Είδε η Άννια Κανακάρη και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα
Τη νέα παραγωγή της Non Grata Productions, «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην» του Τζεφ Μπάρον, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη, με τους Γιώργο Κωνσταντίνου και Αποστόλη Τότσικα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, παρακολουθήσαμε στο Θέατρο Ράδιο Σίτυ
Ο κύριος Γκρην, ένας ηλικιωμένος που, μετά το θάνατο της γυναίκας του, ζει μόνος σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Μανχάταν, δέχεται απρόσμενα την επίσκεψη ενός νεαρού άντρα, του Ρος Γκάρντινερ. Πριν από λίγο καιρό ο κύριος Γκρην είχε ένα ατύχημα και ο Ρος ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου που τον χτύπησε. Το δικαστήριο του επέβαλε, στα πλαίσια κοινωφελούς εργασίας, να επισκέπτεται κάθε Πέμπτη τον ηλικιωμένο άντρα και να τον βοηθά σε ό,τι χρειαστεί. Η πρώτη συνάντησή τους είναι άβολη καθώς ο κύριος Γκρην, απογοητευμένος από τη ζωή και βαθιά μοναχικός, αντιμετωπίζει τον νεαρό ως εισβολέα. Σύντομα όμως τα πράγματα αλλάζουν. Μέσα από τις διαφωνίες και τις αντιπαραθέσεις τους χτίζεται σταδιακά μια φιλία που θα τους βοηθήσει να απαλύνουν τις πληγές του παρελθόντος, να διορθώσουν λάθη που επηρέασαν δραματικά τις ζωές τους και να συνειδητοποιήσουν πως, τελικά, η αγάπη, η κατανόηση και η αποδοχή είναι πάνω από όλα…
Το κείμενο του Τζεφ Μπάρον, σε μια άρτια μετάφραση του ιδίου και του Κώστα Γάκη, συγκαταλέγεται αναμφίβολα στα θετικά (+) στοιχεία της παράστασης. Πρόκειται για το πρώτο θεατρικό έργο του φημισμένου Αμερικανού συγγραφέα, που γράφτηκε το 1996, πρωτοανέβηκε στη Νέα Υόρκη με μεγάλη επιτυχία και έκτοτε παίχτηκε σε περισσότερες από 50 χώρες κερδίζοντας βραβεία και την αποδοχή του κοινού. Είναιμια σύγχρονη και απλή, κατά βάση, ιστορία που παρακολουθεί την εξέλιξη της γνωριμίας δύο εντελώς διαφορετικών ανθρώπων, οι αντικρουόμενες αντιλήψεις των οποίων, σε θέματα αξιών, δυσχεραίνουν τη σχέση τους.Καθώς γίνεται το στήσιμο των δύο χαρακτήρων, μέσα από τους έξυπνους και χιουμοριστικούς διαλόγους, ο συγγραφέας καταφέρνει να συγκινήσει και ταυτόχρονα να προβληματίσει το θεατή, θίγοντας θέματα όπως η απομόνωση και η μοναξιά των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, η αποδοχή της ομοφυλοφιλίας αλλά και της διαφορετικότητας γενικότερα, η επίδραση των θρησκευτικών επιρροών στην οικογένεια, η αποξένωση των ανθρώπων στις μεγαλουπόλεις κ.α. Δεν παραλείπει, όμως να υπενθυμίσει αυτά που έχουν πραγματικά αξία για τον άνθρωπο.
Με σκηνοθετική προσέγγιση, κατά βάση, κοινωνική αλλά και αρκετά χιουμοριστική, ο Κώστας Γάκης, παρουσίασε ένα ιδιαίτερα προσεγμένο και καλοδουλεμένο ψυχογράφημα των δύο χαρακτήρων και μια εις βάθος ανάλυση της μεταξύ τους σχέσης. Έστησε μια καλοδουλεμένη και προσεγμένη στη λεπτομέρεια παράσταση, ευαίσθητη και τρυφερή, με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο, με ρυθμό και ουσία, που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή σε όλη τη διάρκειά της. Αξίζει να σημειώσουμε πως το κοινό καταχειροκρότησε, μεταξύ άλλων, μια ιδιαίτερα συγκινητική σκηνή στην οποία οι δύο άντρες αγκαλιάζονται, συνειδητοποιώντας τις ομοιότητές τους και αποδεχόμενοι πλήρως ο ένας τον άλλο. Ένα αυθόρμητο χειροκρότημα που εξέπληξε ευχάριστα και τον ίδιο τον σκηνοθέτη, ο οποίος στο τέλος της παράστασης ανέβηκε στη σκηνή και σχολίασε την θερμή αποδοχή του κοινού προς όσα το έργο του αντιπροσωπεύει.
Οι δύο πρωταγωνιστές της παράστασης αποτέλεσαν ένα δεμένο ερμηνευτικά σύνολο, με εξαιρετική χημεία μεταξύ τους.
Ο σπουδαίος Γιώργος Κωνσταντίνου, εξακολουθεί, κάθε φορά, να μας καταπλήσσει με το ταλέντο του. Ερμήνευσε μοναδικά τον χαρακτήρα του κυρίου Γκρην, αποδίδοντας με συγκινητική εκφραστικότητα, με δύναμη ψυχής, πάθος, αξιοζήλευτη ενέργεια και, όπου απαιτούνταν, ένταση τον ρόλο του. Εξαιρετικός στις δραματικές σκηνές, απολαυστικός στις χιουμοριστικές, τρυφερός, ευαίσθητος, απίστευτα αληθινός, επικοινώνησε με τον καλύτερο τρόπο την ανάγκη αυτού του ανθρώπου για φροντίδα, επαφή και αγάπη. Κατέθεσε μια ερμηνεία άκρως συγκινητική, πηγαία και φυσική, σε έναν ρόλο που του ταίριαζε γάντι και κέρδισε δικαίως το θερμότερο, από καρδιάς, χειροκρότημα.
Ο Αποστόλης Τότσικας στον ρόλο του Ρος Γκάρντινερ είχε μια επίσης πολύ καλή εμφάνιση. Βαθιά ανθρώπινος και αληθινός ερμήνευσε τον ρόλο του με μέτρο, χιούμορ και τρυφερότητα. Με φυσικότητα και άνεση επί σκηνής απέδωσε πειστικά τον πληγωμένο από την οικογένειά του νέο που βρίσκει στο πρόσωπο του ηλικιωμένου άντρα την αποδοχή και την αγάπη που του στέρησε η οικογένειά του. Η ερμηνεία του είχε βάθος και δύναμη, έλεγχο και ενέργεια και κέρδισε αμέσως το ενδιαφέρον και την προσοχή του κοινού, που τον καταχειροκρότησε τόσο ανάμεσα στις σκηνές όσο και στο τέλος της παράστασης.
Το ρεαλιστικό σκηνικό του Αντώνη Χαλκιά κέρδισε τις εντυπώσεις μας από την πρώτη στιγμή, καθώς δημιούργησε με απλό αλλά εύστοχο τρόπο την κατάλληλη ατμόσφαιρα για την συγκεκριμένη ιστορία. Αποτύπωσε ολοκληρωμένα και λεπτομερώς το εσωτερικό του διαμερίσματος του κυρίου Γκρην, παρουσιάζοντάς το παραμελημένο, γεμάτο πεταμένο ρούχα και άχρηστα πράγματα, ζεστό όμως και αληθινό, δίνοντας έμφαση στην αίσθηση της απομόνωσης και της παραίτησης του πρωταγωνιστή από την ζωή. Σε πλήρη αρμονία και οι ενδυματολογικές επιλογές του Μάριου Ράμμου, σύγχρονες και απλές, απόλυτα συμβατές με την ηλικία και την εν γένει προσωπικότητα των χαρακτήρων. Οι δε ατμοσφαιρικοί φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου, ενέτειναν την συγκινησιακή φόρτιση δημιουργώντας επιπλέον ατμόσφαιρα.
Την μουσική επένδυση της παράστασης υπέγραψε ο ίδιος ο σκηνοθέτης με επιλογές κυρίως κλασσικών κομματιών πιάνου, που ενέτειναν σημαντικά το συναίσθημα, την συγκίνηση και την τρυφερότητα που κυριαρχούσε στην ατμόσφαιρα.
Μια μικρή παρατήρηση (-) στην κατά τα άλλα απολαυστική παράσταση θα αφορούσε στον τρόπο με το οποίο το κείμενο αντιμετωπίζει το θέμα της ομοφυλοφιλίας. Η προσέγγιση θα λέγαμε ότι είναι αρκετά επιδερμική, καθώς περιορίζεται στην αναφορά στερεότυπων, προκαταλήψεων και θρησκευτικών απαγορεύσεων που αντανακλούν την στάση μιας κοινωνίας περασμένων δεκαετιών.
Συμπερασματικά (=) παρακολουθήσαμε μια ιδιαίτερα τρυφερή και συγκινητική παράσταση, προσεγμένη σκηνοθετικά, με απολαυστικές ερμηνείες, που συνδυάζει εξαιρετικά το χιουμοριστικό και το δραματικό στοιχείο. Μια παράσταση για την αποδοχή της διαφορετικότητας, τη φιλία, την ανθρωπιά, τη συγχώρεση, την προσφορά στον συνάνθρωπο και κυρίως την αγάπη που μπορεί να λυτρώσει και τις πιο βασανισμένες ψυχές…
Βαθμολογία: 7,1/10
ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ
«Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην» του Τζεφ Μπάρον.
Ένας μοναχικός Νεοϋορκέζος, ο κύριος Γκρην ο οποίος έχει αποτραβηχτεί μετά το θάνατο της γυναίκας του στο διαμέρισμά του στο Μανχάταν δέχεται τις επισκέψεις ενός νεαρού ο οποίος εργάζεται σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία. Η σχέση αυτή θα αλλάξει για πάντα και τους δύο. Θα σύρει τον καθένα έξω από τη ζώνη ασφαλείας του, θα απειλήσει τις επιφανειακές τους βεβαιότητες, θα απαλύνει τα αγκάθια τους.
Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης. Ερμηνεύουν: Γιώργος Κωνσταντίνου & Αποστόλης Τότσικας.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 21.00, Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.00 (19 – 28 Απριλίου)
-Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ