Όχι, που δεν θα σχολιάζαμε! Για όλα τα γούστα οι υποψηφιότητες των Κουλτουροβραβείων. Από τις μεγάλες παραγωγές ή του ΚΘΒΕ, μέχρι τις «φτωχές» τοπικές.

Ζωντανά.
       Ερχόμενη στο «δια ταύτα», στη λίστα καθεαυτή και το περιεχόμενό της. Με την οποία μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί, να αποδέχεται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, να έχει ενστάσεις ή παρατηρήσεις. Μέχρι τώρα η απονομή των θεατρικών Κουλτουροβραβείων γινόταν διαδικτυακά, με μια απλή (σχετικά) διαδικασία μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας του κοινού. Στη φετινή τους αναβαθμισμένη εκδοχή όμως, προστέθηκε η «ζωντανή» ψηφοφορία μέσω κάλπης – μοναδική πρωτοτυπία παγκόσμια- που συμψηφίστηκε με την παράλληλη ηλεκτρονική και επιπλέον προστέθηκε η ψηφοφορία από πολυμελή κριτική επιτροπή με «επαγγελματικά» πλέον κριτήρια, προκειμένου η όλη δράση να εξελιχθεί σε επίσημο θεσμό θεατρικών βραβείων με κύρος, πρωτοπόρο για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Οπότε έχουμε τρόπον τινά δύο λίστες υποψηφιοτήτων, εκ μέρους  του κοινού και εκ μέρους της επιτροπής ανά κατηγορία βραβείου.

Για όλα τα γούστα.
       Με μια πρώτη συνολική ματιά, διαπιστώνει κανείς μια σχετική ισορροπία μεταξύ των επιλογών. Με την έννοια ότι εκπροσωπούνται… όλα τα γούστα! Από τις μεγάλες παραγωγές των αθηναΪκών θιάσων ή του Κρατικού Θεάτρου, μέχρι τις «φτωχές» τοπικές. Από τις  εμπορικές και προβεβλημένες παραστάσεις μέχρι τις πιο εναλλακτικές. Από πολυπρόσωπα σχήματα μέχρι θιάσους του… ενός. Λίγο -πολύ ένα αρκετά αντιπροσωπευτικό δείγμα όσων  είδαμε στις φετινές σκηνές, τουλάχιστον από άποψη θεατρικού είδους, που μεταφράζεται σε πλουραλισμό με θετικό φυσικά πρόσημο. Γεγονός άλλωστε που ενισχύεται από τον μεγάλο αριθμό των υποψήφιων για βράβευση παραστάσεων, φθάνοντας περίπου στο ένα τρίτο όσων συνολικά παίχτηκαν μέσα στη χρονιά!

Άλλα τα γούστα του Κοινού άλλα της Eπιτροπής.
       Το αμέσως επόμενο που παρατηρεί κανείς είναι ότι μεταξύ των  5 «καλύτερων παραστάσεων» της επιτροπής και των 10  του κοινού, ΔΕΝ υπάρχει ούτε ΜΙΑ κοινή επιλογή! Όντως εντυπωσικό και άξιο προβληματισμού…  Για παράδειγμα ο «Πουπουλένιος» που σαρώνει σε 11 κατηγορίες βραβείων της επιτροπής, από τις επιλογές του κοινού… λάμπει δια της απουσίας του!  Υπάρχει άραγε τόσο μεγάλη απόκλιση μεταξύ των κριτηρίων κοινού και ειδικών; Μπορεί ναι, μπορεί όμως και όχι. Δεδομένου καταρχήν ότι τόσο το μέλος της επιτροπής όσο και ο θεατής-κοινό, ψήφισε φυσικά για παράσταση που είδε. Οπότε για κάποια που δεν είδε και ίσως ήταν άριστη, δεν μπορούσε προφανώς να έχει άποψη και βέβαια ψήφο. Το πλέον καθοριστικό όμως στην κατηγορία «βραβεία κοινού», είναι αυτονόητα η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ψήφου. Γιατί μπορεί το κοινό να συνέρευσε και να επιβράβευσε  αξιόλογες παραστάσεις, όπως αντικειμενικά ήταν π.χ. ο «Πουπουλένιος», αλλά αν ΔΕΝ συμμετείχε στην ψηφοφορία (είτε κάλπης είτε ηλεκτρονική), είναι λογικό η γνώμη του να μην αποτυπώθηκε στη λίστα και να κυριαρχούν παραστάσεις που ψηφίστηκαν  μαζικά.

Λίγες παραστάσεις.
       Ως επιπλέον σχόλιο όμως θα προσθέταμε ότι  λείπουν κάποιες  παραστάσεις που θα άξιζαν μια θέση στις υποψηφιότητες, για προφανείς λόγους: Είτε γιατί παρουσιάστηκαν για ελάχιστο διάστημα (2 ή 3 παραστάσεις) με αποτέλεσμα να μην έχουν  την ευκαιρία να τις δουν πολλοί θεατές. Είτε γιατί δεν είχαν την κατάλληλη προβολή ώστε να προσελκύσουν το ευρύ κοινό. Είτε τέλος γιατί οι όποιοι θεατές τους – πολλοί ή λίγοι-  αδιαφόρησαν για την ψήφισή τους ή κάποιο τεχνικό πρόβλημα (π.χ. έλλειψη κάλπης/ ψηφοδελτίων) τους εμπόδισε να το κάνουν. Και είναι πραγματικά κρίμα να χάνουν μια θέση που δικαιωματικά θα είχαν στη λίστα, από εξωγενείς παράγοντες, ανεξάρτητους με την ποιότητά τους. Αυτός είναι ο λόγος που τονίζουμε από την αρχή της χρονιάς ΠΟΣΟ σημαντική είναι η συμμετοχή στην ψηφοφορία… Γιατί αφορά στην τιμητική δικαίωση  ανθρώπων της τέχνης που το αξίζουν!