Όρθιοι χειροκροτήσαμε την παράσταση «Δέρμα».
Είδαμε συγκλονιστήκαμε και σχολιάζουμε…
…και αδυνατούμε να την βαθμολογήσουμε, πρόκειται για αριστούργημα. H Kulturosupa βρέθηκε στον απλό βιομηχανικό χώρο του «Βυρσοδεψείου» για την πολυσυζητημένη παράσταση περφόρμανς “Δέρμα” και ευτυχώς προλάβαμε. Η σκηνοθεσία ανήκει στην Έλλη Παπακωνσταντίνου και τη installation- performance, εκτελεί η δεκαμελής ομάδα OΔC.
H παράσταση χωρίζεται ουσιαστικά σε τέσσερα μέρη με πρώτο ένα ζέσταμα του κοινού (warming up ) και τη σταδιακή του είσοδο στον κυρίως κορμό του πολυχώρου /θεάματος, για να μην το πω βίωμα. Η δράση δανείζεται στοιχεία από το σύνολο σχεδόν της θεατρικής πρακτικής με τρόπο εκπληκτικό και με ελάχιστη την παρουσία του λόγου (δε μας έλειψε).
Η έναρξη του δρώμενου σε εισάγει κατευθείαν στο πένθος χρησιμοποιώντας κλαυσίγελους και λαϊκά άσματα και σε βαφτίζει αγαπητό συγγενή. Τη σκυτάλη παίρνει η κάθοδος στο Άδη και ναι υπάρχει και βάρκα και Αχέροντας.
Η συνέχεια είναι άσκοπο και κυρίως γραφικό να περιγραφεί με λέξεις.
Πρόκειται για μια σύνθεση εικόνων, μικρών κεντημένων μοτίβων και δέκα νεανικών κορμιών που ιδρώνουν και αγωνίζονται να περιγράψουν την ιστορική διαδρομή, τη λησταρχεία και το λεηλατισμό της χώρας μας.
Το πρώτο κύριο σκέλος δυνατό σε μια εγκατάσταση με εξαιρετική αισθητική και αίσθημα ψύχους. Η σωματικότητα πότισε τους τοίχους και τα μάτια μας, το κόκκινο περίσσεψε και το συναίσθημα κινητοποιήθηκε. Η παρέλαση του σφαγιασμού της καθημερινότητάς μας σε τούτη τη γεωγραφία, των χαρακτήρων μας, του αυτοματισμού μας, των νευρώσεων –ψυχώσεων μας, των αδιέξοδων ερώτων μας και των συμπλεγματικών εξουσιών μας, ελάχιστη ανακούφιση βρήκε στα στιγμιότυπα/δευτερόλεπτα ανθρωπιάς που μας απέμεινε (ρυθμιστής η καλή μουσική επιμέλεια).
Κι αυτή η ένταση κορυφώθηκε γραπτώς με το
Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη.
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Το δεύτερο κύριο σκέλος, σε άλλο σημείο του χώρου, ασαφέστερο, φουτουριστικό, εξωφρενικό (κάπως έτσι ζούμε πια) με οιστρογονικές και πατρογονικές διαθέσεις και ένα Κράτος Λεβιάθαν που κρέμεται στα στεγνά χείλη της Μάργκαρετ Θάτσερ, με το ιστορικό «δεν υπάρχει κοινωνία μόνο άτομα, στην κοινωνία δεν μπορείς να τηλεφωνήσεις….». Το φινάλε γήινο, με την αίσθηση του χώματος στα χέρια μας και την χαμηλόφωνη υπόσχεση ότι θα τα καταφέρουμε.
Η Έλλη Παπακωνσταντίνου και τα ταλαντούχα παιδιά της ομάδας OBC μας πρόσφεραν ένα εξαίσιο πολιτικό θέαμα, μια avant garde αντίστασης –όπως άλλωστε μας ταιριάζει-και επιτέλους συναίσθημα δεμένο με τη γνώση ότι το δέρμα μας είναι το τελευταίο οχυρό ανάμεσα σε μας και το σύστημα.
Εν τέλει [=]
το Δέρμα είναι μια παράσταση για την προσφώνηση αγαπητοί συγγενείς, για τις ψυχικές εκδορές μας και για την ελευθερία, να αγαπώ και να μισώ τούτη τη Χώρα.
Βαθμολογία
Πρόκειται για αριστούργημα, αδυνατώ να το βαθμολογήσω!
ΥΓ1:Όλο το Φεβρουάριο Δευτέρες & Τρίτες .
ΥΓ2: Να χρησιμοποιήσετε ΙΧ η πρόσβαση είναι δύσκολη.
Σκηνοθεσία: Έλλη Παπακωνσταντίνου, Δραματουργία: Στάθης Γραφανάκης, Κίνηση: Βάλια Παπαχρήστου και Χριστίνα Σουγιουλτζή, Μουσική: Τηλέμαχος Μούσας, Εγκαταστάσεις και Κοστούμια: Τέλις Καρανάνος & Αλεξάνδρα Σιάφκου. Παίζουν οι: Νεφέλη Παπαδερού, Βάλια Παπαχρήστου, Θάνος Κοσμίδης, Adrian Frieling, Άγγελος Καλίνογλου, Αναστασία Κατσιναβάκη, Στέλλα Χριστοδουλοπούλου
Info: Βυρσοδεψείο, (Ορφέως 174, Βοτανικός 210.34.53.203. – 69.08.707.881). Είσοδος: 10 ευρώ
Φωτογραφικό υλικό