.
Είδαμε & σχολιάζουμε…
/
Τι κι αν έχει περάσει ένα μισάωρο από την υποτιθέμενη έναρξη και η ώρα δείχνει παρά τέταρτο, τι κι αν το «Αθήναιον» έχει φουλάρει από κόσμο, τι κι αν τα μάτια μας έχουν ξεζουμίσει το σκηνικό, ο Αφέντης και ο Δούλος δεν λένε να ξεμυτίσουν. Άτιμες οι πρεμιέρες σκέφτομαι, πάντα προβληματικές και πάντα ιδιότροπες…
Με τα πολλά, εμφανίζονται επιτέλους οι πρωταγωνιστές Δημήτρης Λιγνάδης και Γιώργος Νανούρης, φορώντας τα καθημερινά τους… «Περιμένουμε να κλείσετε τα κινητά σας καθώς τα φώτα που χρησιμοποιούμε μας δημιουργούν πρόβλημα… είναι επικίνδυνα» μας είπαν, και χωρίς να αποχωρήσουν συνέχισαν εξιστορώντας με χαλαρή σχεδόν παρείστικη διάθεση και ρίχνοντας πάσα ο ένας στον άλλον, την ιστορία του διηγήματος του Λέοντος Τολστόι που πρόκειται κάποια στιγμή να δούμε…
,.
.
Μένω έκπληκτος…
Τι μας λένε;
Γιατί μας τα λένε;
Που βρισκόμαστε;
Σε ποιους απευθύνονται;
Όσο με ζώνουν τα φίδια… αυτοί απτόητοι συνεχίζουν τονίζοντας τη σημασία του έργου και κάπου εκεί, προφανώς για να καταλάβουν και οι τελευταίοι ελαφρόμυαλοι… ποιο είναι το νόημα της ζωής… όλως τυχαίως, το τονίσω… όλως τυχαίως, ο Λιγνάδης αναφέρει πως είχε ένα περαστικό, όταν ταλαιπωρημένος από «κακουχίες της ζωής», κόντεψε να χάσει τη ζωή του και πριν την μεταφορά του με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο, συνάντησε στη γειτονιά που έμενε, μια «μεγάλη αγκαλιά», γεγονός που του έδωσε κουράγιο και ελπίδα…
…κάνω γκλου-γκλου το κεφάλι μου…
.
Θου Κύριε λέω μέσα μου σκεπτόμενος αν βρίσκομαι σε νηπιακή παράσταση, ή εάν πρόκειται για νέα θεατρικά «αθηναϊκά» ήθη, έχοντας την απορία τι άλλο θα ακούσουμε και εν τέλει πότε θα δούμε την παράσταση που «συγκλόνισε κοινό και κριτικούς»… τρομάρα τους! Γεγονός όμως είναι, πως ως ανυποψίαστος θεατής, που πάντα αποζητά τη μαγεία και το «άρωμα» σε μια νέα θεατρική παράσταση, με ξενέρωσαν…
.
Μου χαλάσατε τη μαγιά βρε παιδιά, πώς να το κάνουμε… και ακόμη δεν αρχίσατε…
Και πριν περάσουμε στο ζουμί της υπόθεσης όπου μας μεταφέρει την ιστορία, γραμμένη πριν 125 χρόνια, ενός πλούσιου έμπορου που αψηφά τις ακραίες καιρικές συνθήκες και με μοναδικό κίνητρο το κέρδος, αποφασίζει να βγει με τον υπηρέτη του μέσα στη νύχτα για να προλάβει να αγοράσει πρώτος ένα κτήμα σε τιμή ευκαιρίας. Στο δρόμο, εξαιτίας μιας δυνατής χιονοθύελλας, χάνονται στις παγωμένες εκτάσεις της ρωσικής επαρχίας. Οι δύο άντρες βρίσκονται τώρα ανυπεράσπιστοι μπροστά στους κινδύνους της μανιασμένης φύσης. Ο αφέντης θα προσπαθήσει να σώσει τον εαυτό του αφήνοντας τον δούλο μόνο και αβοήθητο. Πολύ σύντομα όμως θα βρεθεί στην ίδια θέση μ’ αυτόν και τότε θα ακούσει για πρώτη φορά την καρδιά του να χτυπά πραγματικά…
Όλα αυτά στα γραφτά, καθώς ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Νανούρης εκεί που μας εντυπωσίασε με τις σκηνοθετικές «εφευρέσεις» του, (αχ! αλησμόνητη «Κατερίνα»), θεώρησε ως ενδεδειγμένη για την περίσταση σκηνοθετική οδηγία, το ήμισυ της παράστασης να περιέχει αφήγηση και το άλλο μισό να το βλέπουμε ερμηνευμένο από τους ηθοποιούς. Όπου στα δύσκολα σημεία, εκεί που πιθανόν θα αντιλαμβανόμασταν το μέγεθος του συναισθήματος του ρώσικου πονήματος στα πρόσωπα των ηρώων, οι ηθοποιοί αφηγούνταν στεγνά την εξέλιξη μέχρι την επόμενη πράξη και φτου από την αρχή.
.
Η μέθοδος αυτή ίσως να άγγιζε κάποια παιδιά, ή να βόλευε κάποιους θεατές που πρώτη φορά έβλεπαν θέατρο από επαγγελματίες ηθοποιούς, ωστόσο και γι’ αυτούς, επρόκειτο για μια αλλεπάλληλη άτεχνη ραφή.
Αναρωτιέμαι τι ελκυστικό βρήκε ο Νανούρης σε αυτή την τραγική και απαράδεκτη μέθοδο, που πλέον και σχολικές παραστάσεις, σπάνια εφαρμόζουν. Όπου ως θεατρική πράξη δεν αναδεικνύει την ουσία ή αν θέλετε το νόημα του κειμένου και το συναίσθημα πάει στράφι για να μην αναφερθώ στα μυνήματα που τόσο πολύ κόπιασαν να μας πείσουν στην αρχή. Με εύκολα τερτίπια ξεπετάξαν ένα βαθυστόχαστο κείμενο, δημιούργησαν ίντριγκες στην εισαγωγή και εκτέλεσαν τον Λέων Τολστόι σε μια μόλις ωρίτσα. Εξού και η επιτηδευμένη καθυστέρηση.
Κοντά σε όλα αυτά, ένα εμβληματικό έλκηθρο και κάποιες μεγάλες λωρίδες πανιών στα χρώματα του πάγου μπορεί να τόνιζαν το ακραίο ψύχος της εποχής, ήταν όμως τόσο αποσπασματική η απόδοσή τους πάνω στη σκηνή, που τίποτα δεν μπορούσε να τους σώσει.
Το μόνο θετικό στοιχείο μιας ολότελα απογοητευτικής παράστασης, κάποιες μουσικές γρατζουνιές από την κιθάρα του μουσικού Λόλεκ.
Αυτά, δεν επιθυμώ να σχολιάσω τίποτα άλλο, ούτε να χαραμίσω τον χρόνο μου. Και η ανέχεια έχει τα όριά της.
Βαθμολογία
3 στα 10
.
.
.
————————————————
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 20/9/2017 έως 31/05/2018 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 8α Θεατρικά (Κουλτουρο) Βραβεία Θεσσαλονίκης 2018 που θα πραγματοποιηθούν πρώτο 15νθήμερο Ιουνίου 2018
==========================
Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα.
Πρόγραμμα παραστάσεων ΚΛΙΚ ΕΔΩ
=========================
ΕΙΔΑΜΕ & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ
===========================
Θεατρικά Κουλτουροβραβεία Θεσσαλονίκης [σελίδα ανακοινώσεων]
Facebook page
==============================
Kάντε like στη σελίδα του Kulturosupa.gr στο facebook και ακολουθήστε μας στο twitter για να βλέπετε πρώτοι όλη την ροή πληροφοριών και να μαθαίνετε όλους τους νέους διαγωνισμούς προσκλήσεων
Φωτογραφικό υλικό
