Είδε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
Το ιδιαίτερο είδος της «κωμωδίας ψυχολογικού μυστηρίου» ασκεί πάντα μια κάποια γοητεία και ειδικότερα σε όσους αγαπούν την μαύρη κωμωδία με στοιχεία θρίλερ, ανατροπών, αγωνίας, έντασης… Ένα είδος που υπηρετεί με συνέπεια εδώ και χρόνια ο δημιουργός της συγκεκριμένης παράστασης, συνδυάζοντας ως συγγραφέας στα έργα του το αστυνομικό μυστήριο με τη μορφή σκοτεινών γρίφων που οδηγεί στην επίλυση συχνά με τρόπο απρόβλεπτο, τα κοινωνικά μηνύματα για θέματα επίκαιρα που επιθυμεί να προβάλει, καθώς και το χιούμορ συνήθως στο πρόσωπο ενός χαρακτήρα ιδιαίτερου που εξισορροπεί την ένταση…
Στοιχεία που βεβαίως εντοπίσαμε και στην πρόσφατη παράσταση «Το παιχνίδι» του ‘Ανθιμου Κατιρτζόγλου και σε σκηνοθεσία Δημήτρη Χατζηθεοδοσίου και του ίδιου, που παρακολουθήσαμε στο κατάμεστο Θέατρο Σοφούλη..
Σύμφωνα με την υπόθεση, πέντε εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι -μια νεαρή ινφλουένσερ, ο πρώην άνδρα της, μια γιατρός ιδιοκτήτρια κλινικής, ένας τραπεζίτης με την ανήλικη κόρη του- λαμβάνουν από άγνωστο που όμως γνωρίζει κάποιο μυστικό για τον καθένα, ένα μέηλ προκειμένου να παρευρεθούν συγκεκριμένη ώρα σε ένα χώρο και να εισπράξουν ένα εκατομμύριο ευρώ… Τόσο η περιέργεια όσο και το δέλεαρ είναι μεγάλα, οπότε προσέρχονται ανυποψίαστοι με οικονομικές προσδοκίες για να βρεθούν αντιμέτωποι με απρόσμενες εκπλήξεις, αλλά κυρίως με τον εαυτό τους και τα ένοχα μυστικά που κρύβουν επιμελώς κάτω από καθωσπρέπει επιφάνεια κοινωνικής αποδοχής και σταδιακά μέσα από την συγκυρία της περίεργης συνύπαρξης, μέσα από συγκρούσεις και αποκαλύψεις με τη βοήθεια του «οικοδεσπότη- καταλύτη», θα έρθουν δραματικά στο προσκήνιο με μοιραία κατάληξη…
Ένα έργο (+) πάνω στη γνώριμη «συνταγή» που μας έχει συστήσει ο Α. Κατιρτζόγλου, με ενδιαφέρουσα πλοκή που κλιμακώνει σωστά την ένταση του μυστηρίου, με αποκαλυπτικές ανατροπές, με έντονο ψυχολογικό υπόβαθρο, με σύγχρονες κοινωνικές αναφορές σε καυτά ζητήματα επικαιρότητας, με χιουμοριστικές ατάκες, σε ένα κείμενο που ανταποκρίνεται επακριβώς στον όρο «κωμωδία ψυχολογικού μυστήριου» καθώς συνδύασε ισόποσα και τα τρία στοιχεία…. Όπου επιπλέον εκτιμήσαμε την καθαρότητα των νοημάτων, την επαρκή δόμηση των χαρακτήρων, τους δουλεμένους αληθοφανείς διαλόγους, την κορύφωση ενός φινάλε ως αναμενόμενη κάθαρση με ευρηματικό «τέχνασμα»… Συνολικά ένα αξιόλογο εγχείρημα που με τη μέθοδο ενός σκοτεινού «παιχνιδιού» επιχειρεί να θίξει πολλές σύγχρονες παθογένειες κεντρίζοντας το ενδιαφέρον του θεατή, ενώ κάποιες επιμέρους παρατηρήσεις θα αναφερθούν παρακάτω…
Σε επίπεδο σκηνοθεσίας με συνεργασία Δημήτρη Χατζηθεοδοσίου και Άνθιμου Κατιρτζόγλου, θα σχολιάσουμε ότι πρόκειται για μια αξιοπρεπέστατη, έντιμη, ουσιαστική κι απέριττη δουλειά, που οδήγησε τις εξελίξεις με την απαιτούμενη κλιμάκωση μέχρι το αποκορύφωμα των αποκαλύψεων, προσφέροντας εναλλασσόμενες εντάσεις, δόσεις χιούμορ με εμβόλιμες ατάκες ή κινήσεις, ατμόσφαιρα μυστηρίου με υποβλητική μουσική και εξαιρετικούς φωτισμούς με απότομα σκοτεινιάσματα…. Επιπλέον εκτιμήσαμε μια ευφυή σκηνική παρέμβαση με συμβολισμό και φαντασία, που αποτυπώθηκε σχεδιαστικά στο δάπεδο της σκηνής με ευθυγραμμισμένους «τακτοποιημένους» διαδρόμους για τον καθένα καταλήγοντας στον λευκό κύκλο του κέντρου και στην πορεία με την αποδόμηση των χαρακτήρων χάνουν την «τακτοποίησή» τους… ενώ η διαμόρφωση του χώρου που παρέπεμπε σε παιδικό δωμάτιο με παιχνίδια, παρότι αρχικά έμοιαζε ανεξήγητη, τελικά εξυπηρέτησε εύστοχα το τελικό ζητούμενο της πλοκής, με το ανήλικο κορίτσι να αξιοποιεί σκηνοθετικά σε όλη τη διάρκεια το περιβάλλον «παίζοντας»… Με καταλυτική στιγμή το δυνατό φινάλε της απόλυτης αποκάλυψης και κάθαρσης με έντονα ατμοσφαιρικό κλίμα…
Ερμηνευτικά και οι έξη ηθοποιοί ανταποκρίθηκαν θαυμάσια στους ρόλους υπηρετώντας ο καθένας με πειστικότητα και αφοσίωση τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του σε ένα σωστά συντονισμένο και δεμένο σύνολο… και με μια επιπλέον πρόκληση, καθώς όφειλαν σταδιακά βάσει πλοκής να απογυμνωθούν ψυχικά ερμηνεύοντας τη δεύτερη αληθινή εκδοχή του εαυτού τους σε αντίθεση με την πρώτη επιφανειακή και το κατάφεραν με επαγγελματική ευσυνειδησία…
Δυναμική, υπεροπτική, με αυτοπεποίθηση και καθωσπρεπισμό θα χαρακτηρίζαμε την διευθύντρια κλινικής (Θεοδώρα Μωυσιάδου)… Χαριτωμένη, ανάλαφρη, «στον κόσμο της» αλλά ταυτόχρονα βαθιά πληγωμένη η ινφλουένσερ (Ιωάννα Αθανασιάδου)… Διασκεδαστικός, αεικίνητος, πειραχτήρι αλλά και δηκτικός ο χιουμοριστικός χαρακτήρας του πρώην άνδρα της (Άνθιμος Κατιρτζόγλου)… Αρκούντως μυστηριώδης, αποφασιστικός, δυναμικός, άνετος ο «οικοδεσπότης» που κινεί τα νήματα του παιχνιδιού (Δημήτρης Θεοδοσίου).. Επιβλητικός, σχεδόν φοβιστικός, με έντονο εκτόπισμα και συνεχείς εκρήξεις ο τραπεζίτης (Νίκος Θάνος)… Αποτελεσματική στον δύσκολο ρόλο με τα ελάχιστα λόγια αλλά την διαρκή ένταση, ιδιαίτερη κινησιολογία και σπαρακτικό ξέσπασμα η ανήλικη κόρη (Ζηνοβία Παππά)..
Όσον αφορά στις παρατηρήσεις μας (-) εστιάζονται σε κάποια στοιχεία του κειμένου κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως της σκηνοθεσίας… Σχετικά με το έργο έχουμε την εντύπωση ότι θυμίζει κάποια παρεμφερή του είδους στημένα σε παρόμοιους «γρίφους», με συνέπεια κάποιες εξελίξεις να μοιάζουν ελαφρώς προβλέψιμες αποδυναμώνοντας το έντονο σασπένς, παρότι το ενδιαφέρον παραμένει… επίσης θεωρούμε ότι «στριμώχθηκαν» πάρα πολλά κοινωνικά ζητήματα (από την επιρροή του διαδικτύου και την αποξένωση μέχρι τον κοινωνικό ρατσισμό, λογής ψυχικά τραύματα, ιατρικά φακελάκια, παιδική κακοποίηση κλπ) σε μια προσπάθεια να χωρέσουν όλα σε ένα έργο, δυσκολεύοντας μοιραία τη στόχευση που αδυνατεί να εμβαθύνει εστιασμένα κι αποτελεσματικά… τέλος θα εκτιμούσαμε λίγο περισσότερο ψάξιμο- έμπνευση στον τομέα «χιούμορ» που μοιάζει να επαναλαμβάνεται, τονίζοντας ωστόσο ότι πρόκειται ίσως για το «καθαρότερο νοηματικά» έργο του Α. Κατιρτζόγλου με μελετημένη δομή…
Στο κομμάτι της σκηνοθεσίας, απλά μας έλειψε ένας πιο ζωντανός και σφιχτός ρυθμός ειδικά στο πρώτο μέρος των «γνωριμιών» που φαντάζει κάπως στατικό και άνευρο, ενώ από τη μέση και μετά αποκτά σπιρτάδα και ένταση…
Εν κατακλείδι (=) και παρά τις επιμέρους επισημάνσεις μας, είναι βέβαιο ότι όσοι αγαπούν το είδος θα χαρούν με ειλικρινές ενδιαφέρον μια καλοστημένη και καλοερμηνευμένη παράσταση μυστηρίου, όπως φάνηκε και από τις αντιδράσεις ή το θερμό χειροκρότημα του πολυπληθούς κοινού…
Βαθμολογία:
6,1/10
.
-k-
ΣΟΦΟΥΛΗ
«Το Παιχνίδι» του Άνθιμου Κατιρτζόγλου
Ψυχολογικού μυστηρίου.
Τι θα κάνατε αν κάποιος σας έστελνε ένα email και σας έλεγε ότι έχετε κερδίσει ένα εκατομμύριο ευρώ, αρκεί να βρεθείτε αύριο βράδυ στο χώρο του; Ποια θα ήταν η απάντηση σας αν… ήξερε ένα μυστικό σας;
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Χατζηθεοδοσίου - Άνθιμος Κατιρτζόγλου.
Ερμηνεύουν: Θεοδώρα Μωυσιάδου, Ιωάννα Αθανασιάδου, Άνθιμος Κατιρτζόγλου, Δημήτρης Θεοδοσίου, Νίκος Θάνος, Ζηνοβία Παππά.
Ημερες και ώρες παραστάσεων: Κυριακή 1 και Δευτέρα 2 Ιανουαρίου, Παρασκευή 6, στις 20.00, Σάββατο 7 και Κυριακή 8 Ιανουαρίου στις 21.00
.
-k-
Δείτε και αυτά:
.
-Κ-
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 14/05/2023 στην Θεσσαλονίκη, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 12α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2023
.
Δείτε & αυτά:
-Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, εδώ.
-Οι νέες ταινίες της εβδομάδας και σε ποιες αίθουσες προβάλλονται, εδώ.
.
-Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, εδώ.
-Κερδίστε προσκλήσεις - Βιβλία, εδώ.