Αξιέπαινη προσπάθεια η παράσταση Αντιγόνη από την ομάδα «Omerta. Theatre». Είδαμε + σχολιάζουμε.
Με τις παραστάσεις της τραγωδίας του Σοφοκλή “Αντιγόνη” που παρουσιάστηκαν στο σχεδόν γεμάτο Θέατρο Κήπου από την ομάδα “Omerta Theatre”, την Πέμπτη 24 και την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014, συνεχίστηκαν οι Γιορτές Ανοιχτού Θεάτρου, που διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης.
Λίγα λόγια για το έργο : Μετά το θάνατο του Οιδίποδα, οι γιοί του Ετεοκλής και Πολυνείκης αποφάσισαν να κρατήσουν αυτοί την εξουσία βασιλεύοντας ένα χρόνο ο ένας και ένα ο άλλος. Τον πρώτο χρόνο βασίλεψε ο Ετεοκλής αλλά όταν ήρθε η ώρα να παραδώσει την εξουσία στον αδελφό του, δεν το έκανε και ο Πολυνείκης τότε πήγε στο Άργος, πήρε τους Αργείους συμμάχους του και επιτέθηκε εναντίον της Θήβας. Σε μονομαχία αλληλοσκοτώθηκαν τα δυο αδέλφια και τότε την εξουσία πήρε ο αδελφός της Ιοκάστης , ο Κρέοντας. Αυτός διέταξε να θάψουν με τιμές τον υπερασπιστή της Θήβας, τον Ετεοκλή, αλλά να αφήσουν άταφο, τον Πολυνίκη. Η αδελφή τους Αντιγόνη όμως, θεωρεί ότι αυτή η διαταγή είναι ενάντια στους θείους νόμους και αποφασίζει να την παραβεί και να τον θάψει μόνη της.
H θεατρική ομάδα «Οmerta Theatre», αποφάσισε να κάνει μια σύμπτυξη από τα κείμενα του Αισχύλου από τους Επτά επί Θήβας, της Ισμήνης του Γιάννη Ρίτσου και της Αντιγόνης του Ζαν Ανούιγ. Μια αρκετά αιρετική απόδοση κειμένου (από την Ελένη Μερκενίδου), άκρως ενδιαφέρουσα όμως. Το να παρουσιάζεις το ίδιο έργο, ουσιαστικά, μέσα από διαφορετικές γραφές και προσωπικότητες δηλώνει μια ιδιαίτερα κριτική ματιά με ένα βαθιά καλλιτεχνικό αποτέλεσμα!
Μεγάλο και αναμφισβήτητο συν (+) της συγκεκριμένης παράστασης οι ταλαντούχοι ερμηνευτές του (Φούλης Μπουντούρογλου, Γιάννης Βαρβαρέσος, Χριστίνα Γυφτάκη, Δημήτρης Δάγκαλης, Νίκος Κουνέλης, Ορέστης Κωνσταντινίδης, Λιλιάνα Νίγκρο, Θοδωρής Πολυζώνης, Ιωάννα Ρέτσα).
Νέα παιδιά με συναίσθημα, ψυχή, αγάπη για αυτό που κάνουν απέδωσαν ερμηνείες δουλεμένες και αρκετά ολοκληρωμένες. Σαφέστατα υπάρχει ακόμα δουλειά για αυτούς ώστε να εξελιχθούν στο έπακρον αλλά σαν πρώτο δείγμα παρουσίασης ήταν αρκετά ελπιδοφόρο. Μας ενθουσίασαν τα κομμάτια του Χορού όπου είχαν ένταση, εκφραστικότητα, αξιέπαινη κινησιολογία και πάνω από όλα αισθητική. Μια όμορφη, σύγχρονη ματιά! Υπήρχαν βέβαια κάποια σημεία του έργου, στην ερμηνεία κυρίως των βασικών χαρακτήρων, που ήταν υποτονικά και χρειάζονταν το κάτι παραπάνω για να καθηλώσουν, αλλά αν συνεχίσουν με τον ίδιο τρόπο η συγκεκριμένη θεατρική ομάδα έχει λαμπρό μέλλον μπροστά της.
Η σκηνοθεσία του έργου, από τον Παύλο Δανελάτο, κατάφερε να κάνει κάτι το πραγματικά ευφυές και ξεχωριστό. Οι ηθοποιοί εναλλάσσονταν από τους κεντρικούς ήρωες σε μέλη του χορικού με έναν επιτυχημένο και έντεχνο τρόπο χωρίς να καλλιεργείται λεπτό, σύγχυση στα νοήματα. Η σκηνοθετική καθοδήγηση, όσον αφορά μόνο το σκέλος του χορού, δημιούργησε έντονες, εκφραστικές χορογραφίες με τους ηθοποιούς να λειτουργούν άλλοτε ως ένα σώμα και άλλοτε ως μεμονωμένα άτομα παραμένοντας όμως μέρος του χορικού συνόλου.
Αυτό έδινε τη δυνατότητα να παρουσιαστεί ένα πιο ολοκληρωμένο αποτέλεσμα που ουσιαστικά ζωντάνευε τη παράσταση και κάλυπτε ένα ευρύ φάσμα, αναδεικνύοντας ξεχωριστά και το ταλέντο του κάθε ερμηνευτή.
Σύμμαχος της σκηνοθετικής αυτή επιμέλειας η ενδυματολογία των ηθοποιών (από τον Απόστολο Αποστολίδη) όπου βάζοντας η αφαιρώντας τους χιτώνες που φορούσαν φανέρωναν και τις συναισθηματικές διακυμάνσεις της κάθε σκηνής.
Η ιδέα του σκηνικού θα μαρτυρούσαμε ότι δεν μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Μας φάνηκε πρόχειρο και απλοϊκό.
Η μουσική του έργου, από τον Κώστα Βοζίκη, εξαιρετική! Αποτέλεσε έναν ξεχωριστό πρωταγωνιστή από μόνη της προωθώντας με ζωτικότητα κάθε κύρια στιγμή της παράστασης.
Το σημαντικότερο μείον (-) του συγκεκριμένου θεατρικού ανεβάσματος ήταν οι εγκληματικοί του θα λέγαμε φωτισμοί. Δεν γνωρίζουμε αν υπήρχε κάποιο τεχνικό πρόβλημα ή εξαρχής ήταν έτσι η έμπνευση αλλά φώτιζαν με έναν τελείως άκυρο τρόπο. Έκοβε συναισθήματα από σκηνές και άφηνε στο σκοτάδι τους ηθοποιούς σε βασικά μέρη της ερμηνείας τους. Μας έβγαλαν έναν ερασιτεχνισμό που δεν ταίριαζε σε όλο αυτό το καλλιτεχνικό σύνολο που παρουσιάστηκε μπροστά μας.
Εν κατακλείδι[=],
Μπράβο τους, διότι κέρδισαν ένα ανέφικτο θα λέγαμε στοίχημα. Είναι πολύ πιο δύσκολο με έναν μικρό προϋπολογισμό να μπορέσεις να δημιουργήσεις κάτι το πραγματικά αξιοπρεπές και να φτάσεις σε σημείο να μπορέσεις να συναγωνιστείς μεγάλες παραγωγές. Μια απάντηση βέβαια καλύπτει όλες αυτές τις επιφυλάξεις. Το ταλέντο όταν υπάρχει και εξελίσσεται δημιουργεί τη μεγαλύτερη επιτυχία. Και αυτή η ομάδα απέδειξε ότι το έχει και ότι μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερη με τη πάροδο του χρόνου…
Βαθμολογία
6 στα 10
Συντελεστές:
Μετάφραση – Διασκευή: Ελένη Μερκενίδου
Σκηνοθεσία: Παύλος Δανελάτος
Μουσική: Κώστας Βοζίκης
Κινησιολογία: Μελπομένη Βασιλικού
Δραματολογία: Δήμητρα Μήττα
Σκηνικά – Κοστούμια: Απόστολος Αποστολίδης
Μακιγιάζ: Μαντώ Καμάρα
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βαλάντης Γαργάνης, Παναγιώτα Λιάμπου
Υπεύθυνοι παραγωγής και επικοινωνίας: Ζαχαρίας Σπανός, Ιωάννα Σιδηροπούλου, Κυριακή Τριανταφυλλίδου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Φούλης Μπουντούρογλου, Γιάννης Βαρβαρέσος, Χριστίνα Γυφτάκη, Δημήτρης Δάγκαλης, Νίκος Κουνέλης, Ορέστης Κωνσταντινίδης, Λιλιάνα Νίγκρο, Θοδωρής Πολυζώνης, Ιωάννα Ρέτσα.
Φωτογραφικό υλικό
