Εκφραστική Edith Piaf, Μίλλη Καραλή, αν δεν την έθαβε η αδιάφορη σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαλλισόβα.
Πήγαμε, είδαμε, σχολιάζουμε…
Επισκεφτήκαμε το θέατρο Βεργίνα για να παρακολουθήσουμε και να ταξιδέψουμε με τη παράσταση «Η ζωή της Εντίθ Πιάφ», με πρωταγωνίστρια την ερμηνεύτρια Μίλλη Καραλλή και παραθέτουμε παρακάτω τη γνώμη μας…
Ένα ταξίδι στη ρομαντική μεταπολεμική ατμόσφαιρα του Παρισιού, εκεί όπου η μεγάλη ντίβα ανέτειλε με τη φωνή της και κατέκτησε το μουσικό στερέωμα σημαδεύοντας μια ολόκληρη εποχή. Η παράσταση – φόρος τιμής πραγματοποιείται στα πλαίσια των παγκόσμιων εκδηλώσεων με αφορμή τα 50 χρόνια από τον θάνατο της μεγάλης τραγουδίστριας.
Καταρχήν η παράσταση αναφέρεται ως μουσικοθεατρική και οφείλουμε να επισημάνουμε ότι ο κύριος κορμός της παράστασης είναι το ερμηνευτικό κομμάτι των υπέροχων γαλλικών τραγουδιών, της μεγάλης αυτής ντίβας του Παρισιού και σε δευτερεύων ρόλο η πρόζα της παράστασης.
Στη σκηνή του όμορφου αυτού θεάτρου μας υποδέχτηκε μια άκρως ταλαντούχα ορχήστρα, με ενορχηστρωτή τον Νίκο Λαβράνο, που μέσα από τις μελωδίες τους, καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, μας μετέφεραν στα σοκάκια του Παρισιού ,στην όμορφη Champs-Elysées, στη Πλας ντε λα Κονκόρτ, στον ανυπόφορο ρομαντισμό της Πόλης του Φωτός…
Στη σκηνή, κατόπιν μιας ολιγόλεπτης αναπαραγωγής με διάφορες κινούμενες εικόνες -ακαλαίσθητη επιλογή-εμφανίστηκε η πρωταγωνίστρια και ερμηνεύτρια Μίλλη Καραλή. Μπροστά μας άρχισε να ξεδιπλώνει τη ζωή της Πιάφ, μια ζωή γεμάτη τραγούδι, έρωτα, πάθος, δυναμισμό και έναν απόλυτο ρομαντισμό… Κάθε τραγούδι της και κάθε ερμηνεία αφιερωμένο σε αυτόν, τον ανυπόφορο και ανάξιο έρωτα που νικάει τα πάντα… Που προστατεύει τη ψυχή της αλλά και τον μεγαλύτερο έρωτα της, το Παρίσι, από όλα τα δεινά..
Η Μίλλη Καραλή κατάφερε μέσα από τη τραγουδιστική της ερμηνεία να μας περάσει όλα αυτά τα συναισθήματα που συνόδευαν τη Γαλλίδα ερμηνεύτρια με απόλυτη εκφραστικότητα, ταλέντο, ψυχή κάνοντας μας πολύ συχνά, αν και με παντελή άγνοια της γαλλικής διαλέκτου, να κατανοήσουμε και να αισθανθούμε κάθε λέξη και κάθε στίχο. Να ερωτευτούμε μαζί της και να σιγοτραγουδήσουμε το Padam, padam,το La vie en rose, το Νοn je ne regretted rien.
Σε αντίθεση με την άκρως ταλαντούχα ερμηνεία της σε αυτό το σκέλος η πρόζα της ήταν πολύ πιο αδύναμη και ανώριμη, με έλλειψη εκφραστικότητας και συναισθήματος παρά τη προσπάθεια της, που έγινε αντιληπτή από εμάς…
Η θεατρική της ερμηνεία ήταν βαριά και άμεση που δεν ταίριαζε με τον ερωτισμό και τη σαγήνη που εκφράζουν τα τραγούδια της, στοιχεία που δόθηκαν και παρουσιάστηκαν άκρως ταλαντούχα στο σημείο των τραγουδιών της.
Η ερμηνεύτρια έβρισκε ξεκάθαρα τον εαυτό της αλλά και την Πιάφ, στα τραγούδια της αποδίδοντας μια όμορφη, ερωτική και ταξιδιάρικη ερμηνεία που οφείλουμε να ξανά τονίσουμε.
Το κείμενο ήταν γρήγορο και βιαστικό με περισσότερη έμφαση στην πολυτάραχη ερωτική ζωή της Εντίθ Πιάφ και λιγότερο στην καλλιτεχνική της γέννηση και πορεία. Ένα στοιχείο που μετέτρεπε ακόμα περισσότερο τη φύση της παράστασης σε μουσικοχορευτική και όχι θεατρική. Το «θεατρικό» κείμενο προστέθηκε ως ένα είδος συνδέσμου μεταξύ των τραγουδιών και της ιστορίας πίσω από αυτά θέτοντας με αυτό τον τρόπο σαφέστατα τις παριζιάνικες μελωδίες σε πρώτο πλάνο.
Η σκηνοθεσία της παράστασης, από τον Δημήτρη Μαλλισόβα, αδιάφορη, χάνοντας μια τεράστια ευκαιρία έχοντας ως καμβά τις μουσικές της Πιάφ να δημιουργήσει κάτι πραγματικά όμορφο…
Η «κρύα» προσθήκη των ενδιάμεσων video, σε μορφή προτζέκτορα, αποτυπώνοντας είτε κάποιες αδιάφορες εικόνες, είτε τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής της να παρουσιάζουν έναν ολιγόλεπτο μονόλογο δεν βοήθησε καθόλου στην εξέλιξη της παράστασης. Κάποια παιχνίδια της πρωταγωνίστριας με τους θεατές, περπατώντας ανάμεσα τους θεωρήθηκε ως μια τετριμμένη και αμήχανη σκηνοθεσία που δεν πέτυχε ένα εναρμονισμένο αποτέλεσμα.
Μία ανέμπνευστη σκηνοθεσία που της έλειπε συναίσθημα, χρώμα και εικόνα του ρομαντικού Παρισιού και της μεγαλύτερης εκπροσώπου αυτού…
Καταλήγοντας [=]
Ένα δίωρο μουσικό και όχι θεατρικό ταξίδι στη ζωή της Εντίθ Πιάφ , με μια ταλαντούχα ερμηνεύτρια που ταξίδεψε τους θεατές μέσα από τα τραγούδια της μεγάλης αυτής κυρίας του Παρισιού, σε έναν ξεχασμένο ρομαντισμό… Τότε που ο έρωτας ήταν η κινητήριος δύναμη για όλα,τότε που ο έρωτας ήταν ανυπόφορος, μεγάλος και ειλικρινής, έμπνευση για όλα. Μα πάνω από όλα η ίδια η ζωή… Όπως αυτή της Εντίθ…
Βαθμολογία
6 στα 10
Εντίθ Πιάφ: η Μίλλη Καραλή
Σκηνοθεσία – Κείμενα: Δημήτρης Μαλισσόβας
Ενορχήστρωση – Διεύθυνση Ορχήστρας: Νίκος Λαβράνος
Σκηνοθεσία – Κείμενα: Δημήτρης Μαλισσόβας
Ενορχήστρωση – Διεύθυνση Ορχήστρας: Νίκος Λαβράνος
Φωτογραφικό υλικό
