Ακατανόητο, επίπεδο και φλύαρο “Godspell” του Κ.Θ.Β.Ε. στο θέατρο Κήπου.
Είδαμε + σχολιάζουμε.
Η ιδέα ακούστηκε ενδιαφέρουσα. Καλοκαιράκι, ψιλοάγνωστο μιούζικαλ που δεν έχουμε ξαναδεί, κάτι με παραβολές που παραπέμπουν στο σήμερα, ζωντανές μουσικές και τραγούδια και παιγμένο από νέα παιδιά του Κρατικού θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Για κάτι καινούριο, μια χαρά δηλαδή..
Διαβάστε στα γρήγορα και το παρακάτω δελτίο τύπου που συνοδεύει την παράσταση… ΘΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΑΣΝ ΕΚΕΙ…
«Αν και η αρχική σύλληψη του έργου ήδη το τοποθετεί στη σύγχρονη εποχή (στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’70) με τη νέα αυτή διασκευή πηγαίνουμε το έργο ένα βήμα πιο πέρα, τοποθετώντας το στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης.
Η υποκρισία και η αλαζονεία της εξουσίας, η βραδυκίνητη δικαιοσύνη, η άνιση συσσώρευση του πλούτου, τα χρέη, οι προκαταλήψεις και η μισαλλοδοξία, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός και η βία, όλα βρίσκουν τα αντίστοιχά τους στην Ελλάδα του σήμερα.
Και τα διαχρονικά μηνύματα των παραβολών, τόσο επίκαιρα σήμερα, αφού διδάσκουν μεταξύ άλλων την αγάπη για τον πλησίον, γίνονται πράξη επί σκηνής καθώς οι χαρακτήρες του έργου (που αντιστοιχούν στο Χριστό και τους μαθητές του) συμμετέχουν σε πράξεις αλληλεγγύης, που παραπέμπουν σε αντίστοιχες κοινότητες που προέκυψαν στη χώρα μας κατά την διάρκεια της κρίσης, παροτρύνοντας τους θεατές να κορυφώσουν αυτήν την προσπάθεια.
Και η παράσταση που είδαμε πρεμιέρα
στο θέατρο Κήπου τελικά ήταν…
.
–Κοντά στη μια ωρίτσα υπομονή για να καταλάβεις περι τίνος πρόκειται [πιθανόν αν δεν έχεις ρίξει μια ματιά στο φυλλάδιο θα μείνεις με την απορία], μιας και δεν υπάρχει αρχή, μέση και τέλος. Ποιοι είναι, τι θέλουν, τι λένε, τι παίζουν, τι προσπαθούν να μας πουν με τα παιχνίδια τους και που το πάνε…
–Παντελώς άγνωστα τραγούδια, τα λες χαριτωμένα, τα λες επαναλαμβανόμενα, άνετα τα λες και βαρετά…
– Καμιά συνοχή, κανένα δέσιμο μεταξύ τους. Αφελέστατα σκετσάκια και εν συνεχεία τραγούδι, ευτυχώς τα τελευταία υπερτερούν χαζεύοντας πιο άνετα την παράσταση, το ουρανό με τ΄αστρα, τον διπλανό σου, τους άλλους θεατές, πολλαπλά και το κινητό σου…
–Αδιάφορη σκηνοθεσία έως παρατημένη, θα προσθέταμε στο έλεος της ευκολίας της μιουζικαλέ ατμόσφαιρας, δηλαδή χορός και τραγούδι να γεμίζουν όπως όπως… την παράσταση διοτι κάτι άλλο δεν είχε.…
–Φλύαρο, παρά τα 90 του ίσως λίγο λιγότερο λεπτά. Γιατί «φρόντισαν» από το ξεκίνημα έως και το φινάλε να μη σου προσφέρουν θεατρικά τίποτα απολύτως, πέρα από τύπου τηλεοπτικό θέαμα…
–Επικαιρότητα, κλίμα και κατάσταση εποχής.
Όλα φευγαλέα και στο ντούκου. Ποιος Θανάσης;
–Προσαρμογή κειμένου.
Το άλλο με τον Τοτό σας το΄πα;
.
–Σκηνικά, πέντε έξι κύβους και στο βάθος ένας μπερντές δεν τα λες σκηνικά του Κ.Θ.Β.Ε., αλλά μπουλούκι χωρίς μια στην τσέπη…
Αντίθετα…
–Είδαμε 13 παιδιά, τα περισσότερα είχαν φωνή, και αεράτη κίνηση. Για υποκριτική δεν ξέρουμε. Όταν τα δούμε σε πραγματικούς ρόλους, σε πραγματική παράσταση θα έχουμε και άποψη, με τούτο παρέπεμπαν [υποκριτικά].. σχολική παράσταση κολεγίου…
– και τέλος,
συμπαθητικά χορευτικά με μια ορεξάτη ζωντανή ορχήστρα..
Εν ολίγοις[=]
Μια παράσταση, τίποτα.
Ας δώσει απαντήσεις ο σκηνοθέτης Κιουρτσίδης…
Βαθμολογία
4 στα 10.
Παρακάτω τυχαία βιντεο-αποσπάσματα από την πρεμιέρα 3 Ιουλίου στο θέατρο Κήπου ….
και, βίντεο όπου ο σκηνοθέτης μιλά για την παράσταση σε συνέντευξη τύπου.
Συντελεστές
Προσαρμογή: Ξένια Γεωργοπούλου, Γιώργος Κιουρτσίδης, Ρούλα Αγγελίδου
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιουρτσίδης
Σκηνικά-κοστούμια: Χρήστος Μπρούφας
Χορογραφία: Μαριάνθη Ψωματάκη
Μουσική διδασκαλία: Λία Βίσση
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ρούλα Αγγελίδου
Οργάνωση παραγωγής: Κωνσταντίνα Ματζίρη
Παίζουν με αλφαβητική σειρά:Στελλίνα Βογιατζή, Χρύσα Ζαφειριάδου, Δάφνη Κιουρτσόγλου, Χρήστος Μαστρογιαννίδης, Δημήτρης Μορφακίδης, Χρήστος Παπαδημητρίου, Εύη Σαρμή, Μιχάλης Σιώνας, Κική Στρατάκη, Χρύσα Τουμανίδου, Θάνος Φερετζέλης.
Φωτογραφικό υλικό
