Πλούσιες ερμηνείες στη «γυμνή» παράσταση «ΜΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ» στο Δημοτικό θέατρο της Καλαμαριάς.
…είδαμε + σχολιάζουμε…
Όσοι σκεπτόμενοι θεατές εχουν δει παραστάσεις του θεάτρου Στοά στα 40 τόσα χρόνια της πορείας τους καταλήγουν σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα: ότι πρόκειται για ένα ποιοτικό θεατρικό σχήμα. Από κει και πέρα σε ένα τόσο μεγάλο ρεπερτόριο, κυρίως ελληνικό, κάποια έργα δεν «λειτούργησαν» από μόνα τους, δεν αγκαλιάστηκαν από το κοινό, ενώ μερικές παραστάσεις δεν αγαπήθηκαν όσο θα έπρεπε, συμπληρώνοντας και την μόνιμη οικονομική δυσχέρεια που βιώνουν αυτοί οι μικροί χώροι ώστε να να της κάνουν πλούσιες και λαμπερές…
Η παράσταση «ΜΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ» που είδαμε Τετάρτη βράδυ πρεμιέρα στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ, ανήκει σε μια μέση κατηγορία. Μια σύνθεση 3 μονολόγων δεμένες μεταξύ τους καθότι και τα τρία πρόσωπα που τα ερμηνεύουν έχουν ένα κοινό σημείο. Ανθρώπινα πάθη.
Πριν προχωρήσουμε στα της παράστασης, δεν θα συμφωνήσουμε με τον κύριο Παπαγεωργίου όταν τόνισε σε συνέντευξη τύπου εδώ στην Θεσσαλονίκη προχθές, ότι οι μονόλογοι οφείλουν να ερμηνεύονται εντελώς γυμνοί. Δηλαδή, ο ηθοποιός μόνος του πάνω στη σκηνή χωρίς άλλα τερτίπια να τον συνοδεύουν, να ερμηνεύει τον ρόλο του. Η δίκη μας άποψη είναι ότι εφόσον «στολιστούν» αυτές οι παραστάσεις με απαραίτητο εξοπλισμό που τις αναδεικνύουν, γιατί όχι…
Πάντως η συγκεκριμένη παράσταση δεν είχε «καλούδια» παρά μόνο ένα τραπέζι – γραφείο και στην τρίτη πράξη κάτι τις περισσότερα.
Αλλα και δεν τα χρειαζόταν, διότι είχε τρεις θεσπέσιες παλιάς κοπής… ερμηνείες, τρία δυνατά κείμενα και αυτό ήταν όλο. Από τις περιπτώσεις που αρκούμαστε να τους βλέπουμε μπροστά μας να ξεδιπλώνουν τις υποκριτικές τους ικανότητες. Και αυτές είναι: Παρουσία, ανάστημα, φωνή, εκφορά του λόγου, ανάσες, βλέμμα, κίνηση. Στοιχεία που ανακαλύπτεις ζωντανά πια, την λέξη ηθοποιός. Από κει και πέρα εσύ ο θεατής ανάλογα με τα «κουσούρια» που κουβαλάς εισπράττεις και τα όποια συναισθήματα σου γεννούν παρακολουθώντας έναν μονόλογο, και οι συγκεκριμένοι είχαν: Βάθος και ουσία, διασκέδαση και ψυχαγωγία.
«Η διάλεξη μιας μάνας» της Μαρίας Κονδύλη και Θάλειας Ασλανίδου, ένας μονόλογος που ανήκε στο έργο ‘Φυτά εσωτερικού χώρου’ ερμηνεύτηκε από τη Λήδα Πρωτοψάλτη. Θεωρούμε ότι ήταν ο πιο αδύναμος και ο πιο λίγος… Τόσο ποιοτικά, όσο και χρονικά. Μας ήρθε ξαφνικό όταν η αγαπημένη πρωταγωνίστρια κατέβηκε από τη σκηνή μετά από είκοσι περίπου λεπτά. Δεν την χορτάσαμε…
Η συνέχεια υπήρξε αποκαλυπτική. «Η Αντριάνα» γράφτηκε το 2012 από τον Θανάση Παπαγεωργίου και ερμηνεύτηκε μοναδικά από την «άγνωστη» στο ευρύ κοινό δυστυχώς, Εύα Καμινάρη. Αφοπλιστική ερμηνεία, παλμό στη φωνή, εξαιρετική κίνηση του σώματος της, έντονο πάθος… Και όλα αυτά, κρατώντας συνεχώς ένα τηλέφωνο στο αυτί, ενώ σιδέρωνε ακατάπαυστα … το ένα ρούχο μετά το άλλο και παράλληλα να δονείται ολόκληρη… από συναισθήματα. Το λέμε από τώρα ότι με την εκπληκτική της αυτή ερμηνεία βάζει την πρώτη σοβαρή υποψηφιότητα για τα 5α KULTUROβραβεία… που θα απονείμουμε στο τέλος της σεζόν, με το καλό…
Τέλος, ο γνωστός «Επικήδειος» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ερμηνεύτηκε για το κλείσιμο άψογα από τον Θανάση Παπαγεωργίου. Το κείμενο γνωστό, έξυπνο, σκαμπρόζικο αλλά και μακάβριο… είναι πολλά περισσότερο από μια απλή ευχάριστη ανάγνωση.
Στα επιπλέον θετικά[+] στοιχεία της παράστασης ήταν…
-μια επιμελημένη σκηνοθεσία που εδινε ανάσες στο σύνολο της παράστασης, αλλά και μεμονωμένα στους ηθοποιούς.
– όπου χρειαζόταν ο φωτισμός τόνιζε πρόσωπα και γεγονότα φωτίζοντας αθέατες πλευρές και πρόβαλλε έντονα την πίκρα τους.
– αλλά και τα ελάχιστα έπιπλα, αυτά, ενα τραπέζι και μια καρέκλα, συμπλήρωναν μια χαρά τελικά, την ούτως η άλλως λιτή παρουσία τους.
Στην παράσταση θα προτιμούσαμε[-] όμως να βλέπαμε πρώτα την Καμινάρη, κατόπιν τον Παπαγεωργίου και για κλείσιμο την Πρωτοψάλτη. Αν ήταν τεχνικό το θέμα, ας έβρισκαν κάποια λύση.
Καταλήγοντας[=]
Μη τρωγόμαστε με τα ρούχα μας, μερικοί μονόλογοι αξίζουν να παίζονται όπως είναι η παράσταση ΜΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ, και το κυριότερο, δεν κουράζει στιγμή κι ας κρατά δυό ώρες. Απολαμβάνεις ερμηνείες και ωραία κείμενα.
Βαθμολογία
6,5 στα 10
ΒΙΝΤΕΟ ΑΥΛΑΙΑΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑ
ΒΙΝΤΕΟ- αποσπάσματα από –Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014- συνέντευξη τύπου που έδωσαν οι ηθοποιοί Λήδα Πρωτοψάλτη, Θανάσης Παπαγεωργίου, Εύα Καμινάρη και η σκηνογράφος Λέα Κούση για την παράσταση ΜΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ που θα παρουσιάζεται από σήμερα στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς Μελίνα Μερκούρη.
Παραστάσεις: από 1-12/10/2014
ΘΕΑΤΡΟ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ
Μεταμορφώσεως 7-9 & Αργυρουπόλεως, Καλαμαριά
Πληροφορίες – Τηλ.: 2310-458591
Παραστάσεις: Πέμπτη – Παρασκευή: 21:15
Σάββατο: 18.30 και 21:15
Κυριακή : 20.00
Τιμές εισιτηρίων
Γενική είσοδος: 15,00€
Φοιτητικό – μαθητικό – ανέργων – συνταξιούχων – ΑΜΕΑ: 13,00€
Σάββατο απόγευμα: γενική είσοδος 10
Φωτογραφικό υλικό
