Οι θεατρικές κάλπες της «Κ» και η… «ιστορική» ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ!
Και όχι, δεν είναι υπερβολικός ο χαρακτηρισμός «ιστορική» για την ΚΟΥΛΤΟΥΡΟΣΟΥΠΑ! Όταν βλέπεις ένα όνειρο χρόνων που κάποτε φάνταζε ουτοπικό ή δυσπρόσιτο να παίρνει σάρκα και οστά μπροστά σου, πάντα αυτή η «πρώτη φορά» θα σε σημαδεύει και θα αποτελεί σημείο αναφοράς για όλες τις επόμενες που θα ακολουθήσουν. Μια εμπειρία που θα κρατάς σε θέση ξεχωριστή ανάμεσα στις άλλες και.. φταίει η συναισθηματική φόρτιση του πρωτόγνωρου όταν βλέπεις τον «ευσεβή πόθο» να γίνεται χειροπιαστή πραγματικότητα. Ίσως οι επόμενες φορές να είναι πιο άρτια οργανωμένες, πιο εύκολες στη διαδικασία, πιο γρήγορες και «τυποποιημένες, μέσα από την εξέλιξη και τα λάθη να μαθαίνεις και να προχωράς… όμως η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ με τον αυθορμητισμό και τη χαριτωμένη «αδεξιότητα» του «πρωτάρη» θα έχει πάντα μια γλύκα δική της και μοναδική! Και δικαιωματικά τη σφραγίδα της «ιστορικής»!
Κι επειδή ίσως το… βαρύναμε λόγω δικαιολογημένης συγκίνησης, ας περάσουμε στα δρώμενα της ξεχωριστής βραδιάς που έλαβαν χώρα το απόγευμα της Τρίτης 19/ 5 στον ιδιαίτερα φιλόξενο χώρο του Barrister– lounge cafe…. Όπου τα «δρώμενα» μεταφραζόταν σε κάτι πολύ συγκεκριμένο: «Παιδιά έχουμε ήδη ανοίξει τις θεατρικές κάλπες και θα καταμετρήσουμε τις ψήφους των παραστάσεων… Έχουμε καλέσει και κοινό, μακάρι να έχουμε παρέα…» Έχοντας κατά νου ότι επρόκειτο για μια παρθενική δράση, πρωτόγνωρη για τα θεατρικά δεδομένα, με το θεατρόφιλο κοινό ελάχιστα εξοικειωμένο ακόμα μαζί της, με αναπόφευκτες λειτουργικές αδυναμίες στην πρώτη εφαρμογή της και λοιπά «αυτοκριτικά»… υποθέταμε – οι ανυποψίαστοι!- ότι τα πρώτα μας «ψηφοδέλτια» θα ήταν περιορισμένα και ότι θα το διασκεδάζαμε με την άνεσή μας!
Όλα αυτά τα «ευφάνταστα» μέχρι να κατεβούμε στο χώρο καταμέτρησης. Όπου κατ΄αρχήν υποδεχθήκαμε καλεσμένους εκπροσώπους του ιντερνετικού «Ερευνητικού Οργανισμού Θεσσαλονίκης» που κάλυψαν το γεγονός με βιντεοσκόπηση όλης της διαδικασίας, εκπροσώπους του επίσης ιντερνετικού σάϊτ «Ζω Θεσσαλονίκη», δημοσιογράφους του ραδιοφώνου «επί των πολιτιστικών», ηθοποιούς από την ομάδα του θεάτρου «Άρατος» και κάποιους φίλους της «Κ». Μετά τις συστάσεις, τα καλωσορίσματα, τα κεράσματα και τη γενικότερη ευθυμία… το μάτι μας πήρε κάπου σε μια γωνιά ένα ΒΟΥΝΟ – εντάξει… λόφο! – από σακούλες ΤΙΓΚΑ στο χαρτομάνι των «ψηφοδελτίων» να περιμένει καρτερικά… Η απρόσμενη έκπληξη είχε δύο αναγνώσεις: ένα αυθόρμητο «Μπράβο συμμετοχή!!!» με αισθήματα δικαίωσης και ένα (επίσης αυθόρμητο) «Τέρμα ο χαβαλές! Σηκώστε μανίκια!»
Και τα «σηκώσαμε»… και ευτυχώς που είχαμε περίσσια χέρια, τόσο από όλους τους… ηρωϊκούς συντάκτες που παρέμειναν πιστοί στις «επάλξεις του καθήκοντος» μέχρι τελικής πτώσης, όσο και από τους φίλους της «Κ» αλλά και τους ηθοποιούς του «Άρατος» που συνέβαλαν τα μέγιστα στη διεξαγωγή της διαδικασίας. Μοιραστήκαμε σε τραπεζάκια, πήραμε ο καθένας από έναν μικρό χάρτινο… λόφο μπροστά του κι αρχίσαμε την πρώτη διαλογή «κατά παράσταση»… κι οι παραστάσεις να μοιάζουν ατέλειωτες… το ίδιο και οι λόφοι! Με το που ισοπεδώναμε έναν, ερχόταν αυτοστιγμί ο επόμενος… Και δεν ήταν το χώρισμα, ήταν ο έλεγχος για την «εγκυρότητα» με… αυστηρές συστάσεις! Μια χαριτωμένη διαδικασία που περιλάμβανε τα εξής: «ανοίγω φακελάκι – έχει μέσα εισιτήριο/ πρόσκληση; – ένα ή πολλά;- μέτρα τα για ξεχωριστή ψήφο στο καθένα – κλείνω φακελάικι- έχει σημειώσει αξιολόγηση; – ΟΚ έγκυρο»! Αυτά επί… έκαστο λόφο! Έχω την εντύπωση ότι ίσως ξεπεράσαμε σε τυπικότητα και αυστηρό πρωτόκολλο και αυτήν την εκλογή… πρωθυπουργού!
Μέχρι που κάποια ευλογημένη στιγμή, κάθε τραπεζάκι είχε χωρίσει τις παραστάσεις του με έγκυρα ψηφοδέλτια, είχε βάλει στην άκρη τα άκυρα κι άρχισε η γραπτή καταμέτρηση των αξιολογήσεων ανά παράσταση με το χέρι του «γραμματέα» να παίρνει φωτιά! Τα νούμερα από το 1 μέχρι τα 5 «αστεράκια» να πηγαινοέρχονται σαν πινγκ- πονγκ από τραπέζι σε τραπέζι, με απόλυτη προσήλωση, μη γίνει λάθος γιατί φάντάσου να κριθεί το πολυπόθητο βραβείο στη ΜΙΑ καθοριστική ψήφο! Και δώστου διασταύρωση για σιγουριά… Και ξανά -μανά ντάνιασμα καλύπτοντας το μισό δάπεδο! Κάποιοι πιο εξωστρεφείς που έμειναν με τον… καημό της «διασκέδασης» πετούσαν πού και πού χαριτωμένα σχολιάκια περί παραστάσεων και παραλειπόμενων/ πω, πω εδώ δες αποκλίσεις!/ κοίτα ρεύμα που έχει!/ άκου τί γράφει το «άκυρο» κλπ., περί «αρχισυντάκτου που ευρέθη νεκρός», περί «πονοκεφάλου και πείνας» κ.ο.κ. αλλά έπεσαν στο κενό μέσα σε… αφιλόξενο κλίμα εργασιομανίας. Και με τον αρχισυντάκτη Γιάννη Τσιρόγλου να έχει τη γενική επιστασία με μάτι γερακιού που στο βάθος έλαμπε… αλλά και την πρωτοκαθεδρία σε πειράγματα και κεράσματα!
Δουλέψαμε πάνω από 20 άτομα με «επαγγελματική συνείδηση» για την αποστολή μας. Και όταν τη φέραμε σε πέρας με επιτυχία και μαζεύτηκαν οι καταστάσεις για να αθροιστούν και να δώσουν τα τελικά αποτελέσματα, ανασάναμε με ανακούφιση… αφήσαμε το μέσα μας να ξεχυθεί ελεύθερα… ήπιαμε κρασί κι ανάψαμε θεριακλίδικα τσιγάρα… μοιραστήκαμε την εμπειρία… την ικανοποίηση της «δικαίωσης» ανάμεικτη με την κούραση, ωστόσο γλυκιά! Γιατί βλέπεις ότι οδηγεί σε ένα στόχο που αξίζει, τόσο απλά. Μέχρι την τελευταία καληνύχτα… κάτι ακόμα είχαμε να πούμε, αγνοώντας την καταπονημένη μέση και το παραζαλισμένο κεφάλι που διαμαρτύρονταν έντονα! Και οφείλουμε ακόμα μια φορά να ευχαριστήσουμε και γραπτώς από καρδιάς ΟΛΟΥΣ όσους βοήθησαν στην «πρώτη μας φορά» και στήριξαν αυτή την πρωτοβουλία, όπως επίσης και τον ιδιαίτερα φιλόξενο και ευγενέστατο ιδιοκτήτη του Barrister.
Κι όσο για τα αποτελέσματα; ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
