Από την ανταποκρίτριά μας στην Αθήνα, Ρένα Καλπάκη
Ένα από τα πιο γνωστά έργα του Μολιέρου, ο Ταρτούφος, ξεκίνησε το θεατρικό του ταξίδι στο θέατρο Αλκυονίς. Ένα έργο 360 ετών που ακόμα «φωτογραφίζει» με μεγάλη ακρίβεια πρόσωπα και καταστάσεις του σήμερα. Η διαχρονικότητα όμως δεν είναι αρκετή πάντα για να ικανοποιήσει τον σημερινό θεατή κι εκεί είναι η πρόκληση κυρίως για τον σκηνοθέτη.
Σχετικά με την υπόθεση:Ένας αινιγματικός επισκέπτης εισβάλλει απροσδόκητα στην καθημερινότητα μιας ευυπόληπτης οικογένειας και τη φέρνει αντιμέτωπη με τις πιο σκοτεινές πτυχές της. Ο Ταρτούφος, με μοναδικά όπλα τον λόγο και τη φαινομενική αρετή, καταφέρνει να υπονομεύσει τη λογική, να μεταστρέψει τη θρησκευτική πίστη σε προσωπικό του όφελος και να διαστρεβλώσει θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες, όπως η φιλία, ο έρωτας και η τιμή.
Παρά τη μάσκα του ευσεβούς, αποκαλύπτεται ως ένας δεξιοτέχνης της εξαπάτησης. Ένα έργο-καθρέφτης της κοινωνίας, που μέσα από την κωμική του φόρμα, αποκαλύπτει με οξύτητα και διεισδυτικότητα τα αιώνια ανθρώπινα πάθη. Μια διαχρονική σάτιρα του Γάλλου δραματουργού για την υποκρισία, τη θρησκοληψία και τις ανθρώπινες αδυναμίες.
Η σκηνοθεσία της Έλενας Μαυρίδου δίνει έμφαση στην κίνηση των ηθοποιών αποδίδοντας μία σατυρική μορφή στους χαρακτήρες που υποδύονται. Αυτή η εσκεμμένη επιτήδευση προσδίδει μία μοντέρνα ματιά καθώς τα κοστούμια του Πάρι Μέξη συμπληρώνουν τη σκιαγράφηση του κάθε χαρακτήρα.
Στο σύνολό του ο θίασος, καλά ενορχηστρωμένος και χωρίς παραφωνίες. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, η Ιωάννα Παππά ζει το… δράμα της ως Ελμίρα κάτι που φαίνεται στο πρόσωπό της βγάζοντας γέλιο, όπως και η αφέλεια του Οργκόν από τον Μάξιμο Μουμούρη. Η Βασιλική Τρουφάκου στο ρόλο της Ντορίνα, παιχνιδιάρα, με την ενέργεια του ρόλου της να μας κρατά σε εγρήγορση.
Ο Γιάννης Τσορτέκης ως Ταρτούφος με το κατάλληλο φιζίκ ,δεν μας άφησε να ξεχάσουμε τα τελευταία λόγια του και διαχρονικά: «ακόμη και να με φυλακίσετε πάντα θα γεννιέται ένας Ταρτούφος».
Βαθμολογία: 6/10
