Είδαμε και Σχολιάζουμε.
Είναι φορές που αναρωτιέσαι αν το παράλογο διαθέτει μεγαλύτερη δύναμη από το λογικό… αν αυτό που καταργεί όρια και καλούπια, διεγείρει για το παραπέρα… Σαφείς απαντήσεις μάλλον δεν θα υπάρξουν, ωστόσο η τέχνη προσφέρει ένα δρόμο διερεύνησης και το Θέατρο του Παραλόγου το γόνιμο έδαφος. Εκεί όπου οι λογικές συμβάσεις καταργούνται και γεννιέται ένας «άλλος» κόσμος με τη δική του ιδιαίτερη γοητεία να παρασύρει… σαν τον κόσμο των «Φάντο και Λιζ» του Φερνάντο Αραμπάλ, που παρακολουθήσαμε με απόλυτη προσήλωση στο θέατρο Vis Motrix Performance Studio, σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Ζήκα. Με τον χώρο εντελώς διαφορετικά διαμορφωμένο, ώστε οι μετέχοντες να καθίστανται «μάρτυρες» και όχι απλά θεατές… άλλωστε η σφραγίδα στο χέρι που δεχόμαστε κατά την είσοδο συνηγορεί σ’ αυτό.
;
Για το πνεύμα του έργου αντιγράφω: «Πρόκειται για δύο χαρακτήρες, τον Φάντο και τη Λιζ, που σαν παιδιά χαμένα στα συντρίμμια του κόσμου των μεγάλων, διασχίζουν ένα ατέρμονο μονοπάτι προκειμένου να φτάσουν στην μυθική πολιτεία της Ταρ… όπου όλα τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα και χαρίζει την ευτυχία σε όσους καταφέρουν να φτάσουν εκεί. Στο δρόμο τους συναντούν Σύμβολα- Αρχέτυπα από το βαθύ πριν και το βαθύ μετά. Στοιχεία που απαγορεύουν σε οποιαδήποτε ανθρώπινη μορφή να αποδεσμευτεί από αυτά και να πράξει ανεξάρτητα. Κάθε συνάντηση με ένα Σύμβολο είναι καθοριστική. Δημιουργεί μνήμες και προκαλεί αντιδράσεις, Ό, τι συμβαίνει- συμβαίνει και καθορίζει το ποιοι είμαστε…».
Σε επίπεδο θεατρικής πράξης παρακολουθούμε το νεαρό ζευγάρι με την παράλυτη Λιζ πάνω σε καρότσι και τον παρανοϊκό Φάντο να τη συνοδεύει, βιώνοντας οι δυο τους μια έντονη κι αρρωστημένη σχέση αλληλοεξάρτησης, με τον Φάντο να περνά από την πλήρη αφοσίωση στην ακραία βία πάνω στην ανήμπορη Λιζ κι αυτή να υπομένει καρτερικά μη έχοντας άλλη επιλογή… «είσαι ο μόνος που έχω στον κόσμο, μη με κάνεις να πονάω»… ο δρόμος για την ονειρική πολιτεία της ευτυχίας μοιάζει ατέλειωτος και ο προορισμός ανέφικτος γιατί «όσο κι αν βαδίζουμε πάντα μένουμε στο ίδιο μέρος»… Η συνάντηση με τους «τρεις άνδρες με την ομπρέλα» θα αποδειχθεί καταλυτική, καθώς οι παρεμβάσεις και προβληματισμοί τους θα αναχαιτίσουν την πορεία προς το στόχο και η κατάληξη για τους «φυγάδες του ονείρου» θα αποβεί μοιραία… Ενώ τα Σύμβολα- Αρχέτυπα στο πρόσωπα των τριών θα συνεχίσουν κυνικά κι ανεπηρέαστα το έργο τους…
Με δεδομένο ότι η παράσταση – βασισμένη στο Θέατρο του Παραλόγου, απευθύνεται σε ιδιαίτερο κοινό, θα την χαρακτηρίζαμε για την κατηγορία της ως σπουδαία θεατρική στιγμή (+), χάρη στην εμπνευσμένη σκηνοθεσία του Οδυσσέα Ζήκα. Σπάνια εισπράττουμε με απλά, φυσικά μέσα τόσο υποβλητική σκοτεινή ατμόσφαιρα, σχεδόν μυστηριακή, σχεδόν στα όρια του «φόβου», με τη δράση να λαμβάνει χώρα στο ίδιο επίπεδο και σε απόσταση αναπνοής από τους θεατές- μάρτυρες ολόγυρα, σε μια διαγώνια σκηνική διάταξη πάνω σε φαρδιά λωρίδα. Όπου με την είσοδο στην υποφωτισμένη αίθουσα, τα πρώτα που κεντρίζουν είναι η ξύλινη κατασκευή – καρότσι με μορφή κάρου, το ιδιαίτερο στήσιμο των ηθοποιών και μια ειδικού τύπου «τελετουργία» με τον μουσικό- ντυμένο «θεό Πάνα» και τα κρουστά- πνευστά όργανά του να υποβάλλουν με ήχο περίπου θριλερικό.
Στην μια άκρη της διαγωνίου το ζευγάρι με το αυτοσχέδιο κάρο, στην άλλη άκρη ο μουσικός με τα «σύνεργά» του και στη μέση μια μπλεγμένη σύνθεση σαν κουβάρι στο πάτωμα τριών μαυροντυμένων αντρών προστατευμένων με ομπρέλα. Με αμετακίνητο «πόλο» τον μουσικό να συνοδεύει ατμοσφαιρικά όλη τη δράση χρησιμοποιώντας ευφάνταστους ήχους, οι άλλες δύο σκηνικές «συνθέσεις», του ζευγαριού και των τριών ανδρών- συμβόλων, αρχίζουν να μετακινούνται, να αλληλεπιδρούν, να εμπλέκονται σε διαλόγους, με τον Φάντο να μοιράζεται ανάμεσα στη Λιζ και τους τρεις, ενώ στο «περιβάλλον» του αναπηρικού καροτσιού εκτυλίσσεται μια δραματική σχέση στα όρια της σχιζοφρένειας, όπου η τρυφερότητα και αθωότητα εναλλάσσονται με παραλογισμό και βία. Σε μια πορεία προς το όνειρο που θα σκοντάψει σε απρόβλεπτες συναντήσεις και ουδέποτε θα ολοκληρωθεί, ενώ οι τρεις άντρες διαμορφώνουν τον δικό τους σκοτεινό/ παράλογο κόσμο…
Όλα τούτα αναφέρθηκαν λεπτομερώς για να καταδείξουν το εύρος της έμπνευσης ενός σκηνοθέτη με σαφέστατο στίγμα/ όραμα, με γνώση ιδιαίτερων τεχνικών, με απόλυτα σύγχρονη σκηνική αντίληψη, που προσέφερε ένα αποτέλεσμα σχεδόν καθηλωτικό. Δεν θα ισχυρισθούμε ότι αποκρυπτογραφήσαμε όλους τους συμβολισμούς και υπονοούμενα, ωστόσο όταν οι αισθήσεις και το συναίσθημα αιχμαλωτίζονται, η εγκεφαλική κατανόηση περνά σε δεύτερο πλάνο. Διότι ναι, για μιάμιση ώρα η προσοχή δεν ξεστράτισε λεπτό από τα τεκταινόμενα, θαυμάζοντας τον μελετημένο εικαστικό- ακουστικό συνδυασμό με απρόβλεπτες δυνατές εικόνες και συνοδευτικούς ήχους… την ανάπτυξη της δράσης σε εναλλασσόμενα επίπεδα με κλιμάκωση και θριλερικό- ενίοτε καταιγιστικό ρυθμό… την ευφυή συνύπαρξη μιας αθώας παιδικότητας και αφέλειας με σκληρότητα και παράνοια… την άκρως επιτυχημένη προσθήκη χιούμορ σε ένα άρρωστο κλίμα παρακμής αλλά και προσδοκιών, όπου επιπλέον συνδέθηκαν αρμονικά το γκροτέσκο του παραλόγου με τον ρεαλισμό του λογικού… Και για να μην πολυλογούμε, ένα μεγάλο εύγε ίσως τα λέει όλα!
.
Όπως επίσης ένα αντίστοιχο αξίζει στο σύνολο των ηθοποιών, που με ισοδύναμες υποκριτικές επιδόσεις υπηρέτησαν στο ακέραιο τους ιδιαίτερους χαρακτήρες, τόσο με τη εξαιρετικά δουλεμένη κινησιολογία όσο και με την ιδιότυπη εκφραστικότητα, όπου βεβαίως η όποια υπερβολή μπορούσε με τη «λογική του παραλόγου» να αιτιολογηθεί. Εξουθενωτικός ο ρόλος του Φάντο για τον αεικίνητο Γιώργο Γιαννάκη, που απέδωσε με συνέπεια και εξαντλητική ενέργεια την ιδιαιτερότητα ενός «παρανοϊκού παιδιού- ενήλικα», απλά θα εκτιμούσαμε μια λιγότερο στερεοτυπική ερμηνεία με αναμενόμενες «ευκολίες». Άψογη η Λιζ – Μαρία Αρβανίτη, με αξιοθαύμαστο, ισορροπημένο συνδυασμό αυθορμητισμού, ανεμελιάς, τραγικότητας, συναισθηματισμού και απόλυτη πειστικότητα ως παράλυτη. Έντεχνα δουλεμένες οι ερμηνείες των τριών Αντώνης Μιχαλόπουλος – Γιώργος Βραχνάς – Paolo Gruni, αποδίδοντας άριστα τον συμβολισμό τους με έντονη σωματικότητα, παγωμένο ύφος, περίσσιο κυνισμό, μα και ιδιότυπο χιούμορ…
Μόνο τα καλύτερα θα πούμε για την επιμέλεια των φωτισμών, που με τη σοφή τους διαχείριση απογείωσαν το σκοτεινό κλίμα, το ίδιο και τα κοστούμια με τη δέουσα θεατρικότητα και τις μελετημένες λεπτομέρειες. Όσο για το σκηνικό, που επένδυσε βασικά σε μια ευφάνταστη ξύλινη κατασκευή με τα συνοδευτικά της αντικείμενα, θεωρούμε ότι κέρδισε τις εντυπώσεις με τον πλέον εύστοχο τρόπο, ενώ η ζωντανή μουσική με τους «ψυχεδελικούς» ήχους από τον «μυστηριώδη» Πασχάλη Ιγνατιάδη, αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα της ατμόσφαιρας, ακολουθώντας με ακρίβεια τη δράση και τα κρεσέντο της…
Αν εκφράζαμε κάποια παρατήρηση (-), αυτή θα αφορούσε στην ελλιπή κατανόηση κάποιων σημείων, όπου τα Σύμβολα- Αρχέτυπα όπως αναφέρονται, εισπράττονται εν μέρει συγκεχυμένα, δυσδιάκριτα ή δυσνόητα, παρά την κατανοητή γενικότερα αίσθηση του ρόλου τους. Που όμως αν δεν διαβάζαμε γι αυτόν στο σημείωμα της παράστασης, μάλλον δύσκολα θα τον αντιλαμβανόμασταν από τη θέαση, στα πλαίσια βέβαια πάντα του σουρεαλισμού. Τέλος μια παρατήρηση πρακτικού χαρακτήρα, καθώς λόγω διάταξης των καθισμάτων στο ίδιο επίπεδο, οι καθήμενοι στις πίσω σειρές έχουν μειωμένη οπτική πρόσβαση στα δρώμενα κι αυτό είναι ένα θεματάκι…
Κλείνοντας (=) η ουσία είναι ότι φύγαμε γοητευμένοι από τη δυνατή θεατρικότητα και μυστηριακή ατμόσφαιρα μιας παράστασης ιδιαίτερης, που οι λάτρεις του είδους είναι σίγουρο ότι θα εκτιμήσουν δεόντως!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ:
7 στα 10
.
.
Πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε ΕΔΩ
.
————————————————
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 20/9/2017 έως 31/05/2018 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 8α Θεατρικά (Κουλτουρο) Βραβεία Θεσσαλονίκης 2018 που θα πραγματοποιηθούν πρώτο 15νθήμερο Ιουνίου 2018

==========================
Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα.
Πρόγραμμα παραστάσεων ΚΛΙΚ ΕΔΩ
=========================
ΕΙΔΑΜΕ & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΕΔΩ
===========================
Θεατρικά Κουλτουροβραβεία Θεσσαλονίκης [σελίδα ανακοινώσεων] ΕΔΩ
Facebook page ΕΔΩ
==============================
Kάντε like στη σελίδα του Kulturosupa.gr στο facebook και ακολουθήστε μας στο twitter για να βλέπετε πρώτοι όλη την ροή πληροφοριών και να μαθαίνετε όλους τους νέους διαγωνισμούς προσκλήσεων.
Φωτογραφικό υλικό