Είδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου για την Κουλτουρόσουπα
Είναι από τις περιπτώσεις που πας περίπου στο άγνωστο κρατώντας «μικρό καλάθι», καθώς ως μέσος θεατής αγνοείς την ομάδα και την πορεία της, αλλά ως θεατρόφιλος επιθυμείς να την γνωρίσεις, πολύ δε περισσότερο που πρόκειται για τοπική… από αυτές που αγαπάμε για το επίμονο, αγνό «κυνήγι του ονείρου» και θέλουμε να στηρίζουμε στον δύσκολο αγώνα επιβίωσης εν μέσω συμπληγάδων…
Ήταν λοιπόν μια θαυμάσια ευκαιρία να επισκεφθούμε το θέατρο Σοφούλη για να γνωρίσουμε την ομάδα Blackbird, που παρουσιάζει την παράσταση «Παίξε υπεύθυνα» σε κείμενα της ομάδας και σε σκηνοθεσία της Ανθής Ιωαννίδου…
Η υπόθεση αφορά στο σήμερα και διαδραματίζεται ανάμεσα σε ένα νεαρό ζευγάρι και δύο φίλους τους, διερευνώντας τον τρόπο που αλλοτριώνει σχέσεις και συμπεριφορές ο αιφνίδιος πλουτισμός… Ενόσω το ζευγάρι τα έφερνε δύσκολα οικονομικά, μετρώντας προσεκτικά τα έξοδα, στερούμενο ένα δικό του σπίτι μέσω δανείου, αναβάλλοντας ακόμη και την απόκτηση ενός παιδιού, απολάμβανε εντούτοις μια υγιή σχέση αγάπης και κατανόησης, εκτιμώντας απλά πράγματα, όπως πχ. την παρέα με δύο καλούς φίλους… Όταν όμως ξαφνικά κέρδισαν ένα τεράστιο ποσό στο τζόκερ, επήλθε στη ζωή τους η πλήρης ανατροπή, καθώς μετά τον πρώτο ενθουσιασμό, την ικανοποίηση απωθημένων με ταξίδια και πολυτελείς εξόδους, την θεαματική μεταστροφή της τράπεζας απέναντι στους «επιφανείς επενδυτές» πλέον, ταυτόχρονα διαβρώθηκε καταλυτικά η σχέση μεταξύ τους και με τους φίλους τους, κυρίως εξαιτίας της προκλητικά αλαζονικής συμπεριφοράς του πλούσιου συζύγου που εθελοτυφλεί στην δραματική αλλοτρίωση του χαρακτήρα του με αναπόφευκτες συνέπειες…
Αυτό που κυρίως μας κέρδισε (+) στην γλυκόπικρη παράσταση ήταν η εξαιρετική σκηνοθεσία της Ανθής Ιωαννίδου, χαρακτηρισμένη από φαντασία, ευρηματικότητα, ζωντάνια, σοφή σκηνική οικονομία… Ξεκινώντας από το αφαιρετικό μεν, αλλά άκρως λειτουργικό, μοντέρνο και εμπνευσμένο σκηνικό, ομολογούμε ότι μετά την τρομακτική ένδεια που συναντούμε κατά κόρον στον εν λόγω τομέα, εκτιμήσαμε δεόντως την εμφανή φροντίδα σε μια «γεμάτη» σκηνή, με έξυπνα φωτεινά «περιγράμματα» από σωλήνες νέον και μια πολυμορφική σύνθεση απλών επίπλων που εξυπηρέτησαν ως δωμάτιο, μπαρ, πολυτελές εστιατόριο, τράπεζα κλπ. δίνοντας άμεσες σκηνοθετικές λύσεις με λιτότητα και καθαρότητα… Επιπλέον οι εύστοχοι φωτισμοί με τις μελετημένες εναλλαγές, τα κατάλληλα για κάθε περίσταση κοστούμια και η θαυμάσια, πρωτότυπη μουσική, άλλοτε έντονα ρυθμική κι άλλοτε υποβλητική ή αισθαντική, διαμόρφωσαν την ιδανική ατμόσφαιρα σε ένα σκηνοθετικό πλαίσιο ιδιαίτερα προσεγμένο…
Ωστόσο, πέραν τούτων, η έμπνευση κυριάρχησε στο σύνολο, αποδίδοντας πληθώρα σκηνών σε εντελώς διαφορετικούς χώρους και συνθήκες, με σβελτάδα, ευφυή ευρήματα, σύγχρονη οπτική, απρόβλεπτη θεατρικότητα και ενίοτε στοιχεία χαριτωμένου σουρεαλισμού, κερδίζοντας φυσικά την αυθόρμητη προσήλωση του θεατή σε μια σκηνή διαρκώς δραστήρια και κυρίως ενδιαφέρουσα… Οι μεταβάσεις από τον ένα χώρο στον άλλον γίνονταν σχεδόν ανεπαίσθητα με μια νοητή χωροταξία του «οριοθετούσαν» τα φωτεινά περιγράμματα, οι αλλαγές σκηνών συνοδευόταν από κατάλληλες προσαρμογές φωτισμού και μουσικής, οι μεταμορφώσεις ενός χαρακτήρα (της φίλης) σε πολλούς άλλους απρόβλεπτους συνέβαιναν ταχύτατα με έντονη θεατρικότητα, ενώ η σκηνή με τα εξωτικά ταξίδια της τετράδας υπήρξε εντυπωσιακά ευρηματική με απλά μέσα αλλά περίσσια φαντασία και ακριβή συντονισμό… Εν ολίγοις μια αξιοθαύμαστη, άκρως φροντισμένη σκηνοθετική δουλειά, που αποδεικνύει ότι όταν μιλούν τα ουσιαστικά προσόντα… τύφλα να ΄χουν οι ακριβές παραγωγές!
Στο ερμηνευτικό κομμάτι και χωρίς να γνωρίζουμε το επίπεδο επαγγελματισμού ή εμπειρίας, πρόκειται αναμφίβολα για τέσσερεις ταλαντούχους ηθοποιούς που επί σκηνής τα δίνουν όλα, με συγκινητική αφοσίωση, σκηνική άνεση, ενέργεια, εκφραστικότητα, ωραίο δέσιμο, άψογο συγχρονισμό, αυτοέλεγχο, αποτελεσματικοί τόσο στο χιούμορ όσο και στο συναίσθημα… Μιλάμε για τους Γιώτα Κασιμιάδου, Αλέξη Κότσυφα (επίσης συνθέτη της πρωτότυπης μουσικής), Λίλα Παντελίδου (επιπλέον υπεύθυνη για την επιμέλεια του κειμένου) και Κωνσταντίνο Τσώνη… όλοι τους εξαιρετικοί και ακριβείς μέσα στο σκηνοθετικό πνεύμα, ωστόσο έναν επιπλέον έπαινο δικαιούται αυτονόητα η Λίλα Παντελίδου στο ρόλο της «φευγάτης» φίλης, καθώς υποδύθηκε με θεαματική ευελιξία στην αλλαγή εμφάνισης/φωνής/ κινησιολογίας/ενέργειας, πληθώρα διαφορετικών χαρακτήρων με ιδιαίτερο χιούμορ, πιστότητα, σουρεαλιστική χροιά κερδίζοντας μοιραία τις εντυπώσεις…
Εκεί που ελαφρώς υστερούσε (-) το εγχείρημα ήταν το έργο σε επίπεδο σύλληψης της ιδέας, γραμμένο συλλογικά από την ομάδα στα πρότυπα του «θεάτρου επινόησης» και επιμελημένο από την Λίλα Παντελίδου… με την έννοια ότι πραγματεύεται μια κοινότυπη συνθήκη με προβλέψιμη έκβαση, καθώς είναι δεδομένο ότι ο απότομος πλουτισμός σε στερημένους ανθρώπους οδηγεί σχεδόν αναπόφευκτα σε συγκεκριμένες αλλαγές ψυχολογίας, συμπεριφοράς και χαρακτήρα, όπως ακριβώς αποτυπώνονται εν προκειμένω, χωρίς εκπλήξεις ή ανατροπές των αναμενόμενων… και ενώ η ανάπτυξη του θέματος συγγραφικά ακολουθεί ένα συμβατικό, ρεαλιστικό πρότυπο με εύληπτο, καλογραμμένο τρόπο, επί της ουσίας δεν προσθέτει κάτι καινούργιο ή διαφορετικό στα αυτονόητα, δεν εμβαθύνει σε εσώτερο επίπεδο, δεν αφήνει περιθώρια προβληματισμού κεντρίζοντας κάπως τη σκέψη από μια απρόσμενη οπτική… Σαφώς διαθέτει καλά στοιχεία, όπως πχ. η ψαγμένη σκηνή με το «όραμα» του παιδιού και επίσης η εύστοχη επιμέλεια απέδωσε ένα ενιαίο, σωστά δομημένο και στρωτό κείμενο… απλά μας έλειψε συγγραφικά αυτή η λαμπερή έμπνευση που απολαύσαμε σκηνοθετικά, με μόνο αμφιλεγόμενο σημείο το «ημιτελές» φινάλε που μοιάζει μετέωρο στο κενό σαν κάτι να μένει ανολοκλήρωτο στον «κύκλο»…
Καταλήγοντας (=), εκεί που αξίζει να εστιάσουμε είναι στην σύγχρονη, ευφάνταστη, απολαυστική σκηνοθετική προσέγγιση και την άκρως φροντισμένη δουλειά μιας ομάδας που βάσει του συγκεκριμένου δείγματος υπόσχεται σίγουρα πολλά και τα αναμένουμε με ελπίδα… Να προσθέσουμε εδώ και μια πρωτότυπη «καινοτομία», όπου με προαιρετική συμμετοχή ενός ή δύο ευρώ από τους θεατές στο ταμείο, μετά το φινάλε γίνεται κλήρωση του ποσού που συγκεντρώθηκε και ο τυχερός φεύγει με ένα έξτρα… κομπόδεμα, έτσι για να ζήσει την αίσθηση του ήρωα «βρίσκομαι ξαφνικά από τύχη με χρήμα»! Ας πούμε τη συγκεκριμένη βραδιά έφυγε με συν 72 ευρώ… καθόλου άσχημα!
Βαθμολογία: 6,2/10
ΣΟΦΟΥΛΗ
«Παίξε Υπεύθυνα» της Ανθής Ιωαννίδου.
Παρακολουθούμε τη ζωή μίας παρέας ανθρώπων γύρω στα τριάντα. Η χρονική στιγμή; 2024. Ο τόπος; Ελλάδα. Τα κύρια πρόσωπα του έργου είναι ένα ζευγάρι και ο κοντινός τους φίλος. Μέσα σε ένα έξυπνο και καλαίσθητο σκηνικό που εγκιβωτίζει πολλούς διαφορετικούς χώρους (μπαρ, τράπεζα, σπίτι, στούντιο ραδιοφώνου) εξελίσσεται η δράση.
Σκηνοθεσία: Ανθή Ιωαννίδου. Ερμηνεύουν: Γιώτα Κασιμιάδου, Αλέξης Κότσυφας, Λίλα Παντελίδου, Κωνσταντίνος Τσώνης.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη 19/12, Παρασκευή 20/12 στις 21:15
-Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ
ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ:
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 18/05/2025 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, συμμετέχουν αυτόματα για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 14α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2025 που θα πραγματοποιηθούν αρχές Ιουνίου.
Δείτε & αυτά: Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, εδώ –Οι νέες ταινίες της εβδομάδας, εδώ
Είδαμε & Σχολιάζουμε: Θέατρο εδώ. Συναυλίες εδώ. Σινεμά εδώ. Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, εδώ. Κερδίστε προσκλήσεις εδώ.
