«ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ»: Ολοκληρωμένη, μετρημένη και με αίσθημα η παράσταση στο θέατρο Βεάκη Είδαμε και σχολιάζουμε…
Βρεθήκαμε στο θέατρο Βεάκη για την παράσταση «Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού». Έργο ιδιαιτέρως ευαίσθητο του Μαρκ Μέντοφ «Σάρα – τα παιδιά ενός κατώτερου θεού» (1979), το οποίο έχει ανέβει αρκετές φορές στο θεατρικό σανίδι (1980 με την Έλλη Λαμπέτη και τον Λευτέρη Βογιατζή) και έχει γυριστεί και ως ταινία Children of a lesser god (1986). Την παράσταση σκηνοθετεί και μεταφράζει ο Γιάννης Βούρος, μουσική Σταμάτης Κραουνάκης, σκηνικά Γιώργος Γεωργίου, κοστούμια Δανάη Αναγνώστου, ενώ ερμηνεύουν οι Γιάννης Βούρος, Χρύσα Παπά, Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, Ντίνος Καρύδης, Θοδωρής Αντωνιάδης, Τζωρτζίνα Κώνστα, Λουκία Πεσκετζή.
“Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού” είναι ουσιαστικά μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σε ένα ομιλών άνδρα και μια κωφάλαλη γυναίκα. Στη διάρκεια της προσπάθειας να αγαπηθούν και να ενώσουν τους βίους τους, παρακολουθούμε παραλλήλως και την αγωνία των δικαιωμάτων των κωφάλαλων ανθρώπων καθώς το ιστορικό ενός νοήμονα δασκάλου που με τη βοήθεια της πειθούς αλλά και της αγάπης, κατορθώνει θαύματα. Σημαντικό ρόλο στη θεατρική δράση έχει και η χρήση της νοηματικής γλώσσας επί σκηνής καθώς και η άλαλη ερμηνεία της συμπρωταγωνίστριας.
Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού… και ο Γιάννης Βούρος σκηνοθετεί με γρήγορους ρυθμούς, μετρημένο αίσθημα άνευ μετριότητας και οίκτου, δημιουργική διάθεση, ερωτισμό και μια ευφυή χρήση του συνόλου της σκηνής και των ηθοποιών του/σκηνών του. Βιρτουόζος στην ερμηνεία του κειμένου, το οποίο έχει σχεδόν ενσωματώσει /σωματικώς, απαράμιλλος στην αφήγηση, παρόν στην συναισθηματική αλληλουχία της δράσης σε ολόκληρη τη σκηνή και τελικώς προπλάστης πνεύματος και αισθήματος σε μια ιστορία αγάπης και ένα κείμενο- υπέρμαχο της διαφορετικότητας αλλά και της ικανότητας της πειθούς. Ναι ο Γιάννης Βούρος διατηρεί την τέχνη του στα επίπεδα που της αρμόζουν και επαναλαμβάνει την από 15ετίας επιτυχία του ακόμα μια φορά (θέατρο Αλάμπρα/2000).
Κανείς δε θα μπει ανάμεσά μας και αδιαμφισβήτηταη Χρύσα Παππά ανταποκρίθηκε στο δύσκολο ρόλο της έντεχνα, με ταυτότητα και χρήση του συνόλου των εκφραστικών της μέσων, τα οποία ευτυχώς διαθέτει σε πληθώρα. Εκρηκτική στα καίρια σημεία της σύγκρουσης, μελανή στην ασυνεννοησία της διαφορετικότητας στη συνύπαρξη και αυθύπαρκτη στο χάος της ύπαρξης. Ένας άνθρωπος επί σκηνής!
Ακριβείς στους ρόλους τους οι Ντίνος Καρύδης και η Αντιγόνη Γλυκοφρύδη και εύστοχοι στις ερμηνείες τους οι Θοδωρής Αντωνιάδης, Τζωρτζίνα Κώνστα, Λουκία Πεσκετζή.
΄.
Στα συν[+] της παράστασης:
1. Η ιδέα της επαναφοράς του έργου στη θεατρική σκηνή σήμερα. Η γλώσσα της σιωπής είναι απαραίτητη στις μέρες μας καθώς απαραίτητη είναι και η θέαση της διαφορετικότητας.
2. Η ολιστική επιμέλεια του Γιάννη Βούρου αναφορικά με την παράσταση καθώς και η ερμηνεία του. Θα επιθυμούσαμε να το δούμε με την επιμέλεια του και στο κινηματογραφικό πλατό.
3. Η παρουσία της Χρύσας Παππά και η δυνατή ερμηνεία της.
4. Το σύνολο των ερμηνειών του θιάσου (φυσικότητα, ενέργεια, ταυτότητα).
5. Η μουσική επένδυση της παράστασης και το τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη.
6. Τα σκηνικά που μας ενθουσίασαν εξίσου με τη γραμμή της λιτότητας που επιλέχθηκε. Ήταν, είναι και θα είναι όμορφο να ακούς τον ήχο του ξύλινου δαπέδου της σκηνής.
Στα πλην[-] της παράστασης:
1. Οι φωτισμοί που χρειαζόταν ένα περισσότερο βασανισμό.
2. Τα video wall που χρειάζονται να ρυθμιστούν καταλλήλως /απαραιτήτως.
3. Τα κοστούμια στο σύνολο.
.
Εν κατακλείδι[=]
Η παράσταση “Tα παιδιά ενός κατώτερου Θεού” είναι για το βιρτουόζο Γιάννη Βούρο στην επιμέλεια ενός διαφορετικού αισθήματος και για το εξαιρετικό του θεατρικό ζευγάρωμα με την ταλαντούχα Χρύσα Παππά. Μην το χάσετε!
Βαθμολογία
7 στα 10
.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
