Ικανοποιητική προσπάθεια σ΄ έναν άγονο «Λόφο με άλικα πεύκα»… Είδαμε & Σχολιάζουμε

5631 Views
Ικανοποιητική προσπάθεια σ΄ έναν άγονο «Λόφο με άλικα πεύκα»… Είδαμε & Σχολιάζουμε Ικανοποιητική προσπάθεια σ΄ έναν άγονο «Λόφο με άλικα πεύκα»… Είδαμε & Σχολιάζουμε

 

.

Είδε ο Γιώργος Μπαστουνάς και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
 
Ο «Λόφος με τα άλικα πεύκα» αποτελεί τη μεταφορά ενός ιταλικού νεανικού έργου του Ούγκο Φόσκολο με τίτλο «Οι τελευταίες επιστολές του Τζιάκοπο Όρτις», το οποίο περιλαμβάνει αρκετά δραματικά και ρομαντικά στοιχεία. Η παράσταση παίζεται στο θέατρο «Αμαλία» μέχρι τέλη Νοέμβρη.
 
 
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από ένα πρόσωπο, τον Τζιάκοπο, που ψάχνει να βρει την αληθινή αγάπη και την ελευθερία. Ο ίδιος έρχεται αντιμέτωπος με πάρα πολλές δυσκολίες σε μία διαδρομή αυτογνωσίας και τελικά εγκαταλείπει την προσπάθεια. Το έργο του ποιητή προσπαθεί να παρουσιάσει την εικόνα εκείνης της εποχής, τα κοινωνικά στερεότυπα και την υποβάθμιση των συναισθημάτων ένεκεν συμφερόντων. Η πλοκή δομείται κατά βάση πάνω στις επιστολές, που στέλνει ο πρωταγωνιστής στον επιστήθιο φίλο του, αλλά και στις συνομιλίες με το αντικείμενο του πόθου του. Μέσα από τις επιστολές παρουσιάζεται η πορεία των σκέψεων και των συναισθημάτων του ήρωα μέχρι την τραγική του κατάληξη.
 
 
Ως προς τα θετικά (+) στοιχεία της παράστασης αρχικά θα εντάσσαμε την σκηνοθεσία του Νίκου Ορτετζάτου, ο οποίος προσπάθησε να κάνει ό,τι καλύτερο γινόταν ως προς την παραστατική απόδοση του κειμένου. Η ίδια αποτέλεσε ένα μεστό περιεχόμενο με αρκετές διαβαθμίσεις. Παρά την απλοϊκότητα του έργου, δεν έλειψαν τα σκηνοθετικά ευρήματα, τα οποία ήταν πάρα πολύ καίρια ως προς την πλοκή. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, τα δύο ουσιώδη ευρήματα ήταν η σκηνή με την παράλληλη αποστολή και λήψη των γραμμάτων, τα οποία κρέμονταν στο σκηνικό, όπως και το φινάλε το οποίο είχε δημιουργηθεί στα πρότυπα ενός πίνακα ζωγραφικής, που δημιουργούσε μία υψηλού περιεχομένου και αισθητικής εικόνα. Τα συγκεκριμένο σκηνοθετικά ευρήματα,αλλά και η γενικότερη επιμελημένη απόδοση της παράστασης έδωσαν ένα πλούσιου περιεχομένου αποτέλεσμα, προσπαθώντας να άρουν τις φανερές και έντονες αδυναμίες του κειμένου για τις οποίες θα γίνει λόγος στη συνέχεια.
 

 
Το σκηνικό της Μαρίνας Γκούμλα κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα αποτελούμενο από τρεις βάσεις με σχεδιασμένα φύλλα δέντρων πάνω στις οποίες κινούνταν οι ήρωες. Οι αλλαγές των σκηνών οδηγούσαν σε κάποια σημεία σκοταδιού και σιωπής, όπου οι ίδιοι οι ηθοποιοί διαμόρφωναν και αναπροσάρμοζαν τις βάσεις. Ενδιαφέρον το εύρημα με τα γράμματα σε δύο στήλες στην σκηνή, τα οποία εξ αρχής παρουσίασαν ένα ισχυρό χαρακτηριστικό του κειμένου και δημιούργησαν μία αναμονή ως προς την αξιοποίησή τους από τη σκηνοθεσία. Γύρω από το κέντρο της σκηνής υπήρχαν φύλλα δέντρων, που δημιούργησαν μία φθινοπωρινή ατμόσφαιρα.
 
Ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται στην ενδυματολογία της Χριστίνας Θαλασσά με τις επιλογές να προσπαθούν να αποδώσουν την εποχή στην οποία διαδραματίζεται το έργο. Οι φωτισμοί του Πολύβιου Σερδάρη ήταν αποδοτικοί με αρκετές εναλλαγές στην πορεία των σκηνών, που δημιούργησαν ένα ευάρεστο οπτικά αποτέλεσμα.
 

 
Οι ηθοποιοί αποτέλεσαν ένα σύνολο με συνοχή και χημεία. Σε αυτό βοήθησε το ωραία μοιρασμένο των ρόλων τους.
Ο Δημήτρης Δάγκαλης φάνηκε να υπερέχει του συνόλου κρατώντας το ενδιαφέρον με μία μεστή και χωρίς υπερβολές παρουσίαση του κεντρικού ήρωα. Απέδωσε μία εναλλαγή συναισθημάτων με απλότητα ισορροπώντας στο παράλληλα δραματικό και ρομαντικό ύφος του κειμένου.
 
Ο Άγγελος Γουγούσης παρά τα εμφανή σημεία άγχους και υπερβολής στις πρώτες σκηνές φάνηκε στη συνέχεια να παρουσιάζει μία δυναμική ερμηνεία η οποία ενισχύθηκε από τις εναλλαγές των ρόλων. Διαχειρίστηκε με μαεστρία την εναλλαγή, η οποία αφορούσε στην ηλικιωμένη φιγούρα ενός εξόριστου άντρα με τις ρήσεις του κειμένου να εντυπωσιάζουν.
 
Η Μαρία Αλεξανδρίδου παρά την φιλότιμη προσπάθεια κλήθηκε να ερμηνεύσει έναν ρόλο ανέμπνευστο και περισσότερο κενού περιεχομένου παρά διαμορφωτικό των λοιπών εξελίξεων. 
 

 
Στα αρνητικά (-) στοιχεία της παράστασης αρχικά θα εντάσσαμε το κείμενο σε διασκευή του σκηνοθέτη. Το νεανικό αυτό έργο παρά τα πολλαπλά μηνύματα τα οποία προσπάθησε να μεταδώσει, εντούτοις παγιδεύτηκε σε μία ανιαρή αφήγηση των γεγονότων. Ήδη από την αρχή της παράστασης ήταν προδιαγεγραμμένο το τέλος, με τη μετάβαση σε αυτό να είναι ιδιαίτερα κουραστική παρά τη «μαζεμένη» διάρκεια της παράστασης. Πέρα από τα θετικά σημεία, που αναφέρθηκαν παραπάνω το κείμενο δεν φάνηκε να έχει να προσφέρει κάτι ως προς τη μετάδοση ενός μηνύματος ή την σκιαγράφηση ενός χαρακτήρα. Δυστυχώς η παράσταση παρά την ικανοποιητική διαμόρφωση παγιδεύτηκε σε αυτό.
 
Πέραν αυτού η μουσική του Πάρι Παρασχόπουλου, η οποία ήταν συνεχής σε όλη την παράσταση δεν φάνηκε να δίνει τον απαιτούμενο ρυθμό, αλλά διατήρησε μία μονότονη απόδοση του ήδη ανιαρού κειμένου. Φωτεινή εξαίρεση ορισμένα τραγούδια, τα οποία παρεμβάλλονταν, με την απόδοση τους στην ιταλική γλώσσανα κρίνεται απόλυτα θετική, καθώς έδωσε ένταση στην στιγμή και ανέδειξε την πατρότητα του κειμένου.
 
Συνολικά (=), θα λέγαμε πως πρόκειται για μία παράσταση στην οποία όλα τα στοιχεία προσπάθησαν για ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα το οποίο ωστόσο αλλοιώθηκε από μία βαρυσήμαντη πτυχή της παράστασης, το κείμενο. Ευτυχώς σε γενικό πλαίσιο ή δυστυχώς για τη συγκεκριμένη παράσταση «εν αρχή ην ο λόγος»…
 
Bαθμολογία:

5.6/10
.
 -k-
.
ΑΜΑΛΙΑ
«Στο λόφο με τα άλικα πεύκα» του Ούγκο Φόσκολο.

Η παράσταση ακολουθώντας τα βήματα του νέου Τζιάκοπο που τον οδηγούν ανεπιστρεπτί σε μια λυτρωτική αυτοκτονία, θέλει να σκιαγραφήσει την εικόνα μιας εποχής και μιας κοινωνίας που δεν απέχει και πολύ από τη δική μας. Μιας κοινωνίας που θέτει τη λογική απέναντι στο συναίσθημα, τη μετριοπάθεια απέναντι στην αρετή και την ανικανότητα απέναντι στο πάθος..
 
Σκηνοθεσία: Νίκος Ορτετζάτος.
Ερμηνεύουν: Δημήτρης Δάγκαλης, Μαρία Αλεξανδρίδου, Άγγελος Γουγούσης.
 .
Ήμερες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη - Κυριακή στις 21:00 (έως 28/11)
.   
.
-Κ-

Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν έως 14/05/2022 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 11α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2022 Πληροφορίες ΕΔΩ 

.
Δείτε & αυτά:
 
-Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
.
-Οι νέες ταινίες της εβδομάδας, κλικ εδώ.
.
.
-Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
-Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
΄΄
-Κερδίστε προσκλήσεις - Βιβλία, κλικ εδώ.
.
Ακολουθήστε μας στα social media
       

Φωτογραφικό υλικό






Αρθρογραφος

Μπαστουνάς Γιώργος
Μπαστουνάς Γιώργος
Ως απόφοιτος της Νομικής του ΑΠΘ και με πολλαπλές… καλλιτεχνικές ανησυχίες, δοκίμασα την πένα μου, συντάσσοντας τηλεοπτικές κριτικές, ορισμένες συνεντεύξεις και ένα αστυνομικό-ψυχογραφικό μυθιστόρημα, και τη φωνή μου, διενεργώντας μία εκπομπή στο ραδιόφωνο. Μετά από έναν χρόνο στην kulturosupa έδειξα δείγματα γραφής σε διάφορες στήλες με κυριότερες τις θεατρικές κριτικές, τις συνεντεύξεις με δημοφιλή θεατρικά πρόσωπα, αλλά και με το νέο θεατρικό αίμα, καθώς και τα τηλεοπτικά σχόλια. Φέτος, για δεύτερη χρονιά, συνεχίζω με περισσότερο πάθος, θέλοντας να προσεγγίσω κάθε θέμα με απόλυτη ειλικρίνεια! Mail επικοινωνίας: georgebastounas@hotmail.gr.

Γραψε το σχολιο σου

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί. Υπογραμμίζονται τα υποχρεωτικά πεδία *

Γραψε το σχολιο σου στο Facebook

1 Comments

  1. <strong>Mariana</strong>
    Mariana
    Είναι επιθυμητό να εκφράζονται ειλικρινείς γνώμες και εποικοδομητικές κριτικές, ιδιαίτερα όσον αφορά ένα έργο τέχνης. Δεν νοείται όμως ο καθένας να παριστάνει τον κριτικό, "δοκιμάζοντας" την πένα του, ειδικά τη στιγμή που του λείπουν βασικές γνώσεις πάνω στην τέχνη, όπως το ότι η τελευταία σκηνή αποτελεί αναπαράσταση της Πιετά, ένα από τα γνωστότερα ΓΛΥΠΤΆ του κόσμου, και όχι πίνακας ζωγραφικής όπως τρομερά λανθασμένα δηλώνει ο αρθρογράφος παραπάνω. Είναι ντροπή η τόσο εμφανής έλλειψη έρευνας και η επιπόλαια, χωρίς βάθος γραφή, πάνω σε ένα τόσο πολύπλοκο και πολυεπίπεδο θέμα όπως μία θεατρική παράσταση. Για να κρίνει κανείς την ερμηνεία ενός ηθοποιού επιβάλλεται να γνωρίζει βασικές αρχές υποκριτικής. Το ίδιο ισχύει και για την σκηνοθεσία, την γραφή σεναρίου και τη μουσική. Γι'αυτό, αγαπητέ κριτικέ, εφόσον επιθυμείτε να αποκαλείστε έτσι, έχετε πολύ διάβασμα και μελέτη μπροστά σας!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

τελευταιες αναρτησεις

ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ

Περισσότερη θεατρομανία
ΣΙΝΕΜΑΝΙΑ

Περισσότερη Σινεμανία
ΜΟΥΣΙΚΟΜΑΝΙΑ

Περισσότερη Μουσικόμανία
ΤΕΧΝΗ - ΒΙΒΛΙΟ

Περισσότερα Τέχνη Βιβλίο
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Περισσότερη Θεσσαλονίκη

Περισσότερα Της «K» το κάγκελο

Περισσότερη Παράξενη ζωή