(βίντεο – 3 ασταμάτητα μπιζαρίσματα + αρκετά σχόλια για να προλάβουμε να μεταφέρουμε εντυπώσεις, σήμερα 21/10, δύο τελευταίες παραστάσεις)
Η αλήθεια είναι πως δεν πολυβλέπουμε σε θεατρικές σκηνές αστυνομικά θρίλερ. Στη Θεσσαλονίκη δε, σπανιότατα. Για δυο λόγους: Οι παραγωγοί δεν τα προτιμούν καθώς τα θεωρούν (φοβούνται;) αντιεμπορικά και δύσκολα να τραβήξουν μαζικά το κοινό. Ο δεύτερος λόγος είναι πως δεν υπάρχουν και πολλά που να έχουν δοκιμαστεί, καθιερωθεί άρα και αγαπηθεί. Μια Αγκάθα Κρίστι ή ένας Ρομπέρ Τομά για παράδειγμα δεν αρκεί να καλύψει αυτό το θαυμάσιο θεατρικό είδος που σαγηνεύει τους θεατές «παίζοντας» με τα νεύρα και την αγωνία μαζί τους.
Οι Θεατρικές Επιχειρήσεις Λεμπέση μετά τη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία της «Ποντικοπαγίδας», επέλεξαν έναν άλλο σπουδαίο μάστορα της κατηγορίας «ψυχολογικό θρίλερ» που λέγεται Πάτρικ Χάμιλτον. Είναι Βρετανός και παμπάλαιος… σε ένα επίσης διάσημο έργο του «Το φως του γκαζιού» (κάποιος να ανεβάσει και τη «Θηλειά», πλιζ…), όπου τίποτα δεν είναι ότι φαίνεται…
Η παράσταση ευτύχησε σε πολλά σημεία, κυρίως σε ένα: σφιχτοδεμένη –και γρήγορη- παράσταση, δεν ξεπρνά τη μιάμιση ώρα. Όπου από το πρώτο λεπτό διεισδύει στα ενδότερα ενός «φορτωμένου» – με σκοτεινές αναμνήσεις σπιτιού, αφήνοντας να εξελιχτεί το δράμα μιας οικογένειας δοκιμάζοντας παράλληλα τις αντοχές των θεατών και μέχρι που θα το πάνε…
Και το πάει μακριά ο έμπειρος σκηνοθετικά Αλέξανδρος Κοέν όπου σε μια παράσταση που βασιλεύει το σασπένς καθοδηγεί εξαιρετικά τους πρωταγωνιστές του έργου συνδυάζοντας επίσης εξαιρετικά και όλα τα τεχνικά -απόλυτα απαραίτητα- στοιχεία, φώτα, μουσική, περίεργους ήχους, αλλά και περίεργα βλέμματα, ματιές στο κενό, παύσεις και μπόλικο σκοτάδι… σε μια παράσταση που την απολαμβάνεις μέχρι την τελευταία ατάκα –ανατροπής;- της βασικής πρωταγωνίστριας.
Ερμηνευτικά η Τάνια Τρύπη είναι η πάντα πολύ καλή Τάνια Τρύπη. Μια από τις πιο σπουδαίες ηθοποιούς της γενιάς της. Οτι και να της δώσεις αυτής της κοπέλας, το λιγότερο που μπορεί να σου προσφέρει θα είναι μια μεστή ερμηνεία. Δίπλα της ένα παλαίμαχος, ο Στέφανος Κυριακίδης. Καιρό είχαμε να τον δούμε στα μέρη μας και πόσο θαυμάσαμε αυτό το περί παλιάς κοπής ηθοποιός και το τι σημαίνει να το απολαμβάνεις πάνω στη σκηνή, σήμερα… Ο Παναγιώτης Πετράκης, είναι ένα πολυεργαλείο. Ικανός για τα πάντα και πάντα σαγηνευτικός.
Όμορφη, καλοφτιαγμένη παράσταση στα πλαίσια μιας μίνι περιοδείας και είναι κρίμα να παίζεται για μόλις 3 παραστάσεις σε μια πόλη σαν την Θεσσαλονίκη και μάλιστα σε ένα μικρό για τα κυβικά του θέατρο.
Αν βρείτε εισιτήρια, τελευταίες παραστάσεις σήμερα Σάββατο στις 8 και 10 το βράδυ, δείτε το. Θα περάσετε θαυμάσια.
.
Βαθμολογία
6 στα 10
3 δυνατά μπιζαρίσματα χθες βράδυ στο θέατρο Αυλαία για μια αξιοπρεπέστατη παράσταση.
.
Πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
