ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ την παράσταση της Άντζελας Μπρούσκου «4.48 Ψύχωση» στην ΕΜΣ. Είδαμε πριν από εσάς για σας…και βαθμολογήσαμε, γεγονός σπάνιο για την “Κ”… ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΡΟΧΑ, με 7,5 στα 10!!!
Αναδημοσιεύουμε την θεατρική γνώμη της συντάκτριας της Κουλτουρόσουπας Αριάδνης Καναβάκη όπου είδε πέρσι τον Γενάρη στην Αθήνα την παράσταση «4.48 Ψύχωση» της Σάρα Κέιν με την Άντζελα Μπρούσκου.
-Πέμπτη 16 και Παρασκευή 17 Οκτωβρίου στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
…και λέγαμε πέρσι…
Υποδειγματική Άντζελα Μπρούσκου στην παράσταση 4.48 Ψύχωσητης Σάρα Κέιν. Είδαμε και σχολιάζουμε.
Βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης του εμβληματικού έργου “4.48 Ψύχωση”, της Αγγλίδα συγγραφέας Σάρα Κέιν, το οποίο υπήρξε και το τελευταίο της (1998), λίγο πριν την αυτοχειρία της(28 χρονών).Στην ολιστική επιμέλεια η Άντζελα Μπρούσκου -Θέατρο δωματίου (σκηνοθεσία-μετάφραση -κάμερα -σχεδιασμός χώρου). Κατά τη σκηνοθέτη, το “4.48 Ψύχωση” είναι ένα έργο που χαρακτηρίζεται από την μετά-δραματική δομή του, μέσα από μια ωμή και αποκαλυπτική γλώσσα.
Ένας μονόλογος ή ένα έργο για πολλές φωνές.
Το έργο αναφέρεται στην ειδική ώρα πριν την ανατολή. Ένας χρόνος καταγραμμένος σαν μία στιγμή ακραίας διαύγειας. Οι πρωινές ώρες που στατιστικά διαπράττεται ένας μεγάλος αριθμός αυτοκτονιών. Ένα ταξίδι μέσα στο μυαλό κάποιου ή μια συνεδρία ανάμεσα σ’ ένα ασθενή και τον γιατρό του; Τι είναι η ψυχική αρρώστια; Γιατί αρρωσταίνουμε; Υπάρχει θεραπεία; Η αρρώστια σαν κοινωνικό στίγμα. Η Σάρα Κέιν μας καλεί να αντιμετωπίσουμε την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ψυχικής εμπειρίας σε όλο τον τρόμο και την ομορφιά. Οι πολλαπλές φωνές μιας μόνης ψυχής επιχειρούν να καταλάβουν τον εαυτό και να ερμηνεύσουν τον κόσμο μέσα από ένα σώμα σε διαρκή πολιορκία.
Και σίγουρα υπάρχουν πολλοί που δεν αγαπούν αυτού του είδους τη γραφή και ίσως και να μην ενδιαφέρονται. Η Σάρα Κέιν δεν χαρακτηρίζεται από της ευκολίες της και ιστορικά υπήρξε από τα “κακά” ή “προβληματικά” παιδιά της Αγγλικής θεατρικής σκηνής, με πολλές αντιδράσεις. Ωστόσο ενέπνευσε θεωρητικά το σύγχρονο ή το όποιο σύγχρονο βιωματικό θέατρο και μαζί με κάποιους συμπατριώτες της, δραματουργικά εισήγαγαν το γνωστό πια “Στα μούτρα θέατρο” ή In Yer Face theater.
Και πως να σκηνοθετήσεις ή να ερμηνεύσεις, μια κραυγή αγωνίας βιωματική και ως προς το περιεχόμενο σχεδόν ψυχωτική. Άλλωστε τούτος ο μονόλογος εξελίσσεται στο κεφάλι της Κέιν και εκτυλίσσεται μέσα ένα ψυχιατρείο(η συγγραφέας είχε ήδη νοσηλευτεί).
Μα μόνο χειροποίητα και ζοφερά, όπως ακριβώς και η συγκεκριμένη παράσταση. Καταρχήν μόνο και μόνο για το σεβασμό του κειμένου και την αγωνία της συγκεκριμένης φωνής, μόνο και μόνο για την κληρονομία τούτης της δραματουργικής φόρμας.
Και η Άντζελα Μπρούσκου σκηνοθέτησε ή καλύτερα επιμελήθηκε, κυριολεκτικά δια χειρός, ένα κείμενο με απαιτήσεις. Τακτοποίησε το περιβάλλον της Κέιν, σε δύο φωνές ως προς την ηρωίδα και μια ψυχίατρο(Α. Μπρούσκου), που προσπαθούν να έρθουν σε “σχεσιακό” θεραπευτικό/θεατρικό διάλογο, ενώ παράλληλα υπάρχει και το αισιόδοξο στοιχείο μιας μουσικού στη σκηνή(η Κέιν πίστευε ότι τα έργα της έχουν και αισιοδοξία).Ταυτοχρόνως η χρήση μιας, in situ, κάμερας υπήρξε εξαιρετικός, σύγχρονος/βοηθητικός αφηγητής και κυρίως ο απαραίτητος εκφραστής μιας κατακερματισμένης σκέψης με διαυγή και σκοτεινά σημεία. Βοηθητική ως προς τις σκηνές του μονολόγου, βοηθητική και ως προς το διαχωρισμό των πολλαπλών “σκεπτόμενων” ριπών. Εδώ σημαντικό ρόλο είχε η σωστή χρήση του φωτισμού και η σωστή χρήση των μικροφώνων που χρωμάτιζαν δεικτικά τον ασθενή από τον υγιή και όχι μόνο (ναι σε τούτη την παράσταση δεν είδαμε άσπρες ιατρικές μπλούζες). Και στο σύνολο η πράξη ήταν ένα θεατρικό μονορούφι και μια υποδειγματική αναπαράσταση – μελέτη ενός ταλαντούχου, καταθλιπτικού και πληγωμένου ψυχισμού. Μα ακόμα και τα εμπλεκόμενα ηλεκτρικά καλώδια έπαιξαν επί σκηνής, ως άλλοι μπερδεμένοι νευρώνες!
Η Παρθενόπη Μπουζούρη ερμήνευσε πολλαπλά(κάμερα και κοινό) και κυρίως ως μια θεατρική “προσωπογραφία”, με εκείνα τα χαρακτηριστικά της αθώας και ένοχης μαζί. Το αίσθημά της μετρημένο, χωρίς δραματικές φωνές, η σωματικότητά της επιβλητική και η θεατρική της παρουσία “συνουσιαζόμενη” σχεδόν με τους πάντες(ηθοποιούς και θεατές). Και σωστά μια και κάπως έτσι είναι και ο ασθενής ψυχισμός, διάχυτος παντού. Η μουσικός Nalyssa Green είναι ταλεντάρα, ενώ καλή ήταν και η παρουσία/ερμηνεία της Κωνσταντίνας Αγγελοπούλου,αν και θα προτιμούσαμε να είχε βασανίσει περισσότερο τη σωματική της έκφραση και την οικειότητα με το χώρο.
Εν κατακλείδι[=]
η παράσταση “4.48 Ψύχωση” είναι για μια εξαιρετική in situ μεταφορά της Σάρα Κέιν και για όλο αυτό τον άγρια κουβαριασμένο ψυχισμό μας ή καλύτερα ψυχανα-λυόμενο εαυτό μας .Άλλωστε τι είναι η ψύχωση, τι είναι μια παραληρηματική συγγραφική φωνή; Η τελευταία άμυνα, το τελευταίο οχυρό ενός κατακερματισμένου ψυχισμού που προσπαθεί να αποφύγει τον οριστικό ψυχικό του θάνατο…
Βαθμολογία
7,5 στα 10
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία-μετάφραση-κάμερα-σχεδιασμός χώρου: Άντζελα Μπρούσκου
Μουσική – Σχεδιασμός ήχου: Nalyssa Green
Παίζουν: Άντζελα Μπρούσκου, Παρθενόπη Μπουζούρη , Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου , Nalyssa Green
Σκηνοθεσία-μετάφραση-κάμερα-σχεδιασμός χώρου: Άντζελα Μπρούσκου
Μουσική – Σχεδιασμός ήχου: Nalyssa Green
Παίζουν: Άντζελα Μπρούσκου, Παρθενόπη Μπουζούρη , Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου , Nalyssa Green
16/10/2014 | 21:00 – 17/10/2014 | 21:00
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Τιμές εισιτηρίων: 10€, 8€
Φωτογραφικό υλικό
