Γράφει η Νταίζη Λεμπέση για την Κουλτουρόσουπα.
.
Αναμφίβολα ένα έργο που παίζεται πολλά πολλά χρόνια, έχει φανατικό κοινό, ήταν και είναι sold out όπου και να παίζεται εντός και εκτός Ελλάδος.
Το αγάπησα ακόμα περισσότερο όταν το ανεβάσαμε στο Βεάκη πριν από κάποια χρόνια.
Καταλαβαίνεις τη συγκίνηση μου που πήγα να το δω στην επίσημη πρεμιέρα του στον Ακάδημο σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή.
Δεν χρειάζονται πολλές πληροφορίες για το έργο γιατί ή είσαι ή δεν είσαι “φαν” αυτού του είδους και εγώ είμαι. Οπότε όπως πολύ σωστά ειπώθηκε στο τέλος της παράστασης, δεν μαρτυράμε και συμπράττουμε και εμείς οι θεατές στο να συνεχίσει ο κύκλος του μυστηρίου.
Οφείλω να ομολογήσω ότι η Ράνια Οικονομίδου είναι ένα εξαιρετικά ταλαντούχο πλάσμα και όπως όλα τα εξαιρετικά ταλαντούχα πλάσματα ό,τι και να κάνει το κάνει πολύ καλά. Ανεβάζει αισθητά τον πήχη και είναι εγγύηση σε μια θεατρική παράσταση. Είσαι ασφαλής μαζί της γιατί ξέρεις ότι σε σέβεται και σέβεται αυτό που υπηρετεί. Η άρθρωση της, οι κινήσεις της, το βλέμμα της, οι παύσεις της, το χαμόγελο της, ο τρόπος που χρησιμοποιεί τα χέρια της, όλα συντελούν σε ένα αρτιότατο αποτέλεσμα.
Δεν είναι κλασικό το ανέβασμα της Ποντικοπαγίδας εδώ, η Κίρκη Καραλή έχει νομίζω έρωτα στο να “πειράζει” πράγματα και καταστάσεις το οποίο μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει σε παγίδα εκτός αν έχει αιτία. Και η μάτια της έχει αιτία. Έχει λόγο ύπαρξης. Έχει κάτι να πει. Άλλο. Μη αναμενόμενο μέσα στο αναμενόμενο γιατί εάν το ξέρεις το έργο ξέρεις και την κατάληξη. Εδώ ενώ την ξέρεις την κατάληξη, είναι σα να το βλέπεις για πρώτη φορά, θες να δεις όλες τις λεπτομέρειες που εδώ έχουν και κινηματογραφική αντίληψη πέραν της θεατρικής.
Έκπληξη κατά την ταπεινή μου άποψη ο Χάρης Τζωρτζάκης, σαφώς σε αβανταδόρικο ρόλο μεν, κόντρα όμως δε, που τον κατέκτησε και χωρίς να τον γνωρίζω προσωπικά θαρρώ πως πρόσθεσε και δικά του στοιχεία μέσα στον ρόλο. Αυτή την αίσθηση μου έδωσε.
Μαθαίνω με χαρά πως η παράσταση σκίζει, έσκισε και πέρσι στα online streaming και αυτό είναι παρήγορο πολύ γιατί ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές.
Ένα πουλάκι μου είπε (ονόματα δε λέμε καταστάσεις δε θίγουμε ακολουθώντας την προτροπή της κας Οικονομίδου ) πως το σκέφτονται και για τρίτη χρονιά.
Να το πάτε παιδιά. Είναι ευλογία να είναι γεμάτα τα θέατρα.
Κλείνοντας να προδώσω πως το μισό θέατρο ήταν γεμάτο εισιτήρια αν και πρεμιέρα και αυτό έρχεται να επαληθεύσει όσα είπα περί επιτυχίας της παράστασης, που αποτελείται από πολλά ποντικάκια όχι μόνο από τρία που λέει η Άγκαθα. Εξάλλου είναι ομαδική δουλειά κάτι που η ίδια η Κίρκη πιστεύει και ασπάζεται.
Έψαξα στα αρχεία μου και βρήκα φωτογραφίες από το παλαιότερο ανέβασμα της Ποντικοπαγίδας. Αν και για να είμαι ειλικρινής θα ήθελα πολύ να δω το πρώτο ανέβασμα της παράστασης στην Ελλάδα με παραγωγό και θιασάρχη τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
.
Τελικά ήταν τρία τα μικρά ποντικάκια;
Ήταν δύο;
Μήπως ήταν ένα;
Ίσως και κανένα;
Οι πατάτες στον φούρνο κάηκαν;;;
Κίρκη Καραλή θα μας πεις;;;
Πληροφορίες για τη παράσταση/εισιτήρια, 
.
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..