Επίπονη προσπάθεια η παράσταση «Εγώ, η Μάρθα Φρόυντ» στο Θέατρο Τέσσερις Εποχές.
Είδαμε +Σχολιάζουμε…
Παρακολουθήσαμε την παράσταση «Εγώ η Μάρθα Φρόυντ» που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Φωτεινής Τσαλίκογλου και διαπραγματεύεται τι άλλο από τη ζωή της Μάρθας Φρόυντ, της συζύγου του πασίγνωστου ψυχιάτρου/ψυχαναλυτή Σίγκμουντ Φρόυντ. Στη θεατρική διασκευή και την σκηνοθεσία η Γιούλη Ζήκου ενώ παράλληλα και αντίστοιχα με τον Πέτρο Αποστολόπουλο ερμηνεύουν και το θρυλικό «Φροϋδικό» ζευγάρι. 
Κατά το δελτίο τύπου… η παράσταση φιλοδοξεί να αναπαραστήσει «τη Μάρθα, τη γυναίκα του Φρόυντ που επιστρέφει, σπάει τη σιωπή και αφηγείται την ιστορία της ζωής της. Είναι μια φανταστική κατάδυση στον ψυχικό κόσμο μιας γυναίκας για την οποία ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε. Πώς είναι η ζωή κοντά σε έναν άνθρωπο, που με το έργο του ανέτρεψε όλα τα δεδομένα της ψυχικής μας ύπαρξης;
Η Μάρθα Φρόυντ δεν είναι μόνο αφοσιωμένη σύζυγος και μητέρα έξι παιδιών, ζει και μια άλλη ζωή, που συνορεύει με το όνειρο και τα σκοτεινά βάθη της επιθυμίας. «Ο έρωτας ή θα είναι ακραίος ή δε θα υπάρξει ποτέ», δηλώνει. Σκέψεις απαγορευμένες, ανατρεπτικές επιθυμίες, ξεδιάντροπες πράξεις, όλα επιτρέπονται. Είναι η ιστορία μιας παράφορα ερωτευμένης γυναίκας…».
Ο έρωτας ή θα είναι ακραίος ή δε θα υπάρξει ποτέ… και η παράσταση που είδαμε κάλυψε σχεδόν το σύνολο του βιβλίου. Παράλληλα με τη ζωή του ζευγαριού και την υποτιθέμενη «αφηγηματική φωνή» της Μάρθας Φρόυντ, η Φωτεινή Τσαλίκογλου θέλησε να αποτυπώσει και την ιστορική εξέλιξη της γεννήσεως της ψυχανάλυσης καθώς και της ακόλουθης θεωρίας που όλοι μας πια στην καθημερινότητα χρησιμοποιούμε. Τι είναι υστερία, που βρίσκεται η αιτία των νευρώσεων μας, ποια είναι η θεραπευτική αξία του λόγου, που βρίσκεται η απαρχή της σεξουαλικότητάς μας και ποιες εν τέλει είναι οι απαγορευμένες μας σκέψεις/φαντασιώσεις.
Και κάπως έτσι σπονδυλωτά τα είδαμε και στη σκηνή.
Η σκηνοθεσία και η θεατρική διασκευή της Γιούλης Ζήκου υπήρξε αφηγηματικά ξεκούραστη και σκηνικά ξεκάθαρη ως προς την χρονική αλληλουχία των γεγονότων και των όποιων «σκανδαλωδών» συναισθημάτων. Η σκηνή της βαφτίσθηκε στα λευκά, με ένα αναλυτικό ντιβάνι και μία κορνίζα προβολής ως μια άλλη ολόκληρη ζωή –τι παραπάνω χρειάζεται άλλωστε για μια σχέση εξήντα χρόνων-και η στατικότητα [αφήγηση, σκηνικά γλυπτά] διαδεχόταν συνεχώς την ορμητική ροή των λόγων, των ιδεών και των συναισθημάτων αυτών των “προαιώνιων” που υπάρχουν σε ένα ζευγάρι [ερμηνείες].
Γοητευτικός σκηνοθετικός συνδυασμός [με αρκετά ευρήματα] αν και θα προτιμούσαμε μια περισσότερη τόλμη, ένα περισσότερο θράσος όπως αυτό που διέθετε και ο ίδιος ο ιδρυτής της ψυχανάλυσης! Ωστόσο ήταν επίπονο το όλο εγχείρημα και για τους ίδιους τους ερμηνευτές και για το θεατρόφιλο κοινό όχι μοναχά για τη σωρεία των γεγονότων, αλλά και για την δύσκολη αποτύπωση των συζυγικών/θηλυκών φαντασιώσεων της ηρωίδας. Εδώ τίθεται μοιραία και το ερώτημα, πώς να σκηνοθετήσεις το γραπτό λόγο της Φ. Τσαλίκογλου;
Στα συν[+] της παράστασης…
-Οι ερμηνείες. Η καλαισθησία και η ευγένεια των ηθοποιών πάνω στη σκηνή και η απαράμιλλη έκφραση και άρθρωσή τους που κονταροχτυπήθηκε ανάμεσα στο καθαρό αστικό θέατρο και την «αδιακρισία» μιας ζωής (θα προτιμούσαμε να μην φωνάζει στιγμές τόσο η κα Γ. Ζήκου). Εξαιρετικός ο Πέτρος Αποστολόπουλος ως Σίγκμουντ Φρόυντ και βοηθητικός προς συναδέλφους, δράση και κοινό.
-Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Λαμπρινής Καρδαρά
Στα πλην[-] της παράστασης…
Η μουσική επένδυση και η αμηχανία των video/φωτισμών
Εν κατακλείδι[=]
Η παράσταση «Εγώ, η Μάρθα Φρόυντ» είναι μια καλή παράσταση για την επίπονη αγωνία μιας ερωτευμένης γυναίκας και για τις θυσίες που απαιτεί το όποιο ρηξικέλευθο.
Βαθμολογία
6 στα 10
ΥΓ: «Εγώ, η Μάρθα Φρόυντ» Φωτεινή Τσαλίκογλου εκδ. Καστανιώτη
Θεατρική Διασκευή – σκηνοθεσία: Γιούλη Ζήκου. Σκηνικά- Κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά. Κινησιολογία : Όλγα Γερογιαννάκη. Φωτισμοί- video: Τάκης Ποδαρόπουλος. Διανομή: Γιούλη Ζήκου (Μάρθα Φρόυντ). Πέτρος Αποστολόπουλος (Σίγκμουντ Φρόυντ).
Γιάννης Ζαραφωνίτης: Σεργκέι- Γιόζεφ Μπρόυερ- Γιατρός- Οιδίποδας. Λήδα Κατσούδη: Άννα Φρόυντ- Λου Σαλομέ. Φωνές: Φαίη Κοκκινοπούλου: Λου Σαλομέ – Ηθοποιός. Ηλιάνα Παναγιωτούνη: Αμαλία Φρόυντ –Μίνα Μπέρνεϋς. Πέτρος Αποστολόπουλος: Πατέρας Μάρθας Φρόυντ – Γυναίκα άρρωστη. Γιάννης Μόρτζος: Αυτοκράτορας.
θέατρο Τέσσερις Εποχές-Γιάννης Μόρτζος για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Πέμπτη και Κυριακή: 10 ευρώ. Παρασκευή και Σάββατο : 15 ευρώ. Διάρκεια: 1 ώρα και 35 λεπτά.
Φωτογραφικό υλικό
