Είδαμε τη παράσταση «Μάουτχαουζεν» στο θέατρο Badminton και σχολιάζουμε… Μην είδατε την αγάπη μου;
Βρεθήκαμε στο θέατρο Badminton για την επανάληψη της παράστασης ή ντοκουμέντο όπως θα λέγαμε σωστότερα «Μάουτχαουζεν» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Στα σκηνοθετικά ηνία ο Θέμης Μουμουλίδης, με τη μουσική επιμέλεια του Μίκη Θεοδωράκη και του Gustav Mahler [με την ερμηνεία τους από την 18 μελής ορχήστρας Academica]. Τους ρόλους του συγκλονιστικού αυτού κειμένου ερμηνεύει ένας πολυπληθής θίασος, 30 ατόμων επί σκηνής ,με κορυφαίους τους Στέλιο Μάινα και Άρη Λεμπεσόπουλο. Στα τραγούδια της παράστασης η Ρίτα Αντωνοπούλου.
Μάουτχαουζεν ή Νταχάου ή Άουσβιτς ή… και μια ιστορία αιματηρή που για τον σπουδαίο Ιάκωβο Καμπανέλλη υπήρξε αληθινή. Το Μάουτχαουζεν είναι το στρατόπεδο που ο ίδιος βρέθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και που στην ουσία αποτελεί την αληθινή μαρτυρία του από όσα έζησε εκεί. Ο “καλύτερος” τρόπος δηλαδή για να ξεκινάς τη ζωή σου βρισκόμενος μέσα στο απεχθέστερο και στο πιο παράλογο έγκλημα της νεότερης ιστορίας !
Η υπόθεση του κειμένου αλλά και το θέμα της παράστασης, που διήρκησε δύο ώρες απνευστί, είναι η ζωή των κρατουμένων στο συγκεκριμένο στρατόπεδο με την παράλληλη αφήγηση ιστορικών στιγμών που σφράγισαν την Ευρώπη και κατ΄ επέκταση ολόκληρο τον κόσμο, με συνέπειες που αντέχουν, ας μη γελιόμαστε, μέχρι σήμερα. Εδώ και το επίκαιρο ή αν θέλετε η ανάγκη για την επανάληψη της θεατρικής απόδοσης του «Μάουτχαουζεν» επί των ημερών μας που σε ελεύθερη μετάφραση ο ιστορικός ή ο θεατρικός συγγραφέας του μέλλοντος θα ονόμαζε σχεδόν σκοτεινών….
Και η πραγματικότητα είναι ότι στα αυτοβιογραφικά/ρεαλιστικά κείμενα είναι δύσκολο να αρθρώσεις μια θεατρική γνώμη όσο κι αν ειλικρινά η θεατρική αναπαράσταση σε συγκίνησε ή όχι. Σε αυτά τα γραφόμενα, που ξεδιπλώνονται επί σκηνής και ειδικά στην περίπτωσή μας από την πένα του Ι. Καμπανέλλη και της δεδομένης χρονικής στιγμής που αναβιώνει ,η όποια αφήγηση και περιγραφή μάλλον ωχριά. Στο παρόν μας κείμενο και κατά εξαίρεση θα τα γράψουμε συνοπτικά με τα συμπεράσματα δικά σας.
Στα συν [+] της παράστασης
1. Το ίδιο το αυτοβιογραφικό κείμενο του Ιάκωβου Καμπανέλλη με όλες τις ακόλουθες σκέψεις σχετικά με την ατομική του πορεία αλλά και συλλογικά αναφορικά με αυτήν την πολύπαθη Γηραιά Ήπειρο.
2. Οι δύο κορμοί/ πρωταγωνιστές Στέλιος Μάινας και Άρης Λεμπεσόπουλος ως κύριοι αφηγητές που εναλλάσσουν ρόλους εσωτερικούς και εξωτερικούς αναφορικά με την όλη δράση και πλοκή. Συγκινητικός ο ένας, κραταιός ο άλλος και αντιστρόφως, με τα λεγόμενά τους/ σπαραγμοί ιστοριών από αυτές που σου είναι αδύνατον να ακούσεις για πολύ ώρα και πόσο περισσότερο να τα ερμηνεύεις επί σκηνής. Και οι δύο τους εξαιρετικοί, απλά και αφηγηματικά!
3. Η ζωηρή αντίθεση των νεαρών ηθοποιών/θιάσου επί σκηνής, σε ένα σύνολο περίπου 26 ατόμων, με τη ζοφερότητα του πολέμου ,των βασανιστηρίων και της απίστευτης επιθετικότητας ,που μόνο ο άνθρωπος δίνει στον συνάνθρωπο του.
4. Η μελοποίηση της παράστασης και τα ιστορικά τραγούδια που ερμήνευσε ξεχωριστά η Ρίτα Αντωνοπούλου και που αδιαμφισβήτητα είναι φανερό [ξανά] ότι της ταιριάζει το πολιτικό/συλλογικό τραγούδι.
5. Η θεατρική επεξεργασία από τους Στέλιος Μάινας – Θέμης Μουμουλίδης- Κάτια Σπερελάκη
Στα πλην[-] της παράστασης
1. Η σκηνοθεσία με τα συχνά της «χλομιάσματα» εν αντιθέσει της «ζωηράδας» των λέξεων του κειμένου, που ωστόσο σεβάστηκε. Και όσο κι αν υπήρχε μια ακολουθία στα γεγονότα και μία άξια οικονομία, η θεατρική εικονοποίηση τους είχε πολλά αμήχανα κενά και αδυναμίες πρωτοτυπίας, με ελάχιστες εύστροφες στιγμές όπως αυτή του εξαιρετικά αποδοσμένου από τον Καμπανέλλη αλλά και Μουμουλίδη, «Κυριακάτικου έρωτα» στο στρατόπεδο συγκέντρωσης [του φαντασιακού εν δυνάμει έρωτα (μόνο με τα μάτια) ανάμεσα σε συρματοπλέγματα και κατακερματισμένα/σακατεμένα κορμιά, γυναικών και ανδρών].
2. Οι φωτισμοί.
3. Τα αναμενόμενα σκηνικά και κουστούμια.
Εν κατακλείδι[=]
Η παράσταση “Μάουτχαουζεν” είναι για την ασθενή μας ιστορική μνήμη, για την επίκαιρη ζοφερή πραγματικότητά μας και για τη γενναιότητα κάποιων που έζησαν, έγραψαν και μετέφεραν την αξία του μοναδικού αερίου/οξυγόνου που μας αρμόζει και ονομάζεται Ελευθερία.
Βαθμολογία
7 στα 10
.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης
Θεατρική μεταφορά:Στέλιος Μάινας – Θέμης Μουμουλίδης- Κάτια Σπερελάκη
Video: Άσπα Σιώκου
Σκηνικό – Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού
Κινησιολογική επεξεργασία: Αποστολία Παπαδαμάκη
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Παραγωγή : 5η Εποχή
Την ορχήστρα Academica, διευθύνει ο Στάθης Σούλης.
Τα τραγούδια ερμηνεύει η Ρίτα Αντωνοπούλου.
Τους ρόλους ερμηνεύουν:
Στέλιος Μάνιας, Άρης Λεμπεσόπουλος, Μαριάννα Πολυχρονίδη, Χρήστος Πλαϊνης, Γιώργος Παπαπαύλου, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Κώστας Βελέτζας, Κωνσταντίνος Φάμης, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου, Παναγιώτης Γουρζουλίδης, Ευθύμης Μπαλαγιάννης, Ελένη Ζαραφίδου, Πάνος Γκιουλής, Βαγγέλης Σαλεύρης, Γιώργος Πέππας, Γιώργος Μιχαλιτσιάνος, Τόνια Αποστόλου, Φρίξος Μανασάκης, Ανθή Φουντά, Βικτώρια Φωτά, Ελένη Θωμοπούλου, Βασιλική Γεωργικοπούλου, Δημήτρης Παγώνης, Κωνσταντίνος Δημητρακάκης, Κωνσταντίνος Τσονόπουλος, Δημήτρης Τσικούρας.
Για τις ανάγκες της παράστασης ετοιμάζεται και θα εκδοθεί ένα αφιέρωμα στο Μαουτχάουζεν αλλά και σε όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί , κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Την έκδοση θα συνοδεύουν και οι μουσικές και τα τραγούδια της παράστασης.
Προπώληση: Viva.gr, Public, Ιανός, βιβλιοπωλεία Παπασωτηρίου, Θέατρο Badminton.
Τιμές εισιτηρίων: 29 €, 22 €, 17 €, 12 €
Για την πρώτη και δεύτερη παράσταση τα εισιτήρια για τις ζώνες Α,Β,Γ, θα πωλούνται με έκπτωση 30%.
Παραστάσεις:
ΠΕΜΠΤΗ 9/10 ΩΡΑ 21.00
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/10 ΩΡΑ 21.00
ΣΑΒΒΑΤΟ 11/10 ΩΡΑ 18.00
ΣΑΒΒΑΤΟ 11/10 ΩΡΑ 21.30
ΚΥΡΙΑΚΗ 12/10 ΩΡΑ 17.30
ΚΥΡΙΑΚΗ 12/10 ΩΡΑ 21.00
ΔΕΥΤΕΡΑ 13 /10 ΩΡΑ 21.00
ΤΡΙΤΗ 14/10 ΩΡΑ 21.00
ΤΕΤΑΡΤΗ 15/10 ΩΡΑ 18.00
ΤΕΤΑΡΤΗ 15/10 ΩΡΑ 21.00
ΠΕΜΠΤΗ 16/10 ΩΡΑ 21.00
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/10 ΩΡΑ 21.00
ΚΥΡΙΑΚΗ 19/10 ΩΡΑ 20.00
Φωτογραφικό υλικό
