Ένας «Δράκουλας» ερασιτεχνικός και εξημερωμένος... Είδαμε & σχολιάζουμε

17033 Views
Ένας «Δράκουλας» ερασιτεχνικός και εξημερωμένος... Είδαμε & σχολιάζουμε Ένας «Δράκουλας» ερασιτεχνικός και εξημερωμένος... Είδαμε & σχολιάζουμε

  

Είδε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
 
 

 Πρόσφατα ανακοινώθηκε με ενθουσιασμό η θεατρική μεταφορά της ιστορίας του Δράκουλα από την ομάδα Triple Threat Productions και μάλιστα στο θέατρο «Αθήναιον» που άνοιξε και πάλι τις θεατρικές του πόρτες. Η ίδια, που απέσπασε στα 12αθεατρικά βραβεία Θεσσαλονίκης το βραβείο της πρωτοεμφανιζόμενης ομάδας και το β’ βραβείο κοινού για την παράσταση «Το κλάμα βγήκε από τον παράδεισο», φάνηκε να επιστρέφει με μία δημιουργική και πρωτότυπη σύλληψη. Δυστυχώς, όμως, γρήγορα φάνηκε να μην ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας...

Η ιστορία πραγματεύεται τον μύθο του Δράκουλα, που εκκινεί με την επίσκεψη του Τζόναθαν Χάρκερ στο Κάστρο του Κόμη Δράκουλα, στα Καρπάθια Όρη. Ο ίδιος φυλακίζεται από τον Κόμη Δράκουλα, με μία σειρά φρικιαστικών γεγονότων να διαδέχονται το ένα το άλλο. Ο Δράκουλας προβαίνει σε αναζήτηση αθώων θυμάτων την στιγμή που ένας τρόφιμος στην ψυχιατρική κλινική επιζητά την κατανάλωση αίματος και προσμένει τη σωτηρία του από τον αφέντη του.
 

 
Στα αρνητικά σημεία (-) της παράστασης αρχικά θα εντάσσαμε την σκηνοθεσία του Άγγελου Κουρέπη. Ο ίδιος δεν κατάφερε να μεταδώσει τον παλμό του μύθου, με μία παράσταση, που δεν προκάλεσε ούτε φόβο, ούτε αγωνία, ούτε κάποια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Η μία σκηνή διαδεχόταν άτσαλα την άλλη σε ένα πλέγμα που φάνηκε να μην έχει συνοχή. Οι ήρωες μπαινόβγαιναν συνέχεια στην σκηνή με τον ίδιο τρόπο, δημιουργώντας μία άκρως αναμενόμενη και ως εκ τούτου πληκτική εξέλιξη. Πέραν αυτού καταχρηστικά χρησιμοποιήθηκε το γυμνό στην παράσταση. Η σκηνοθετική αυτή επιλογή δεν είχε τίποτα να προσθέσει στην εξέλιξη και φάνηκε να επιλέγεται επί τούτου...
 
Στις αδύναμες σκηνοθετικές επιλογές συνέβαλε και το εξαιρετικά πρόχειρο σκηνικό της ομάδας. Έξι προχειροβαμμένα κόκκινα τραπέζια αποτέλεσαν όλο και όλο το σκηνικό της παράστασης. Μία παράσταση με εξαγγελίες αναβίωσης ενός τρομακτικού μύθου, κάνει τον θεατή να αναμένει κάτι το εντυπωσιακό... Φυσικά συνεκτιμάται το γεγονός, πως η ομάδα προσπαθεί με δικούς της πόρους να καλύψει τα έξοδα της παραγωγής, όμως δημιουργικοί τρόποι «διάσωσης» υπάρχουν. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι δεν είναι δυνατόν ολόκληρη οθόνη από πίσω να μένει παντελώς ανεκμετάλλευτη. Κάτι τέτοιο και στο μάτι του θεατή χτυπάει, αναμένοντας να αξιοποιηθεί με κάποιον τρόπο και από την σκηνοθεσία στερεί μία πιο σοβαρή διαμόρφωση. Έστω ας είχε το κάστρο του Δράκουλα σε μία εικόνα...
 
Οι φωτισμοί του Άγγελου Γουναρά παρέμειναν επίσης ψυχροί και αμετάβλητοι στο μεγαλύτερο μέρος τους πόσω μάλλον σε ένα μυστηριακό κείμενο, οφείλει να είναι ανάλογα των περιστάσεων με αποτέλεσμα την έκαναν ακόμα πιο συμβατική και ανιαρή...
 
Τέλος, η διασκευή του Λευτέρη Κωνσταντίνου του έργου του Μπραμ Στόκερ δεν ήταν απόλυτα επιτυχής. Παρότι προσπάθησε να παρουσιάσει με αρκετές εναλλαγές σκηνών κάθε παράλληλη πορεία της ιστορίας, δεν το κατάφερε. Συγκεκριμένα, δημιούργησε ένα σύνολο υπερβολικά «απλωμένο» από άποψη χρόνου, στερώντας ένα πιο «σφιχτό» περιεχόμενο. Μετά από ένα σημείο φάνηκε κάποια σημεία της ιστορίας συνεχώς να επαναλαμβάνονται... Επ’ ευκαιρία να σημειωθεί εδώ, πως δεν είναι δυνατόν όταν μία παράσταση με μεγάλη διάρκεια (2 τελικά, ωρών) να ξεκινά 30 ή και 40 λεπτά μετά... Χρειάζεται σεβασμός στον θεατή και στους χρόνους του.
 


Ως προς τους πρωταγωνιστές οι εντυπώσεις διίστανται. Άλλοι έδωσαν μία αξιοπρεπή ερμηνεία, ενώ άλλοι έδειξαν έναν πρωτόγνωρο ερασιτεχνισμό. Στην πρώτη κατηγορία εντάσσονται ο Δημήτρης Ελιάς, ο οποίος κατάφερε να φέρει σε πέρας μία ισορροπημένη ερμηνεία, χωρίς εξάρσεις και υπερβολές, ο Δημήτρης Μπουζούδης, που αξιοποίησε μεθοδικά τα εκφραστικά του μέσα, και ο Άγγελος Γουγούσης, που έδωσε μία μυστηριακή πτυχή στον ρόλο του ως Δρ. Σιούαρντ. Από την άλλη δυστυχώς η πρωταγωνιστική ερμηνεία του Αλέξανδρου Μιχαηλίδη στον ομώνυμο ρόλο υπολειπόταν δυναμικής και πυγμής, με πολλές στιγμές να προσιδιάζει σε μία σατυρική αποτύπωση του ρόλου. Δεν μας ενθουσίασε ούτε η ερμηνεία της Παυλίνας Παπαδοπούλου ως Μίνα, καθώς φάνηκε να περιλαμβάνει αρκετές υπερβολές στην απόδοση του ρόλου.
 
Ως προς τα θετικά στοιχεία (+) της παράστασης θα εντάσσαμε αρχικά την κινησιολογία των ηθοποιών. Ενώ τα χορευτικά που είχαν επιλεχθεί από τον Λευτέρη Κωνσταντίνου έμοιαζαν ασυνάρτητα και χωρίς συνοχή, τα εύπλαστα και ευλύγιστα σώματα των ηθοποιών (Βασίλης Βασιλείου, Άγγελος Γουγούσης, Ασπασία Δήμου, Δημήτρης Ελιάς, Λευτέρης Κωνσταντίνου, Αλέξανδρος Μιχαηλίδης, Δημήτρης Μπουζούδης, Παυλίνα Παπαδοπούλου, Στέφανος Τσαβές) και χορευτών (Δημήτρης Ανδρέου, Αγγελική Κοτσιαλή, Βασιλική Κωνσταντινίδου, Κωνσταντίνα Παραλίκα, Ελένη Πασχαλιά, Αγγελάκι Τσαρουχάκι),  κατάφεραν να αρέσουν για το σκοπό που υπηρετούσαν.  
 
Πέραν αυτού και η ενδυματολογία φάνηκε να έχει προσεχθεί, όχι στον μέγιστο βαθμό, αλλά σίγουρα σε καλύτερα πλαίσια από τα υπόλοιπα στοιχεία.

Είναι σημαντικό ομάδες να κάνουν γενναίες προσπάθειες και σίγουρα η Triple Threat Productions είναι μία από αυτές. Όμως, η επιλογή των κειμένων, αλλά και η γενικότερη διαμόρφωση πρέπει να είναι πιο προσεγμένη και κυρίως με πολλές πρόβες. Αν προσεχθούν κάποια σημεία ίσως η παράσταση πάρει τα πάνω της...
 
Συνολικά (=), θα λέγαμε, πως πρόκειται για μία προσπάθεια που απέβη άκαρπη.

Βαθμολογία:
3,9/10
 .
-k-
.
ΑΘΗΝΑΙΟΝ
«Δράκουλας» του Μπραμ Στόκερ. 
-Είδαμε, βαθμολογήσαμε με 3,9 και σχολιάζουμε εδώ
Η εφιαλτική εμπειρία του Τζόναθαν Χάρκερ ξεκινά με την επίσκεψη του στο Κάστρο του Κόμη Δράκουλα, στα Καρπάθια Όρη. Η άφιξή του στην Τρανσυλβανία αποτελεί την αρχή μιας αλυσίδας μακάβριων γεγονότων και τρομακτικών συμβάντων, καθώς ο μοχθηρός Δράκουλας τον φυλακίζει….
 
Σκηνοθεσία: Άγγελος Κουρέπης.
Ερμηνεύουν: Βασίλης Βασιλείου, Άγγελος Γουγούσης, Ασπασία Δήμου, Δημήτρης Ελιάς, Λευτέρης Κωνσταντίνου, Αλέξανδρος Μιχαηλίδης, Δημήτρης Μπουζούδης, Παυλίνα Παπαδοπούλου, Στέφανος Τσαβές.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: 11,12,18,19 Μαρτίου. Σάββατο 21.00, Κυριακή 20:00
.
-Κ-

Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 14/05/2023 στην Θεσσαλονίκη, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 12α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2023 
.
Δείτε & αυτά:
-Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
-Οι νέες ταινίες της εβδομάδας και σε ποιες αίθουσες προβάλλονται, κλικ εδώ.
.
-Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.

-Κερδίστε προσκλήσεις - Βιβλίαεδώ.
Ακολουθήστε μας στα social media
      
 

Φωτογραφικό υλικό






Αρθρογραφος

Μπαστουνάς Γιώργος
Μπαστουνάς Γιώργος
Ως απόφοιτος της Νομικής του ΑΠΘ και με πολλαπλές… καλλιτεχνικές ανησυχίες, δοκίμασα την πένα μου, συντάσσοντας τηλεοπτικές κριτικές, ορισμένες συνεντεύξεις και ένα αστυνομικό-ψυχογραφικό μυθιστόρημα, και τη φωνή μου, διενεργώντας μία εκπομπή στο ραδιόφωνο. Μετά από έναν χρόνο στην kulturosupa έδειξα δείγματα γραφής σε διάφορες στήλες με κυριότερες τις θεατρικές κριτικές, τις συνεντεύξεις με δημοφιλή θεατρικά πρόσωπα, αλλά και με το νέο θεατρικό αίμα, καθώς και τα τηλεοπτικά σχόλια. Φέτος, για δεύτερη χρονιά, συνεχίζω με περισσότερο πάθος, θέλοντας να προσεγγίσω κάθε θέμα με απόλυτη ειλικρίνεια! Mail επικοινωνίας: georgebastounas@hotmail.gr.

Γραψε το σχολιο σου

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί. Υπογραμμίζονται τα υποχρεωτικά πεδία *

Γραψε το σχολιο σου στο Facebook


ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ

Περισσότερη θεατρομανία
ΣΙΝΕΜΑΝΙΑ

Περισσότερη Σινεμανία
ΜΟΥΣΙΚΟΜΑΝΙΑ

Περισσότερη Μουσικόμανία
ΤΕΧΝΗ - ΒΙΒΛΙΟ

Περισσότερα Τέχνη Βιβλίο
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Περισσότερη Θεσσαλονίκη