Είδε η Ελένη Γιαννακίδου και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
Από τις 17 Ιανουαρίου και για αρκετές παραστάσεις ανέβηκε στη σκηνή του Art box Fargani το θεατρικό έργο του Στράτου Ναλμπαντίδη σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Δουμανίδου με τίτλο «Εύχομαι να πεθάνεις».
Πρόκειται για ένα καλογραμμένο σενάριο, έχει μάλιστα βραβευθεί από την Ένωση Ελλήνων Συγγραφέων με το 3ο Βραβείο θεατρικού Σεναρίου, ένα είδος αστυνομικού θρίλερ που εντυπωσιάζει όσους αγαπούν τα έργα της Αγκάθα Κρίστι, αφού απ τη μια πλευρά η πλοκή του τα θυμίζει και απ την άλλη, όσους θέλουν να μετέχουν νοερά στην ανακάλυψη του μυστηρίου, εδώ δολοφόνου, και να συμπάσχουν με τους ήρωες στην προσπάθεια διελεύκανσης της υπόθεσης.
Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται στην Έπαυλη τουJames Rowden σε μια επαρχιακή πόλη σε μικρή απόσταση από το Λονδίνο όπου ο ιδιοκτήτης αρραβωνιάζει τη μικρή του κόρη Patriciaμε έναν νεαρό φροντιστή αλόγων, τον MasonHolman. Στο σπίτι γίνονται ετοιμασίες από τη δεύτερη σύζυγο του Jason,Margaret,την κόρη του από τον πρώτο του γάμο Sandy (η πρώτη σύζυγος έχει σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα) και την οικονόμο του, Ethel. Κι ενώ όλα είναι στην εντέλεια κι οι προσκεκλημένοι, Eliza, φίλη της μέλλουσας νύφης, νονός της νύφης και απόστρατος του στρατού, Henry Walker, φίλος του ιδιοκτήτη της έπαυλης αστυνομικός Ντεντέκτιβ Edward, έχουν φτάσει, έρχεται τελείως απρόσμενα ο γείτονας και παιδικός φίλος της Νύφης και αξιωματικός του Ναυτικού, Αlbert Kempster.
Η βραδιά κυλά όμορφα, όμως κοντά στο ξημέρωμα κι ενώ όλοι χαλαρώνουν στα δωμάτιά τους, ακούγεται ένας πυροβολισμός. Ένα άτομο του σπιτιού κείτεται νεκρό κι όλοι θεωρούνται ύποπτοι . Ο Αστυνόμος Edward αναλαμβάνει, μέσα από τα σημάδια, τα στοιχεία και τη συμπεριφορά των άλλων προσκεκλημένων αλλά και οικείων του σπιτιού, ν ανακαλύψει τον δολοφόνο.
Στα ατού (+) βέβαια της παράστασης η σκηνοθεσία από τη Βαρβάρα Δουμανίδου που είναι ιδιαίτερα αγαπητή στο Θεατρόφιλο κοινό της πόλης μας και γνωστή μέσα από τις θεατρικές της δουλειές με το Θέατρο του Άλλοτε. Αξίζει να σημειωθεί πώς το έργο «Οι Μάγισσες του Βάρντε» στο οποίο έπαιζε και σκηνοθετούσε έχει πάρει και το Βραβείο καλύτερου Τοπικού Θιάσου από τα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2023, ενώ η φετινή παράσταση « Ερωφίλη», στην οποία η ίδια πρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί βρίσκει μεγάλη απήχηση.
Στην παράσταση που παρακολουθήσαμε η πλοκή λαμβάνει χώρα στο εσωτερικό ενός πλούσιου σπιτιού των αρχών της δεκαετίας του 50 με ένα σαλόνι, ρολόι σε βαρύ ψηλό έπιπλο με εκκρεμές, στατικά φωτιστικά, κάδρα στους τοίχους, μεγάλη τζαμαρία και τζάκι, ενώ φυσικά δεν έλειπε και το τραπεζάκι με τα κρυστάλλινα ποτήρια και τα ποτά που συχνά έπιναν οι καλεσμένοι με τους οικοδεσπότες στη ροή του έργου.
Οι ηθοποιοί επάξια ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις των ρόλων κάνοντας εμάς τους θεατές να τους συμπαθήσουμε και να συμπάσχουμε μαζί τους, ενώ για άλλους απ’ την αρχή να αμφιβάλλουμε για το καλό των προθέσεών τους και να τους θεωρούμε ύποπτους για τον φόνο.
Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η υποκριτική δεινότητα της Τιμοθέας Μαλλούση στον ρόλο της Sandy, της κόρης με την κατάθλιψη, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και τα έντονα ψυχολογικά της τραύματα καθώς και του Βλαδίμηρου Δράμου, που κλήθηκε να υποδυθεί μια τόσο ταραγμένη ύπαρξη και εύθραυστη προσωπικότητα , εκείνη του παιδικού φίλου κι έρωτα της νύφης, Albert Kempster, και που μας γοήτευσε με τις εξάρσεις, την ένταση του πάθους του και τη βαθιά εντρύφηση στο παρελθόν του, στα θέλω του και στις επιταγές που αναγκάστηκε να ακολουθήσει.
Παρακολουθώντας το έργο με αμείωτο ενδιαφέρον χωρίς να νιώθουμε πως κάνει κάπου κοιλιά ή κουράζει αλλά αντιθέτως, νιώθοντας πως η ίδια η πλοκή μάς δίνει συνέχεια στοιχεία, ιδιαίτερα μέσα από την διεισδυτική ματιά του Ντεντέκτιβ Edward, και κατά κάποιο τρόπο μάς κάνει μυστικούς συνεργάτες του στην λύση του φόνου, διαπιστώνουμε πως η συγκεκριμένη παράσταση και με την σκηνοθετική καθοδήγηση της Δουμανίδου αποτελεί ένα αξιόλογο έργο που ο θεατρόφιλος θα το χαρεί και θα το απολαύσει τόσο για το καλή υποκριτική ικανότητα των ηθοποιών όσο και για την ποιότητα του θεατρικού κειμένου.
Βλέποντας το πλήθος που κατέκλυσε το θέατρο τις ημέρες που παιζόταν και παρατηρώντας πως θα συνεχίσει και και για άλλες μέρες στις αρχές του Μάρτη 8 & 9, στο Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» στην Καλαμαριά, ελπίζουμε πως τέτοιες θεατρικές ομάδες της Πόλης μας είναι καλό να υπάρχουν και να στηρίζονται από το κοινό, αφού παρουσιάζουν καλά έργα με δυνατή πλοκή, καλούς συντελεστές και με σεβασμό στο θεατή.
Είναι ευχάριστο πως στην αίθουσα υπήρχαν θεατές διάφορων ηλικιών, η παράσταση ενδείκνυται ακόμη και για μαθητές, που αγκάλιασαν την πολύ καλή αυτή προσπάθεια με πολύ θερμό χειροκρότημα.
Υγ: Με αγάπη και σεβασμό παρακολουθούμε τις ερασιτεχνικές παραστάσεις και φυσικά δεν βαθμολογούμε.
