14+1 θεατρικές παραστάσεις που ξεχώρισαν το 2015. Από την Νάντια Νικολού.
Ακόμα ένας χρόνος οδεύει προς το τέλος του και όπως κάθε φορά αυτές οι τελευταίες μέρες του μας προτρέπουν να κάνουμε τον απολογισμό του. Ένας δύσκολος χρόνος σε καθολικό επίπεδο, που στην πλειοψηφία του δημιούργησε ένα κολάζ σκληρών εικόνων με μετρημένες στιγμές ευδαιμονίας. Η τέχνη του θεάτρου, με ανοιχτές πληγές ακόμα στο εσωτερικό της και αμέτρητες ακυρώσεις λόγω των θλιβερών καταστάσεων που βίωσε η χώρα μας, κατόρθωσε μέσα σε αυτή την πολιτική, κοινωνική και οικονομική δίνη να παρουσιάσει αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις ξαναφέρνοντας έντονα στην μνήμη μας, πιο επίκαιρα από ποτέ, τα λόγια του Τενεσί Ουίλιαμς. “Το Θέατρο είναι το μέρος όπου κάποιος μπορεί να βρει χρόνο για τα προβλήματα ανθρώπων που όμως θα έδιωχνε αν ερχόντουσαν στο γραφείο του για να ζητήσουν δουλειά.”
1. O Πουπουλένιος.
“Μια αριστουργηματική παράσταση, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, που ονοματίστηκε ως μαύρη κωμωδία αλλά συγχρόνως υπήρξε και ψυχολογικό θρίλερ και σουρεαλιστική φάρσα και ένα σκοτεινό παραμύθι και πολλά ακόμα… Ένα έργο που σόκαρε ,που ξάφνιασε ,που προβλημάτισε, που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς…”.
2. Αχαρνής.
“Μας καθήλωσε η πιο ώριμη και δουλεμένη παράσταση που προέκυψε από την πολλοστή συνεργασία του σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα και του ηθοποιού Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, ανταμώνοντας τους σε μία από τις σπουδαιότερες στιγμές της καριέρας τους. Ένας Αριστοφάνης πολιτικός, ένας Αριστοφάνης καυστικός, ένας Αριστοφάνης συγκινητικός…”.
3. Aγαπάω και Αδιαφορώ.
“H σκηνοθεσία του Γιώργου Κορδέλα καταπιάστηκε ακριβώς με την ουσία του καλλιτεχνικού έργου του Nικόλα Άσιμου , χωρίς ίχνος αγιοποίησης προς το πρόσωπο του αποτυπώνοντας με εξαιρετική ισορροπία και συνέπεια τα λόγια και τους στίχους του Έτσι, δίνοντας την ερμηνευτική σκυτάλη στην μουσική και εναλλάξ.”
4. Σταματία, το γένος Αργυροπούλου.
“Η ηρωίδα του έργου ερμηνεύτηκε από μια άκρως ταλαντούχα ηθοποιό, με μια εκπληκτική τεχνική και μια ιδιαίτερα αξιοπρόσεχτη θεατρική μανιέρα. Η Ελένη Ουζουνίδου, επί μιάμιση ώρα μας συνεπήρε. Την αγαπήσαμε πολύ τη Σταματία και κάπου μέσα μας την συγχωρήσαμε για την ατολμία της να ζήσει… ‘Ίσως και να μας ζάλισε το μεθυστικό γιασεμί της, στην αυλή που πέρασε όλη τη ζωή της…”
5. Aρτώ /Βαν Γκογκ avec un pistolet.
“Μια παράσταση 60΄ λεπτών που κατόρθωσε να παρασύρει και να κλέψει τη προσοχή εξαιτίας του χαρισματικού πρωταγωνιστή της, Ιωάννη Παπαζήση. Ένα έργο, σχεδόν αντιεμπορικό, που είχε κάτι να σου πει και άξιζε να το ακούσεις …Μια παράσταση που σου υπενθύμιζε ότι μπορείς να γίνεις τα πάντα, εκτός από συνηθισμένος..”
6. H Mελωδία της ευτυχίας.
“Μια παράσταση που διαφημίστηκε ως μια εμπορική θεατρική επιλογή καταλήγοντας εντέλει σε ένα εκπληκτικό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, διαμορφώνοντας ένα από τα καλύτερα μιούζικαλ που έχουμε παρακολουθήσει, καταφέρνοντας να συνδυάσει εμπορική φήμη και ταλέντο!”
7.Eρωτόκριτος.
“Aυτό που παρακολουθήσαμε ήταν κάτι διαφορετικό, ήταν μια μουσική παράσταση που παρουσιάστηκε ως μια τραγουδαφήγηση ,από τους Χαϊνηδες και τον Ψαραντώνη, γνήσια και πιστή στις ρίζες του κρητικού Ερωτόκριτου συνοδευόμενη από την εξαιρετική κινησιολογία της χορευτικής ομάδας “Κι όμως κινείται”.
8. Γεντί Κουλέ. Ο Νόμος της Σιωπής.
“Η διαδραστική ξενάγηση, από τη θεατρική ομάδα “Mprikia Kollame” ,σε εξωτερικούς αλλά και εσωτερικούς χώρους του Γεντί Κουλέ που δεν έχουν ανοίξει ποτέ, πέρα από τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα που προσέδωσε, δημιούργησε αυτομάτως και μια συναισθηματική φόρτιση, βρισκόμενοι οι περισσότεροι για πρώτη φόρα, σε μία τέτοια θέση προσπαθώντας να κατανοήσουν έστω και για λίγο τη ζωή ενός ένοικου των φυλακών”
9. Oρέστης.
“O Σίμος Κακάλας έχει δημιουργήσει μια καινούργια, καινοτόμο σχολή θεάτρου όπου οι γνώριμοι θεατρικοί κανόνες και οι αναγνωρισμένες τεχνικές δεν έχουν καμία θέση. Θέση στο θέατρο του Σ.Κακάλα έχουν μόνο η ειλικρίνεια, η έμπνευση ,η πρωτοπορία και το ταλέντο! Και ακριβώς αυτά είδαμε στον δικό του Ορέστη.”
10. Θείος Βάνιας.
“Η πλοκή του έργου του Άντον Τσέχωφ και οι χαρακτήρες του πήραν σάρκα και οστά από ένα καστ ηθοποιών παλαιάς αλλά και νέας γενιάς δημιουργώντας ένα συνονθύλευμα θεατρικής εμπειρίας και ταλέντου!”
11. Αντιγόνη.
“Οφείλουμε να ξεχωρίσουμε και να τιμήσουμε το ταλέντο που κατέθεσε στην σκηνή του θεάτρου ο Νικήτας Τσακίρογλου ως Κρέοντας αποδίδοντας μια δυναμική ερμηνεία εκφραστικότητας και κινησιολογίας. Λόγος καθαρός και στέρεος, μια αγέρωχη φυσιογνωμία κουβαλώντας και αυτός με τη σειρά του το καθηλωτικό αυτό κάτι της παλιάς γενιάς ηθοποιών. Μια καθορισμένη μανιέρα ερμηνείας που αντί να φαντάζει παλιακή παρέδωσε μαθήματα διαχρονικότητας.”
12. O Ψαράς και το Τρελώνιο.
“Ένα θεότρελο κείμενο σε απόδοση του Κώστα Βάρναλη, το οποίο είναι βασισμένο σε έναν μύθο από τη νορβηγική μυθολογία. Ένα παραμύθι που σε έκανε να ξεκαρδιστείς από τα γέλια μα και συγχρόνως να διδαχθείς. Ένα “πειραγμένο” και ασυνήθιστο κείμενο που τελικά κατέληξε σε ένα άκρως επιτυχημένο και δημιουργικό αποτέλεσμα από τη θεατρική ομάδα “ Άιντε Χάιντε”.
13. Σκηνές από ένα γάμο.
“Η Παναγιώτα Βλαντή κατόρθωσε να αποδώσει μια μεστή ερμηνεία μιας γυναίκας που προσπαθεί να ανταπεξέλθει στον σύγχρονο ρόλο της μέσα στην κοινωνία ως εργαζόμενη, ως μητέρα ,ως ερωμένη. Προβάλλοντας μια δουλεμένη ισορροπία συναισθημάτων και εκφραστικότητας ,ένιωσε απόλυτα τον ρόλο της και τον έκανε δικό της .Η ερμηνεία της θα λέγαμε ότι είχε μια αίσθηση βελούδου. Κυλούσε όμορφα και ομαλά ,χαϊδεύοντας τις αισθήσεις μας..”
14. Η Ιφιγένεια στην χώρα των Ταύρων.
“Το Κ.Θ.Β.Ε πέρασε έναν από τους δυσκολότερους καλλιτεχνικούς χειμώνες του, με κλειστές σκηνές και κατεβασμένες παραστάσεις σχεδόν ολόκληρη τη σεζόν… Η συγκεκριμένη παράσταση κατόρθωσε και αξιώθηκε μέσα από τη καλλιτεχνική σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου που ομολογουμένως έδωσε το στίγμα που έλειπε από το έργο. Σε ένα σκηνικό, που από τη πρώτη στιγμή που το αντίκριζες, μαγνήτιζε το βλέμμα σου, καταλάβαινες ξεκάθαρα ποιο θα ήταν το κυρίαρχο στοιχείο αυτής της σκηνοθετικής επιμέλειας.”
15. Όνειρο καλοκαιρινής Νύχτας.
“Σε ένα όμορφο ,παραμυθένιο σκηνικό μέσα σε άσπρα σύννεφα , χάρτινα και παπλωματένια ,οι πέντε ηθοποιοί, της θεατρικής ομάδας “ΙΔΕΑ”, εναλλάσσανε τους χαρακτήρες τους με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής. Όλο το ερμηνευτικό σύνολο του έργου, ανεξαιρέτως ,υπήρξε αξιοπρεπέστατο. Συνολικά οι ηθοποιοί της παράστασης διέθεταν ταλέντο ,φωνητικές δυνατότητες και ζωντάνια.”
ΕΝΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΕΛΠΙΔΑ ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Φωτογραφικό υλικό
