Ένα ενιαίο και αδιαίρετο σύνολο η παράσταση “Τα φώτα στο βάθος”. Είδαμε στο Μηχανής Θέατρο και σχολιάζουμε.
ΥΓ: Η πρώτη και η τελευταία ιστορία που αναφέρεται στην παράσταση, σχετίζεται με τη σχετικά πρόσφατη γενοκτονία στη Λιβύη και δραματοποιείται με τη θέαση αυτής της πατρίδος, από τα νότια της Κρήτης. Επειδή οι συμπτώσεις είναι τροχαία , αναφέρουμε ότι από εκεί ακριβώς σε όλη μας την παιδική ηλικία παρατηρούσαμε και συναναστρεφόμασταν τους Λίβυους, που επισκέπτονταν τη νήσο μας με καραβάκια πάρα πολύ συχνά, και δημοσίως αναφέρουμε, ότι ανά την υφήλιο δεν υπάρχει άλλος λαός που να αγάπησε τον τόπο του όπως οι φίλοι μας οι Λίβυοι την Λιβύη [την οποία και δεν εγκατέλειψαν ποτέ, με τα γνωστά τραγικά γεγονότα].
Και η αλήθεια είναι ότι τα νότια άκρα της Κρήτης , τα νοτιότερα δηλαδή της Ευρώπης (ο Μινωικός πολιτισμός θεμελίωσε την Ευρώπη) συναντούν τη μεγάλη Αφρικανική Ήπειρο ή αν αλλιώς θέλετε τη mama Africa. Και ορθώς οι συντελεστές της παράστασης διάλεξαν την ιστορία/τραγωδία αυτή για την έναρξη και το φινάλε, προσφέροντας μας μια μητρική χροιά, ως φόρο
Φωτογραφικό υλικό
