικά Κουλτουροβραβεία Θεσσαλονίκης [σελίδα ανακοινώσεων] ΕΔΩ
Facebook page ΕΔΩ
===
Kάντε like στη σελίδα του Kulturosupa.gr στο facebook και ακολουθήστε μας στο twitter για να βλέπετε πρώτοι όλη την ροή πληροφοριών και να μαθαίνετε όλους τους νέους διαγωνισμούς προσκλήσεων.
Φωτογραφικό υλικό
