Είδε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
.
«Δυσερμήνευτος» ο λακωνικός τίτλος….από μόνος του δεν παραπέμπει κάπου ούτε οδηγεί πουθενά, οπότε οι σημειώσεις του δελτίου τύπου κρίνονται απαραίτητες για να αποκομίσει ο υποψήφιος θεατής ένα στοιχειώδες στίγμα της παράστασης και να πληροφορηθεί ότι τα «170 τετραγωνικά» αφορούν στο εμβαδόν ενός σπιτιού που κρύβει πολλά και τρομερά, άλλοτε τραγικά κι άλλοτε κωμικά, υποθέτοντας ωστόσο ότι σε μια αρκετά μεγάλη έκταση θα καταφέρουν να… χωρέσουν όλα και το στοίχημα συνίσταται στο «πώς»…
Πρόκειται για την παράσταση σε κείμενο Γιώργου Τσουρή «170 τετραγωνικά» και σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη, που παρακολουθήσαμε στο ωραιότατο μετά την ανακαίνιση Ράδιο Σίτυ, με την έναρξη της πολυπόθητης χειμερινής σεζόν…
Όλα εκτυλίσσονται στο 170 τετραγωνικών μέτρων σπίτι στην επαρχία που κληρονομούν μετά τον θάνατο του πατέρα τους δύο αδελφές, εκ των οποίων η μία δεν έφυγε ποτέ κατοικώντας εκεί με τον σύντροφό της και περιμένοντας παιδί, ενώ η άλλη έρχεται από την Αθήνα όπου εργαζόταν, προκειμένου να διευθετήσουν τα κληρονομικά και την τύχη του σπιτιού, που η τελευταία επιθυμεί διακαώς να πουληθεί… Δύο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες σε διαρκή κόντρα και ένταση, με τον υπομονετικό γαμπρό ανάμεσά τους σε ρόλο ισορροπιστή, μέχρι που καταφθάνει ένας «περίεργος», απρόβλεπτος τύπος και μέσα από καταστάσεις κωμικοτραγικές θα επέλθει πλήρης ανατροπή των πάντων με μοιραίες αποκαλύψεις…
Πρόκειται για ένα έξυπνο, πληθωρικό έργο (+) του Γιώργου Τσουρή που συνδυάζει αξιόλογα στοιχεία, παρά τις δευτερεύουσες ενστάσεις μας παρακάτω και παρά το γεγονός ότι η θεματολογία του είναι «κοινή» αρκετών έργων που αφορούν σε οικογενειακές παθογένειες… Εντούτοις εδώ εντοπίσαμε, πέραν του ρεαλισμού της «διπλανής πόρτας», μια σωστά δομημένη πλοκή που κορυφώνεται εύστοχα μέχρι το τελικό σαρωτικό ξέσπασμα κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον, ευδιάκριτους καθαρούς χαρακτήρες με ταυτότητα, καταιγιστικούς διαλόγους με ζωντάνια και ένταση, απρόβλεπτες απανωτές ανατροπές, αλλά κυρίως μια θαυμάσια ισορροπία μεταξύ κωμικού και δραματικού, όπου ο άκρως απολαυστικός χαρακτήρας του «εισβολέα»- καταλύτη των εξελίξεων, δουλεμένος στη εντέλεια, κατάφερνε τις κρίσιμες στιγμές που «βάραιναν» να αποφορτίζει ιδανικά το κλίμα χωρίς να το αποδομεί με γελοιοποίηση κι αυτή η ακροβασία δεν είναι καθόλου εύκολη όσο φαίνεται, πρόκειται για επίτευγμα…
Όσον αφορά στην εύστοχη, αποτελεσματική, καλοστημένη σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη,κινήθηκε σε απολύτως ρεαλιστικά (έως συμβατικά) πλαίσια ακολουθώντας το αντίστοιχο πνεύμα ενός έργου για δυσλειτουργικές σχέσεις μιας οικογένειας με κρυφά πάθη, που έρχονται απρόσμενα στην επιφάνεια προκαλώντας καταστροφικές εκρήξεις… Όλο αυτό το πληθωρικό περιεχόμενο αποδόθηκε επιτυχημένα, με ζωντανό και γρήγορο ρυθμό σε ατάκες και δράση, με εξαιρετική καθοδήγηση των ηθοποιών αναδεικνύοντας με σαφήνεια τους χαρακτήρες και ιδιαίτερα του νεοφερμένου «καταλύτη», με μελετημένη κλιμάκωση «χτίζοντας» σταδιακά την ένταση, με σωστή ατμόσφαιρα βοηθούμενη από «γεμάτο» σκηνικό σπιτιού, απλούς φωτισμούς και λαϊκές μουσικές επιλογές με… ολίγον Μάικλ Τζάκσον για λόγους υπόθεσης… Ενώ το πλέον αξιοθαύμαστο στοιχείο συνίσταται, όπως είπαμε, στην ριψοκίνδυνη ακροβασία κωμικού και τραγικού που υπήρξε υποδειγματική… καθώς συνδυάστηκαν επί σκηνής η συγκίνηση, το συναίσθημα, το τραγικό ξέσπασμα παράλληλα με το γέλιο και την απόλαυση, χωρίς τίποτα να «κλωτσάει» στο «μείγμα» ή να καπελώνει το άλλο ή να ξεφεύγει σε γραφικές υπερβολές, με μια προσεκτικά δουλεμένη δοσολογία…
Σε ερμηνευτικό επίπεδο θαυμάσαμε τις επιδόσεις όλων ανεξαιρέτως, ήτοι Γιώργος Τσουρής, Αμαλία Αρσένη, Ήβη Νικολαίδου, Θανάσης Ζερίτης, Ελένη Τσιμπρικίδου, καταθέτοντας ο καθένας με απόλυτη πειστικότητα, φυσικότητα, ενέργεια, πάθος, σκηνική άνεση, υποκριτική ωριμότητα την ιδιαίτερη ταυτότητα του ρόλου του… Όπου η δυναμική, ψυχρή, με επιθετικό τσαμπουκά μεγάλη αδερφή, η ήπιων τόνων, ευαίσθητη, συγκαταβατική μικρότερη και ο υπομονετικός, τρυφερός, εξίσου συγκαταβατικός σύντροφός της, οδεύοντας στο φινάλε των αποκαλύψεων, πραγματοποιούν θεαματική ανατροπή των χαρακτήρων, περνώντας στον αντίποδα με δυνατές εξάρσεις… Ωστόσο ήταν φυσικό να κλέψει δικαιωματικά τις εντυπώσεις ο Γιώργος Τσουρής, με έναν απολαυστικό ρόλο υπέροχα δουλεμένο στην λεπτομέρεια όπου ο άξιος ηθοποιός «κέντησε» πραγματικά με κωμική αθωότητα και αφέλεια, χαρίζοντας αυθόρμητο γέλιο χωρίς ίχνος καρικατούρας, παράλληλα με στιγμές συγκίνησης…
Οι επουσιώδεις παρατηρήσεις μας (-) αναφέρονται κατά βάση στο κείμενο που θεωρούμε ότι ήταν «παραγεμισμένο» σε μια προσπάθεια να συμπεριλάβει πληθώρα καταστάσεων και ανατροπών, δυσχεραίνοντας την εστίαση σε συγκεκριμένο στόχο που δεν αναδείχθηκε, με ένα φινάλε μετέωρο ως προς την ουσία… Επίσης εντοπίσαμε στην πλοκή κάποια σημεία θολά, όπως πχ. η άφιξη του περίεργου επισκέπτη που δεν είναι σαφές ποιος γνώριζε τί και ποιος παρανόησε ή ο συγκεχυμένος ρόλος της γειτόνισσας με κάποια έλλειψη αληθοφάνειας στα δρώμενα ή οι εκατέρωθεν προθέσεις για την τύχη του σπιτιού, ενώ το διαρκές υπονοούμενο για κάποιο μυστικό με την επαναλαμβανόμενη ατάκα «Το είπες; Δεν το είπες; Πότε θα το πεις;» κλπ, κούρασε κι αποδυνάμωσε το σασπένς….
Ωστόσο το πλέον αρνητικό και κάθε άλλο παρά επουσιώδες αλλά αντίθετα καθοριστικό, υπήρξε η κακή ηχοληψία σε αρκετά σημεία, που σε συνδυασμό με συχνή ταχυλογία, επικάλυψη των διαλόγων πάνω στους καυγάδες και επιπλέον με μουσικό χαλί στον λόγο, οδήγησε στο να στήνουμε διαρκώς αυτί και δυστυχώς να χάσουμε ουκ ολίγες ατάκες… ό,τι χειρότερο και εκνευριστικότερο μπορεί να συμβεί σε μια παράσταση, αδικώντας την κατάφωρα, ειδικά όταν πρόκειται για αξιόλογο αποτέλεσμα…
Εν κατακλείδι (=) και παρά τα προβλήματα ήχου ή τις μικρές ασάφειες, είναι γεγονός ότι απολαύσαμε μια καταιγιστική παράσταση με ενδιαφέρον περιεχόμενο, ανατροπές και υποδειγματική κωμικοτραγική μείξη, που φεύγοντας μας άφησε ωραιότατη επίγευση, εκδηλωμένη με παρατεταμένο, θερμό χειροκρότημα…
Βαθμολογία:
6,6/10
-k-
ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ
«170 τετραγωνικά» του Γιωργή Τσουρή.
-Ο Γιώργης Τσουρής μιλά στην «Κ/supa | Interview
Μια παραλλαγή των αρχαίων μύθων με σκοπό την αφύπνιση όλων για την κλιματική κρίση. Η Περσεφόνη, θεά του βλαστικού κύκλου, έχει φυλακιστεί σε έναν καινούριο λαβύρινθο, από τον επιστήμονα Δαίδαλο, εκπρόσωπο της ανθρωπότητας, με στόχο να του παρέχει τον απόλυτο έλεγχο των πόρων της γης.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης. Ερμηνεύουν: Αμαλία Αρσένη, Ήβη Νικολαΐδου, Θανάσης Ζερίτης, Ελένη Τσιμπρικίδου, Γιωργής Τσουρής.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 29 και Σάββατο 30/09 στις 21:00 και Κυριακή 01/10 στις 19.00
