Ο Αντώνης Καραγιάννης σκηνοθετεί την Τελετή Απονομής.
Είχαμε θαυμάσει δυο εξαιρετικές σκηνοθετικές δουλειές του στις παραστάσεις «Δεσποινίς Χάος» και το «Παλτό»… είχαμε εκτιμήσει έναν άνθρωπο σεμνό, χαμηλών τόνων, με ήθος και φυσική αφοπλιστική ευγένεια… είχαμε διαπιστώσει συζητώντας μαζί του ότι τα αισθήματα εκτίμησης ήταν αμοιβαία… οπότε τί πιο φυσικό να ζητήσουμε από πέρσι τη συνεργασία του Αντώνη Καραγιάννη προκειμένου να σκηνοθετήσει τη βραδιά της τελετής, χωρίς βέβαια να υποψιαζόμαστε την… επιμονή του κορωνοϊού, που για δεύτερη χρονιά θα απαγόρευε παραστάσεις, εκδηλώσεις κα συναθροίσεις γενικώς… Γεγονός που μας οδήγησε σε μια απλή, διαδικτυακή «τελετή» απονομής χωρίς κοινό και καλεσμένους, επιμελημένη από τον σκηνοθέτη, ο οποίος ωστόσο περίμενε υπομονετικά τη φετινή χρονιά για να… «πάρει το αίμα του πίσω»!

Το πλούσιο βιογραφικό του αναφέρει πλήθος από ιδιότητες και δράσεις: Σκηνοθέτης και τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, Θεατρικός Συγγραφέας, Σεναριογράφος, συνιδρυτής του θεάτρου Σοφούλη και της «Νέας Σκηνής Τέχνης Θεσσαλονίκης», δημιουργός του «Dreams and Drama Studio», χορογράφος με διεθνείς συμμετοχές… έχοντας σκηνοθετήσει παραστάσεις όχι μόνο σε θεατρικούς χώρους, αλλά και ποικίλους εναλλακτικούς, ενώ παράλληλα σκηνοθετεί ταινίες μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ για την κρατική τηλεόραση, διαφημίσεις, εκπομπές, webstories… ως συγγραφέας δε, είχε την ευτυχία να δει αρκετά θεατρικά του έργα, αλλά και διασκευές του πάνω στον Όσκαρ Ουάλντ, να παρουσιάζονται στο κοινό, όπως τα έργα του «33», «Μαμά έρχομαι…», «Η σελήνη απόψε…», «Βιταμίνη C», «Ισορροπίες», «Bloody Mary», «Η αναγέννηση του Έρωτα», «Σ’ αγαπώ κι ας μη με θέλει η μαμά σου», ενώ επίσης έχει συνεργαστεί σκηνοθετικά με το ΚΘΒΕ…
Ένας πολυσχιδής, ταλαντούχος, ανήσυχος καλλιτέχνης,που επέλεξε να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί σε πολλές δομές της Τέχνης, όμως δηλώνει ότι αυτό που τον γοητεύει ιδιαίτερα και στο οποίο επικεντρώνει το ενδιαφέρον του είναι η σκηνοθεσία, ως δημιουργική έκφραση που του επιτρέπει να «διηγηθεί» μια ιστορία με τον δικό του προσωπικό τρόπο, καταθέτοντας το μήνυμα που θα επιλέξει να κρατήσει φεύγοντας ο θεατής… καθώς η τέχνη γι αυτόν οφείλει να λειτουργεί αφυπνιστικά, ιδιαίτερα σε δύσκολους και σκοτεινούς καιρούς, προσφέροντας πέραν της ψυχαγωγίας κάτι ουσιαστικό ως τροφή για σκέψη και σε αυτό στοχεύει μέσα από τις ποικίλες καλλιτεχνικές του δραστηριότητες…

Που παρά τον σημαντικό αριθμό τους όλα αυτά τα χρόνια της έντονης δράσης, ο ίδιος νιώθει πως βρίσκεται ακόμη «στην αφετηρία», οργανώνοντας διαρκώς σχέδια για το μέλλον ως ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα, που αναζητά καλλιτεχνική διέξοδο μέσα από διαφορετικούς τρόπους έκφρασης… και έχοντας συνεργαστεί με το ΚΘΒΕ περιμένει από την Κρατική Σκηνή «ανοίγματα», συνεργασίες με εναλλακτικούς καλλιτέχνες, πρωτοπορίες, δημιουργία μιας πειραματικής σκηνής ή ενός χοροθεάτρου που λείπει, αξιοποίηση του τοπικού δυναμικού, μεγαλύτερη εξωστρέφεια ξεπερνώντας αγκυλώσεις του παρελθόντος…
Όσο για τα στοιχεία που ψάχνει απαραιτήτως στους συνεργάτες του- ακόμη και σημαντικότερα του ταλέντου- είναι ο σεβασμός, η αξιοπρέπεια, ο καλός χαρακτήρας, η διάθεση για σκληρή δουλειά, το πνεύμα συνεργασίας, η πίστη στο όραμα, έχοντας συμβεί να απομακρύνει από παράσταση ταλαντούχους ηθοποιούς λόγω αλαζονείας και κακού χαρακτήρα… ο ίδιος εκτιμά απεριόριστα τους ηθοποιούς που υλοποιούν πάνω στη σκηνή το όραμα του σκηνοθέτη κι όταν το καταφέρνουν επιτυχώς νιώθει δικαιωμένος, θεωρώντας ότι κουβαλούν την μεγαλύτερη ευθύνη για την επιτυχία ή μη μιας παράστασης…
.
.
Ωστόσο το συγκινητικό είναι ότι όταν τον ρωτάς για τους σταθμούς της καριέρας του ή για πρόσωπα που τον σημάδεψαν, σου απαντά αυθόρμητα «οι σταθμοί μου είναι οι άνθρωποί μου»…εννοώντας την πολυμελή οικογένεια στην οποία μεγάλωσε με περίσσεια αγάπης κι έμαθε από μικρός να μοιράζεται τα πάντα, και την οικογένεια που δημιούργησε με την γυναίκα και την κόρη του, μιλώντας για τα «κορίτσια του» που τον στηρίζουν απεριόριστα, με θέρμη και άπειρη τρυφερότητα…
Γιατί αυτός είναι ο Αντώνης Καραγιάννης: ένας καλλιτέχνης πολυσύνθετος, ολοκληρωμένος, δημιουργικός και ένας άνθρωπος τρυφερός, ευγενής, ήρεμος, συναισθηματικός που «άμα τη εμφανίσει» κερδίζει εντελώς ανεπιτήδευτα την αμέριστη συμπάθεια, ενώ πρόθυμα ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησή μας για σκηνοθεσία της Τελετής Απονομής των 11ων ΘΒΘ, υποσχόμενος τα καλύτερα!
Η Διεύθυνση των Θ.Β.Θ. τον ευχαριστεί.
.
Κείμενο: Πίτσα Στασινοπούλου
.