Ενώ μας δυσκόλεψε, μας ταξίδεψαν σκηνοθεσία και ερμηνείες στην παράσταση “Κάτω από το Γαλατόδασος”
είδαμε + σχολιάζουμε
Λίγο πριν την ολοκλήρωση των παραστάσεων τους βρεθήκαμε στο Studio Όρα για να δούμε την παράσταση «Κάτω από το Γαλατόδασος» από την θεατρική ομάδα Angelus Novus και ευτυχώς που τους προλάβαμε.
.
Ένα έργο που περιγράφει μια μέρα από τη ζωή των κατοίκων ενός φανταστικού παραθαλάσσιου ουαλέζικου χωριού, του Χλαρέγκιμπ. Ιδιαίτερο χωριό, κάτοικοι ιδιαίτεροι, στα όρια της ηθικής αλλά και στα όρια της τρέλας, ιδωμένοι μέσα από ένα βλέμμα που δεν κρίνει ούτε καταδικάζει, αλλά που αγκαλιάζει και αποδέχεται όλες τις παραξενιές, τα ελαττώματα και τις αποτυχίες με κατανόηση, συμπόνια και καλοπροαίρετο χιούμορ.
.
Το δύσκολο και «πειραγμένο» κείμενο της παράστασης, από τον Ουαλό ποιητή, Dylan Thomas μας ταξίδεψε αλλά και συγχρόνως μας δυσκόλεψε… Περιγράφοντας «ιδιαίτερες» καθημερινές ιστορίες ανθρώπων σε μια φανταστική πραγματικότητα έβρισκε και έχανε τους θεατές του.
Ο λόγος;
Το γεγονός ότι πολύ συχνά μεταφρασμένα κείμενα, πόσο μάλλον ποιητικά, δεν μπορούν να αποδοθούν και να κατανοηθούν στο έπακρον. Δημιουργούν ένα χάσμα ανάμεσα στον θεατή και στον χαρακτήρα που παρουσιάζεται μπροστά του λόγω διαφορετικής κουλτούρας και βιωμάτων. Ενώ λοιπόν το κείμενο σε σημεία του μάγευε με τον ποιητικό του λόγο σε κάποια άλλα γινόταν ακατανόητο δημιουργώντας κοιλιά στην πλοκή του έργου.
Από αυτή την κόπωση που προκαλούσε σε στιγμές της η παράσταση, ήρθε να την «αναστήσει» μια εξαιρετική σκηνοθεσία και μια ταλαντούχα ομάδα ηθοποιών.
Τα παρακάτω ταλαντούχα παιδιά, Δανάη Κλάδη, Χρήστος Μαστρογιαννίδης, Αναστασία Μιροσνιτσένκο, Ορέστης Παλιαδέλης, Χρήστος Παπαδόπουλος, Μαρία Ιωάννα Παπαθανασίου, Αναστάσης Δημήτρης Ροϊλός, και Στεργιάνα Τζέγκα, παρουσίασαν μια ολοκληρωμένη ερμηνεία με σχεδόν άριστες υποκριτικές ικανότητες, ώριμες φωνές, αστείρευτο κέφι και ανεξάντλητη ενέργεια.
Μπροστά μας παρέλαυναν με τη μορφή ολιγόλεπτων εναλλασσόμενων σκετς, ο Σεβάχ ο ναύτης, ο Ντάι ο ψωμάς, ο Ελάι Τζέκινς και η Πόλυ Καλτσοδέτα.
.
Ο καταιγιστικός λόγος των ηθοποιών και οι άκρως ταλαντούχες, συνεχείς εναλλαγές των χαρακτήρων κρατούσαν σε εγρήγορση το κοινό καθ‘ όλη τη διάρκεια του έργου ενώ έντυναν τα διαλλείματα των τραγουδιών με έντονες και προσεγμένες κινήσεις. Τέλος, τα αρκετά κωμικά και λιγότερα δραματικά στοιχεία ερμηνεύτηκαν άψογα, σε ένα έργο ακαθόριστης ουσιαστικά πλοκής, καταφέρνοντας τελικός να σε πάρει μαζί του…
Και ήρθε η στιγμή να δώσουμε τα εύσημα στην σκηνοθεσία της παράστασης, από τον Δαμιανό Κωνσταντινίδη.
Η ματιά του βασίστηκε εξ‘ ολοκλήρου στους ηθοποιούς του. Δημιούργησε μια σκηνοθετική επιμέλεια που κάθε τέχνασμα παράγεται από τους ίδιους. Σε έναν τόσο περιορισμένο χώρο κατάφερε να παρουσιάσει μια ζωηρή και ζωτική σκηνοθεσία. Οι ηθοποιοί χρησιμοποιούν τα χέρια τους, τα πρόσωπα τους, το σώμα τους καθώς και τις φωνές τους δημιουργώντας μια φυσική εξέλιξη. Ακόμα και η ύπαρξη της μουσικής γεννιέται από την ίδια τη φωνή τους. Οι έξι κολώνες που ουσιαστικά αποτέλεσαν το σκηνικό του έργου βοήθησαν στην παρουσίαση μιας, πέραν των άλλων, και φωτογραφικής σκηνοθεσίας με τον εξής τρόπο. Ξεπροβάλλοντας ο κάθε ηθοποιός πίσω από αυτές, δημιουργούνταν ένα φανταστικό πλαίσιο φωτογραφίας, φέρνοντας τον καθένα ξεχωριστά, σε πρώτο πλάνο.
Η ευρηματική και χαρισματική αυτή σκηνοθεσία ξεκίνησε και έκλεισε, κρατώντας όλοι οι ηθοποιοί τα ρούχα τους στα χέρια(όχι, δεν εμφανίστηκαν γυμνοί)…
Ο συμβολισμός;
Το ξεδίπλωμα της “γυμνής” αλήθειας των χαρακτήρων που παρουσιάστηκαν μπροστά μας…
.
Όσον αφορά τους φωτισμούς της παράστασης, από την Έλενα Κώτση, χαρακτηρίστηκαν από έντονο και καθάριο φως. Η ένσταση που θα θέλαμε να εκφράσουμε είναι ότι σε κάποια σημεία του έργου ένας χαμηλότερος φωτισμός ή ένα σκοτάδι θα βοηθούσε περισσότερο στην εξέλιξη του έργου προβάλλοντας με αυτό τον τρόπο και κάποια πιο σκοτεινά στοιχεία του θεατρικού.
Καταλήγοντας [=]
Επρόκειτο για μία άκρως καλλιτεχνική παράσταση που αν και σε σημεία της, η ζωή των κατοίκων του φανταστικού αυτού χωριού, μας δυσκόλεψε, ωστόσο μας αντάμειψαν όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της. Η καταπληκτική σκηνοθεσία και η ταλαντούχα ερμηνεία όλων των ηθοποιών μας έκανε να πιστέψουμε σε έναν άλλον κόσμο, λιγότερο ρεαλιστικό από τον δικό μας, ξαναβρίσκοντας λίγη από τη χαμένη παιδικότητα μας…
Βαθμολογία:
6.5 στα 10
Υγ. Θα θέλαμε να αναφερθούμε στην «ιδιαίτερη» διαρρύθμιση του μικρού αυτού θεάτρου και των δυσκολιών που προέκυψαν λόγω αυτού. Το θέατρο κατάμεστο και οι θέσεις τοποθετημένες με τέτοιο τρόπο ώστε οι θεατές να μην μπορούν ούτε καν να κουνηθούν. Το πρόβλημα αυτό σαφέστατα προκάλεσε τη δυσανασχέτηση του κοινού καθώς και τη δυσκολία στην ευχάριστη παρακολούθηση του έργου. Καλό είναι λοιπόν πέραν της εμπορικής επιτυχίας μιας παράστασης και της μεγάλης προσέλευσης θεατών που προσδοκούμε, να φροντίζουμε και τις ανάγκες τους πριν τους καλωσορίσουμε…
συντελεστές:
συγγραφέας: Ντύλαν Τόμας
μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
σκηνοθεσία: Δαμιανός Κωνσταντινίδης
σκηνικά-κοστούμια: Απόστολος Αποστολίδης
μουσική: Κωστής Βοζίκης
επιμέλεια κίνησης: Αντιγόνη Μπάρμπα
φωτισμοί: Έλενα Κώτση
βοηθός σκηνοθέτη / χειρισμός κονσόλας φώτων: Χρήστος Τζιούκαλιας
βοηθός σκηνογράφου: Ελίνα Ευταξία
παίζουν:
Δανάη Κλάδη
Χρήστος Μαστρογιαννίδης
Αναστασία Μιροσνιτσένκο
Ορέστης Παλιαδέλης
Χρήστος Παπαδόπουλος
Μαρία Ιωάννα Παπαθανασίου
Αναστάσης Δημήτρης Ροϊλός
Στεργιάνα Τζέγκα
φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καντόρος
σχεδιασμός διαφημιστικού υλικού: Αμαρυλλίς Κόκκου
Φωτογραφικό υλικό
