Θεατρικές ομάδες Θεσσαλονίκης #1
Η Κουλτουρόσουπα έχοντας ως σκοπό να προωθηθούν στο θεατρόφιλο κοινό όλες οι θεατρικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στη Θεσσαλονίκη παρουσιάζει μια σειρά εκ βαθέων συνεντεύξεων με στόχο να τις γνωρίσουν καλύτερα.
«Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει» του Λ. Σεπούλβεδα είναι η πρώτη παράσταση της ομάδας Blackbird και παρουσιάζεται στο θέατρο Σοφούλη με τελευταίες παραστάσεις, Σάββατο 01/04 στις 18:15 και Κυριακή 02/04 στις 17:00 (πληροφορίες διαβάστε εδώ)
1. Στην πρόσφατη δράση «Ανοιχτή θεατρική σκηνή της Πόλης 2023», διαβάζουμε για συμμετοχή 22 τοπικών σχημάτων, που το ευρύ κοινό αγνοεί την ύπαρξή τους. Πού αποδίδετε το γεγονός;
Πολλές ομάδες συγκροτούνται συχνά αυτοσχεδιαστικά από την ανάγκη για δημιουργία και έκφραση. Όταν υπάρχουν πολλά μικρά σχήματα που είτε δεν έχουν την εύνοια μεγάλων παραγωγών, είτε είναι πολύ καινούρια, είναι λογικό να μην γίνονται και γνωστά στο ευρύ κοινό. Η ανοιχτή θεατρική σκηνή της Πόλης είναι μια ευκαιρία για όλους και όλες μας να δημιουργήσουμε και να εκφραστούμε (Γιώτα Κασιμιάδου, Ηθοποιός)
2. Προκειμένου να συστηθείτε, θα θέλαμε ένα μίνι βιογραφικό της ομάδας: πότε ξεκίνησε και πώς, από πόσους και ποιους αποτελείται, αν πρόκειται για αμιγώς επαγγελματική, αν η σύνθεση είναι σταθερή, τί έχετε παρουσιάσει ως τώρα…
Η ομάδα Blackbird ξεκίνησε τον χειμώνα του 2022, από την ανάγκη πέντε διαφορετικών ανθρώπων, που αποτελούν και τον πυρήνα της ομάδας, να εκφραστούν, να εκτεθούν και να αφηγηθούν την τρυφερή «Ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει».
Πέντε απόφοιτοι μιας Δραματικής σχολής της πόλης, η Ανθή Ιωαννίδου, η Μαρκέλλα Καραπιπέρη, η Γιώτα Κασιμιάδου, η Χρύσα Σεραφείμ και ο Γιώργος Τερζής ξεκίνησαν αυτό το ταξίδι, γιατί δεν γινόταν να μείνουν μακριά από το θέατρο. Είναι η πρώτη επαγγελματική παραγωγή της ομάδας μας, ενώ τα μέλη της έχουν συμμετάσχει και σε άλλες παραγωγές της πόλης πριν την δημιουργία της ομάδας Blackbird. Η σύστασή της μπορεί να μεταβληθεί ανάλογα με το εκάστοτε project που θα καταπιαστεί, αλλά τα χαρακτηριστικά της ομάδας παραμένουν ίδια. Η έντονη σωματικότητα των ηθοποιών, ο συγχρονισμός, η μουσικότητα, η ελευθερία έκφρασης, η επικοινωνία, οι αυτοσχεδιασμοί και η αλήθεια είναι στοιχεία που θα συντροφεύουν την ομάδα, σε οποιοδήποτε μελλοντικό της βήμα. (Ιωαννίδου Ανθή, Σκηνοθέτης – Ηθοποιός)
3. Με ποιο σκεπτικό ξεκινήσατε τη δημιουργία της, τί στόχους θέσατε και κατά πόσο βλέπετε να εκπληρώνονται μέχρι στιγμής;
Θέλαμε μέσα από την τέχνη μας να εκφραστούμε, να συνομιλήσουμε και να συνεργαστούμε σε ένα υγιές περιβάλλον με αλληλοσεβασμό. (Μαρκέλλα Καραπιπέρη, Ηθοποιός)
Ξεκινήσαμε με πολύ κέφι και αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε και θέλαμε το τελικό αποτέλεσμα να είναι ένα αντίκρισμα και των κόπων μας και της αισθητικής μας. Μέχρι στιγμής είμαστε περήφανοι για τη δουλειά μας αλλά δε σταματάμε σε αυτό, πάντα υπάρχουν δυνατότητες για βελτίωση και συνεχίζουμε να γινόμαστε καλύτεροι και καλύτερες από πρόβα σε πρόβα, από παράσταση σε παράσταση. (Γιώτα Κασιμιάδου, Ηθοποιός)
4. Από τα προβλήματα που σίγουρα αντιμετωπίζετε, ποια θεωρείτε σημαντικότερα αν τα ιεραρχούσατε με σειρά αξιολόγησης;
Στον θεατρικό κλάδο, όπως και στους περισσότερους, το πρώτο ζήτημα προς επίλυση είναι το οικονομικό κομμάτι. Έπεται και ίσως συμβαδίζει το θέμα της οργάνωσης και ύστερα το θέμα του χώρου όπου θα γίνονται οι πρόβες. Όλα τα άλλα έχουν να κάνουν με την καλή συνεργασία και επικοινωνία. (Γιώτα Κασιμιάδου, Ηθοποιός)
Οι κοινές ώρες πρόβας είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομάδες. Σίγουρα ο καθένας έχει το πρόγραμμά του και τη ζωή του, αλλά η ομάδα είναι μέρος της ζωής μας, οπότε φροντίσαμε όλοι να κάνουμε από λίγο πίσω σε κάτι και να βρούμε κοινές ώρες δημιουργικής πρόβας. Καταφέραμε να έχουμε μια άρτια συνεργασία που ό,τι δυσκολία ήρθε, αντιμετωπίστηκε με ψυχραιμία και χιούμορ. (Χρύσα Σεραφείμ, Ηθοποιός)
5. Προφανώς μια παράσταση, έστω και περιορισμένων απαιτήσεων, έχει ένα μίνιμουμ οικονομικό κόστος. Εσείς με ποιο τρόπο το καλύπτετε και πόσο δύσκολο είναι να βρείτε χρηματοδότες;
Σε ένα νέο θεατρικό εγχείρημα δεν υπάρχουν πάντα μεγάλες παραγωγές ή επιχορηγήσεις για να μπορέσουμε να στηριχτούμε. Στραφήκαμε επομένως σε χορηγούς. Βγήκαμε στους δρόμους, στείλαμε email, μιλήσαμε με φίλους, γνωστούς και άγνωστους για να ελαφρύνει λίγο το οικονομικό κομμάτι της παραγωγής, καθώς δεν θέλαμε να αποτελέσει εμπόδιο στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Ευχαριστούμε τους ανθρώπους που πίστεψαν στην ομάδα και σ’ όλο αυτό το καινούριο εγχείρημα, γιατί μας έδωσαν την δυνατότητα να δημιουργήσουμε και να οραματιστούμε, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς. (Γιώργος Τερζής, Ηθοποιός)
6. Πώς θα αξιολογούσατε σε γενικές γραμμές την απήχηση των παραστάσεών σας και τί είδους αντιδράσεις εισπράττετε από το κοινό;
Το κοινό στην πρεμιέρα της πρώτης μας παραγωγής «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει» ήταν θερμά συγκινημένο και όχι μόνο οι μικρές αλλά και οι μεγάλες ηλικίες. Επομένως, θα έλεγα πως η παράσταση βρήκε τον στόχο της. Γιατί όχι μόνο ευαισθητοποίησε και έφερε πιο κοντά στην προβληματική του έργου τους θεατές μας, αλλά έβαλε κι εμάς στην πλευρά του διαμεσολαβητή ορισμένων πανανθρώπινων μηνυμάτων, όπως η φιλία, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός στο διαφορετικό και η περιβαλλοντική συνειδητότητα. (Γιώτα Κασιμιάδου, Ηθοποιός)
Η παράσταση φάνηκε να αγαπήθηκε απ' τον κόσμο που την είδε στην πρεμιέρα μας, πέρασαν τα μηνύματα του έργου με έναν πολύ όμορφο τρόπο και μακάρι σε κάθε παράσταση να αντικρίζουμε τόσο φωτεινά και ζεστά χαμόγελα. (Χρύσα Σεραφείμ, Ηθοποιός)
7. Πού αποδίδετε το γεγονός ότι εμφανίζονται θεατρικές ομάδες με αξιώσεις, δίνουν μία ή δύο παραστάσεις σποραδικά και εν συνεχεία εξαφανίζονται ως «διάττοντες αστέρες»;
Η κοινωνία μας βάζει τρικλοποδιές στα δικά της αστέρια. Κάντε μια ευχή. (Μαρκέλλα Καραπιπέρη, Ηθοποιός)
Η σταθερή παρουσία μιας θεατρικής ομάδας στο ελεύθερο θέατρο, συχνά δεν εξαρτάται μόνο από την θέληση της ίδιας της ομάδας να ακουστεί, και να δημιουργήσει. Εξωτερικοί παράγοντες, όπως η πρόσφατη οικονομική και υγειονομική κρίση, δυστυχώς δεν περνούν από το χέρι μας και επηρεάζουν καίρια κάθε ανθρωπιστικό κλάδο. Επίσης, το βιοποριστικό κομμάτι και η πραγματικότητα στην οποία ζούμε, είναι κάτι που έρχεται συνεχώς αντιμέτωπο με την θέληση για δημιουργία, και δυστυχώς τις περισσότερες φορές, βγαίνει νικητής. (Ιωαννίδου Ανθή, Σκηνοθέτης – Ηθοποιός)
8. Συγκρίνοντας τοπικές ομάδες του παρελθόντος πριν 15-20 χρόνια με τις τωρινές, πού εντοπίζετε ουσιώδεις διαφορές σχετικά με την παραγωγή έργου, τον τρόπο λειτουργίας, την απήχηση κλπ.;
Τα πράγματα είναι τόσο ρευστά που αλλάζουν όχι μόνο από δεκαετία σε δεκαετία αλλά και από μέρα σε μέρα. Οι τοπικές ομάδες σίγουρα έχουν ισχυροποιηθεί και αυξηθεί σε σχέση με παλιότερα, καθώς αναζητούν την δική τους φωνή και διεκδικούν την θέση τους στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Πλέον, με την άνοδο της χρήσης των socialmedia στην καθημερινότητά μας, προωθητικές κινήσεις δεν γίνονται μόνο μέσω των κατεστημένων υπηρεσιών. (Γιώτα Κασιμιάδου, Ηθοποιός)
9. Πώς κρίνετε τη δική σας θέση στον τοπικό ανταγωνισμό σε σχέση α) με άλλες αντίστοιχες ομάδες, β) με την κρατική σκηνή του ΚΘΒΕ, γ) με φιλοξενούμενους αθηναϊκούς θιάσους ή ΔΗΠΕΘΕ;
Νομίζω πως ο ανταγωνισμός είναι μια έννοια που προσωπικά δεν με εκφράζει καθόλου. Δεν πιστεύω πως είναι θέμα ανταγωνισμού. Κάθε ομάδα, κάθε θίασος δουλεύει και παρουσιάζει τα θέματα που αφορούν τα μέλη τους. Και μάλιστα, ακόμη και το ίδιο θέμα να πραγματευτούν δύο ομάδες, θα είναι πάντα δοσμένο από διαφορετική σκοπιά. Αυτό είναι το ενδιαφέρον, αυτό είναι το όμορφο. Από εκεί και πέρα, η θέση μας ως ομάδα είναι νομίζω παράλληλη με το μήνυμα της παράστασής μας για συμπόρευση και σύμπνοια. Όλοι μαζί, μπορούμε να προσφέρουμε στη δραματική τέχνη όλα όσα τα χιλιάδες της πρόσωπα αξίζουν. (Γιώτα Κασιμιάδου, Ηθοποιός)
10. Πόσο κρίσιμο θέμα για τη λειτουργία μιας ομάδας – πέραν της οικονομικής στήριξης- είναι η ύπαρξη σταθερής στέγης και πώς το αντιμετωπίζετε;
Νομίζω από τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει μια νέα ομάδα, είναι ο χώρος που θα στεγαστεί και που θα φιλοξενηθεί για να μπορέσει να δουλέψει. Εμείς το αντιμετωπίσαμε βρίσκοντας έναν χώρο στο κέντρο της πόλης που μας βόλευε, μας χωρούσε και ήταν απόλυτα λειτουργικός, και φτιάχνοντας ένα σταθερό και αμετάκλητο πρόγραμμα προβών για να μπορούμε να δουλεύουμε εκεί όσο πιο σταθερά μπορούμε. (Γιώργος Τερζής, Ηθοποιός)
11. Έχετε σκεφτεί προτάσεις για την επίλυση βασικών προβλημάτων σας, έχετε απευθυνθεί κάπου αρμοδίως (πού;) και ποια είναι η ανταπόκριση; Συνεργάζεστε επ’ αυτού με άλλες ομάδες, υπάρχει συσπείρωση για κοινή δράση;
Καθώς η ομάδα μας είναι πολύ καινούρια και βρίσκεται στο ξεκίνημά της, δεν έχει προβεί ακόμη σε τέτοιες κινήσεις. (Γιώτα Κασιμιάδου, Ηθοποιός)
12. Με ποια κριτήρια διαμορφώνετε το ρεπερτόριο και επιλέγετε τα έργα που θα παρουσιάσετε; Έχετε κατά νου ένα συγκεκριμένο κοινό που θέλετε να απευθυνθείτε ή όχι;
Το έργο για να έχει λόγο ύπαρξης, οφείλει να μας αφορά. Όσο αφορά την απεύθυνση μας, είναι καθολική, με μια ιδιαίτερη προτίμηση στους μικρούς μας φίλους κατά την πρώτη μας απόπειρα. (Μαρκέλλα Καραπιπέρη, Ηθοποιός)
13. Το γεγονός ότι τα μέλη μιας ομάδας, κατά γενική ομολογία αδυνατούν να βιοποριστούν από την τέχνη τους, όντες αναγκασμένοι να δουλεύουν αλλού, πόσο επηρεάζει την απόδοση της ομάδας;
Όσοι έχουμε επιλέξει να ασχοληθούμε με αυτόν τον χώρο, γνωρίζουμε τα θέματά του και λυπάμαι πραγματικά που τα έχουμε οικειοποιηθεί και είμαστε εντάξει με το να δουλεύουμε σε δυο δουλειές. Είναι πολύ μεγάλη πίεση στην καθημερινότητά σου. Είσαι πάντα με την ψυχή στο στόμα, έχεις πολύ περιορισμένο χρόνο και μέσα σε όλα πρέπει να βρεις τη δύναμη και την ενέργεια να ανταπεξέλθεις και να δώσεις το 100% του εαυτού σου, ειδικά στο επάγγελμά μας που είναι αρκετά απαιτητικό. Είναι δύσκολο και μαγικό ταυτόχρονα, γιατί όταν ανεβαίνεις στο σανίδι, κάπως δια μαγείας, εξαφανίζεται η κούραση και είσαι πράγματι εκεί και κάνεις ό,τι σου ζητηθεί μέχρι να τελειώσει η πρόβα και να πας σπίτι σου, όπου εκεί καταλαβαίνεις ότι τελικά η κούραση δεν είχε εξαφανιστεί, απλά αγαπάς αυτό που κάνεις και παύεις να την σκέφτεσαι. Κάπως έτσι καταλαβαίνεις πως κάτι καλό υπάρχει εδώ... παίρνεις δύναμη και συνεχίζεις. (Χρύσα Σεραφείμ, Ηθοποιός)
14. Από τη δική σας εμπειρία, ποια είναι τα στοιχεία που συμβάλλουν καθοριστικά στο δέσιμο και την πρόοδο μιας ομάδας και ποια την διαλύουν;
Η έννοια της ομάδας ετυμολογικά, είναι ένα σύνολο ατόμων που έχουν ένα κοινό σκοπό. Η έννοια της σύμπνοιας, της κατανόησης, των ορίων, του αλληλοσεβασμού, της επικοινωνίας και της ελευθερίας είναι χαρακτηριστικά που αποτελούν τους πιο δυνατούς δεσμούς, και όταν υπάρχουν, δημιουργείται η ‘’μαγεία’’ του θεάτρου, μέσα από την διαφορετικότητα των μελών. Χωρίς αυτά, οι δεσμοί μιας ομάδας είναι κάπως χαλαροί. (Ιωαννίδου Ανθή, Σκηνοθέτης-Ηθοποιός)
15. Κρίνοντας το θεατρόφιλο κοινό της Θεσσαλονίκης, πως θα το χαρακτηρίζατε; Η λέξη «δύσκολο» που ακούγεται συχνά, είναι μύθος ή πραγματικότητα;
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που αγαπάει το θέατρο, αν και συνεχώς φαίνεται να της λείπει. Εννοώ πως οι παραστάσεις σε ποσότητα είναι πολύ λιγότερες από ό,τι στην Αθήνα ή είναι πιο δύσκολο να επικοινωνηθούν και να τις γνωρίσει το κοινό, κάτι που το καθιστά όχι ακριβώς «δύσκολο» αλλά σίγουρα απαιτητικό. (Γιώτα Κασιμιάδου, Ηθοποιός)
16. Πώς αξιολογείτε συνολικά το σημερινό θεατρικό τοπίο της πόλης; Πιστεύετε ότι είναι αντάξιο μιας συμπρωτεύουσας συγκρινόμενο πχ. με αυτό της πρωτεύουσας;
Η κάθε πόλη μπορεί να εκφραστεί με τον δικό της μοναδικό τρόπο μέσα από τις φωνές των καλλιτεχνών που ζουν σ’ αυτήν, χωρίς να χρειάζεται να υποπέσουμε σε συγκρίσεις, καθώς κάθε θεατρικό τοπίο είναι διαφορετικό. Το μόνο σίγουρο είναι πως χρειαζόμαστε κι άλλο θέατρο, και μάλιστα καλό θέατρο, κι ελπίζω πως η ομάδα μας προς τα εκεί κινείται. (Μαρκέλλα Καραπιπέρη, Ηθοποιός)
17. Στην ως τώρα πορεία σας, συναντήσατε εμπόδια ανυπέρβλητα (και ποια), σε σημείο να κλονίσουν σοβαρά τα «θεμέλια» της ομάδας;
Η ομάδα Blackbird είναι φρέσκια, ζωντανή, γεμάτη φως! Έχουμε δεσμούς ακλόνητους γιατί αγαπάμε αυτό που κάνουμε και μέσα από αυτό ο ένας τον άλλον. Μπροστά σ’ αυτό το φως, κανένα εμπόδιο δεν είναι αδιαπέραστο.(Γιώτα Κασιμιάδου, Ηθοποιός)
18. Υπάρχουν στιγμές ή συνεργασίες που σας «σημάδεψαν» με θετικό τρόπο και άλλες που θέλετε να ξεχάσετε δια παντός;
Κάθε συνεργασία έχει κάτι να σου προσφέρει. Μια εμπειρία, που άλλοτε είναι θετική και άλλοτε αρνητική. Όλες οι συνεργασίες ακόμη και ετυμολογικά μαρτυρούν την σύμπραξη προς την επίτευξη ενός έργου. Επομένως, όλες οδηγούν στην γνώση και στην εμπειρία μέσα από το έργο, αλλά και την συνύπαρξη με άτομα που δεν είναι εμείς, δεν τα ξέρουμε από πάντα, κι όμως, καταφέραμε να πλεύσουμε μαζί. (Μαρκέλλα Καραπιπέρη, Ηθοποιός)
19. Ποιοι από τους παρακάτω παράγοντες πιστεύετε ότι επηρεάζουν καθοριστικά την επιτυχία ή αποτυχία μιας παράστασης: α) Επιλογή έργου, β) Σκηνική απόδοση, γ) Παραγωγή, δ) Προώθηση…
Η έννοα της επιτυχίας και της αποτυχίας είναι κάτι πολύ σχετικό. Έχουν υπάρξει κατά διαστήματα εξαιρετικές παραστάσεις, που θεωρήθηκαν εισπρακτικές αποτυχίες αλλά και το αντίθετο. Ο Ανδρέας Βουτσινάς είχε πει κάποτε σε μια συνέντευξή του, πως δουλειά του θιάσου είναι να ντύσει, να στολίσει και να ετοιμάσει τη νύφη όσο καλύτερα μπορεί. Το αν θα έρθει τελικά ο γαμπρός στην εκκλησία, είναι κάτι που έπεται και πολλές φορές δεν περνά από το χέρι σου. Το θέατρο φυσικά δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την παρουσία, έστω και ενός θεατή. Οπότε νομίζω πως ξεκινάς στην αρχή από το κείμενο που θέλεις να αφηγηθείς. Πόσο σε αφορά και σε ποια φάση σε βρίσκει. Τι θέλεις να πεις και να επικοινωνήσεις μέσα απ’ αυτό. Μετά ξεκινά η σύσταση της ομάδας και των μελών του θιάσου, οι οποίοι συνδημιουργούν και φέρουν το δικό τους αποτύπωμα στην παράσταση. Και τέλος, η επικοινωνία και η προώθηση της παράστασης, που καλείς το κοινό της πόλης, να παρακολουθήσει και να συμμετάσχει ενεργά σ’ αυτό που έχεις ετοιμάσει. (Ιωαννίδου Ανθή, Σκηνοθέτης – Ηθοποιός)
20. Ποια είναι η θέση της ομάδας σας σχετικά με την πρόσφατη αναταραχή στον θεατρικό χώρο για το θέμα της υποβάθμισης των πτυχίων και πόσο συμφωνείτε με τις κινητοποιήσεις;
Η υποβάθμιση είναι κοινωνική, πολιτισμική, οικονομική και ο αγώνας διαχρονικά αναγκαίος.
(Μαρκέλλα Καραπιπέρη)
Είναι πολύ άδικο αυτό που συμβαίνει στον πολιτισμό της χώρας και όσοι βρισκόμαστε στον χώρο, πονάμε γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά, πόσο έχουμε μοχθήσει γι' αυτό που αγαπάμε.
(Χρύσα Σεραφείμ, Ηθοποιός)
Διεκδικούμε και θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε τα αυτονόητα.
(Γιώργος Τερζής, Ηθοποιός)
21. Κάνοντας τον μέχρι στιγμής απολογισμό σας και κρίνοντας τα βάση τα σημερινά δεδομένα, πώς βλέπετε το μέλλον σας ως θεατρική ομάδα;
Η ομάδα Blackbird, είναι το νέο θεατρικό μας σπίτι, μια νέα ματιά στην αμιγώς θεατρική Θεσσαλονίκη και ήρθε για να μείνει! Ραντεβού επί σκηνής! (Ιωαννίδου Ανθή, Σκηνοθέτης – Ηθοποιός)
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!
.
Δείτε & αυτά:
-Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
-Οι νέες ταινίες της εβδομάδας και σε ποιες αίθουσες προβάλλονται, κλικ εδώ.
.
-Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Κερδίστε προσκλήσεις - Βιβλία, εδώ.
Ακολουθήστε μας στα social media
