Είδαμε και Σχολιάζουμε (+Βίντεο αποσπάσματα)
Το θέατρο είναι η δημιουργία διαφορετικών, παράλληλων, θα έλεγε κανείς, συμπάντων. Και όταν μιλάς για διαφορετικό σύμπαν που έχει κάτι από μαγεία, ο νους σου εύκολα θα ταξιδέψει στη σκέψη ενός παιδιού. Τα παιδιά κατοικούν σε διαφορετικές διαστάσεις από αυτές των ενηλίκων, βιώνουν τη ζωή διαφορετικά γιατί την αντιμετωπίζουν από άλλο πρίσμα, είναι αυθόρμητα και δεν κουβαλάνε τη μιζέρια που μας φορτώνουν τα χρόνια και η εμπειρία. Στις 30 Σεπτεμβρίου είχα την ευκαιρία να κρυφοκοιτάξω μέσα απ’ την κλειδαρότρυπα, να ανέβω ως “λαθρεπιβάτης” στο πλοίο του Θησέα και της Αριάδνης και να ταξιδέψω με αυτό σε μαγικούς προορισμούς.
Ο Θησέας και η Αριάδνη στο νησί των ταύρων
Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου και στις 5 το απόγευμα, στο Θέατρο Κολοσσαίον, το οποίο είναι κατάμεστο από παιδιά – ανήσυχα πνεύματα που δεν λένε να καταλαγιάσουνε. Με καθυστέρηση ξεκινάει η παράσταση και από νωρίς φαίνεται ότι αυτό που θα δούμε είναι πλούσιο όχι μόνο οπτικά αλλά και ουσιαστικά. Ο μύθος του Θησέα γνωστός σε μικρούς και μεγάλους. Ο ήρωας, ο οποίος υπήρξε και ιδρυτής της Αθήνας, έχοντας διεκπεραιώσει πλειάδα από άθλους, φτάνει στην Κρήτη και συναντά τον Βασιλιά Μίνωα. Με τη βοήθεια της Αριάδνης μπαίνει στο λαβύρινθο και σκοτώνει το γνωστό μυθικό πλάσμα και μισητό στους μικρούς μας φίλους, όπως αντιληφθήκαμε στην παράσταση, τον Μινώταυρο.
(+) Δεν μπορεί να μην συμπεριλάβει κανείς στα θετικά αυτής της παράστασης τον υπέροχο μύθο του Θησέα και τον τρόπο με τον οποίο τον αντιμετώπισε το κείμενο του Στρατή Πασχάλη. Ένα κείμενο ποιητικό, προσαρμοσμένο έτσι ώστε να γίνεται εύληπτο και κατανοητό από παιδιά, ίσως όχι πολύ μικρής ηλικίας αλλά και να γοητεύει ενήλικες, να τους συμπαρασύρει στον κόσμο της μυθολογίας και να τους ξανασυστήνει τον όμορφο μύθο.
Η σκηνοθεσία της Σοφίας Σπυράτου ήταν ό,τι ακριβώς απαιτούσε μια τόσο όμορφη και πλούσια ιστορία. Ήταν μια σκηνοθεσία πληθωρική. Δεν είναι η πρώτη φορά που καταπιάνεται άλλωστε η σκηνοθέτιδα και χορογράφος με την μυθολογία. Η προηγούμενη παράστασή της, η οποία επίσης επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη, Ο « Ιάσονας και το Χρυσόμαλλο δέρας» είχε και αυτή κεντρικό άξονα τη μυθολογία και ενθουσίασε. Στην παράσταση που παρακολουθήσαμε στο Κολοσσαίον η σκηνοθέτιδα ισορρόπησε ανάμεσα στο λόγο και το θέαμα με μαεστρία, πλούτισε την εικόνα με όμορφες χορογραφίες και προσέφερε ένα αποτέλεσμα υψηλών προδιαγραφών, το οποίο απευθύνεται σε όλη την οικογένεια.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια του συνήθους υπόπτου, Μανόλη Παντελιδάκη, για ακόμα μια φορά, όχι απλά υπήρξαν λειτουργικά αλλά έκαναν τα παιδιά να αναφωνούν με έκπληξη όταν άνοιγε η επίσης όμορφα σχεδιασμένη αυλαία και αποκαλυπτόταν το κάθε σκηνικό. Καράβια, μυθικά πλάσματα, παλάτια, ένας εντυπωσιακός Μινώταυρος, θάλασσες και κόσμοι μαγικοί έδωσαν στον μύθο του Θησέα πνοή και του εμφύσησαν ζωή. Και όλα αυτά χάρη στο σκηνογραφικό μεγαλείο του μαέστρου σκηνογραφίας Παντελιδάκη.
Εκτός από ένα πολύ καλό πρώτο «τεχνικό» υλικό, η παράσταση διέθετε και έναν καλοκουρδισμένο θίασο που αποτελούταν από ηθοποιούς της Θεσσαλονίκης. Σε γενικά πλαίσια οι ερμηνείες ήταν πολύ καλές, με ορισμένες να ξεφεύγουν από το απλά καλό και να κλέβουν την παράσταση. Οι ηθοποιοί που κλήθηκαν να ερμηνεύσουν τους κεντρικούς ρόλους, τον Θησέα, την Αριάδνη, τους συντρόφους του Θησέα και τον Αιγέα, ανταποκρίθηκαν στις δυσκολίες των ρόλων τους και έγιναν συμπαθείς στα παιδιά που γέμισαν την πλατεία του θεάτρου. Οι ούτως ή άλλως μεγάλες απαιτήσεις αυξήθηκαν ακόμη περισσότερο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο θίασος είχε να φέρει σε πέρας και χορογραφίες καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης αλλά και να ερμηνεύσει τραγούδια που συνδιαλέγονταν με τον μύθο, ορισμένα από αυτά με παραδοσιακό και έθνικ στίγμα. Εμπνευσμένη η επιλογή του παραδοσιακού τραγουδιού «Ανάθεμα τον αίτιο» αλλά και πολύ ενδιαφέρον το πείραγμα άλλων τραγουδιών. Οι ακροβάτες, οι οποίοι πέταξαν πάνω από τα κεφάλια των θεατών έκαναν το εγχείρημα ακόμη πιο ζωντανό και ενδιαφέρον και προσέδωσαν στη δουλειά ακόμη μεγαλύτερο επαγγελματισμό.
Η παράσταση κατάφερε να εντυπώσει στο μυαλό των θεατών όλων των ηλικιών όμορφες θεατρικές εικόνες, με τη σκηνή όπου ο Θησέας και οι σύντροφοί του βρίσκονται στο πλοίο και μάχονται μυθικά πλάσματα να ξεχωρίζει. Σκηνοθετικά ευρηματική υπήρξε και η σκηνή όπου ο μίτος της Αριάδνης μεταφέρθηκε στην πλατεία και πλαισίωσε τους θεατές, με κάποια παιδιά να παρεμβαίνουν στο δρώμενο διεκδικώντας και αυτά το σχοινί απ’ τους ηθοποιούς.
(-) Αν πρέπει να κάνουμε κάποια παρατηρήση θα θέλαμε να δοθεί ακόμη περισσότερη έμφαση στον λόγο και να ακουστεί ακόμη περισσότερο ο μύθος. Λεπτομέρειες που δεν ζημίωσαν το τελικό αποτέλεσμα.
(=) Συμπερασματικά, είναι μια παράσταση που αξίζει να δουν τα παιδιά σας διότι όχι μόνο θα τους συστήσει το μύθο αλλά θα τα εντυπωσιάσει και θα προσφέρει γόνιμο έδαφος για συζήτηση στο σπίτι. Μπορεί να εγείρει χορευτικές διαθέσεις στα κορίτσια και φιλοπόλεμες στα αγόρια αλλά να είστε σίγουροι ότι θα γυρίσουν σπίτι με όρεξη. Να πάτε.
Βαθμολογία:
7/10
.
Πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε ΕΔΩ
΄λ
΄΄
======================================================
Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα.
Πρόγραμμα παραστάσεων ΚΛΙΚ ΕΔΩ
=====================================================
Φωτογραφικό υλικό
