Ευχάριστο και χαριτωμένο «Το Ελεύθερο ζευγάρι», αλλά ως εκεί… Είδαμε στο μικρό Αθήναιον και σχολιάζουμε…
Περί σχέσεων ζευγαριού και πάλι ο λόγος ως ένα θέμα προφανώς ανεξάντλητο. Που δεν θα πάψει να τροφοδοτεί διαρκώς τις συγγραφικές πένες σε όλες τις απίθανες εκδοχές του. Τούτη τη φορά μέσα από την πένα των Ντάφιο Φο – Φράνκας Ράμε, στην παράσταση «Το ελεύθερο ζευγάρι» στο θέατρο Αθήναιον και σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Λιακόπουλου. Μια «θεότρελη κωμωδία» και ένας καμβάς λίγο – πολύ γνωστός: «Εκείνη… εκείνος… ο γάμος τους… οι απιστίες του… ο εραστής της… οι συνεχείς απόπειρες αυτοκτονίας… η ζήλια τους… η αγάπη τους… και μια εξομολόγηση στους θεατές που θα μοιραστούν αμφίδρομα τα συζυγικά τους προβλήματα».
Πράγματι όλα αυτά διαδραματίστηκαν τόσο επί σκηνής όσο και κάτω από αυτήν. Όπου το ζευγάρι της ιστορίας, με αφορμή την τελευταία απόπειρα αυτοκτονίας της «μπουχτισμένης» συζύγου, αρχίζει να ξετυλίγει το κουβάρι της σχέσης, να εκθέτει τα του οίκου του, να συγκρούονται μεταξύ τους, να βγάζουν τα άπλυτα στη φόρα, να εκφράζουν απωθημένα, να βάζουν έξυπνα το κοινό στο παιχνίδι. Με τον άπιστο σύζυγο – υπέρμαχο των «ανοιχτών» ή «ελεύθερων» ζευγαριών, να ενθαρρύνει τη συμβία του να ακολουθήσει τη δική του οδό των εξωσυζυγικών σχέσεων, ως υποτίθεται τρόπο αναθέρμανσης του γάμου τους. Και όταν εκείνη ενδίδει και αποκτά εραστή, ο σούπερ «προοδευτικός» σύζυγος, αντιδρά σούπερ… συντηρητικά με τις κλασικές αναμενόμενες αντιδράσεις του ζηλιαρόγατου που υπονομεύει όσο και όπως μπορεί τον ανταγωνιστή. Για να αποδειχτεί όλο αυτό μια φάρσα με… διπλή ανατροπή και ένα κωμικό φινάλε. Άλλωστε η έντονη κωμικότητα διατρέχει την παράσταση από την αρχή μέχρι το τέλος, χαρίζοντας 90 λεπτά χαλαρωτικής ευφορίας.
Σημαντικά τα θετικά στοιχεία (+) της παράστασης με πρώτιστο:
– Την δημιουργική, ευρηματική σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Λιακόπουλου. Που έδωσε μια αυθεντική κωμωδία καλοστημένη, με μοντέρνα ματιά, με ενδιαφέρουσες πινελιές, με γρήγορο ρυθμό. Παρότι έλειπαν η πλοκή και η δράση, κατάφερε με την έξυπνη κινητικότητα των ηρώων και τη βοήθεια εύστοχων ευρημάτων να προσδώσει στους διαλόγους δραματοποίηση και ζωντάνια, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον. Χωρίς καθόλου χάσματα, με συχνές εναλλαγές, εμβόλιμα «υπαινικτικά» τραγούδια ελάχιστων λεπτών και ταυτόχρονη «παγωμένη εικόνα» των ηρώων, παιχνίδι με το κοινό στην πλατεία…
– Επίσης δυνατό σημείο της παράστασης οι ερμηνείες των δύο ταλαντούχων πρωταγωνιστών με το αυθεντικό κωμικό ταλέντο, έστω κι αν σε στιγμές γλίστρησαν στην υπερβολή και παρακάτω θα εκφράσουμε ενστάσεις ως προς την ταυτότητα των ρόλων. Ο Γιώργης Κοντοπόδης – σε διπλό ρόλο, συζύγου και (για λίγο) γιού, υπήρξε απολαυστικότατος, έχοντας επιπλέον υιοθετήσει μια πολύ επιτυχημένη κρητική προφορά, ως έξτρα κωμικό στοιχείο. Με ιδιαίτερη και αστεία κινησιολογία, έντονη εκφραστικότητα, αμεσότητα στην ατάκα και την επικοινωνία με το κοινό, καλοδουλεμένα εκφραστικά μέσα, αυθεντικό χιούμορ. Η Χριστίνα Βογιατζή, επίσης άμεση, πληθωρική, αεικίνητη, με σκηνική άνεση, άψογη εκφορά του λόγου αλλάζοντας επιπλέον φωνές και βέβαια και οι δυο τους εξαιρετικοί στο είδος του stand up comedy και στο επιτυχημένο παιχνίδι με το κοινό.
– Όσον αφορά στην απόδοση- προσαρμογή του κειμένου, θα καταχωρίσουμε το αποτέλεσμα στα θετικά της παράστασης, καθώς απολαύσαμε έναν φρέσκο λόγο, χειμαρρώδη, έξυπνο χιούμορ και ατάκες, χωρίς καθόλου βωμολοχίες ή πιασάρικα αστειάκια του συρμού, συνήθη σε παρόμοια θεματολογία «σχέσεων». Με κάποια σημεία πραγματικά ευρηματικά ως προς την κωμικότητα.
.
Οι ενστάσεις μας (-) αφορούν κατ’ αρχήν:
– Στο ίδιο το έργο και τη δομή του, παρότι δεν γνωρίζουμε το πρωτότυπο του Ντάριο Φο, παρά μόνο αυτό που εισπράξαμε μέσα από τη συγκεκριμένη παράσταση. Δεδομένου ότι πραγματεύεται το κοινότυπο θέμα «σχέσεις ζευγαριού» μέσα από το ιδιαίτερο εύρημα ενός «ελεύθερου ζευγαριού», χωρίς ωστόσο αυτή η επιλογή να δικαιώνεται ή όχι, να οδηγεί σε κάποιο ζητούμενο. Δυο σύζυγοι κουρασμένοι, αντί χωρισμού, επιλέγουν εξωσυζυγικές σχέσεις που… ούτε τους γεμίζουν… ούτε «σώζουν» το γάμο… ούτε οδηγούν στο χωρισμό… ούτε καταλήγουν πειστικά κάπου… Και κυρίως η συγκεκριμένη «ριζοσπαστική» επιλογή δεν υποστηρίζεται από τους δομημένους χαρακτήρες των ηρώων όπως δίνονται μέσα στην παράσταση, παρά την τελική (διπλή) ανατροπή που προκαλεί επιπλέον λογικά ερωτήματα…
– Και εδώ υπεισέρχεται και η ένσταση όσον αφορά στην «ταυτότητα» των ρόλων που προαναφέραμε. Μια εικόνα συντηρητικών, συμβατικών και προβλέψιμων χαρακτήρων δεν δικαιολογεί πειστικά παρόμοιες υπερβάσεις. Ακόμη και σε μια «θεότρελη κωμωδία» που η υπερβολή δικαιολογείται, όταν επικρατεί ο απόλυτος ρεαλισμός, η έλλειψη αληθοφάνειας και τα λογικά χάσματα κλονίζουν τη γερή δομή της. Ας πούμε ένας άπιστος, γκομενιάρης σύζυγος δεν πείθει για τις προχωρημένες αντιλήψεις του, όταν κάθε λίγο μυξοκλαίει ή τρέμει τη συμβία. Και μια μέση, παραμελημένη σύζυγος που επιχειρεί «κωμικές» αυτοκτονίες δεν πείθει ούτε για την κατάθλιψη, ούτε για την ως δια μαγείας μεταμόρφωσή της σε «ερωμένη», υποθετικά ή μη, όταν δεν υπάρχουν σουρεαλιστικά στοιχεία… Έστω κι αν μέσα από τις ερμηνείες προκύπτει γέλιο.
– Για να πούμε την αλήθεια, δεν βοήθησαν καθόλου τα κοστούμια – ρόμπα και σώβρακο για τον σύζυγο, ρόμπα και μπεϊμπυ ντολ για τη σύζυγο- που δεν άλλαξαν ούτε στο δεύτερο μέρος της παράστασης, έστω ως δείγμα «μεταμόρφωσης». Όπως δεν βοήθησαν και οι φωτισμοί, σχεδόν επίπεδοι σε όλη τη διάρκεια. Βοήθησαν όμως σκηνοθετικά, μια σκάλα και μια κορνίζα, σε ένα εντελώς αφαιρετικό σκηνικό αποτελούμενο από κούτες για μια υποτιθέμενη «μετακόμιση» ως έξυπνο τρυκ, ενώ οι μουσικές παρεμβολές, έδωσαν μεν ζωντάνια αλλά κάποιες επιλογές θα μπορούσαν να είναι πιο εύστοχες.
Καταλήγοντας (=), οφείλουμε να πούμε ότι περάσαμε μιάμισυ ευχάριστη ώρα, χαλαρώσαμε, γελάσαμε με έξυπνες ατάκες, απολαύσαμε ωραίες ερμηνείες… αλλά χωρίς περαιτέρω προσδοκίες για όποια εμβάθυνση, πάνω σε θέματα άλλωστε χιλιοειπωμένα. Που μεταξύ μας και δεδομένων των συνθηκών, την ευφορία δεν την λες καθόλου λίγο…
.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ:
5,5 στα 10
ΒΙΝΤΕΟ ΑΥΛΑΙΑ ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ
-ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΑΛΠΗ ΤΗΣ «Κ» ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ. ΑΝ ΟΧΙ, ΨΗΦΙΣΤΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ 13 ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ αρκεί ΝΑ ΜΗ ΠΕΤΑΞΕΤΕ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΣΑΣ, δείτε που τι και πως… κλικ στο banner….
Φωτογραφικό υλικό
